นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์การอ่าน
ที่ดียิ่งขึ้นผ่านแอปนิยาย Dek-D
ที่ดียิ่งขึ้นผ่านแอปนิยาย Dek-D
ร้ายนัก...รักให้เข็ด [yaoi] -END-จบแล้วจ้า
วันเกิดอายุครบสิบแปดปี ของขวัญที่คุณจะได้รับคืออะไร สำหรับผม...ผมฉลองอายุครบสิบแปดปีด้วยการ...ถูก"ข่มขืน"
ผู้เข้าชมรวม
99,161
ผู้เข้าชมเดือนนี้
124
ผู้เข้าชมรวม
99.16K
หมวด : นิยายวาย
อัปเดตล่าสุด : 31 ธ.ค. 56 / 21:45 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
เจ้าค่าเอ๊ยยยยย...NC ฉากแรกของเรื่อง NC ฉากแรกของชีวิตอีคุณหญิงแมว คุณคนไหนอยากจะรับแปะอีเมลล์ไว้นะเจ้าคะ จะให้เอาไปส่งที่ห้องคืนนี้เลยไหมเจ้าคะ อ่านแล้วรู้สึกยังไง จะกลับมาด่าก็ไม่ว่ากันนะคะ ขอฟีดแบคนิดนุง ตอนแรกของเก๊าเจงๆ จะได้ปรับปรุง^^(ทำตาแบ๊วใส่นักอ่านทุกท่าน)
นิยายเรื่องมีเนื้อหาเกี่ยวข้องกับชายรักชาย
นิยายเรื่องนี้สร้างขึ้นมาจากจินตนาการล้วนๆ
นิยายเรื่องนี้มีบางส่วนที่ใช้คำไม่สุภาพและผู้แต่งไม่ได้มีเจตนาแนะนำหรือยั่วยุเยาวชนแต่อย่างไรโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ^^
"พระโพธิสัตย์กวนอิม ไหนว่าท่านมีเมตตากรุณาใหญ่หลวง ได้โปรด...เอาลมหายใจของลูกไป ช่วยให้ลูกหลุดพ้นจากทุกเรื่องราว"
ทำไมคุณหนูปภินวิชของแมวถึงได้ขออะไรอย่างนี้นะ แล้วอีชั้นจะอยู่กับใครล่ะเจ้าคะT^T
สำหรับตอนที่ยี่สิบเก้านี้อ่านแล้วจะร้องไห้...น้องเป่าน่าสงสารมาก พี่ธันน์ก็น่าสงสารโดนยิงซะแล้วววว จิร้องไห้จริงๆT^T
อ่านแล้วรู้สึกยังไง ชอบ ไม่ชอบ หมั่นไส้ยังไงก็บอกได้นะครับ
ถึงแม้ว่าจะเป็นตอนแรกของนิยายเรื่องนี้แต่เปิดเรื่องนั้นมาเท่านั้นแหละครับ แมวยักษ์ตัวนี้แทบจะยกขาหน้าขึ้นมาปิดตาตัวเองไม่ทันเลยจริงๆ ก็แหม๋...พ่อธันน์ตัวดี เล่นบทหื่น ขื่นใจคุณหนูปภินวิช นายน้อยแห่งบ้านเกียรติภากร นักการเมืองใหญ่แล้วอย่างนี้มันจะรอดไหมน้าาา แต่เอ...ทำไมมันถึงต้องทำอย่างนั้นกับคุรหนุของแมว ถ้าจะทำอย่างนั้นทำกับแมวไม่ดีกว่ารึ T^T ช่างเถอะๆ
ฝากติดตามด้วยนะครับ^^
ร่วมแชร์ความคิดเห็นได้นะครับ อยากเห็นเรื่องราวเป็นอย่างไร หรือรู้สึกอย่างไรกับแต่ละตัวละคร อยากจะทักทายหรือพูดคุยกับไรต์เตอร์ก็ได้ไม่ว่ากันนะครับ
ชื่อ ต้าครับ หน้าตาคล้ายๆแมวเพื่อนๆเลยเรียกว่าต้ามาว เป็นภาษาจีนเแปลว่าแมวอ้วนครับ^^เรียนมหาวิทยาลัยปีสามแล้ว จะเรียกพี่เรียกน้อง เรียกเฮีย ตามสบายนะครับ อยากรู้จักนักอ่านที่แวะมาทุกคนนะครับ
ถึงแม้ว่าจะเป็นตอนแรกของนิยายเรื่องนี้แต่เปิดเรื่องนั้นมาเท่านั้นแหละครับ แมวยักษ์ตัวนี้แทบจะยกขาหน้าขึ้นมาปิดตาตัวเองไม่ทันเลยจริงๆ ก็แหม๋...พ่อธันน์ตัวดี เล่นบทหื่น ขื่นใจคุณหนูปภินวิช นายน้อยแห่งบ้านเกียรติภากร นักการเมืองใหญ่แล้วอย่างนี้มันจะรอดไหมน้าาา แต่เอ...ทำไมมันถึงต้องทำอย่างนั้นกับคุรหนุของแมว ถ้าจะทำอย่างนั้นทำกับแมวไม่ดีกว่ารึ T^T ช่างเถอะๆ
ฝากติดตามด้วยนะครับ^^
ร่วมแชร์ความคิดเห็นได้นะครับ อยากเห็นเรื่องราวเป็นอย่างไร หรือรู้สึกอย่างไรกับแต่ละตัวละคร อยากจะทักทายหรือพูดคุยกับไรต์เตอร์ก็ได้ไม่ว่ากันนะครับ
ชื่อ ต้าครับ หน้าตาคล้ายๆแมวเพื่อนๆเลยเรียกว่าต้ามาว เป็นภาษาจีนเแปลว่าแมวอ้วนครับ^^เรียนมหาวิทยาลัยปีสามแล้ว จะเรียกพี่เรียกน้อง เรียกเฮีย ตามสบายนะครับ อยากรู้จักนักอ่านที่แวะมาทุกคนนะครับ
เหนื่อบจุงเบย^^ ไม่ได้เหนื่อยตอบคอมเม้นต์หรือนั่งปั้นตัวหนังสือเป็นนิยายนะครับป้าแมวชอบ แต่เหนื่อยตรงที่แปลงร่างไปแปลงร่างมานี่แหละ อย่าเพิ่งหายไปไหนกันนะครับ อาจจะช้าบ้าง ตอนสั้นบ้าง แต่รับรองว่าจะอัพให้จบและจะตั้งใจทำให้ดีที่สุดครับ^^
ฝากไว้ใครอยากพูดคุยกับป้าแมวแบบเอ็กครูซิฟเชิญที่แฟนเพจเลยนะคะ ตอบทุกคำถามจะแฟนทิ้ง ตังค์หมด ตดไม่ออกได้หมดคะ ขอบคุณที่อยู่ด้วยกันมานานนะคะกำลังจะหนึ่งเดือนแล้วมีความสุขมากจริงๆที่มีพวกเธอทุกคนคอยติดตาม ไม่เฉพาะแฟนพันธ์แท้นะ นักอ่านเงา หรือคนที่ไม่มีมายด์ ไอดี ด้วย เธอเป็นครอบครัวของชั้นจริงๆ (เช็ดน้ำตาพร้อมโบกมือลาT^T)
>
ผลงานอื่นๆ ของ แมวยักษ์ฉึกฉึก ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ แมวยักษ์ฉึกฉึก
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
"หนูนานะคะ"
(แจ้งลบ)นิยายเรื่อง ร้ายนัก...รักให้เข็ด(Yaoi) สวัสดีค่ะป้าแมว ขอเรียกแบบนี้แล้วกันนะคะเพื่อความสนิทสนมและความสะดวกในการวิจารณ์ของเรา ตามที่ได้รับบทความที่คุณส่งมาให้เราวิจารณ์ ก่อนอื่นขอออกตัวก่อนเลยนะคะว่าเราไม่ใช่นักวิจารณ์มืออาชีพแต่อย่างใด ขอวิจารณ์ในแง่มุมของนักอ่านคนหนึ่งก็แล้วกันนะคะ อาจจะไม่ถูกใจของป้าแมวนักแต่ว่าเราจะพยายามวิจารณ์ให้ดีที่สุดก ... อ่านเพิ่มเติม
นิยายเรื่อง ร้ายนัก...รักให้เข็ด(Yaoi) สวัสดีค่ะป้าแมว ขอเรียกแบบนี้แล้วกันนะคะเพื่อความสนิทสนมและความสะดวกในการวิจารณ์ของเรา ตามที่ได้รับบทความที่คุณส่งมาให้เราวิจารณ์ ก่อนอื่นขอออกตัวก่อนเลยนะคะว่าเราไม่ใช่นักวิจารณ์มืออาชีพแต่อย่างใด ขอวิจารณ์ในแง่มุมของนักอ่านคนหนึ่งก็แล้วกันนะคะ อาจจะไม่ถูกใจของป้าแมวนักแต่ว่าเราจะพยายามวิจารณ์ให้ดีที่สุดก็แล้วกันค่ะ และการวิจารณ์นิยายในความคิดของเราคือการออกความเห็นในบทความที่ตัวเราได้อ่านไปยังผู้แต่งเท่านั้น ตัวเราไม่สามารถไปตั้งคะแนนให้ใครว่าได้มากน้อยเพียงใดนะคะ ขอบอกเอาไว้ให้เข้าใจก่อนก็แล้วกัน และบทความของป้าแมวที่เราได้อ่านทำให้ได้ใจความสำคัญมาดังนี้ค่ะ ชื่อเรื่องเป็นส่วนหนึ่งที่สามารถเรียกให้คนสนใจเข้ามาอ่านเมื่อพบเห็น ในส่วนของป้าแมวแล้วเราว่ามันคล้ายชื่อเรื่องของนิยายวายหลายเรื่องที่เราได้อ่านเลยค่ะ ซ้ำกันบ่อยมาก แต่ว่าพอได้อ่านก็ทราบแล้วว่ามันเข้ากับเนื้อหาที่แต่งออกมาจริงๆ เราขอแนะนำนิดๆ นะคะว่าควรเพิ่มภาษาอังกฤษขึ้นมาหน่อยๆ เพื่อให้คนอ่านเตะตาเวลาเห็นชื่อเรื่องบ้าง อาจเป็นคำอุทาน คำบอกเล่าอะไรทำนองนั้น แต่ว่าจะไม่ทำตามก็ได้ เราแค่แนะนำเท่านั้นน่ะค่ะไม่ได้จะก้าวก่ายแต่อย่างใด ในด้านการบรรยายเราขอบอกตามตรงเลยค่ะว่าที่ป้าแมวกังวลว่าการดำเนินเรื่องจะช้าไปหรือเปล่า เราขอตอบว่าไม่เลยค่ะ ออกจะรวดเร็วแบบปุบปับเกินไปเสียด้วยซ้ำ ทั้งนี้ ยังมีข้อบกพร่องในด้านการบรรยายของป้าแมวอีกเล็กน้อยที่เวลาเราอ่านแล้วมันรู้สึกถึงการดำเนินไปเร็วนิดหน่อยค่ะ ป้าแมวอาจลืมความละเอียดอ่อนของการบรรยายไปด้วยการใส่อารมณ์ความรู้สึกของตัวละครในเวลาที่สมควรจะใส่อารมณ์ ทำให้เราอ่านแล้วยังไม่รู้สึกถึงอารมณ์นั้นๆ ของตัวละครมากมายนัก แต่นับว่าดีกว่านิยายเรื่องอื่นๆ ค่ะ ต่างกันกับนิยายเรื่องอื่นที่เราเคยวิจารณ์ เขามักจะใส่คำบรรยายมากเกินไปจนนิยายกลายเป็นการมีคำที่เวิ่นเว้อมากกว่าปกติ และนอกจากการบรรยายแล้ว ป้าแมวยังมีการตัดเรื่องไปแบบปุบปับจนคนอ่านตามไม่ทันว่าที่ที่ป้าแมวตัดไปมันคือที่ไหน ดังนั้นการบรรยายถึงสถานที่ก็มีส่วนที่ทำให้คนอ่านเข้าใจสิ่งที่ป้าแมวต้องการสื่อ เพราะอย่าลืมไปว่าการเขียนนิยายไม่ได้ง่ายเหมือนการสร้างภาพยนตร์ที่เราเห็นเป็นฉากๆ ดังนั้นการที่เราทำให้คนอ่านเห็นภาพได้มากที่สุดคือความละเอียดอ่อนในการบรรยายค่ะ ถึงเราจะได้กล่าวถึงข้อเสียของป้าแมวมาก่อนในข้างต้นนั้น แต่ว่าเรากลับปลื้มใจในพลอตเรื่องของป้าแมวที่ปั้นงานออกมาได้น่าติดตามมาก ตั้งแต่การเปิดเรื่องที่มีปมน่าติดตาม นายเอกรู้สึกตัวขึ้นมาทั้งๆ ที่ไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหน แล้วเมื่อเปิดผ้าปิดตาก็ได้พบกับคนที่ตัวเองรู้จักเป็นอย่างดีอย่างธันต์ เป็นการเริ่มเรื่องที่วิเศษและน่าสนใจมาก นั่นทำให้เราไม่ละจากการอ่านนิยายของป้าแมวแม้แต่ซักตอนค่ะ หากแต่ว่าการตัดไปยังฉากอารมณ์ของป้าแมวยังไม่มีน้ำหนักพอว่าทำไมอารมณ์ของตัวละครนั้นๆ ถึงได้เป็นแบบนั้น อย่างเช่นตอนที่ธันต์เอาหูฟังมายัดใส่หูเป่าเพื่อบอกขอโทษและอุตส่าห์พาไปที่ไกลๆ อย่างทะเล ป้าแมวคิดพลอตไว้หรือยังคะว่าต้นเหตุมันมาจากอะไร หรือเพราะความรัก การแสดงความรักของธันต์คืออะไร การทุบตีเป่า หรือการดูแล เรามีคำถามมากมายเมื่ออ่านตอนนี้ค่ะ ในด้านคำผิดของป้าแมวเราขอยกนิ้วโป้งให้เลยว่ามีน้อยมาก หาคำผิดไม่ค่อยเจอ แต่คำหนึ่งที่เราเจอแล้วรู้สึกถึงความขัดตาเมื่อได้อ่าน นิยายดีไม่ใช้ภาษาวิบัตินะคะ คำว่าเค้า เปลี่ยนมาให้คำว่า เขา จะดูเหมาะสมกว่าค่ะ เป็นคำที่เจอในนิยายทุกเรื่องเลยป้าแมวไม่ต้องตกใจค่ะ อีกส่วนที่เจอคือคำผิดที่มีอยู่ประปรายในเรื่อง เราก็เลยรวบรวมมาให้เผื่อป้าแมวจะเอาไปรีไรต์ใหม่ค่ะ มีคำว่า เจ็บแปล๊บ ใช้คำว่าเจ็บแปลบจะดูลื่นไหลกว่าค่ะ แล้วก็ จา/จะ สิดแปดปี/สิบแปดปี คำว่าต่อไปยัง ลืมใส่คำว่าไง ตรงปี่/ตรงรี่ พรึมพรำ/พึมพำ ยุ่งย่าม/ยุ่มย่าม ป่าว/เปล่า ร้องให้/ร้องไห้ ค่อนๆ/ค่อยๆ หนิ/นี่ กับ/กลับ บรรยาย/บรรยากาศ ไม/ทำไม นอกจากนั้นก็ไม่เห็นอะไรแล้วล่ะค่ะ โดยรวมแล้วบทความของป้าแมวอยู่ในเกณฑ์ที่ดีมากเลยค่ะ ว่าด้วยเรื่องความสร้างสรรค์ที่เขียนนิยายแนวนี้มาให้อ่านกัน ในด้านการบรรยายเราก็เห็นภาพไปตามในสิ่งที่ป้าแมวอยากจะสื่อ พลอตเรื่องชวนให้ติดตามว่าด้วยการใส่ข้อสงสัยตอนท้ายทุกตอน เราชื่นชมจริงๆ ที่ป้าแมวสละเวลามาเขียนนิยายวายให้คนที่รักมันเข้ามาอ่าน แต่เหนือสิ่งอื่นใดนั้นมันเกิดจากความรักการเขียนของป้าแมวเป็นฐาน ขอให้ป้าแมวอย่าลืมสิ่งนี้ แล้วแฟนขลับที่ยังรักและคอยงานเขียนป้าแมวจะรักป้าแมวต่อไปและมากขึ้นกว่าเดิมค่ะ สู้ๆ นะคะ ขอบคุณที่ไว้ใจให้หนูนามาวิจารณ์ให้นะคะ อ่านน้อยลง
Poison | 24 เม.ย. 56
-
7
-
3
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยม"หนูนานะคะ"
(แจ้งลบ)นิยายเรื่อง ร้ายนัก...รักให้เข็ด(Yaoi) สวัสดีค่ะป้าแมว ขอเรียกแบบนี้แล้วกันนะคะเพื่อความสนิทสนมและความสะดวกในการวิจารณ์ของเรา ตามที่ได้รับบทความที่คุณส่งมาให้เราวิจารณ์ ก่อนอื่นขอออกตัวก่อนเลยนะคะว่าเราไม่ใช่นักวิจารณ์มืออาชีพแต่อย่างใด ขอวิจารณ์ในแง่มุมของนักอ่านคนหนึ่งก็แล้วกันนะคะ อาจจะไม่ถูกใจของป้าแมวนักแต่ว่าเราจะพยายามวิจารณ์ให้ดีที่สุดก ... อ่านเพิ่มเติม
นิยายเรื่อง ร้ายนัก...รักให้เข็ด(Yaoi) สวัสดีค่ะป้าแมว ขอเรียกแบบนี้แล้วกันนะคะเพื่อความสนิทสนมและความสะดวกในการวิจารณ์ของเรา ตามที่ได้รับบทความที่คุณส่งมาให้เราวิจารณ์ ก่อนอื่นขอออกตัวก่อนเลยนะคะว่าเราไม่ใช่นักวิจารณ์มืออาชีพแต่อย่างใด ขอวิจารณ์ในแง่มุมของนักอ่านคนหนึ่งก็แล้วกันนะคะ อาจจะไม่ถูกใจของป้าแมวนักแต่ว่าเราจะพยายามวิจารณ์ให้ดีที่สุดก็แล้วกันค่ะ และการวิจารณ์นิยายในความคิดของเราคือการออกความเห็นในบทความที่ตัวเราได้อ่านไปยังผู้แต่งเท่านั้น ตัวเราไม่สามารถไปตั้งคะแนนให้ใครว่าได้มากน้อยเพียงใดนะคะ ขอบอกเอาไว้ให้เข้าใจก่อนก็แล้วกัน และบทความของป้าแมวที่เราได้อ่านทำให้ได้ใจความสำคัญมาดังนี้ค่ะ ชื่อเรื่องเป็นส่วนหนึ่งที่สามารถเรียกให้คนสนใจเข้ามาอ่านเมื่อพบเห็น ในส่วนของป้าแมวแล้วเราว่ามันคล้ายชื่อเรื่องของนิยายวายหลายเรื่องที่เราได้อ่านเลยค่ะ ซ้ำกันบ่อยมาก แต่ว่าพอได้อ่านก็ทราบแล้วว่ามันเข้ากับเนื้อหาที่แต่งออกมาจริงๆ เราขอแนะนำนิดๆ นะคะว่าควรเพิ่มภาษาอังกฤษขึ้นมาหน่อยๆ เพื่อให้คนอ่านเตะตาเวลาเห็นชื่อเรื่องบ้าง อาจเป็นคำอุทาน คำบอกเล่าอะไรทำนองนั้น แต่ว่าจะไม่ทำตามก็ได้ เราแค่แนะนำเท่านั้นน่ะค่ะไม่ได้จะก้าวก่ายแต่อย่างใด ในด้านการบรรยายเราขอบอกตามตรงเลยค่ะว่าที่ป้าแมวกังวลว่าการดำเนินเรื่องจะช้าไปหรือเปล่า เราขอตอบว่าไม่เลยค่ะ ออกจะรวดเร็วแบบปุบปับเกินไปเสียด้วยซ้ำ ทั้งนี้ ยังมีข้อบกพร่องในด้านการบรรยายของป้าแมวอีกเล็กน้อยที่เวลาเราอ่านแล้วมันรู้สึกถึงการดำเนินไปเร็วนิดหน่อยค่ะ ป้าแมวอาจลืมความละเอียดอ่อนของการบรรยายไปด้วยการใส่อารมณ์ความรู้สึกของตัวละครในเวลาที่สมควรจะใส่อารมณ์ ทำให้เราอ่านแล้วยังไม่รู้สึกถึงอารมณ์นั้นๆ ของตัวละครมากมายนัก แต่นับว่าดีกว่านิยายเรื่องอื่นๆ ค่ะ ต่างกันกับนิยายเรื่องอื่นที่เราเคยวิจารณ์ เขามักจะใส่คำบรรยายมากเกินไปจนนิยายกลายเป็นการมีคำที่เวิ่นเว้อมากกว่าปกติ และนอกจากการบรรยายแล้ว ป้าแมวยังมีการตัดเรื่องไปแบบปุบปับจนคนอ่านตามไม่ทันว่าที่ที่ป้าแมวตัดไปมันคือที่ไหน ดังนั้นการบรรยายถึงสถานที่ก็มีส่วนที่ทำให้คนอ่านเข้าใจสิ่งที่ป้าแมวต้องการสื่อ เพราะอย่าลืมไปว่าการเขียนนิยายไม่ได้ง่ายเหมือนการสร้างภาพยนตร์ที่เราเห็นเป็นฉากๆ ดังนั้นการที่เราทำให้คนอ่านเห็นภาพได้มากที่สุดคือความละเอียดอ่อนในการบรรยายค่ะ ถึงเราจะได้กล่าวถึงข้อเสียของป้าแมวมาก่อนในข้างต้นนั้น แต่ว่าเรากลับปลื้มใจในพลอตเรื่องของป้าแมวที่ปั้นงานออกมาได้น่าติดตามมาก ตั้งแต่การเปิดเรื่องที่มีปมน่าติดตาม นายเอกรู้สึกตัวขึ้นมาทั้งๆ ที่ไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหน แล้วเมื่อเปิดผ้าปิดตาก็ได้พบกับคนที่ตัวเองรู้จักเป็นอย่างดีอย่างธันต์ เป็นการเริ่มเรื่องที่วิเศษและน่าสนใจมาก นั่นทำให้เราไม่ละจากการอ่านนิยายของป้าแมวแม้แต่ซักตอนค่ะ หากแต่ว่าการตัดไปยังฉากอารมณ์ของป้าแมวยังไม่มีน้ำหนักพอว่าทำไมอารมณ์ของตัวละครนั้นๆ ถึงได้เป็นแบบนั้น อย่างเช่นตอนที่ธันต์เอาหูฟังมายัดใส่หูเป่าเพื่อบอกขอโทษและอุตส่าห์พาไปที่ไกลๆ อย่างทะเล ป้าแมวคิดพลอตไว้หรือยังคะว่าต้นเหตุมันมาจากอะไร หรือเพราะความรัก การแสดงความรักของธันต์คืออะไร การทุบตีเป่า หรือการดูแล เรามีคำถามมากมายเมื่ออ่านตอนนี้ค่ะ ในด้านคำผิดของป้าแมวเราขอยกนิ้วโป้งให้เลยว่ามีน้อยมาก หาคำผิดไม่ค่อยเจอ แต่คำหนึ่งที่เราเจอแล้วรู้สึกถึงความขัดตาเมื่อได้อ่าน นิยายดีไม่ใช้ภาษาวิบัตินะคะ คำว่าเค้า เปลี่ยนมาให้คำว่า เขา จะดูเหมาะสมกว่าค่ะ เป็นคำที่เจอในนิยายทุกเรื่องเลยป้าแมวไม่ต้องตกใจค่ะ อีกส่วนที่เจอคือคำผิดที่มีอยู่ประปรายในเรื่อง เราก็เลยรวบรวมมาให้เผื่อป้าแมวจะเอาไปรีไรต์ใหม่ค่ะ มีคำว่า เจ็บแปล๊บ ใช้คำว่าเจ็บแปลบจะดูลื่นไหลกว่าค่ะ แล้วก็ จา/จะ สิดแปดปี/สิบแปดปี คำว่าต่อไปยัง ลืมใส่คำว่าไง ตรงปี่/ตรงรี่ พรึมพรำ/พึมพำ ยุ่งย่าม/ยุ่มย่าม ป่าว/เปล่า ร้องให้/ร้องไห้ ค่อนๆ/ค่อยๆ หนิ/นี่ กับ/กลับ บรรยาย/บรรยากาศ ไม/ทำไม นอกจากนั้นก็ไม่เห็นอะไรแล้วล่ะค่ะ โดยรวมแล้วบทความของป้าแมวอยู่ในเกณฑ์ที่ดีมากเลยค่ะ ว่าด้วยเรื่องความสร้างสรรค์ที่เขียนนิยายแนวนี้มาให้อ่านกัน ในด้านการบรรยายเราก็เห็นภาพไปตามในสิ่งที่ป้าแมวอยากจะสื่อ พลอตเรื่องชวนให้ติดตามว่าด้วยการใส่ข้อสงสัยตอนท้ายทุกตอน เราชื่นชมจริงๆ ที่ป้าแมวสละเวลามาเขียนนิยายวายให้คนที่รักมันเข้ามาอ่าน แต่เหนือสิ่งอื่นใดนั้นมันเกิดจากความรักการเขียนของป้าแมวเป็นฐาน ขอให้ป้าแมวอย่าลืมสิ่งนี้ แล้วแฟนขลับที่ยังรักและคอยงานเขียนป้าแมวจะรักป้าแมวต่อไปและมากขึ้นกว่าเดิมค่ะ สู้ๆ นะคะ ขอบคุณที่ไว้ใจให้หนูนามาวิจารณ์ให้นะคะ อ่านน้อยลง
Poison | 24 เม.ย. 56
-
7
-
3
ความคิดเห็น