[Fic SNSD] : Love Generation : A Night at Maldives 2 (Yuri) - [Fic SNSD] : Love Generation : A Night at Maldives 2 (Yuri) นิยาย [Fic SNSD] : Love Generation : A Night at Maldives 2 (Yuri) : Dek-D.com - Writer

    [Fic SNSD] : Love Generation : A Night at Maldives 2 (Yuri)

    *New Update : 28/09/2011 [70%] บรรยากาศสบายๆ ท่ามกลางท้องทะเลสีครามและท้องฟ้าอันแสนสดใส ภาคต่ออันสุดแสนจะโรแมนติกของสองสาวอย่างทิฟฟานี่และแทยอน ความสุข... มันเพิ่งจะเริ่มต้น เท่านั้น

    ผู้เข้าชมรวม

    9,233

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    11

    ผู้เข้าชมรวม


    9.23K

    ความคิดเห็น


    128

    คนติดตาม


    32
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  16 มิ.ย. 55 / 23:13 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    + + Love Generation [Extra] : A Night at Maldives [Tiffany + Taeyeon] 2 (Yuri) + +

    แวะอ่านกันสักนิด
    - เนื้อหาในตอนนี้ จะเป็นภาคต่อของ A Night at Maldives ของสองสาวอย่าง ทิฟฟานี่ และ แทยอน พวกเธอกลับมาอีกครั้ง พร้อมกับความรัก และ ความร้อนแรง ที่ไม่ยอมน้อยหน้ายูริและเจสสิก้าเลย

    จะไปยอมน้อยหน้าได้ไงล่ะ... ในเมื่อความรักของพวกเรา
    .
    .
    .
    มันเพิ่งจะเริ่มต้นขึ้น เท่านั้น...

     

    [We're back here again ^^]

    at

    Here... A Night at Maldives 2

     


    - และก็อีกเช่นเคย หากใครที่ยังไม่ได้อ่านตั้งแต่ภาคแรกๆ ก็เลือกจิ้มไล่ลงไปได้เลย ^^

    V
    V
    V

    Part 1 : Yuri & Jessica
    http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=609639

    Part 2 : Tiffany & Taeyeon
    http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=620277

    Part 3 : Sooyoung & Sunny
    http://writer.dek-d.com/Zeritherlyn/story/view.php?id=625876

    Part 4 : Seohyun & Yoona
    http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=665935

    Extra Part 1 : Hyoyeon & Songeun
    http://writer.dek-d.com/Zeritherlyn/writer/view.php?id=641091

    Extra Part 2 : Yuri & Jessica (A Love To Kill)
    http://writer.dek-d.com/Zeritherlyn/story/view.php?id=649294

    Extra Part 3 : Yuri & Jessica (Dream)
    http://writer.dek-d.com/Zeritherlyn/story/view.php?id=695159


    Extra Part 4 : Sunny & SooYoung (How to Become an Actress)
    http://writer.dek-d.com/Zeritherlyn/story/view.php?id=706773

    Extra Part 5 : Sunny & SooYoung (My Love My Princess)
    http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=709462

    Extra Part 2011 [1] : Tiffany & Taeyeon (A Night at Maldives)
    http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=727280


    MUZICCODE
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      Love Generation [Extra : Tiftae] : A Night at Maldives 2




      ความเดิมจากตอนที่แล้ว...

      เราเองก็กลับไปนอนกันเถอะ
      แทยอนเอ่ยขึ้นทำลายความเงียบที่ปกคลุมอยู่รอบกายพร้อมกับหันกลับมามองทิฟฟานี่ที่ยังคงโอบกอดเธอเอาไว้
      ก็ดีเหมือนกันนะ…”
      เธอตอบกลับและพากันเดินลงมาจากโขดหินบริเวณนั้นกลับขึ้นมายังหาดทรายสีขาวอมเหลืองเพราะแสงจันทร์ ด้วยความที่ไม่ทันได้ระวังจึงทำให้ขาของแทยอนไปสะดุดเข้ากับขาของทิฟฟานี่จนพากันล้มกลิ้งลงไปนอนอยู่บนผ้าปู ที่ใครก็ไม่รู้ปูทิ้งเอาไว้อย่างพอดิบพอดี
      โอยยยย…”
      ด้วยระยะของใบหน้าที่อยู่ห่างกันเพียงไม่เท่าไรจึงทำให้พวกเธอสามารถสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นๆ ของกันและกัน สายตาทั้งสองจ้องประสานกันอยู่ชั่วครู่ ก่อนที่ร่างเล็กจะหน้าแดงและเบือนสายตาหนีอย่างขวยเขิน ทิฟฟานี่ยิ้มออกมาบางๆ ก่อนที่จะเลื่อนใบหน้าเข้าไปหาและจุมพิตที่ริมฝีปากของแทยอนเบาๆ
      รสสัมผัสอันแสนนุ่มนวลยังคงไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปเลยแม้แต่น้อย ลิ้นร้อนค่อยๆ สอดเข้าไปอย่างช้าๆ และแตะเข้ากับปลายลิ้นของแทยอนก่อให้เกิดเสียงครางเบาๆ ในลำคอ
      อืมมมม…”
      และแม้ว่ากิจกรรมในช่วงกลางวันของพวกเธอนั้นจะจบลงไปแล้ว
      แต่กิจกรรมยามค่ำคืนของพวกเธอมันเพิ่งจะเริ่มเท่านั้น...

      .

      .

      .

      ซ่าซ่าาาา
      เสียงของเกลียวคลื่นยังคงสาดซัดเข้าหาฝั่ง สายลมหนาวยามค่ำคืนยังคงพัดตีเข้ามา แต่ถึงกระนั้นมันก็ไม่ได้ทำให้ความปรารถณาของทั้งคู่นั้นลดน้อยลงเลย ทิฟฟานี่ยังคงกดจูบสาวร่างเล็กที่อยู่ในอ้อมกอดของเธออย่างดูดดื่ม และร้อนแรง... พร้อมทั้งค่อยๆ เปลื้องผ้าของคนรักออกทีละน้อย
      ฉึบบบ...
      มือเรียวค่อยๆ สอดเข้ามาใต้เนื้อผ้าก่อนที่จะเลิกสูงขึ้นจนเผยให้เห็นผิวหน้าท้องอันขาวเนียนสะท้อนกับแสงจันทร์ยามค่ำคืน ช่วยให้ผิวของแทยอนดูน่าหลงใหลมากยิ่งขึ้น ราวกับมนต์สะกดที่ทำให้ไม่สามารถละสายตาไปไหนได้เลย
      อืมมมม...
      เสียงครางในลำคอบ่งบอกถึงความสุขเล็กๆ ที่ทิฟฟานี่เป็นผู้มอบให้ดังลอดออกมาคลอไปกับเสียงของเกลียวคลื่นที่ซัดสาดไปมา ทิฟฟานี่ค่อยๆ ถอนริมฝีปากออกอย่างช้าๆ จนสายสะพานแห่งความรักของทั้งคู่ยืดยาวออกและต้องแสงจันทร์ดูเป็นประกายสวยงามคล้ายกับผลึกคริสตัลชั่วครู่หนึ่ง ก่อนที่จะขาดลง
      รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของทั้งสอง ก่อนที่ทิฟฟานี่จะก้มลงประทับริมฝีปากกับแทยอนอีกครั้งด้วยความรัก
      .
      .
      .
      และบทรักของทั้งคู่... จะได้เริ่มต้นขึ้น

      [NC 18+] : Tiffany & Taeyeon - Sex on the Beach...

      --------------------------------------------------------

      วิ้วว... วิ้ววว...
      เสียงของกระแสลมที่พัดผ่านเข้ามาทางหน้าต่างที่เปิดแง้มเอาไว้บริเวณหัวนอน แทยอนยังคงนั่งมองเหม่อออกไปยังวิวทิวทัศน์ของท้องทะเลเบื้องนอกอย่างเหม่อลอยราวกับในหัวของเธอกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่ ทิฟฟานี่ที่เพิ่งจะอาบน้ำเสร็จค่อยๆ เดินเช็ดหัวเข้ามา กระทั่งเธอหันมาเห็นแทยอนคนรักของเธอกำลังมองเหม่อออกไปยังวิวด้านนอก
      รอยยิ้มปรากฏขึ้นบางๆ ก่อนที่เธอจะก้าวเดินเข้าไปหาอีกครั้ง
      ดูอะไรอยู่เหรอ แทยอนอา ?”
      แทยอนอา ?”
      สาวร่างเล็กหันกลับมาและถามขึ้นด้วยความสงสัย
      อื้อ !”
      เธอตอบกลับพร้อมรอยยิ้ม ก่อนที่จะพูดทวนอีกครั้ง
      แทยอนอาแบบนี้ฟังดูน่ารักกว่า
      พร้อมๆ กับยื่นใบหน้าเข้าไปหอมแก้มคนรักเบาๆ ด้วยความรัก และโอบกอดเธอเอาไว้อย่างหลวมๆ พอให้สัมผัสได้ถึงความอบอุ่นของกันและกัน ก่อนที่จะซบใบหน้าลงกับไหล่ของแทยอน
      และหลับตาลง
      แทยอนเหลือบหันมองคนรักของเธอผ่านทางหางตาและอมยิ้มอย่างชอบอกชอบใจ ก่อนที่ทิฟฟานี่จะลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง และนั่นจะเป็นจังหวะเดียวกับที่ดาวตกดวงหนึ่งจะพุ่งผ่านน่านฟ้าและหายลับของฟ้าไป
      ดาวตก !”
      ไหน !?”
      สาวร่างเล็กถามขึ้นทันทีและมองไปทางนอกหน้าต่างอย่างกระตือรือร้นที่จะได้เห็นดาวตก ก่อนที่ดาวตกอีกดวงจะพุ่งผ่านน่านฟ้าไปอีกครั้ง แสงสีขาวลากผ่านเป็นเส้นยาวดูสวยงาม แม้จะเป็นเพียงแค่ช่วงระยะเวลาอันสั้น
      จริงด้วย…”
      ว้าวววว !!”
      ทิฟฟานี่อุทานออกมาทันทีเมื่อได้เห็นปรากฏการณ์ทางธรรมชาติที่กำลังเกิดขึ้นบนน่านฟ้าของหมู่เกาะมัลดีฟส์ ดาวตกดวงแล้วดวงเล่าค่อยๆ พุ่งผ่านไปด้วยความเร็วคล้ายกับเม็ดฝนที่ร่วงหล่นลงมา และเพราะท้องฟ้าเปิดไร้ซึ่งเมฆหมอกจึงทำให้ค่ำคืนนี้ถูกโอบล้อมไปด้วยดวงดาวนับพันที่กำลังร่ายรำอยู่บนท้องฟ้า ส่องแสงแวววับระยิบระยับคล้ายกับผลึกอัญมณี
      สวยจัง…”
      แทยอนอุทานออกมาเบาๆ สายตายังคงจับจ้องอยู่บนท้องฟ้าเบื้องบน ไม่ต่างอะไรกับเด็กน้อยยามที่ได้เห็นของเล่นที่ตนเองต้องการเลย ทิฟฟานี่ยิ้มกับภาพตรงหน้าพร้อมกับเอื้อมไปคว้ามือของแทยอนคนรักและกุมเอาไว้เบาๆ
      แสงจันทร์ที่สาดส่องเข้ามากระทบกับแหวนเพชรบนนิ้วนางส่องประกายดูสวยงาม แต่ถึงกระนั้นความงามที่แหวนเพชรนั้นก็หาเทียบความงามของธรรมชาติยามค่ำคืนที่ประดับประดาไปด้วยดวงดาวนับพันบนท้องฟ้าเลย
      ทิฟฟานี่ค่อยๆ บรรจงหอมแก้มแทยอนคนรักอีกครั้งเบาๆ ก่อนที่จะเหลือบมองขึ้นไปบนท้องฟ้าเบื้องบนอีกครั้ง
      .
      .
      .
      อยากจะเก็บช่วงเวลาแบบนี้เอาไว้ ตลอดไปจัง



      -------------------------------

      เวลายังคงดำเนินต่อไปอย่างช้าๆ สายลมหนาวยามค่ำคืนยังคงพัดหอบเอากลิ่นอายของท้องทะเลเข้ามาเอื่อยๆ ราวกับกำลังโอบกอดร่างบางของแทยอนอย่างทะนุถนอม แต่มันก็ไม่อบอุ่นเท่ากับอ้อมกอดของทิฟฟานี่คนรักที่ยังคงโอบรอบตัวของเธอเอาไว้
      แสงจันทร์ที่สาดส่องเข้ามากระทบกับใบหน้าขาวยามหลับของแทยอนซึ่งทิฟฟานี่เองก็เผลอมองอยู่เป็นเวลาเนิ่นนานราวกับต้องมนต์สะกดมิให้เบือนสายตาหนีได้ รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าอีกครั้ง พร้อมๆ กับที่ทิฟฟานี่จะเอื้อมมือไปสัมผัสที่ศีรษะของคนรัก และลูบไล้ปอยผมของเธอเล่นอย่างเอ็นดู
      .
      .
      .
      ผ่านไปเกือบชั่วโมงที่ทิฟฟานี่ยังคงนั่งนิ่งอยู่แบบนั้น เธอยังคงนั่งมองเหม่อออกไปยังท้องฟ้าเบื้องบนที่พร่างพราวไปด้วยดวงดาวนับร้อยพันที่กำลังส่องแสงประกายระยิบระยับ เสียงของเกลียวคลื่นที่สาดซัดเข้าหาฝั่งยังคงดังแว่วมาไกลๆ พอให้ได้ยิน
      ซ่าาซ่าาาา
      ทิฟฟานี่จึงหันไปมองตามเสียงของเกลียวคลื่นนั้น เธอมองออกไปทางหน้าต่างอีกบานหนึ่งซึ่งเห็นวิวของบ้านพักกลางทะเลที่ยาวยื่นออกไป แสงไฟสีส้มตามทางเดินช่วยทำให้บรรยากาศ ณ. ตรงนั้นดูสวยงามยิ่งนัก หากเธอกับแทยอนไปพักอยู่ตรงนั้น... มันจะโรแมนติกแค่ไหนกันนะ ?
      .
      .
      .
      RRRR… RRRRRR…
      แต่เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นก็ทำให้ความฝันชั่วครู่ของทิฟฟานี่ต้องพังทลายลงและเอื้อมมือไปหยิบเอาโทรศัพท์ของตนขึ้นมาอย่างรวดเร็ว เพราะไม่งั้นเสียงของมันอาจจะรบกวนสาวร่างเล็กที่กำลังหลับอยู่ให้ตื่นขึ้นมาก็เป็นได้
      ฮัลโหล ?”
      เธอกดรับและลุกขึ้นจากเตียงออกมานอกห้องนอน ตรงออกมายังระเบียงทางด้านนอก
      /เป็นยังไงบ้างคะแม่ ? เอ่อ... นี่หนูโทรมารบกวนรึเปล่าคะนี่ ?/
      น้ำเสียงใสๆ ของซอฮยอนดังขึ้นทำเอาทิฟฟานี่หลุดยิ้มออกมากับความเปิ่นของลูกสาวที่โทรมาไม่รู้จักเวล่ำเวลา... แต่ถึงกระนั้นเธอก็ไม่ได้รู้สึกโกรธอะไร
      แล้วโทรมานี่มีอะไรงั้นเหรอ ซอจู ?”
      /ก็หนูคิดถึงแม่หมีนี่นา.../
      เด็กสาวตอบกลับและอมยิ้ม
      /แล้วแม่แท้งล่ะคะ ?/
      ยัยนั่นหลับไปแล้วล่ะ…”
      ใครว่าชั้นหลับ ?”
      เสียงใสๆ ของแทยอนที่ดังขึ้นจากทางด้านหลังทำเอาทิฟฟานี่ถึงกะสะดุ้ง พร้อมกับหันไปมองแทยอนที่เดินตรงเข้ามาและหยุดยืนอยู่ข้างๆ
      ซอจูเหรอ ?”
      อือฮึ !”
      ทิฟฟานี่ตอบกลับ ก่อนที่จะกดเปิดลำโพงที่โทรศัพท์
      โทรมามีอะไรงั้นเหรอซอจู ?”
      /อ่าว ไหงแม่มีบอกว่าแม่หลับไปแล้วไงคะ ?/
      ก็เพราะได้ยินเสียงโทรศัพท์น่ะสิ ถึงได้ตื่นขึ้นมา...
      แทยอนตอบกลับ
      /งั้นนี่หนูก็โทรมารบกวนแม่อะดิ.../
      ไม่ซะหน่อย... ใครจะกล้าต่อว่าลูกสาวที่อุตส่าห์โทรข้ามทวีปมาหากันล่ะ
      แทยอนตอบกลับและยิ้มออกมา
      แล้วตอนนี้ที่นั่นเป็นยังไงบ้าง อยู่กับยูนอาแล้วมันทำอะไรให้ลูกต้องลำบากใจอีกรึเปล่า ? ถ้ามีบอกแม่ได้นะ...
      /ก็ไม่นี่คะ... พี่เขาก็ตั้งใจทำงานที่ร้านดีอะ อ้อ ! วันนี้หนูเพิ่งจะลองแต่งหน้ากาแฟดู ตอนแรกๆ มันก็ยากนะ แต่ตอนนี้หนูก็คิดว่ามันสนุกดีอะ.../
      ทั้งสองคนฟังสิ่งที่ลูกสาวของพวกเธอเล่าให้ฟังอย่างตั้งอกตั้งใจ
      /แล้วล่าสุด... หนูยังเคืองพี่เขาไม่หายเลยอะ/
      ทำไมเหรอ ?”
      /ก็พี่เขาเอาตุ๊กตาเคโรโร๊ะของหนูไปซัก แล้วดันทำสีตกใส่อะดิ ตัวที่แม่ซื้อให้หนูอะ ! จากสิบโทสีเขียวกลายเป็นสีรุ้งไปเลย/
      ยัยนั่นมันคงไม่ได้ตั้งใจหรอกน่า... เอาไว้เดี๋ยวแม่ซื้อให้ใหม่ก็ได้เจ้าสิบโทตัวนั้นอะ
      แทยอนพูดขึ้นและเอามือปาดน้ำตาออก ไม่ใช่เพราะเศร้า หรือซึ้ง... เพราะอดที่จะขำเสียมิได้ที่ลูกสาวของเธอทะเลาะกับแฟนตัวเองเพราะแค่ตุ๊กตาตัวเดียว
      เอาน่า... เดี๋ยวแม่ซื้อให้ใหม่นะ
      ทิฟฟานี่พูดขึ้นและยิ้มออกมาบางๆ อย่างชอบใจ เพราะเธอรู้ดีว่าลูกสาวของเธอติดการ์ตูนเรื่องนั้นมากแค่ไหน แล้วอีกอย่าง... ลูกสาวของเธอก็เก่งน่าดูที่มาลากแทยอนให้ไปดูจนติดไปกับเขาด้วย
      ทั้งสามยังคงคุยกันไปเรื่อยๆ จนลืมเวลา... เผลอแปปเดียวก็เกือบจะเที่ยงคืนอยู่แล้ว
      /งั้นเดี๋ยวหนูขอตัวก่อนนะคะ... รักแม่นะ/
      เด็กสาวพูดยิ้มๆ
      อื้อ...
      แทยอนตอบกลับ ก่อนที่ซอฮยอนจะกดวางสายไป ทั้งสองจึงยืนมองหน้ากันอยู่อย่างนั้นสักพัก ก่อนที่จะยิ้มให้กัน
      เราเองก็เข้าไปนอนพักกันบ้างเถอะ...
      อื้อ !”
      แทยอนตอบกลับและเอื้อมมือส่งไปให้กับคนรักของตน ราวกับเป็นการเชิญชวนให้ไปนอนด้วยกัน ซึ่งทิฟฟานี่เองก็คว้ามือของแทยอนเอาไว้ ก่อนที่ทั้งคู่จะหายกลับเข้าไปด้วยกัน
       
      อีกฟากโลกหนึ่ง ณ. กรุงโซล ประเทศเกาหลีใต้...
      โทรไปหาใครเหรอที่รัก ?”
      น้ำเสียงหวานๆ ดังขึ้นจากทางด้านหลัง ซอฮยอนจึงค่อยๆ หันกลับไปและยิ้มให้กับยูนอาที่เธอรัก
      ก็โทรไปฟ้องแม่เรื่องที่พี่ทำตุ๊กตาสิบโทของหนูเป็นสีรุ้งนั่นแหล่ะ !”
      ยังไม่หายโกรธพี่อีกเหรอ ?”
      เธอเอ่ยถามด้วยเสียงอ่อย กึ่งสำนึกผิดและต้องการที่จะอ้อน แต่ซอฮยอนก็ยังคงนิ่งเฉย และเดินกระทืบเท้าจากไปอย่างงอนๆ ทำเอายูนอาที่อุตส่าห์อ้อนแล้วต้องมองตามหลังไปอย่างค้อนๆ
       
      อะไรกันคนเขาอุตส่าห์ง้อแล้วนะเชอะ !
       
      กลับมาที่ด้านของทิฟฟานี่และแทยอนอีกครั้ง เธอทิ้งตัวนอนลงบนเตียงอันแสนจะนุ่มนิ่มกางแขนและขาออกอย่างสบายๆ ก่อนที่จะหลับตาลงและถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่
      ทิฟฟานี่มองดูคนรักของตนและยิ้มออกมาบางๆ ก่อนที่จะค่อยๆ คลานขึ้นเตียงไปและนอนลงข้างๆ แทยอน ก่อนที่จะเขยิบเอาหัวของเธอไปหนุนแขนของแทยอนเอาไว้ ความรู้สึกในตอนนี้มันทำให้เธอคิดย้อนกลับไปถึงเมื่อครั้งแรกๆ ที่เธอได้คบกับแทยอนเลย
      .
      .
      .
      เมื่อก่อนคนที่เคยหนุนแขนของเธอ ก็คือฉันทิฟฟานี่คิดในใจและเหลือบมองดูแทยอนคนรักสักพัก พร้อมกับรอยยิ้มบางๆ แล้วเราเปลี่ยนไปตั้งแต่เมื่อไรกันนะ… ? เธอคิดต่อก่อนที่จะหลับตาลงซึ่งเป็นจังหวะเดียวกับที่แทยอนค่อยๆ พลิกตัวกลับมาและโอบกอดสามีที่รักของเธอเอาไว้
      ทั้งๆ ที่เมื่อก่อน คนที่เป็นสามี อาจจะเป็นเธอก็ตามที
      กำลังคิดอะไรอยู่เหรอ ฟานี่อา ?”
      น้ำเสียงใสๆ ของแทยอนดังขึ้นเบาๆ ทิฟฟานี่จึงพลิกตัวกลับมาและยิ้มให้
      ไม่มีอะไรหรอกก็แค่คิดถึงช่วงวันเวลาเก่าๆ น่ะ
      ทำไมเหรอ ?”
      เธอถามต่อ
      ก็แค่เห็นเหมือนเธอกำลังคิดอะไรอยู่เท่านั้นแหล่ะ ถึงได้ถาม…”
      แทยอนเงียบสักพักและถามขึ้นต่อ
      แล้วที่ว่าวันเก่าๆ มันยังไงเหรอฟานี่อา ?”
      ก็ตั้งแต่ครั้งแรกๆ ที่เราได้รู้จักกันน่ะ เธอจำได้ไหมว่าเราพบกันยังไงแทยอนอา ?”
      จำได้สิ…”
      .
      .
      .
      จำได้ดี ไม่มีลืมเลย…”

      -------------------------------

      ย้อนกลับไปเมื่อราวๆ 4 ปีก่อน... (Tiffany’s Point of View)
       
      กลับไป... เมื่อครั้งแรกๆ ที่ฉันได้รู้จักกับเธอ คิมแทยอน...
      เธอจะรู้ไหมนะ ว่าไม่ใช่แค่เธอหรอกที่แอบมองฉัน แต่ฉันก็แอบมองเธออยู่เหมือนกัน... จะว่าไงดีล่ะ เอาเป็นว่าฉันเองก็สนใจเธออยู่เหมือนกันละกัน ^^
      ตั้งแต่เมื่อไรกันนะ... ที่ฉันเริ่มสนใจในตัวเธอ
      ฉันได้แต่นั่งมองเหม่อออกไปยังวิวทิวทัศน์ทางด้านนอกของหน้าต่างห้องเรียน แสงอาทิตย์อ่อนๆ สาดส่องเข้ามาภายในห้องกระทบกับผิวอันขาวเนียนของสาวตายิ้ม ทำให้แม้แต่เพื่อนสาวที่นั่งอยู่ข้างๆ อย่างยูริยังอดที่จะชื่นชมเสียมิได้เลย
      เธอเป็นบ้าอะไรของเธอน่ะฟานี่ เห็นเอาแต่นั่งเหม่อมานานละ ?”
      ก็แค่กำลังคิดอะไรเพลินๆ น่ะ... ว่าแต่เธอเถอะ ได้ข่าวว่าแอบสนยัยยูริอยู่ไม่ใช่รึไงล่ะ ?”
      ฉันถามกลับและรอดูท่าทีของเจ้าหญิงน้ำแข็งที่กำลังนั่งหน้าแดงอยู่ข้างๆ
      ดูท่าจะจริงแฮะ ที่ยัยนี่มันชอบยัยยูริ... ยัยนั่นมันมีอะไรน่าสนใจนักงั้นเหรอไงน่ะ... ความจริงชั้นก็อยากจะถามแบบนี้อยู่หรอกนะ แต่กลัวยัยนี่มันจะถามกลับน่ะสิ แล้วฉันล่ะ...
      ทำไมฉันถึงสนใจคิมแทยอน...
      .
      .
      .
      นั่นสิ... ทำไมชั้นถึงได้สนใจผู้หญิงคนนั้นกันนะ ?
      และไม่ใช่เพียงแค่ครั้งเดียวที่ฉันได้เห็นคิมแทยอน ฉันน่ะเห็นเธอบ่อยนะ แต่ไม่กล้าเข้าไปทัก ไม่กล้าเข้าไปพูดด้วยน่ะสิ ความจริง... ถ้าฉันมีความกล้ามากกว่านี้สักนิด ก็คงจะได้เข้าไปพูดคุยกับเธอแล้ว
      ฉันได้แต่นั่งถอนหายใจขณะที่นั่งมองเหม่อออกไปทางด้านนอกของร้านกาแฟใกล้ๆ กับรั้วมหาวิทยาลัย กลิ่นหอมอันเป็นเอกลักษณ์ของกาแฟนั้นไม่ต่างอะไรกับแบ็คกราวน์ที่ขาดไม่ได้ ฉันยังคงนั่งจิบกาแฟแก้วโปรดของฉันต่อไปทีละน้อยๆ และมองดูอะไรไปเรื่อยๆ
      ขอนั่งด้วยคนได้ไหม ?”
      จนกระทั่งเสียงใสๆ ของหญิงสาวคนหนึ่งจะดังขึ้นตรงหน้า ฉันจึงค่อยๆ เงยหน้าขึ้นไปอย่างช้าๆ และภาพที่เห็นอยู่ตรงหน้า ก้ทำให้ฉันแทบไม่อยากจะเชื่อสายตา
      ท... แทยอน ?”
       
      เธอชอบมานั่งดื่มกาแฟที่นี่งั้นเหรอ ทิฟฟานี่ ?”
      แทยอนถามขึ้นขณะที่ฉันยังคงเอาแต่นั่งจิบกาแฟไม่กล้ามองขึ้นตรงๆ เพราะอะไรน่ะเหรอ ? ก็เพราะว่าฉันอายน่ะสิ ถึงอยากจะเจอ อยากจะเข้าไปพูดคุยด้วย แต่พอเอาเข้าจริง... ไม่รู้ความกล้ามันหายไปไหนหมด
      บ้าชะมัดเลยฉัน !
      อ... อือ มันดูสงบๆ แล้วก็มีความเป็นส่วนตัวสูงน่ะ
      ฉันตอบกลับและมองดูหญิงสาวตรงหน้าที่รู้ว่าว่าเธอเองก็จะหน้าแดงเหมือนกัน
      เมื่อกี้...
      อะไรเหรอ ?”
      ก็ยัยยูริมันอยากจะมาขอแลกห้องกับฉันน่ะสิ...
      ว่าไงนะ ?
      ฉันจ้องกลับอย่างงงๆ กับสิ่งที่ตนเองเพิ่งจะได้ยินเมื่อสักครู่ มหมายความว่าไง ยูริกับเธอจะแลกห้องกันอย่างนั้นน่ะเหรอ ? สายตายังคงจ้องไปที่แทยอนที่นั่งอยู่ตรงข้าม
      อืมเห็นว่ายัยนั่นอยากจะอยู่กับเจสสิก้า ชั้นเองก็ไม่รู้หรอกนะว่าทำไมมันถึงได้ด่วนอะไรขนาดนี้…”
      เธอเงียบไปสักพักและเงยหน้าจ้องมองตรงมายังฉัน
      แล้วแล้วเธอคคิดว่ายังไงล่ะ ?”
      ไร้ซึ่งคำตอบใดๆ ต่างฝ่ายก็ต่างนิ่งเงียบกันอยู่อย่างนั้น ไม่เพียงแค่เงียบ แต่ไม่กล้าที่จะเงยหน้าขึ้นมาสบตากันด้วยฉันพยายามจะทำตัวให้เป็นปกติ ทั้งๆ ที่ตอนนี้หัวใจมันไม่ยอมฟังคำสั่งเลย แม้ว่าจะพยายามสั่ง พยายามบังคับให้มันกลับมาเต้นเป็นปกติ เพราะตอนนี้หัวใจของฉันมันเต้นยังกับมันจะกระโดดออกมานอกอกอยู่แล้ว
      เย็นไว้ทิฟฟานี่เย็นไว้
      ไม่รู้สิ…”
      ฉันตอบกลับ และเปลี่ยนเป็นมองเหม่อออกไปยังวิวทางด้านนอกของร้านแทน เพราะขืนนั่งจ้องกลับไป แทยอนจะรู้น่ะสิว่าฉันกำลังเขินจนหน้าแดงเนี่ย
      แต่ก็ไม่ใช่แค่ทิฟฟานี่เท่านั้นแทยอนเองก็กำลังหน้าแดงอยู่เช่นกัน แม้ว่าเธอจะพยายามเงยหน้ามองดูทิฟฟานี่ที่นั่งอยู่ตรงข้าม แต่ก็เพราะว่ากลัวอีกฝ่ายจะรู้ตัว เธอจึงได้แต่นั่งก้มหน้าก้มตาต่อไปแบบนั้นเท่านั้น จนกระทั่งเธอถามย้ำขึ้นอีกครั้ง
      แล้วเธอจะว่ายังไงล่ะ ?”
      ฉันหันกลับไปมองดูหญิงสาวร่างเล็กที่นั่งอยู่ตรงข้ามอีกครั้ง
      ไม่รู้สิ…”
      เหรอ… ?”
      แทยอนตอบกลับเบาๆ น้ำเสียงของเธอเหมือนกับคนที่กำลังผิดหวัง และทำท่าเหมือนกับจะลุกออกไปจากที่นั่ง ทำให้ฉันต้องเอื้อมมือไปคว้าข้อมือของเธอเอาไว้ พร้อมกับตอบกลับไปเบาๆ
      งั้นฉันจะลองเอาไปคุยกับเจสสิก้าดูก่อนก็แล้วกันดูท่ายัยนั่นเองก็จะสนใจยูริอยู่เหมือนกัน
      จริงเหรอ ?”
      อือ…”
      ฉันตอบกลับ
      .
      .
      .
      และนี่ล่ะมั๊ง สาเหตุที่ฉันและแทยอนได้มานอนอยู่ห้องเดียวกัน
       
      หลังจากที่ได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกัน ทั้งฉันและแทยอนก็เริ่มจะสนิทกันมากขึ้น มากขึ้นเรื่อยๆ เช่นเดียวกับเพื่อนของฉันเจสสิก้า และยูริ ซึ่งดูท่าความสัมพันธ์ของสองคนนั้นจะไปแบบก้าวกระโดดกันเลยทีเดียวล่ะ ส่วนฉันกับแทยอนน่ะเหรอ ?
      ในตอนนี้เราก็ยังคงอยู่ในฐานะของคำว่า เพื่อนล่ะนะ ไม่เกินเลยไปกว่านั้น
      แม้ว่าใจจริงของเรา จะยังไม่ชัดเจนก็เถอะ
      เพราะฉันเองก็ไม่รู้ว่าฉันคิดกับเธอยังไงเหมือนๆ กับที่เธอเองก็ไม่รู้ว่าคิดกับฉันยังไงนั่นแหล่ะ
      ถึงจะพูดออกไปแบบนั้นแต่ทำไมตอนที่ฉันเห็นเธอไปกอดกับเพื่อนสาวอีกคนหัวใจของฉันมันถึงรู้สึกไม่ดีเอาเสียเลยล่ะมันเหมือนกับมีอะไรบางอย่างหายไป ช่วงท้องของฉันมันรู้สึกโหวงเหวงแปลกๆ ไม่รู้สิฉันเองก็ไม่รู้จะอธิบายไอความรู้สึกนี้ว่ายังไงหรอกนะ มันเหมือนกับ จิตใจมันไม่อยู่กับเนื้อกับตัวมันกังวลใจ มัน
      รู้สึกเจ็บ แบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
      ไอความรู้สึกแบบนี้จะเรียกมันว่าอะไรล่ะ ?
      หึงงั้นเหรอ ?
      แล้วทำไมฉันถึงต้องหึงละในเมื่อ เรายังไม่ได้เป็นอะไรกัน นั่นสินะเราไม่ได้เป็นอะไรกัน นี่นา
      แต่น่าแปลกที่น้ำตาฉันกลับไหลออกมาเพียงเพราะเรื่องเล็กน้อยแค่นี้ด้วยนะ
      .
      .
      .
      ทำไมกัน ?
       
      ถึงแม้จะได้มารู้เอาทีหลังว่าต่างคนต่างเข้าใจผิดไปกันเองแต่นั่นก็ทำให้ฉันรู้ว่าสิ่งที่ฉันต้องการคืออะไร
      ใช่สิ่งที่ฉันต้องการก็คือเธอไงล่ะ คิมแทยอนแล้วเธอจะรู้ไหมนะ ว่านับจากวันนั้น จนถึงวันนี้ฉันมีความสุขมากแค่ไหน ?
      ฉันหันกลับไปมองดูแทยอนคนรักที่กำลังนอนแผ่อยู่บนเตียงข้างกาย แม้ว่านานมาแล้วที่ฉันไม่ได้นอนหนุนแขนของเธอในอ้อมกอดอันแสนอบอุ่นแบบนี้แต่ฉันก็มีความสุขที่ได้ทำให้เธอมีความสุข แบบที่เธอเคยมอบให้กับฉันเมื่อก่อนไงล่ะ แทยอนอา
      เธอจะรู้ไหมนะ แทยอนอา

      ----------------------------------

      แล้วอนาคตของเราต่อไปจะเป็นยังไงนะ ?”
      น้ำเสียงหวานๆ ของแทยอนดังขึ้นเบาๆ พร้อมกับก้มมองดูทิฟฟานี่ที่นอนอยู่ในอ้อมกอดของตนและยิ้มออกมาบางๆ ทั้งๆ ที่เมื่อกี้เธอก็ยังตื่นอยู่แท้ๆ แต่ไหงกลับมาหลับไปง่ายๆ แบบนี้ล่ะ ฮะๆ
      แทยอนหัวเราะเบาๆ ในลำคอ
      นั่นสิ... อนาคตของเราจะเป็นยังไงต่อไปนะ... ?
      .
      .
      .
      (Taeyeon’s Point of View)
      ช่วงเวลาค่ำคืนได้ผ่านพ้นไปเตรียมพร้อมต้อนรับเช้าวันใหม่ที่กำลังจะผลัดเปลี่ยนเข้ามา สายลมอ่อนๆ พัดผ่านเข้ามาทางหน้าต่างทางหัวนอนที่เปิดอ้าเอาไว้ ท้องฟ้าเริ่มแปรเปลี่ยนจากสีดำหมองให้อ่อนลงจนไล่แปรเปลี่ยนเป็นสีส้มประกายทองสว่างไสวที่เส้นขอบฟ้า ก่อนที่พระอาทิตย์แห่งเช้าวันใหม่จะค่อยๆ โผล่ขึ้นมา
      กระทั่งเวลาผ่านไปอีกสักพัก... แสงแดดก็เริ่มสาดส่องเข้ามา
      ที่รัก... ตื่นได้แล้วน่า วันนี้คุณบอกจะไปว่ายน้ำเล่นกับชั้นนี่นา...
      น้ำเสียงหวานๆ ของทิฟฟานี่คนรักดังขึ้นพร้อมกับแรงเขย่าเบาๆ ช่วยทำให้แทยอนที่กำลังหลับอยู่ต้องรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาจากภวังค์ด้วยความงัวเงีย แต่เพราะความง่วงจึงทำให้เธอเลือกที่จะนอนต่อไปอีกสักพัก จนทิฟฟานี่ที่นั่งรออยู่ข้างๆ จะรู้สึกฉุนขึ้นมา
      คิมแทยอน !”
      พร้อมกับเขย่าตัวเธอแรงขึ้น จนแทยอนต้องสปริงตัวลุกขึ้นมา
      วันนี้เธอสัญญากับฉันแล้วว่าจะไปว่ายน้ำเล่นกับฉัน แล้วเธอก็เป็นคนบอกเองด้วยว่าจะพาฮยอนอาไปเดินเล่นด้วย เพราะงั้นไม่ต้องมานอนต่อเลยนะ !”
      ฮยอนอา ?”
      ฉันถามกลับอย่างงงๆ ใครกันล่ะ ฮยอนอา ? พร้อมกับขยี้ตาและมองไปทางทิฟฟานี่คนรักที่กำลังยืนกอดอกอยู่ ข้างๆ มีเด็กสาวตัวเล็กหน้าตาน่ารักคล้ายๆ กับฉันยืนเกาะชายเสื้อของทิฟฟานี่อยู่ ฉันลองขยี้ตาอีกครั้งและเพ่งสายตามองไปทางเด็กสาวคนนั้น
      แต่ไม่ทันที่ฉันจะได้เอ่ยถามอะไรต่อ เด็กสาวคนนั้นก็เอ่ยขึ้นเบาๆ
      แม่คะ !”
      พร้อมกับวิ่งตรงเข้ามาหาและโอบกอดฉันเอาไว้ ความสงสัยเริ่มถาโถมเข้ามาจู่โจมสมองที่ยังเบลอๆ ของฉัน ไม่เพียงแค่นั้น แม้แต่ทิฟฟานี่คนรักของฉัน... เธอเองก็ดูเปลี่ยนไปมากเช่นกัน
      นี่มันอะไรกัน... ?
      ฉันมองไปทางทิฟฟานี่ที่กำลังจะเดินเข้ามาหา ใบหน้าของเธอดูคมเข้มขึ้น และสวยงามขึ้นจนฉันเองยังแทบจำไม่ได้เลย ว่านั่นคือคนรักของฉันจริงๆ น่ะเหรอ ? แล้วไหนจะเด็กคนนี้ที่มาเรียกฉันว่าแม่อีก... นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับฉันกัน ?
      เธอเป็นอะไรของเธอน่ะแทยอนอา ?”
      ไม่สบายตรงไหนรึเปล่า ?”
      เธอถามต่อพร้อมกับส่งมือมาสัมผัสที่หน้าผากของฉันเบาๆ
      ตัวก็ไม่ได้ร้อนนี่นา... แล้วเป็นอะไรของเธอน่ะ ?”
      .
      .
      .
      ชั้นขอถามอะไรแปลกๆ หน่อยได้ไหม ?”
      อะไรเหรอ ?”
      คือ... ฉันกับเธอมีลูกกันตั้งแต่เมื่อไรน่ะ ?”
       
      เธอเจ็บมากไหมน่ะ ?”
      ทิฟฟานี่เอ่ยถามขึ้นพร้อมกับส่งมือมาสัมผัสที่แก้มขวาที่ปรากฏเป็นรอยแดงเพราะฝ่ามือของทิฟฟานี่คนรัก ไม่รู้ว่าเธอจะโกรธอะไรกันนักหนา เพราะชั้นไม่รู้จริงๆ นี่นาว่าชั้นกับเธอมีลูกกันได้ยังไง แล้วตั้งแต่เมื่อไร ?
      เดี๋ยวนะ... หรือว่านี่คือความฝันของฉัน ?
      น่าแปลกที่พอคิดได้ดังนั้น ความทรงจำต่างๆ ก็เริ่มไหลเข้ามาในหัว มันเป็นความทรงจำที่ฉันไม่เคยได้รับรู้มาก่อนเลย ทั้งเรื่องที่ฉันกับทิฟฟานี่มีลูกด้วยกัน และเรื่องการใช้ชีวิตของพวกเรา... หลังจากที่ได้แต่งงานและอยู่มาด้วยกัน
      มันเหมือนกับว่า... นี่เป็นเรื่องในอนาคตที่ฉันหวังจะได้เห็นน่ะสิ
      และฉัน... ก็ได้เห็นมันจริงๆ
      ไม่หรอก... ก็แค่นิดหน่อยน่ะ
      ฉันตอบกลับไปเบาๆ... และหันไปยิ้มให้กับทิฟฟานี่คนรักของฉัน เธอดูเปลี่ยนไปมากเหลือเกิน จากหญิงสาวหน้าหวานกลับกลายเป็นหญิงสาวที่ดูคมเข้มและดูมีเสน่ห์ดึงดูดแบบผู้ใหญ่ ทุกอย่างที่เป็นเธอในตอนนี้ดูช่างมีเสน่ห์มากเสียเหลือเกิน
      ฉันขยับเข้าไปใกล้ๆ พร้อมกับโอบกอดทิฟฟานี่เอาไว้ และจุมพิตเธอบนริมฝีปากเบาๆ ด้วยความรักพร้อมกับรอยยิ้มอันสดใสเหมือนเช่นทุกครั้ง ก่อนที่จะขยับถอยห่างออกและหันมามองลูกสาวของฉัน คิมฮยอนอา
      งั้นเราไปเดินเล่นกันดีกว่า แต่ขอแม่ไปล้างหน้าแปรงฟันก่อนนะ อยู่กับแม่ฟานี่ไปก่อนล่ะ
      ฉันพูดและยิ้มให้กับลูกสาวที่สุดแสนจะน่ารัก และยีหัวแกเล่นเบาๆ ด้วยความรักและความเอ็นดู ก่อนที่จะเดินออกมาจากบริเวณนั้นและปล่อยให้ทิฟฟานี่อยู่กับลูกสาวไป และหลังจากที่ใช้เวลาทำธุระส่วนตัวไม่นาน ฉันก็เดินนำออกมาจากตัวบ้านพัก พร้อมกับกางแขนและยืดออกอย่างสบายๆ
      ฮ้าาา !! อากาศเช้าๆ นี่มันช่างดีซะเหลือเกิน
      ฉันสูดอากาศเข้าปอดอย่างสบายๆ และหันมองออกไปยังวิวของท้องทะเลอันสวยใสที่ทอดยาวออกไปไกลสุดสายตา แสงแดดอ่อนๆ ยามเช้าสาดส่องลงมาทำให้ทั้งผืนทรายสีขาวละเอียดและผืนน้ำทะเลสีครามนั้นดูสดใสขึ้นราวกับถูกแต่งแต้มและรังสรรค์จากพระผู้เป็นเจ้าเลย
      จนทำเผลอมองดูอยู่อย่างเนิ่นนานโดยมิรู้จักเบื่อเลย
      ฉันมองดูลูกสาวตัวเล็กที่กำลังวิ่งเล่นอยู่บนผืนทรายอย่างสนุกสนานและยิ้มออกมาบางๆ ไม่เพียงแค่ฉันเท่านั้นที่รู้สึกมีความสุข แม้แต่ทิฟฟานี่คนรักที่ยืนอยู่ข้างกาย ก็ยิ้มออกมาเพราะกำลังมีความสุขเช่นเดียวกัน
      โอ๊ยยย !!”
      เสียงร้องของลูกสาวที่สะดุดล้มลงบนผืนทรายดังขึ้น ทำให้ฉันรีบหันกลับไปและเร่งฝีเท้าวิ่งเข้าไปหาทันทีเพราะความเป็นแม่ ที่เป็นห่วงลูกสาวของตน ฉันค่อยๆ จับที่แขนของฮยอนอาขึ้นเบาๆ และปัดเอาฝุ่นทรายที่เปรอะอยู่ออกเบาๆ
      ไม่เป็นอะไรนะคะ ไม่เป็นอะไรแล้ว…”
      ฉันพูดขณะปัดทรายที่เปื้อนเปรอะออกจากชุดของลูกสาว
      แม่อยู่นี่แล้ว ไม่เป็นอะไรนะคะ…”
      ฮยอนอาไม่ตอบอะไร เธอได้แต่พยักหน้าน้อยๆ เป็นเชิงตอบรับแม้ว่าน้ำตาจะคลอเบ้าก็ตาม ฉันค่อยๆ ปาดหยาดน้ำตานั้นออกอยางเบามือ ก่อนที่จะดึงเอาลูกสาวเข้ามากอดอย่างอบอุ่น ทิฟฟานี่ที่อยู่ใกล้ๆ จึงย่อตัวนั่งลงและลูบหัวของฮยอนอาเบาๆ พร้อมกับยิ้มให้
      ไม่เป็นอะไรแล้วนะคะ…”
       
      เราทั้งสองยังคงนั่งมองดูลูกสาวนั่งเล่นอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลนัก หมู่เมฆเบื้องบนยังพอเคลื่อนตัวผ่านดวงอาทิตย์ช่วยบดบังแสงแดดที่สาดส่องลงมาได้เป็นช่วงๆ สายลมเอื่อยๆ ก็ยังคงพัดผ่านไปมาอยู่อย่างต่อเนื่องไม่ขาดสาย ฉันเอนศีรษะพิงซบกับไหล่ของทิฟฟานี่เบาๆ พร้อมกับหลับตาลง
      เสียงดังหวีดหวิวของสายลมยังคงพัดผ่านไปมาให้ได้ยินเป็นระยะ กระทั่งสัมผัสอันอบอุ่นจากฝ่ามือของทิฟฟานี่จะโอบไหล่ของฉันเบาๆ และดึงกระชับเข้าไปกอดให้แนบแน่นยิงขึ้น
      มันจะมีอะไรที่ทำให้รู้สึกมีความสุขไปมากกว่านี้อีกไหมนะ ?
      แม่คะ ! ดูนี่สิ !!”
      กระทั่งฮยอนอาที่น่ารักเดินเข้ามาหาอีกครั้ง พร้อมกับเปลือกหอยสวยงามชิ้นหนึ่ง มันดูคล้ายกับผิวของไข่มุกที่สะท้อนกับแสงแดดเป็นเหลือบรุ้งดูสวยงาม ฉันหันกลับไปยิ้มให้กับลูกสาวที่น่ารักของตน ก่อนที่ทิฟฟานี่จะอุ้มเธอขึ้นมานั่งอยู่ระหว่างกลางของเราทั้งสอง
      พร้อมกับโอบเอาไว้เบาๆ
      เราเองก็ไปเล่นน้ำกันเถอะ ไหนๆ ก็อุตส่าห์ได้มาพักทั้งที
      ทิฟฟานี่เอ่ยชวนพร้อมกับพยุงตัวลุกขึ้นและปัดฝุ่นทรายออกจากก้น ส่งสายตาเชิญชวนพร้อมกับมือขวาที่ยื่นมาตรงหน้า แทยอนยิ้มตอบกลับไปพร้อมกับส่งมือไปจับมือข้างนั้นของทิฟฟานี่เอาไว้
      เอาสิ…”
      เธอตอบกลับเบาๆ
      และยิ้มออกมา
      .
      .
      .
      ทิฟฟานี่ที่นอนหนุนแขนของแทยอนค่อยๆ ยันตัวขึ้นมาและมองดูภาพใบหน้าของหญิงสาวคนรักของเธอที่กำลังนอนหลับปุ๋ยอยู่ข้างกายและยิ้มออกมา
      เธอกำลังฝันถึงเรื่องอะไรอยู่กันนะแทยอนอา
      ถึงได้ยิ้มซะกว้างแบบนี้…^^
       

       

       


      --------------------------------------

      รุ่งเช้าของวันต่อมาแสงแดดอ่อนๆ เริ่มสาดแสงเข้ามา พร้อมๆ กับสายลมเย็นๆ ที่พัดผ่านไปมาอย่างไม่เคยหยุดนิ่ง อากาศเย็นสบายที่ไม่สามารถหาได้จากในเมืองหลวงทำให้สองสาวที่นอนกอดกันอยู่แทบไม่อยากจะตื่นขึ้นจากความฝันอันแสนหวานเลย
      วิ้วววิ้วววว
      สายลมแผ่วๆ ที่พัดผ่านใบหูส่งเสียงเบาๆ คล้ายกับเสียงกระซิปปลุกเธอให้ตื่นขึ้นมา ทิฟฟานี่เป็นคนแรกที่รู้สึกตัว เธอลืมตาขึ้นมาอย่างงัวเงียใช้มือข้างขวาป้องปากยามหาว ก่อนที่จะใช้ยกขึ้นมาระดับสายตาบังแสงแดดที่เริ่มสาดส่องเข้ามา สีสันอันสวยงามของธรรมชาติยามเช้า เหมือนกับเป็นภาพเขียนด้วยปลายพู่กันของศิลปินระดับชาติเลยก็มิปาน
      ทั้งแสงเงาประกายระยิบระยับที่สะท้อนกับผืนน้ำสีเขียวสดของต้นไม้นานาพันธุ์
      ทุกอย่างล้วนมารวมกันราวกับเป็นภาพเขียนขนาดใหญ่ที่ไม่สามารถอธิบายถึงความงดงามของมันออกมาได้เลย
      ทิฟฟานี่ค่อยๆ บิดขี้เกียจอย่างช้าๆ แม้ว่าดวงตาจะยังคงลืมได้ไม่เต็มที่ แต่เธอก็สามารถสัมผัสได้ถึงสาวคนรักที่ขยับตัวลุกขึ้นตามมา พร้อมกับยิ้มให้บางๆ ด้วยความรัก
      อรุณสวัสดิ์ค่ะที่รัก
      แทยอนกล่าวขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มอันแสนหวาน เช่นเดียวกับสาวตายิ้มที่ค่อยๆ ยื่นใบหน้าเข้าไปหา และบรรจงมองรสจูบอันแสนอ่อนหวานให้กับแทยอน และถอนออกอย่างช้าๆ
      อรุณสวัสดิ์จ๊ะแทยอนอา
      .
      .
      .
      เวลา 10.30 นาฬิกา ช่วงเวลาสุดท้ายก่อนการเดินทางกลับสู่กรุงโซลประเทศเกาหลี
      ทั้งสองยังคงใช้เวลาที่เหลือเดินเลียบหาดทรายสีขาวไปด้วยกันปล่อยให้เกลียวคลื่นที่สาดซัดเข้ามาสัมผัสกับปลายเท้าที่แช่อยู่ในน้ำ สายตามองตามเกลียวคลื่นที่สาดซัดเข้าฝั่งไปจนเกือบถึงรองเท้าแตะของพวกเธอที่ถอดวางคู่กันเอาไว้ พลันสายตาเหลือบไปเห็นเจ้าปูเสฉวนตัวน้อยที่ค่อยๆ ไต่ขึ้นรองเท้า ทิฟฟานี่จึงชี้ให้แทยอนคนรักดู
      ดูนั่นสิแทยอนอา…”
      ปลายนิ้วชี้ไปทางเจ้าปูตัวนั้นแต่แทยอนกลับไม่ทันได้เห็น เพราะสายตาของเธอไม่ได้อยู่ที่ปลายนิ้วของทิฟฟานี่ แต่สายตาของเธอกลับจดจ้องอยู่ที่สิ่งที่ซ่อนเร้นอยู่ภายใต้เสื้อเชิ้ตสีขาวตัวนี้
      ตัวที่ทิฟฟานี่สวมอยู่ต่างหาก
      เธอจ้องอะไรของเธออยู่น่ะแทยอนอา !”
      กล่าวขึ้นด้วยท่าทีเขินๆ ใบหน้าแดงก่ำ นั่นจึงทำให้หญิงสาวร่างเล็กอย่างแทยอนยิ้มออกมาบางๆ และพูดขึ้น
      ก็มองเธอไงล่ะ ฟานี่อา…”
      พร้อมกับฉีกยิ้มน้อยๆ ทำให้ดูมีเสน่ห์มากยิ่งขึ้น แทยอนค่อยๆ ส่งมือเอื้อมไปกุมแขนของทิฟฟานี่เอาไว้ และเริ่มก้าวขาออกเดินไปด้วยกันอีกครั้ง สายลมที่ปะทะเข้ามาทำให้ปลายผมเริ่มพลิ้ว แสงแดดที่สาดส่องลงมาทำให้ทิฟฟานี่ต้องหันไปหยิบหมวกใบเล็กที่ผูกคล้องอยู่กับคอของแทยอนนำมาสวมกันแดดให้กับเธอ
      เดี๋ยวก็ได้เวลากลับแล้วสิ…”
      แทยอนสาวร่างเล็กกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ ราวกับยังไม่อยากจะกลับ
      นั่น !”
      อะไรเหรอแทยอนอา ?”
      ทิฟฟานี่เอ่ยถามขึ้นด้วยความสงสัยพร้อมกับหันไปดูตามทิศที่แทยอนคนรักของเธอชี้ ทิฟฟานี่ใช้เวลานึกอยู่เพียงชั่วครู่ ก่อนที่จะหันมาหยิกแก้มแทยอนที่รักของเธอเบาๆ ด้วยความหมั่นไส้
      แหมทีอย่างนี้ล่ะจำได้แม่นเชียวนะคะที่รัก
      โอ๊ย อ่าอิกแองอั๊กอิ (โอ๊ยอย่าหยิกแรงนักสิ)”
      ทิฟฟานี่ยังคงยิ้มและหัวเราะอย่างชอบใจขณะที่มองดูหญิงสาวคนรักของตัวเองลูบที่แก้มขวาข้างที่ถูกหยิกป้อยๆ ก่อนที่จะดึงเอาร่างของคนรักเข้ามาและหอมแก้มเธอเบาๆ
      หายเจ็บนะคะที่รัก
      พร้อมกับรอยยิ้ม
      ไหนๆ วันนี้ก็วันสุดท้ายแล้วเราลองไปทำอะไรที่เรายังไม่ได้ทำกันดีกว่า ตรงไหนที่เรายังไม่ได้ไป…”
      นั่นสิอ้อ ! อย่าลืมซื้อของฝากไปให้ซอจูด้วยนะ !”
      แทยอนเอ่ยขึ้น
      อันนั้นมันแน่นอนอยู่แล้วล่ะที่รัก ^^”
      ทิฟฟานี่ตอบกลับ ก่อนที่ทั้งสองคนจะเดินกลับขึ้นมายังบริเวณที่ได้ถอดรองเท้าเอาไว้ และเดินไปนั่งลงที่เนินเล็กๆ ที่ด้านล่างนั้นเคยเป็นที่ๆ พวกเธอได้มีโอกาสมาทำอะไรต่อมิอะไรกัน
      ทั้งสองหันหน้ามองกันสักพักและไร้ซึ่งคำพูดใดๆ ใบหน้าของพวกเธอก็ค่อยๆ เลื่อนเข้าหากัน
      .
      .
      .
      และจูบกันในที่สุด

      ---------------------------------

      ซ่าาซ่าาา
      เสียงของเกลียวคลื่นที่สาดซัดเข้ากระทบผืนทรายที่ชายฝั่ง พระอาทิตย์ดวงโตที่ค่อยๆ ลับขอบฟ้าไปทีละน้อยๆ บรรยากาศยามที่ท้องฟ้านั้นแปรเปลี่ยนเป็นสีส้มประกายสีทองดูสวยงามช่างเป็นภาพที่น่าประทับใจยิ่งนัก สายลมพัดหวีดหวิวไปมาอย่างไม่ขาดสายช่วยคลายความรู้สึกต่างๆ ที่ค้างคาอยู่ในใจให้หายไปทีละนิด
      ทิฟฟานี่มองดูแทยอนคนรักที่เพิ่งจะลุกเดินไปยังชายหาดเบื้องหน้าก่อนที่จะนั่งลง เธอมองดูการกระทำของภรรยาที่รักอยู่อย่างนั้นสักพักด้วยความสงสัย กระทั่งแทยอนจะหันซ้ายหันขวาและลุกไปหยิบเอากิ่งไม้มา
      และเริ่มบรรจงเขียนลงบนผืนทรายอย่างช้าๆ
       
      T
      A
      E
      Y
      E
      O
      N
       
      เมื่อได้เป็นชื่อของเธอ แทยอนก็ยิ้มกริ่มออกมาอย่างชอบอกชอบใจจนทิฟฟานี่ต้องตัดสินใจลุกขึ้นไปดู
       
      A
      L
      .
      .
      .
      จะเขียนคำว่าอะไรเหรอ ?”
      น้ำเสียงหวานๆ พร้อมรอยยิ้มดังขึ้นจนแทยอนค่อยๆ หันกลับไปอย่างช้าๆ หน้าของเธอแดงขึ้นเล็กน้อยเพราะความเขินอายก่อนที่จะหอมแก้มหญิงสาวที่รักไปฟอดใหญ่และหัวเราะอย่างชอบอกชอบใจ ก่อนจะตั้งหน้าตั้งตาเขียนต่อ
       
      W
      A
      Y
      S
       
      “Taeyeon always…”
      ทิฟฟานี่เริ่มอ่านตามสิ่งที่แทยอนคนรักของเธอเขียน
      “Love Tiffany เหรอ ?”
      พร้อมกับเดาต่อ ทำเอาแทยอนถึงกับชะงักและหยุดเขียนไปทันที
      อือฮึ !”
      เธอตอบกลับและเริ่มเขียนต่อจนกระทั่งมันเสร็จ ทิฟฟานี่ค่อยๆ โอบกอดร่างของแทยอนเอาไว้หลวมๆ พร้อมกับอ่านข้อความที่ภรรยาเธอเขียนเอาไว้บนผืนทรายเบาๆ
      “Taeyeon always love Tiffany…”
      และเงียบไปสักพัก พร้อมกับกระซิปตอบกลับ
      “Me too sweetheart, I always love you… my Taeyeon”
      พร้อมกับจุมพิตเธอที่ริมฝีปากเบาๆก่อนที่จะแปรเปลี่ยนเป็นรสจูบที่แสนดูดดื่มแทน
      .
      .
      .
      Final Part will be launched soon…
      NC [18+] Sex on the beach : TifTae

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×