ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คลังเก็บของ[Maiha-chan Only!!!]

    ลำดับตอนที่ #96 : Xeno Magnolia

    • อัปเดตล่าสุด 15 มี.ค. 59


    Application 

    Knight


    "อย่าทำให้ชั้นโกรธนักล่ะชั้นคุมแรงไม่ค่อยอยู่น่ะนะ"

     

     

    บทตัวละคร ::  ตัวเอก4

    ชื่อ-นามสกุล ::  เซโน่ แมคโนเลีย(Xeno Magnolia)

    ชื่อเล่น / ฉายา ::เซโน่/ยักษ์ใจดี(?)

    อายุ :: 15

    บ้านเกิด :: ริทอย

    ความถนัด :: พละกำลัง

    อาวุธ :: ขวานยักษ์ด้ามยาว

    พลังพิเศษ :: แมกม่า(เวลาเอาขวานกระแทกพื้นจะมีแมกม่าพุ่งออกมา ประมาณนี้ล่ะค่ะ//รู้สึกตัน;w;)

     ลักษณะนิสัย : เด็กหนุ่มร่างสูง เอาแค่ส่วนสูง อาจจะไม่ค่อยน่าเชื่อเท่าไหร่ว่าอายุ15 แต่เจ้าตัวก็อายุ15จริงๆ เป็นคนอารมณ์ดี   ยิ้มง่าย ใจดีมากกกกก อัธยาศัยดีเว่อร์ๆ เป็นกันเองกับคนรอบข้างเเละบางทีก็ยอมเป็นรับอารมณ์วีนของเพื่อนอยู่บ่อยๆ แต่จะมีปัญหากับผู้หญิง เจ้าตัวค่อนข้างคุยกับสาวๆไม่ถนัด ยิ่งกับเพื่อนวัยเดียวกับ เจ้าตัวเป็นพวกขี้อายกับสาวๆจนพูดออกมาทีอาจจะไม่เป็นประโยคแถมลนจะน่าเหนื่อยใจ เลยดูเหมือนไอ้บ่มีไก๊เรื่องสาวๆ และเป็นพวกซื่อมากๆกับความรักระหว่างชายหนุ่ม ส่วนอื่นเป็นคนสบายๆ เฮฮา เป็นคนทีทำอะไรค่อนข้างตามอารมณ์ถ้าไม่ได้ทำให้เกิดเรื่องเสียๆขึ้น ไม่ค่อยเครียดและคิดมากเท่าไหร่ แถมเป็นพวกอ่อนไหวกับความรู้สึกซะด้วย และสีหน้าจะไปตามอารมณ์เลย ปกติเป็นคนที่ดูจะไม่ค่อยคิดอะไร ซื่อๆ  แต่จริงๆเขาไม่เคยทำอะไรโดยไม่คิด เป็นพวกคิดทุกอย่างในหัวแต่ไม่เคยบอกใครถ้าไม่จำเป็น และมักจะคิดอะไรแผลงๆออกในเวลาหน้าสิ่วหน้าขวานออกตลอดแถมบางที ยังเจ้าเล่ห์เพลทุบายในการต่อสู้หรือเรื่องอื่นๆอย่างไม่น่าเชื่อเพื่อให้ได้ชัยชนะ (แต่จะไม่ค่อยแสดงออกเรื่องแผนเท่าไหร่ เพราะส่วนใหญ่จะให้ตัวเอกสามเป็นคนวางแผนมากกว่า)ยกเว้นเรื่องผู้หญิงที่คิดเท่าไหร่ ยิ่งเตลิดจนไม่เป็นอันทำอะไร(แพ้สาวๆจริงๆ=_= ) และเจ้าตัวมีอีกเรื่องที่เครียดหนักมากคือ เขามักจะเผลอทำของพังคามือเพราะแรงตัวเองบ่อยๆเวลาตื่นเต้นมากๆดังนั้นเจ้าตัวเลยแทบจะไม่อ่านหนังสือนิยายหรืออะไรเทือกนี้เลยโดยเฉพาะเรื่องเกี่ยวกับความรัก.. เพราะถ้าอ่านแล้วใจเต้นตึกตักขึ้นมา จะได้เผลอทำหนังสือเล่มนั้นขาดครึ่งแทน เอาจริงๆ เขาไม่ค่อยชอบใช้กำลังและพลังช้างสารของตัวเองนักเพราะมันจะทำให้เขานึกถึงเรื่องที่เขาไม่อยากนึก แต่ถ้าจำเป็น เขาก็พร้อมจะใช้มันทุกเวลา 

    ปกติเป็นคนที่คิดแผนดี อะไรดี แต่ถ้าแผนของตัวเองรวน และเข้าขั้นวิกฤตมากๆหรือโกรธมากกกกกกกกกก(เน้นว่าต้องโกรธมากๆ) บางครั้ง เขาอาจจจะสติแตก กลายเป็นโหมดบ้าคลั่ง ไล่เอาขวานฟาดฟันทุกอย่างที่ขวางหน้าเลยทีเดียวและด้วยแรงที่เยอะมหาเยอะของเขา เลยแทบจะเหมือนยักษ์อาละวาดเลยทีเดียว

    บางครั้งจะเห็นเขาตีหน้าเศร้าอยู่บ่อยๆ ไม่ใช่เพราะอะไร ถ้ามาเเบบนี้ เเสดงว่าเขาคงต้องเผลอไปทำอะไรมาเเหงๆ

     

    ลักษณะการพูดจา :: เรียกแทนตัวเองว่าผมถ้ากับคนสนิทก็ชั้น เรียกคนอื่นๆว่านาย เธอ หรือคุณตามวัยอย่างเหมาะสม

    ลักษณะการพูดปกติก็”สวัสดี^^” “อ่ะ เอ่อ โทษที ทำหนังสือนายขาดอีกแล้วง่ะ” “ชมชั้นเกินไปแล้วน่า แค่นี้เอง~” “น่าๆ อย่าดุน่า เดี๋ยวหน้าจะแก่เร็วนะ’w’” “ฮะๆๆๆ นายนี่มันสุดยอดจริงๆ” “ชั้นโกรธแล้วนะ เตรียมใจไว้ได้เลย” “โทษทีนะ เพื่อชัยชนะ มันก็ต้องวางแผนซักหน่อยล่ะนะ” “ใครบอกมาล่ะ ว่าชั้นโง่น่ะ?”ถ้ากับคนแก่กว่าจะมีครับลงท้ายด้วย แล้วก็กับผู้หญิง……. “อ่ะ อ่า เอ่อธะ ธะ ธ เธอ ชะชะ ชื่อ อะไร ระ ระระหรอผมยินดี เอ้ย! ชื่อเซโน่ ยะ ยะ ยินดีที่ได้รู้สึก เอ้ย รู้จักครับ!!”ประมาณนี้แหละค่ะ………..

    รูปร่างหน้าตา เด็กหนุ่มร่างสูง ผมสีหน้าตาล นัยน์ตาสีทอง ใบหน้าดูมีเสน่ห์ล่อสาวๆได้ระดับนึง

    ส่วนสูง/น้ำหนัก ::178/51

    ประวัติ :: เซโน่เกิดที่ริทอย เป็นลูกชายของร้านอาหาร กำพร้าพ่อ เป็นเด็กประหลาดที่มีแรงเยอะโคตรๆมาตั้งแต่เด็ก และมักเผลอทำของที่จับพังวินาศสันตะโรทุกอย่าง เลยทำให้เขาไม่ค่อยมีเพื่อนโดยเฉพาะเพื่อนผู้หญิงนี่ไม่มีเลย  มีเพื่อนสนิทไม่กี่คนจริงๆ 1ในนั้นคือคุณตัวเอกคนที่1เป็นเพื่อนที่โตมาด้วยกัน อาศัยอยู่ในเมืองเดียวกัน แม่ของเขาก็พยายามมากเพื่อให้เขามีเพื่อนซักคน เพราะลึกๆของเขา เขาเป็นคนที่ใจดีเกินไป ถึงเขาจะรู้สึกเศร้ามาก โกรธมากเวลาโดนตีตัวออกห่าง แต่เขาก็จะพยายามยิ้ม พยายามร่าเริงไม่เครียดตลอดโดยไม่มีใครรู้ถึงความรู้สึกจริงๆของเขา เขาทำตัวเป็นเด็กหนุ่มซื่อๆธรรมดาๆ เก็บความรู้สึกทุกอย่างเอาไว้ตลอด และคอยพยายามควบคุมแรงตัวเองอยู่ตลอด โดยหวังว่า เขาจะมีเพื่อนมากกว่านี้ 

         วันนึง เขาได้ยินเกี่ยวกับเรื่องของอัศวิน เขาอยากเข้าไปเป็นอัศวิน เขาพยายามที่จะควบคุมแรงของตัวเองให้ได้มากขึ้นจนสามารถใช้เเรงเเบบคนปกติได้เสียที ถึงเเม่เวลาตื่นต้น จะยังเผลอทำของพังอยู่บ้างก็เถอะ และพยายามที่เข้าเป็นอัศวินให้ได้เพื่อที่ว่า เขาอาจจะได้มีเพื่อนมากกว่านี้ และแม่ของเขาจะได้ภูมิใจในตัวเขาด้วย

         พอเขามีเพื่อนมากขึ้น เขาก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย กลายเป็นคนที่ซื่อตรงกับความรู้สึกของตัวเองมากขึ้นเหมือนกับจะปลดปล่อยไอ้ที่เก็บไว้สมัยเด็กๆออกมาได้บ้าง เเละพูดคุยได้ เเสดงความรู้สึกได้เเบบชายหนุ่มปกติ เเต่ก็ยังมีนิสัยใจดี ยอมเพื่อนง่ายนิดๆเหมือนเดิม เเละเพราะไม่เคยคุยกับผู้หญิงเลย เขาเลยกลายเป็นชายหนุ่มอภิมหาขี้อาย ไร้ประสบการณ์ด้านผู้หญิง สมัยเด็กๆมีเด็กผู้หญิงที่เขาเเอบชอบ เเต่ก็ไม่กล้าเข้าไปคุยซะด้วย

    ชอบ ::อาหารแฮนเมดโดยเฉพาะคุ้กกี้

    ไม่ชอบ/เกลียด ::ไม่ชอบสัตว์เลื้อยคลาน/เกลียดตะขาบมากกกกกกกกกกกกกกก

    แพ้/กลัว :: แพ้กลิ่นบุหรี่/กลัวการโดนรังเกียจจากเพื่อนๆ

    เพิ่มเติม ::-แรงเยอะจนน่ากลัว

    -มีความเป็นพ่อศรีเรือนสูงเพราะเคยช่วยแม่ทำงานบ่อยๆ ทำอาหารอร่อยมากกกกก

    -ไม่ชอบการกลั่นแกล้ง

     


    คุยกับผปค.นิดหน่อย

    -สวัสดีค่ะ แผ่นกระดาษเองค่ะ (ใครฟระ //แววเสียงจากนักอ่าน...) คำถามแรกเลยนะคะ ทำไมถึงมาสมัครคะ?

    :: อ่า ก็ …..อยากส่งลูกเพิ่มน่ะค่ะ แฮะๆ=w=a

    - สมัครแล้วอย่าลืมกลับมาเช็คด้วยนะคะ

    ::รับทราบค่า

    -ถ้าไม่ติดบทที่ต้องการเสียใจไหมเอ่ย?

    ::ก็ คงเสียใจนิดหน่อย แต่ก็เอาตามสะดวกไรท์ดีกว่าค่ะ

    -อยากให้ลูกๆ มีคู่ไหมคะ? ถ้าอยากมีเอาเพศไหนดีเอ่ย บอกได้เลยค่ะ จะเป็นหญิง ชาย ทอม(?) กระเทย(?) ได้หมดค่ะ

    :: อยากนะคะ คู่กับเพศไหนก็ได้นะคะ เหะๆ

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×