Review Light Novel โดยอคติล้วนๆ

ลำดับตอนที่ #207 : อลวนรักหักแฟล็ก เล่ม 1-2 ปักธงแบบง่าย ง่าย แล้วก็ง่าย

สำนักพิมพ์: Luckpim

ราคาปก: 150 บาท

แนวเรื่อง: Comedy, Harem, Romance

แต่งเรื่อง: Touka Takei

Illustration: CUTEG

แปล: Big_eye

สถานะปัจจุบัน: ตีพิมพ์ออกมา 15 เล่ม น่าจะยังไม่จบ ดูรูปปกเล่มอื่น CLICK ครับ

เรื่องย่อ:

เล่มหนึ่ง

'แฟล็ก' คือคำเรียกของทางเลือกอันเป็นตัวแปรสำคัญในยามที่ชีวิตต้องพบกับทางแยก ในวันหนึ่ง ฮาตาเตะ โชตะ เด็กหนุ่มผู้สามารถมองเห็นแฟล็กที่ว่านั่น ได้ย้ายเข้ามายังโรงเรียนชื่อดังใจกลางเมืองหลวง 'โรงเรียนเอกชนฮาตางายะ' อันเป็นเวทีของเรื่องราวนี้

และสิ่งที่รอเขาอยู่นั้น มิใช่เพียงแค่การพานพบกับเหล่าสาวน้อยน่ารัก

และชีวิตประจำวันอันครึกครื่น ภายในรั้วโรงเรียน แต่เลยไปถึงขั้นอยู่ร่วมชายคาหอพักเดียวกันเลยทีเดียว

เล่มสอง

ฮาตาเตะ โชตะ เด็กหนุ่มผู้มีพลังพิเศษในการมองเห็น 'แฟล็ก'ตัวเลือกสำคัญซึ่งจะปรากฏขึ้นยามชีวิตต้องพบเจอกับทางแยกหรือจุเปลี่ยนที่ 'หอพักเควส' ซึ่งอยู่ในความควบคุมของโรงเรียนเอกชนฮาตางายะที่เขาอาศัยอยู่นั้น ทั้งที่เป็นหอพักชาย แต่กลับมีเด็กสาวน่ารักระดับดาวโรงเรียนมาอาศัยอยู่ร่ววมชายคาด้วยถึง 5 คน ช่างเป็นสถานที่ที่ชวนให้เกิดเรื่องผิดทำนองคลองธรรมยิ่งนัก และด้วยข่าวลือซึ่งแพร่กระจายออกไป จึงทำให้หอพักต้องถูกสั่งปิดแบบสายฟ้าแลบ โดยมีเงือนไขเดียวที่จะหยุดยั้งการปิดหอของพวกโชตะได้ก็คือ 'สมาชิกหอพักเควสต้องเข้าร่วมแข่งขันในงานกีฬาสีและคว้าตำแหน่ง MVP มาครอง' การปรากฏตัวของเหล่าตัวช่วยสาวงามเพื่อคว้าชัยชนะที่มาพร้อมบุพเพอาละวาด นำพาให้หอพักเควสยิ่งเต็มไปด้วยบรรยากาศสีชมพู! ท่ามกลางหัวข้อการแข่งพิศดารซึ่งถาโถมเข้ามาไม่หยุดหย่อนในสัปดาห์กีฬาสี เทศกาลอันเลื่องชื่อของโรงเรียนนี้ พวกเขาจะสามารถปกป้องหอพักเอาไว้ได้หรือไม่?

เรื่องราวทั้งหมดกำลังก้าวเข้าสู่บทต่อไป! เลิฟคอเมดี้จู๋จี๋สุดฮิตเล่ม 2 ที่ทุกคนรอคอยมาถึงแล้ว!!

ความคิดเห็นหลังจากอ่านจบ:

                ผมสนใจเรื่องนี้เพราะเป็นแนวฮาเร็มรั้วโรงเรียน ที่ประยุกต์เอาเรื่อง “แฟล็ก” ในเกมจีบสาวมาเป็นพลังพิเศษของตัวเอก และเริ่มติดตามจากฉบับมังงะก่อน (ฉบับอนิเมไม่ได้ตาม) อ่านตอนแรกๆนี่พอโอเค แต่ตอนหลังอ่านไปแล้วงงว่า “มันมาถึงจุดนี้ได้อย่างไร” เนื้อหามีหลายจุดที่ทำให้อ่านแล้วไม่ฟินเช่น

                นางเอกฟุ่มเฟือย จุดเด่นอย่างหนึ่งของเรื่องนี้คือนางเอกเยอะขนาดเลขสองหลัก และครอบคลุมนางเอกเกือบทุกประเภทที่แนวฮาเร็มสายเรียลเขาใช้กัน ทั้งเจ้าหญิง คุณหนู พี่สาว สาวดุ้น ประธานนักเรียน โลลิ เพื่อนสมัยเด็ก หุ่นยนต์ นักเรียนแลกเปลี่ยน น้องสาว ไอดอล ซึ่งในฉบับมังงะช่วงหลังๆนี่แค่นางเอกแต่ละคนมาพูดคนละประโยคก็จบตอนได้แล้วมั้ง นางเอกบางคนหายตัวไปทั้งเล่มเลยก็มี ทำให้ผมรู้สึกว่าใช้ตัวละครไม่คุ้มค่า แต่ฉบับนิยายสองเล่มแรกนี่มีรายละเอียดมากกว่ามังงะเยอะ และพอมีพื้นที่ให้นางเอกบางคนมาโชว์ของ เล่มแรกคุณหนู เล่มสองเพื่อนสมัยเด็ก แต่กระนั้นนิยายที่แค่สองเล่มแรกก็มีตัวละครหญิงเกือบสิบคนมารุมล้อมพระเอกนี่ ผมว่ามันกระจายบทได้ยาก ยังไม่ร่วมตัวละครที่น่าเพิ่มพูนในเล่มถัดๆไปอีกนะ

                มันง่ายเกินไปไม่เร้า คือสาวเรื่องนี้ต่างมาชอบพระเอกแบบไม่มีเหตุไม่ผล พระเอกมีท่าทางอมทุกข์ก็สงสาร พูดด้วยนิดหน่อยก็ชอบซะแล้ว คือผมเข้าใจว่าคอนเซปของเรื่องนี้คือพระเอกชอบหักสาวๆ จึงต้องให้ตัวละครสาวๆแต่ล่ะคนมีธงขึ้นง่ายๆรัวๆพระเอกจะได้หักไม่ได้ แต่สาวแต่ละมันง่ายเกินไป ดูไม่มีมิติ ไม่มีความท้าทายเลย

                เนื้อหาขาดความสมเหตุสมผล นอกจากการที่สาวๆมาชอบพระเอกที่ไม่รู้ว่ามีดีตรงไหน ยังมีอีกหลายจุดที่ไม่สมเหตุสมผล คนเขียนน่าจะวางแผนให้เรื่องนี้เปลือกนอกเป็นแนว school life แต่เนื้อในเป็นแฟนตาซี  แต่เนื้อเรื่องออกจะเกินแฟนตาซีไปไกลแล้ว ไม่สาวๆที่โลกสวยมุ้งมิ้งเกินควร หรือในเล่มสองที่พวกพระเอกเอาหุ่นยนต์มาแข่งกีฬาสีแต่ไม่ยักโดนปรับแพ้ แถมจู่ๆหุ่นยนต์ดันมีเบาแสเรื่องพลังพระเอก แต่พระเอกแทนที่จะสงสัยหุ่นยนต์ว่าเธอเป็นใครมาจากไหนดันเชื่อใจซะงั้น ซึ่งมันอ่านแล้วขัดๆ

                พระเอกอีโม พระเอกดราม่าผมพอทน แต่พระเอกอีโมเอาแต่ครำครวญนี่รำคาญอ่ะ ในเล่มสองแม้จะเปิดเผยว่าพระเอกพยายามหักธง กีดกันตัวเองจากสาวๆ เพราะตัวเองมีเดธแฟล็กปักอยู่ จึงกลัวว่าถ้าตนเองเป็นอะไรแล้วสาวๆจะเสียใจ แต่เพราะพระเอกคร่ำครวญมากเกินไป ทำให้ผมไม่ประใจกับความเสียสละเท่าไหร่

                โดยรวมแล้วเล่มหนึ่งอ่านได้เรื่อยๆ แต่เล่มสองอ่านแล้วเซ็งนิดหน่อย เล่มต่อไปไม่รู้ว่าจะโอเคขึ้นไหม

ระดับความพึงพอใจ: 1.5/5 ถ้าเป็นคนที่ชอบฮาเร็มเชิงปริมาณ ขำๆแบบไม่คิดมาก ก็น่าจะอ่านได้เรื่อยๆครับ