คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : Tale of Tails : นิทานคนอลวนสี่ขาอลเวง
ใ บ ท ะ เ บี ย น ร า ษ ฎ ร
“จงมลายหายไปให้สิ้น...โลกใบนี้น่ะ”
บทบาท > การ์เดียน
ชื่อ > เดคูลัส || Day-ku-ras
ชื่อเรียก > ลัส , คูลัส (อย่าเรียก สลัด มานะคะ ฟฟฟ)
อายุ > 28 ปี
เพศ > ชาย
ระดับ > เลล่า
เผ่าพันธุ์ > ค้างคาว
เผ่าพันธุ์ของผู้ให้กำเนิด > ค้างคาว
ประวัติ > เด็กชายหน้าตาสถานะดี เกิดในตระกูลขุนนางชั้นสูงอันเก่าแก่ของ เดเคียส ซึ่งสืบทอดกันมารุ่นต่อรุ่น ชีวิตวัยเด็กมีแต่คนคอยเอาอกเอาใจแต่ก็ได้พ่อซึ่งเป็นอดีตการ์เดี้ยนคอยปรามบ่อยๆ เรียกเกี่ยวกับทางด้านการเมืองการปกครองและการใช้ศาสตร์ตราวุธมาทั้งชีวิต ในหนึ่งวันต้องทำอะไรหลายอย่างเพื่อเตรียมขึ้นเป็นการ์เดี้ยนที่ แข็งแกร่งที่สุด ไม่มีเวลาว่างมานั่งพักหายใจหรือเล่นแบบเด็กๆ มีพรสวรรค์ทางด้านการใช้ดาบที่ว่ากันว่าได้รับมาจากซีสเพื่อเป็นการเชื่อมไตรีของทั้งสองฝ่าย ในตอนเด็กๆ ไม่ค่อยมีเพื่อนในรุ่นราวคราวเดียวและ สถานะเดียว กับเขาเท่าไหร่นักจึงทำให้กลายเป็นเด็กเก็บตัวและมีเจ้าดาบหนักนี้เป็นเพื่อนเล่นแก้เหงา เดคูลัสไม่เคยย่างเท้าออกมานอกบ้านของตนเลยแม้แต่น้อย เป็นความหวังของวงศ์ตระกูลที่แสนดำมืดแห่งนี้.... ต่อมาในวัยเริ่มแรกรุ่น ด้วยความคึกคะนองตามประสาเด็กๆ ก็ทำให้เกิดไปมีเรื่องกับทางฝั่ง เลเฟียส ซะอย่างงั้น ด้วยความที่เคมีไม่เข้ากันอยู่แล้วจึงไปมีเรื่องจนโดนพ่อของตน ตบ (เรียกว่า ต่อย จะดีกว่า) เข้าที่ใบหน้าเข้าอย่างจังต่อหน้าที่ประชุมของอณาจักรทั้งสอง เรื่องนั้นเป็นความอับอายชนิดที่ว่าทำให้เขาหายหน้าไปหลายเดือนเลยทีเดียว
ลักษณะทางกายภาพ > เรือนผมสีม่วงเข้มส่องประกายเรืองรองแซมขาวนิดๆ นัยน์ตาสีโกเมนงามราวอัญมนีล้ำค้าแต่ชั่งมืดมน เกลียดความสกปรกจึงชอบสวมถุงมือสีดำและแต่งกายชวนดึงดูดยุง(ยุงชอบสีดำ)
อาชีพ > ปัจจุบันเป็น การ์เดียน ของอนาจักรเดเคียส
เพิ่มเติม > ที่โดน ตบ มันทำให้เดคูลัสเป็นโรคจิตค่ะ
ลักษณะนิสัย > เห็นนางเงียบๆ ฟาดเรียบ---- #ผิดๆ เห็นเงียบๆ อย่างงี้แต่เป็นคนที่ โรคจิต มากๆ ที่ผ่านมาก็ฟาดผู้หญิงไปแล้วหลายตน หลายเผ่าพันธ์ุ ชอบดื่ม เหล้า เมาสุราแบบไม่กลัวบาป ตอนเด็กๆ เคยโดนพ่อฝาดหน้าเต็มๆ แบบที่กระอักเลือดจนเปลี่ยนให้เขากลายเป็น มาโซคิสม์ ที่ชอบให้คนอื่นทรมาณตนเอง ชอบยียวนฝ่ายตรงข้ามแบบเล่ห์กลและชื่นชอบการถูกทรยศหักหลังแบบสุด... สาเหตุเชิญดูที่ เพิ่มเติม* เกลียดพวกตีสองหน้าและพวกที่ซื่อสัตย์และซื่อตรงต่อตนเอง คิดว่าพวกที่เข้ามาหาตนก็เพื่อผลประโยชน์ทั้งนั้น เก็บสีหน้าได้ดีมากยกเว้นเวลา หื่น จะชอบยกเหล้าประจำตัวมากระดกรวดๆ บ่อยๆ ไม่ถนัดเรื่องการวางตัวเพราะชอบที่จะเผยนิสัยจริงๆ ในผู้คนเห็นแบบไม่ปิดบัง ถึงอย่างงั้นเมื่อเข้าสู่โหมด ราชการ ก็จะตั้งใจทำงานแบบสุดขั่วสมกับตำแหน่งผู้บริหารบ้านเมือง
ชอบ เกลียด แพ้ กลัว > /พวกซาดิสม์ / พวกใจอ่อนกับเด็ก / แพ้ป่าไม้ / กลัวพ่อตัวเอง
สัตว์ที่ชอบ > -
ความสามารถ > ดื่มเหล้าโดยไม่เมา
พลังพิเศษ > ปรกติจะไม่ค่อยแสดงฝีมือเพราะใช้พวกทหารนานๆ ครั้งจะใช้พลังของตนที่ต้องใช้ ดาร์กสโตนในการปลุกขึ้นนั่นก็คือการ ควบคุมความมืด //ถ้าอลังเกินเปลี่ยนได้เลยค่ะ คิดไม่อออกจริงๆ
อาวุธ > เอ้า...ซูมกันให้ชัดๆ เป็นดาบขนาดใหญ่ที่ใช้หินแร่หายากของ ซีส สร้างขึ้นมา
เพิ่มเติม > * "ก็เพราะว่าตอน ตามล่า คนทรยศมัน สนุก ยังไงล่ะ..."
-หมอนี่มัน หื่น!! , โรคจิต!!
ส่วนของคนที่สมัครสัตว์หางเข้ามา
“สวัสดีนะ... ข้าคือใครเจ้าไม่ต้องรู้หรอก” เด็กสาวเรือนผมสีดำรัตติกาลยิ้มน้อยๆ ก่อนที่จะมองหน้าท่าน
> ชายหนุ่มมองกลับไปด้วยใบหน้าเชยชา รอยยิ้มเชกเช่นเดียวกับหญิงสาวราวถอดพิมพ์ปรากฎบนใบหน้า เริ่มแผ่รังสีอันตรายเพื่อให้รับรู้ว่า 'อย่าคิดมาซ่า!!'
“ขอบคุณที่แนะนำตัวให้ข้าได้รู้จัก เจ้าคิดเยี่ยงไรกับสงคราม”
> "นั่นสินะ...ข้าคิดอะไรกันแน่~" เดคูลัสยักไหล่แบบกวนๆ สายตาเจ้าเล่ห์เริ่มกวาดมองเด็กสาวสวยตรงหน้า ผิวปากหวิวเบาๆ ก่อนที่จะกลับมาตีหน้านิ่งเหมือนเดิม
“ถ้าเกิดว่าได้พรหนึ่งขอเจ้าจะขออะไร”
> "ให้โลกนี้แตกสลายไงล่ะ...ข้าหมายถึงเจ้าด้วยนะ" จู่ๆ บรรยากาศก็เปลี่ยนไป ชายหนุ่มแผ่รังสีอันตรายเพิ่มเป็นทวีคูณ ได้ยินเสียงหัวเรอะโรคจิตดังขึ้นเบาๆ เขาเปลี่ยนท่านั่งเป็นไขว่ห้างแบบสบายๆ ก่อนจะหยิบเหล้าขึ้นมาซดดื่ม
สิ้นเสียงเด็กสาวยิ้มก่อนที่ทุกอย่างจะพร่ามัวและผีเสื้อนัดร้อยก็บินฟุ้ง เด็กหญิงหายลับไปเหมือนไม่เคยมีใครยืนอยู่ตรงนั้น
"...บายๆ ...คุณผู้หญิง" ตามมาด้วยฝูงค้างคาวมากมายก่อนที่จะหายไปบนฝากฟ้า
สวีดัดสวัสดีผู้ปกครองที่น่ารักทุกท่านนะครับ ผมแกะแนะนำตัวไปแล้วไหนแนะผมคืนบ้าง (?)
>
ทำไมถึงมาสมัครเรื่องนี้ครับผม ขอชื่นใจๆ (?)
>
มือใหม่หัดเขียนมีอะไรแนะนำได้จะเก็บไว้เป็นทริคนะครับ
>
พอดีเรียนอยู่อัพช้าบ้าง ดองบ้าง(?) หายบ้างไม่โกรธนะครับ ( ยิ้มหวาน )
>
มีอะไรอยากจะบอกมั้ยครับ
>
อยากจะบอกรีดเดอร์ว่าขอบคุณที่เขียนมาถึงตรงนี้ เพราะใบสมัครและข้อมูลจุกจิกมากๆ ขอบคุณจริงๆ มีโอกาสติดแล้วแหละครับถ้าเขียนมาถึงตรงนี้นะ ยังไงก็ขอบคุณอีกสักรอบละกันครับ
>
ความคิดเห็น