ที่ลองตัวนิยาย

ลำดับตอนที่ #49 : ตอนที่ยังไม่ได้ตั้งชื่อ

Application[กรรมการคุมกฎ]

" เอาล่ะเหล่าผู้ถูกเลือกทั้งหลาย ได้เวลาล่าเหยื่อแล้ว! จงฆ่ากันซะ เพื่อตอบสนองความต้องการของฉัน! ตอบสนองความแค้นของฉันซะ! ฆ่ากันซะ ฆ่ากัน พวกแกจะได้รับรู้ถึงความเจ็บปวดที่ต้องเสียคนสำคัญไปอย่างฉัน! ฮะๆฮ่าๆๆๆๆๆ  "

สมัครเป็นกรรมการคุมกฎคนที่เท่าไร? :: ตามใจเลยค่ะ

ชื่อ-นามสกุล ::ชื่อใหม่ โยรุสึกิ ฮิคาริ [ Yorusuki Hikari ] ชื่อเดิม อาคุมะ เซ็ตสึ [ Akuma Zatsu ]

ชื่อเล่น :: เซ็ตสึ [ Zatsu ]

อายุ :: 18 ปี ( เกือบ 19 ปี )

เพศ :: ชาย

รูปร่างหน้าตา :: ผมสีแดงน้ำตาลพลิ้วสไวยประมาณตนคอ ดวงตาสิงสีแปลกปลาด ข้างหนึ่งเป็นสีแดงน่าหลงใหลแต่กลับสะท้อนถึงสงคราม สงครามที่แสนน่ากลัว อีกข้างคือเนตรสีน้ำเงิน เนตรที่สะท้อนถึงบางอย่างที่ไม่สามารถสื่อออกมาได้ แต่สิ่งที่ทุกคนรับรู้ก็คือ ดวงตาคู่นั้นไม่ใช่ดวงตาของมนุษย์ ดวงตาที่น่าหลงใหลไปพร้อมกับความอันตราย ผิวสีขาวที่ไม่ซีดจนเกินไป ริมฝีปากหนาน่าหลงใหลพร้อมฟันเขี้ยวแสนสวย นั้นทำให้ผู้ชายคนนี้เป็นทั้ง คนที่น่าหลงใหล และอันตรายไปพร้อมกัน สูง 187 ซม. หนัก 70 กก.

นิสัย :: - โรคจิต เซ็ตสึเป็นพวกโรคจิตสาย sm ชอบการเห็นผู้คนเข่นฆ่ากัน และชอบที่จะทำให้เหล่ามาสเตอร์มาเจอกันเพื่อฆ่ากัน ชอบทารุณคนอื่นเป็นที่สุด เป็คนที่ไร้กหัวใจ ความทุกข์ของคนอื่นคือความสุขของเซ็ตสึ เนื่องจากว่า สีแดง ความทุกข์ ความเจ็บปวด นั้นคือสิ่งที่เขาได้รับมาตลอดและมันก็ได้เปลี่ยนเป็นความโหยหา เพื่อให้คนอื่นรู้สึกเหมือนตนทำให้เซ็ตสึต้องการที่จะมอบความทรมานให้กับคนอื่น

           - เป็นคนที่ปกติจะเงียบๆ ไม่ค่อบพูดอะไรมาก แต่ในใจกลับคิดอะไรแพลงๆได้ตลอดเวลา ดังนั้นถ้าเห็นว่าเหล่ากรรมการคุมกฏโดนแกล้ง ไม่ต้องสงสัยเลยว่าใคร ก็มีแต่มันนั้นและที่แกล้งไม่ว่าคนๆนั้นจะอันตรายขนาดไหน อาทิเช่น วางกับดักโดยเอาน้ำที่ใช้ถูพื้นไปวางไว้ตามเตียงของกรรมการทุกคน และมันก็ได้ บึ้ม ตกใส่หัวกรรมการทุกคนจ้า แท้มๆแท้มมมม พอเหอะ รู้สึกว่าเล่นไปก็ไม่อะไรว่ะ=_= แต่ขอสรุปล่ะกัน เซ็ตสึเป็นพวกหน้านิ่งแต่นิสัยดันวอนส้นตีนค่ะ!

            - เป็นพวกเรียกเท้าชั้นดี แค่อยู่นิ่งก็เหมือนว่าไปฆ่าพ่อแม่ใครตายมาโดยไม่มีสาเหตุ แถมมันยังไม่ใช่แค่อยู่นิ่งๆก็วอนตีนนะ ปากก็วอนตีนกำลังสองบวกอินฟินิตี้ พูดทีนี้หมาหลุดจากปากตลอด กวนได้ไม่สนสถานที่และเวลาแม้แต่ตอนที่ประชุมเรื่องงานกัน ดังนั้นจึงไม่แปลกถ้าทุกวันจะมีรอยโดนทำร้ายจากผู้คุ้มทุกคนอย่างน้อย 100 รอยต่อวัน=_=

           - เป็นพวกดวงซวยสุดๆ ซวยไม่รู้จะบรรยายยังไง ถ้ามันไม่เสี่ยงต่อการโดนทำร้ายหรือการต่อสู้ก็ซวยอยู่นั้นและ อาทิสะดุดกิ่งไม้ตกลงมาจากหน้าผา สะดุดฝุ่นอากาศตูดโด่ง และก็เคยโดนกรรมการคุมกฎที่หนึ่งจับเหวี่ยงเป็นบอลลิ่งขณะที่กรรมการคนที่1 หลับ =_= เอาเป็นว่า ไว้อาลัยให้มันเถอะ=_= อาเมน 0.00000000000001 วิ 

          - กวนประสาทสุดๆ ด้วยนิสัยที่กล่าวไปด้านบนทุกคนก็คงพอจะเดาได้ว่าเซ็ตสึเป็นคนกวนประสาท แต่ไม่ใช่แค่นั้น! เซ็ตสึยังเป็นคนที่กวนจนไม่รู้ว่าควงทำร้ายปานตายหรือฆ่าดี อาทิเช่นการสั่งให้เดินหน้า มันดันเดินหลัง สั่งให้วิ่งมันดันเดิน สั่งให้ฆ่าคนมันดันไปคุยเล่นกับคน ={}= เอือม...... คุณกรรมการคนที่หนึ่งอย่าพึ่งลุกขึ้นมาฆ่ามันก่อนนะค่ะ =_=

         - เจ้าเล่ห์ วิปริต ซาดิส นี้คือคุณสมบัติที่คนรู้จักส่วนใหญ่จะรู้ดีว่ามีในเกือบทุกตัวละครครของยูกิ! เด็กบ้าคนนี้เป็นคนเจ้าเล่ห์ ! คำว่ายุติธรรมไม่เคยอยู่ในหัวเจ้าบ้านี้! เพื่อสิ่งที่ต้องการ มันไม่สนสักนิดว่าคนอื่นจะเป็นยังไง ดังนั้นการฆ่าคน 100000 คนเพื่อให้ได้โปสเตอร์อนิเมะสุดที่รักมันก็ทำมาแล้ว =_= 

        - ปิดกั้นตัวเองจากความรัก ไม่ต้องการความรัก ความเห็นใจ ความหวังดี เพราะทั้งสามสิ่งเป็นสิ่งที่ตอกย้ำอดีตของเขา ความรักที่ได้รับจากคนๆนั่น ไม่ต้องการให้ใครมามอบให้อีกแล้ว นั้นคือคำพูดที่เซ็ตสึจะพูดขึ้นมาเมื่อมีคนมามอบความรักให้

      - คลั่งอนิเมะ เป็นหนุ่มโอตาคุที่บ้าที่สุด คลั่งที่สุด และถ้าหากพูดว่าจะเอาการ์ตูน มังงะ อนิดมะ หรืออะไรที่เกี่ยวข้องให้ นั้นละ คุณจะได้เห็นลูกแมวเชื่องๆตัวหนึ่ง =_= ยอมให้ทารุณตัวเองเพื่อนแลกกับมังงาหน้าหนึ่งก็ยังทำมาแล้ว โดยคำพูดที่รู้สึกเรียกตีนแปลกๆคือ เพราะผมเป็นราชาแห่งโอตาคุนะสิ! พวกที่เป็นแค่โอตาคุปลาซิ่วปลาสร้อยนะ ทำแบบผมไม่ได้หรอก หึๆ ทำไมยูกิรู้สึกคันเท้าคันตีนจัง =_=^^

    - คลั่งตุ๊กตา โดยเฉพาะเท็ดดี้แบร์=_= ไปไหนมาไหนจะต้องพกเท็ดดี้แบร์ไปนอนกอดถ้าไม่มีจะนอนไม่หลับ เวลางอนใครจะมานั่งคุยกับเท็ดดี้แบร์ที่มุมห้อง เท็ดี้แบร์ที่พกไปไหนมาไหนมีชื่อว่า สึกิ 

    - ลึกๆชอบช่วยเหลือคนอื่นอยู่บ้าง แต่ถ้าไม่จำเป็นจริงๆก็ไม่ช่วย ดังนั้นเซ็ตสึจึงไม่ได้เป็นคนใจร้ายซะทีเดียว

ประวัติ :: เด็กหนุ่มที่เกิดมาในตระกูลอันสูงส่ง การแข่งขันสูง แต่เนื่องจาเกิดจากลูกของเมียน้อย ทำให้เกิดการโดนกดดันจากคนในตระกูล และคำพูดที่โดนเรียกก็คือ ไอ้ลูกโสเพณีโสโครก แม่ของเขาก็ตายไปตั้งแต่ยังเด็ก เขาเลยมักเป็นเป้าถูกกลั่นแกล้งจากทุกคนในตระกูล เรียกได้ว่าชีวิตโครตบัดซบ เคยโดนพ่อแท้ๆของตัวเองจับกดน้ำเกือบตาย และเคยโดนรถชนเพราะว่าคนในตระกูลวางแผนจะฆ่าเขา ทำให้เสียตาไปข้างหนึ่งแต่ก็ได้รับดวงตากลับมาโดยทีที่ตาดวงนั้นคือตาของแม่ของเขา ซึ่งมีสีตาต่างกัน ทำให้เซ็ตสึมีตา 2 สี ที่โรงเรียนเซ็ตสึไม่มีเพื่อนเนื่องจากเป็นคนในตระกูลใหญ่แต่กลับมีข่าวลือที่เสียหายมาก ทำให้ทุกคนกลัวที่จะเข้าใกล้เซ็ทสึ จนถึงวันนั้น ตอนที่เซ็ตสึขึ้นม.ปลาย ได้มีนักเรียนผู้หญิงย้ายเข้ามาใหม่ชื่อโยรุสึกิ ฮิคาริ ฮิคาริเป็นคนที่เข้าไปคุยกับเซ็ตสึเป็นคนแรกโดยไม่หวังอะไรและเป็นคนที่ตามตื้อเซ็ทสึจนสุดท้ายเธอก็กลายเป็นเพื่อนคนสำคัญของเซ็ตสึ แต่ในมุมมองของเซ็ทสึฮิคาริเป็นทั้ง แม่ เพื่อน คนรัก เป็นคนที่สำคัญที่สุดของเซ็ตสึ เป็นแสงที่ส่องนำทางของเซ็ทสึ และเหตุการณ์ที่เป็นจุดเปลี่ยนชีวิตของเซ็ทสึก็มาถึง

สงครามขนาดย่อมของพวกที่ขัดต่อคำสั่งของพระเจ้าและเบื้องหลังของเรื่องนี้มีเรื่องมหาสงครามระหว่างมาสเตอร์เข้ามายุ่งด้วย และในเหตุการณ์นี้ ฮิคาริได้เสียชีวิตไป คำพูดของเธอก่อนที่จะตายก็คือ " ขอโทษนะ เซ็ตสึที่ฉันอยู่เป็นแสงสว่างของนายไม่ได้อีกแล้วล่ะ... แต่ฉันก็จะคงอยู่ในใจของนาย จะอยู่กับนายตลอดไป ชื่อของฉัน... ฉันขอมอบให้เธอนะ เธอจะได้ ไม่ต้องไปยุ่งกับครอบครัวของนายอีกแถมนายจะได้คิดว่ามีฉันอยู่ด้วยล่ะ! แค่ก! และสุดท้ายก่อนที่ฉันจะตายจากไปนั้น.... ฉันจะบอกว่า ฉันรักเธอนะ เซ็ทสึ และก็ลาก่อนนะ คนที่สำคัญในซีวิตของฉัน ^_^ " นี้คือคำบอกรักครั้งแรกและครังสุดท้ายที่เซ็ทสึได้ยินจากฮิคาริ และด้วยความที่ว่าเซ็ทสึมีอีกบุคลิกซ่อนอยู่ด้วย.. ทำให้มันคลุ้มคลั่ง เซทสึได้ฆ่าพวกที่เป็นคนที่เกี่ยวข้องกับสงครามทั้งหมดและก็ได้ฆ่าล้างตละกูลของตน พร้อมไปเข้าร่วมกับพวกกรรมการคุมกฎ เพื่อที่จะได้ ทำให้คนอื่นได้รับรู้ว่า ความทรมานที่ได้รับจากการสูญเสียแสงสว่างของตนเป็นยังไง ดังนั้นเซ็ทสึเลยมักจะให้มาสเตอร์มาสู้กันเพื่อได้รับรู้ถึงความเจ็บปวด...

ความแค้นที่ต้องการชำระ :: ทำให้มนุษย์ทุกคนรับรู้ความเจ็บปวดจากการสูญเสีย เพราะสำหรับเซ็ตสึ มนุษย์คือพวกชั้นต่ำ หาประโยชน์ใส่ตัว ไม่สนคนอื่น และพวกมัน ก็คือคนที่ทำให้เขาสูญเสียแสงสว่างไป ดังนั้น เซ็ทสึรจึงต้องการให้พวกมันได้รับรู้ความเจ็บปวดที่มหาสาร

 

ลักษณะการพูด :: แทนตัวเองว่าผม แทนคนอื่นด้วยชื่อ ไม่มีคำหลงท้าย ไม่ว่าจะใคร เป็นคนที่มีลักษณะการพูดหยาบกร้านสุดๆเหมือนนักเลง  น้ำเสียงจะติดเฉื่อยๆเย็นชา แต่ก็หยาบกร้าน น่ากลัว แต่ก็มีเสน่ห์ให้พวกผู้หญิงชอบได้( แต่เนื่องจากความกลัว เลยไม่ค่อยมีคนกล้าเข้าใกล้

ของที่ชอบ :: ฮิคาริ ยิ้มอย่างมีความสุข , อนิเมะ ยอมทำทุกอย่างเพื่ออนิเมะ  , เท็ดดี้แบร์ที่ฮิคาริให้ พกไปทุกที  , ความเจ็บปวดของคนอื่น  ยิ้มโรคจิต

ของที่เกลียด :: มนุษย์ เกลียด ต้องการฆ่า , ครอบครัว จะเปลี่ยนนิสัยมาเป็นบ้าคลั่งทันที , ความสุขของคนอื่น อารมณ์เสีย

สิ่งที่กลัว/แพ้ :: ไม่มี

จุดแข็ง :: เป็นคนที่ฉลาด สามารถวิเคราห์ข้อมูลได้ดี สู้เก่งมากกกกกก สามารถพูดเปลี่ยนสถานะการณ์ได้

จุดอ่อน :: ดวงซวยสุดกู่ =_=::: ทำงานบ้านงานเรือนไม่เป็น ทำทีนี้เละ =_=

ความสามารถพิเศษ :: ร้องเพลงเพราะ, วิเคราห์สถานการณ์ , แถ แหล

เวทย์มนต์ที่ถนัดที่สุด :: น้ำแข็ง

อาวุธ :: ดาบคู่ชื่อ คารุมาเนะ กับลวดที่มองไม่เห็นจำนวนมาก

เพิ่มเติม :: สาเหตุที่มีสองชื่อเนื่องจาก ชื่อใหม่เป็นชื่อของคนที่ตัวเองรักและเป็นคนหมอบแสงสว่างให้ตน ชื่อใหม่ มีความหมายว่า พระจันทร์กลางคืน กับแสงสว่าง ส่วนชื่อเดิมคือ ปีศาจและความสิ้นหวัง

                เท็ดดีแบร์ชื่อสึกิ

                ชอบดัดจริตกวนประสาทชาวบ้าบ

คุยกับผปค.

สวัสดีค่ะ ไรท์ชื่อมัดหมี่นะคะ ผปค.ชื่ออะไรคะ?

- ยูกิเองจ้าาา เย้~~ 555

ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ทำไมถึงมาสมัครเรื่องนี้ล่ะคะ?

- เพราะเป็รเรื่องของมัดจัง!

ลูกของท่านมีสิทธิเสียชีวิตได้ทุกเมื่อ คงไม่ว่าอะไรใช่ไหมคะ? เพราะบทมันกำหนดมาแบบนี้

- ไม่ว่าหรอกเดสสสส

แต่ไรท์มีสิทธิพิเศษให้กับคนที่ติดตามและมาเม้นอย่างสม่ำเสมอนะคะ คือโอกาสที่จะรอดมีเพิ่มมากขึ้น

- เคค้าาาาาา

มีอะไรอยากบอกไรท์ไหมคะ?

- ขอโทษทีมาส่งช้า งานมันเยอะอ่ะ 555

ขอบคุณที่มาสมัครค่ะ.