เก็บของส่งงาน

ลำดับตอนที่ #2 : Quartz : ศึกสามเส้า

มหาเวทยาลัย S.N.B

สองเท้าของสาวน้อยผมสีฟ้าเป็นประกายคนหนึ่งค่อย ๆ สาวเท้าเข้ามาอย่างเร่งรีบ เพื่อที่จะมาที่ห้องประชาสัมพันธ์ของมหาเวทยาลัย สถานที่ในการตัดสินรอบสุดท้าย ....

“ เอ่อ ขอโทษนะคะ ไม่ทราบว่า .... ” ยังไม่ทันที่เธอจะพูดจบ ประชาสัมพันธ์สาวได้แต่ยิ้มให้ก่อนที่จะเปรยริมฝีปากอมชมพู

“ มาจากสถาบัน Quartz สินะ ฉันเป็นรองผอ.ของที่นี่ สถานที่การแข่งขันไม่มีหรอกนะ ”

“ เอ๊ะ!? ” เธอสงสัยในคำพูดของหล่อนมาก

“ เพราะว่า ... ที่นี่ทั้งหมดจะกลายเป็นสนามประลองของเธอไง ... ไม่ต้องกลัวข้าวของจะได้รับความเสียหาย ที่นี่คือมหาเวทยาลัยที่เกิดจากเวทย์มนต์ลวงตาของผอ.เอง มหาเวทยาลัยจริง ๆ น่ะอยู่อีกฟากหนึ่งของผนังเวทย์มนต์นี่ ... เชิญต่อสู้กันให้เต็มที่นะคะ ” อองเซียแซนพูดอย่างอารมณ์ดีก่อนที่จะวิ่งหายไปยังผนังเวทย์อีกฝั่งหนึ่ง

“ มหาเวทยาลัยจำลองหรือนี่ ” เธอมองไปรอบ ๆ สถานที่ที่ทำด้วยเวทย์มนต์ที่เสมือนจริงมาก สายตาของเธอเหลือบไปเห็นชายคนหนึ่งที่อยู่บนชั้นสอง ชายคนนั้นจ้องมองเธออย่างไม่กระพริบตา รอยยิ้มแบบนั้น ผมสีม่วงอมเข้มแบบนั้น เธอจำมันได้ดี .... เพื่อนในกลุ่มของเธอ

“ เอลแซ็ค ... ” เธอเอ่ยเสียงเรียบ

“ และแล้วเราก็ต้องมาเจอกันจนได้นะครับ คุณโดโร่ เป็นเกียรติอย่างมากที่ได้ร่วมสู้กับคุณ ” เอลแซ็คพูดด้วยสีหน้าที่นิ่งเฉยไม่ต่างอะไรกับเธอเลย

ไม่ใช่เพราะพวกเขาเบื่อการต่อสู้งี่เง่า หากแต่ว่าพวกเขาไม่อยากที่จะสู้กันเองมากกว่า

“ แล้วอีกคนล่ะ ... ” เธอถาม

พลันมีดสั้นก็พุ่งผ่านหน้าเธอไปปักลงที่พื้นห้อง

“ ถามหาผมอยู่เหรอครับ ^^ ” เขายิ้มกว้าง คู่ต่อสู้คนสุดท้ายปรากฏตัวออกมา ไลย์ คูเปอร์

“ รีบ ๆ ตัดสินให้จบดีกว่านะ ” ไลย์พูดพรางหยิบตุ๊กตาออกมา

“ นั่นมัน ... รินรินจัง อาร์วิส แล้วก็มาสเตอร์นี่นา ” เอลแซ็คอุทาน

“ ฉลาดนะครับคุณเอส ... พวกนี่คือคู่ต่อสู้ที่ผมทำให้เป็นตุ๊กตาน่ารัก ๆ ออกมา ” เมื่อเขาพูดจบ กีต้าร์ไฟฟ้าได้ปรากฏขึ้นที่มือของเขา เขาดีดมันเป็นจังหวะ ตุ๊กตาทั้งสามตัวลอยขึ้นมาราวกับจะร่ายรำ

“ จัดการไลย์ก่อน แล้วเราสองคนค่อยมาว่ากัน ” เอลแซ็คพูดก่อนที่จะเรียกกระบองของตนเองออกมา ซึ่งจังหวะเดียวกับที่โดโรธีร์เรียกธนูของพี่สาวและลูกแก้วประจำตัวของเธอออกมา

“ มีอาวุธตั้งสองอย่าง ขี้โกงนี่นา .... ” ไลย์พูดทีเล่นที่จริงก่อนที่จะบรรเลงเพลง ตุ๊กตาทั้งสามลอยขึ้นมาก่อนที่จะพุ่งมาทางพวกเราทั้งสอง เอลแซ็คใช้กระบองฟาดลงไปที่รินริน จนตุ๊กตานุ่นหลุดออกมาจากแขน

อาร์วิสพุ่งเข้ามาหาเขาเช่นกัน เขาใช้วิชาพรางตัวก่อนที่จะพุ่งมาจากข้างหลังและฟาดกระบองลงไป ตุ๊กตาอาร์วิสกระเด็นร่วงลงพื้นไปอย่างง่ายดาย

ทางด้านของโดโร่ เธอกำลังจัดการกับมาสเตอร์ที่พุ่งเข้าหาเธอพร้อมกับทรายที่ก่อตัวขึ้นมา เธอใช้ลูกแก้วไฟฟ้ายิงมาสเตอร์ แต่เขาหลบได้ทุกครั้ง

“ บ้าเอ๊ย! ” เธอพูดก่อนที่จะง้างคันธนูฟาดลงพื้น ดินใต้ล่างผุดขึ้นมาเป็นโคลนมัดมาสเตอร์จมหายไปใต้ล่าง

“ เก่งเหมือนกันนี่นา ” เอลแซ็คหันมาชมเธอโดยที่ลืมระวังตัว รินรินและอาร์วิสพุ่งขึ้นมาจากพื้นก่อนที่จะปล่อยแสงออกมาจากมือทั้งสอง

“ อ๊ากกกกกก!!! ” เขาร้องออกมาอย่างเจ็บปวดก่อนที่ร่างของเขาจะกลายสภาพเป็นตุ๊กตาเช่นเดียวกับรินรินและคนอื่น ๆ

“ เอลแซ็ค ... ” เธอร้องเบา ๆ

“ เหลือแต่คุณกับผมแล้วนะครับ .... ” ไลย์ยิ้มแห้ง ๆ ก่อนที่จะเปลี่ยนกีต้าร์เป็นไวโอลินสีดำ

“ มาตัดสินกันเลยดีกว่า ” เขาพูดพรางสีไวโอลินออก คลื่นเสียงทำลายล้างพุ่งออกมาจากตัวของไวโอลิน เธอใช้ลูกแก้วให้แปรสภาพเป็นบาเรียเพื่อกันคลื่น

“ ทำไงดีนะ ” เธอคิด

บาเรียไม่สามารถรับคลื่นเสียงได้ มันแตกกระจายเป็นเสี่ยง ๆ ร่างของเธอกระเด็นไปติดกับฝาผนังข้าง ๆ กระจกใหญ่ด้านหน้า กระจกใหญ่เดรอยร้าวและก็แตกเป็นเสี่ยง ๆ

กระจก ...

“ ใช่ ... กระจก ”

ไลย์มองผลงานอย่างภาคภูมิใจก่อนที่จะปรากฏกีต้าร์ไฟฟ้าในมืออีกครั้ง

“ มาเป็นคอลเลคชั่นของผมเถอะครับ คุณโดโร่ ” เขาพูดพรางดีดกีต้าร์อีกครั้ง เหล่าบรรดาตุ๊กตาต่างลุกขึ้นมาร่ายรำก่อนที่จะยิงแสงออกมาจากมือของพวกมันพร้อมกัน

“ ฉันว่าตุ๊กตาคงเหงา อยากให้เจ้านายของมันเป้นคอลเลคชั่นมากกว่า ” เธอพูดก่อนที่จะกระโดดไปคว้ากระจกแผ่นใหญ่มาบังไว้

แสงนั้นพุ่งกระทบกระจกก่อนที่จะสะท้อนไปทั่วทิศทาง และแน่นอนว่าแสงหนึ่งในนั้นต้องพุ่งไปโดนไลย์แน่ ๆ

เสียงของเขาร้องลั่น แสงสว่างจ้าไปทั่วทั้งมหาเวทยาลัยก่อนที่จะค่อย ๆ สงบลง

“ โดโรธีร์ เมอคิวรี่ เป็นผู้ชนะเลิศครับ!!!!  ” ผอ.เซนท์ โบเยิร์กประกาศก้อง เธอมองไปที่ร่างของไลย์ที่ตอนนี้กลายเป็นตุ๊กตาไปเรียบร้อย

สถาบัน Quartz

เธอเดินไปเก็บตุ๊กตาที่ร่วงพื้นทั้งหมดก่อนที่จะไปที่ห้องผอ.ซิลวิเรียส

“ ช่วยทำให้กลับมาเป็นคนเมือนเดิมด้วยนะคะ ” เธอวางตุ๊กตาทั้ง 5 ตัวลง ก่อนที่จะเดินออกมาจากห้องและกลับไปที่ห้องพักของตัวเองก่อนที่จะเผลอหลับไปด้วยความเหนื่อยล้า ... 

_________________________________________________________________________________________