บทเพลงเเห่งรัก หกเรื่องเล่า หกเรื่องราว

ลำดับตอนที่ #17 : by ดินสอกดแกนน : พิมพ์ไว้ในใจ ตอนที่2

ตอนที่2




 

            “ริท ตื่น”

            “อือออ...ขออีก5นาที”  ผมตอบเสียงอูอี้ พร้อมกับยกมือขึ้นมาปัดอะไรบางอย่างที่มาป้วนเปี้ยนบนใบหน้า

            “ริท แต่นี่สายแล้วนะ ริทไม่ตื่นมากินข้าวเช้าก่อนหรอ” หือ ข้าวเช้า

            พรวด !!

            “วันนี้มีอะไรกินบ้าง” ผมลุกจากที่นอนแล้วขยี้ตาพลางบิดขี้เกียดสองสามที

            “แหม พอพูดถึงอาหารแล้วตื่นไวจริงนะ” ไอ้กันมันพูดจบก็วิ่งออกจากห้องไปเลย เอ๊ะ เมื่อกี้มันพูดว่าอะไรนะ..-*-

            “ไอ้ดำ!! มึงหาว่ากูเห็นแก่กินหรอ”

.........................................................................

            “ริท นี่งอนกันจริงๆหรอ” ตอนนี้ผมกับไอ้ดำมาเดินเล่นที่ห่างเซ็งท่านครับ มันตามมาสะกิดผมยิกๆ ความจริงผมก็ไม่ได้โกธรอะไรมันมากหรอกครับ แค่อยากแกล้งเล่นๆน่ะ

            “ริทททททททท ดีกันน้า” ผมกลั้นยิ้มสุดชีวิต

            “...................”

            “เดี๋ยวเค้าเลี้ยงแดลี่ควีน...” -*- มันเห็นผมเป็นคนเห็นแก่กินขนาดนั้นเลยหรอ !!

            “.................”

            “ริททททททททท....”

            “สอง..”  ผมที่อยากแกล้งมันเล่นๆเริ่มรำคานเลยหันไปตอบ

            “หะ...”  แน่ะยังไม่เข้าใจอีก

            “สองถ้วยนะ” ผมหันไปตอบมันอีกที แล้วก็รีบเดินนำมันไปที่ร้านแดลี่ควีนทันที ผมไม่ได้เห็นแก่กินจริงๆนะ ผมแค่รำคานมันเท่านั้นแหละ >_<

.............................................................................

            “กัน วันนี้ทำอะไรกินกันดี” ตอนนี้ผมยืนอยู่หน้าตู้แช่พวกเนื้อสัตว์และผัก

            “อืม...ต้มยำเป็ดดีมะ” มันหันตอบผมพร้อมกับหยิบเป็ดแช่แข็งขึ้นมาดู

            “เอ่อ...ริทว่าเราทำแค่ต้มยำเห็ดก็พอแล้วมั้งกัน อย่าไปทำเป็ดมันเลย” ผมหันไปบอกมัน ผมไม่อยากกินพวกเดียวกันน่ะครับ ฮ่าๆๆ

“เอางั้นก็ได้” กันบอกพร้อมกับวางเป็ดลง

.......................................................................................

“ริท ก่อนกลับ เดี๋ยวกันพาไปกินไอติมเจ้าอร่อย” กันหันมาบอกผม ตอนที่เรากำลังเอาของไปคิดตังค์ที่แคชเชียร์

“จริงมั้ย  ป่ะๆ รีบไปกัน” ผมป่าวเห็นแก่กินนะ 55

“เดี๋ยว ริท รอกันด้วยสิ” กันมันตะโกนเรียกผมที่เดินนำหน้ามันไปแล้ว

ร้านไอติมเจ้าเก่า 38 ปี

“เป็นไงอร่อยมั้ย” กันมันถามผมที่กำลังนั่งกินไอติมอย่างเอร็ดอร่อย

“อร่อยสิ อร่อยมากๆเลย” ผมเงยหน้าไปยิ้มให้มัน

“เอ้า เลอะหมดแล้ว”

ไอ้กันมันบ่น แล้วมันเอานิ้วมาเช็ดมุมปากให้ผม แล้วเอานิ้วเข้าปากตัวเอง..

“อืม..อร่อยจริงๆด้วยแหะ ^^” มันพูดแล้วยิ้มให้ผม

“อะ..ไอ้บ้า” ผมไม่กล้าเงยหน้ามองมันเลยได้แต่ก้มหน้ากินไอติมอย่างเดียว

“เอ้า ค่อยๆกินสิ เดี๋ยวก็ติดคอหรอก” มันบอกผม

“รู้แล้วน่า” ผมตอบมันพร้อมกับทำหน้าบึ้ง

“กินหมดยัง เดี๋ยวกันไปจ่ายตังค์ก่อนนะ”

ผมพยักหน้าตอบมันไป มันเลยลุกไปจ่ายตังค์กับอาแปะเจ้าของร้าน

.....................................................................

“ริท ไหนๆมันต้องใส่อะไรก่อน” กันที่กำลังต้มน้ำหันมาถามผมที่กำลังหั่นเห็ด

“ใส่ผงต้มยำไปก่อนเลยกัน” ผมยื่นผงต้มยำให้มัน“ใสนิดเดียวนะ ไม่ต้องเยอะมาก”

“โอเคๆ” แล้วไอ้กันก็ไปก้มเงยๆที่หม้อของมันต่อ

“อ่ะกัน หั่นเห็ดเสร็จแล้ว ใส่ไปเลย” ผมเอาถ้วยที่ใส่เห็ดยื่นไปให้มัน

“แล้วต้องทำไงต่ออะริท”

“รอให้มันสุกก็พอ” ผมตอบพร้อมกับ ยกหม้อข้าวไปที่โต๊ะอาหารแล้วเดินกลับมายกจานยกช้อนไป

“อ่า มาแล้วริท ต้มยำเห็ดไม่ใส่เป็ด”

ไอ้กันมันเดินถือชามใส่ต้มยำเข้ามา แล้วเอามาวางไว้กลางโต๊ะ

แล้วเดินกลับเข้าไปในครัวใหม่

“เอ้ากัน ไปไหนอะ รีบมากินสิ เดี๋ยวก็หายร้อนหมดหรอก”

“แปบนึง เดี๋ยวไปเอาของแปบ”

พรึบ

อยู่ดีๆไฟตรงที่โต๊ะอาหารก็ดับ

“แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู แฮปปี้เบิร์ดเดย์ แฮปปี้เบิร์ดเดย์ แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูริท~”

ไอ้กันมาเดินเข้ามาพร้อมกับร้องเพลงแฮปปี้เบิร์ดเดย์และถือเค้กก้อนโตไว้ที่มือ

พรึบ

และไฟก็ติดอีกครั้ง

ผมโคตรช็อค ไอ้ดำมันรู้วันเกิดผมได้ไง

“เห้ยกัน มึงรู้วันเกิดกูได้ไงอะ” ผมถามมัน

“เออน่า เอาเป็นว่ากูรู้ละกัน” มันบอกพร้อมกับวางเค้กไว้บนโต๊ะ

“มาๆ กินข้าวเหอะ เดี๋ยวกับข้าวเย็นหมด” ไอ้กันมันบอกผมทีกำลังนั่งอึ้งอยู่

“เออๆ”

ผมกับไอ้กันกินข้าวเสร็จก็กินเค้กกันต่อ แต่กินไปได้ครึ่งเดียวก็อิ่ม เลยเอาเค้กไปแช่ตู้เย็นไว้ก่อน เอาไว้กินวันพรุ่งนี้

“ริท”

“หะ” ผมหันไปตามที่มันเรียก

ไอ้กันมันยื่นสร้อยที่มีจี้ตัว R มาให้

“อ่ะ ของขวัญ กูให้”

ผมยื่นมือจะไปรับสร้อย แต่มันก็ชักมือกลับ

“เดี๋ยวกูใส่ให้ หันหลังๆ”

ผมหันหลังให้มันใส่

ไอ้กันมันยื่นแขนมาโอบรอบคอผมและค่อยๆใส่สร้อยให้ -//-

ใจผมเต้นแรงมาก นี่ผมเป็นอะไรเนี่ย

“อ่ะ เสร็จแล้ว”

ผมก้มหยิบสร้อยทีคอขึ้นมาดู

และเงยหน้ามองมัน

จุ๊บ

“ขอบคุณนะกัน ^^” ผมหอมแก้มมันและวิ่งเข้าห้องนอนไปเลย..

.................................................................................................





 

เหมือนไรท์จะดีเลย์ไปนิด ลงช้าไปหน่อย #ห้ามด่านะเฟร้ย
5555555555555555555555555555555555555555
รักรีดทุกคน ฮุ้เล่