LIE RED TALE :: นิทานของสาวน้อยหมวกแดง
ปริศนา กลโกงและคำสาป เรื่องราวของเผ่าหมาป่าซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นมนุษย์ แต่จะอ่อนแอเมื่อพระจันทร์เต็มดวง เด็กหญิงคนนึงถูกลักพาตัวเพราะเชื่อว่าเธอคือกุญแจ[ทยอยลบตอนแล้วนะคะ]
ผู้เข้าชมรวม
69,579
ผู้เข้าชมเดือนนี้
86
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
รวมหลากหลายนิทานร้อยเรียงกันเป็นหนึ่งเดียว
ในดินแดนที่เหล่ามนุษย์หมาป่าตกอยู่ใต้คำสาป จักอ่อนแอในคืนพระจันทร์เต็มดวง
กลับมีหมาป่าตนหนึ่งเชื่อว่าเธอคือกุญแจ และยังมีอีกตนยอมเสียสละเพื่อช่วยเหลือ
ผลงานอื่นๆ ของ มะนาวขาว ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ มะนาวขาว
"นุ่มนวล ละมุนละไม และงดงาม!"
(แจ้งลบ)ขออนุญาตค่ะพี่นาว ^ ^ จะเรียกว่าคำวิจารณ์ก็ไม่เชิงนะ ชินเขียนเพราะรู้สึกชอบนิยายพี่จริงๆค่ะ ครั้งแรกที่เข้ามาอ่านเพราะเห็นภาพประกอบสวย แล้วก็อยากรู้ว่ามันจะเป็นเรื่องแบบไหนกันนะ? นิยายที่มีนิทานเรื่องที่เรารู้จักมาก่อนเป็นฉากหลังเนี่ย... อ่านไปแล้วเริ่มติดใจจริงๆจังๆก็ตั้งแต่ตอนสองเลยค่ะ ด้วยโครงเรื่องที่เห็นได้ชัดว่าวางมาอย่างดีไม่มีมั่ว (รึเ ... อ่านเพิ่มเติม
ขออนุญาตค่ะพี่นาว ^ ^ จะเรียกว่าคำวิจารณ์ก็ไม่เชิงนะ ชินเขียนเพราะรู้สึกชอบนิยายพี่จริงๆค่ะ ครั้งแรกที่เข้ามาอ่านเพราะเห็นภาพประกอบสวย แล้วก็อยากรู้ว่ามันจะเป็นเรื่องแบบไหนกันนะ? นิยายที่มีนิทานเรื่องที่เรารู้จักมาก่อนเป็นฉากหลังเนี่ย... อ่านไปแล้วเริ่มติดใจจริงๆจังๆก็ตั้งแต่ตอนสองเลยค่ะ ด้วยโครงเรื่องที่เห็นได้ชัดว่าวางมาอย่างดีไม่มีมั่ว (รึเปล่า? 55) บทบรรยายที่ไม่สั้นไม่ยาว แต่สละสลวย ไม่เวิ่นเว้อ แต่กลับทำให้เราอ่านแล้วรู้สึกว่ามัน 'มีอะไร' อยู่นะ ตัวละครแต่ละตัวมีภูมิหลังของตัวเอง มีมิติที่แตกต่างกันไปจนทำให้ดูเหมือนว่าจะมีตัวตนอยู่จริงๆที่ไหนซักแห่งมากกว่าอยู่แค่ในนิยาย การกระทำของพวกเขาล้วนมีเหตุผล และอ้างอิงอยู่กับลักษณะนิสัยอันเกิดจากสิ่งแวดล้อมที่เขาเติบโตมา ส่วนแมรี่โกล์ด นางเอกของเรื่อง ถูกใจชินมากเพราะไม่งี่เง่า -w-! นี่สิ นางเอก จริงๆค่ะ > อ่านน้อยลง
CacoethesScribendi+ | 24 เม.ย. 56
32
0
"เลิศเลอ!!"
(แจ้งลบ)ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว จับยัดใส่กล่องคำวิจารณ์ซะเลยก็แล้วกัน อุตส่าห์ไปคุ้ยล็อกอินมาด้วยนะเนี่ย =w= ก็นะ.. ดูลูกสาวจะกังวลว่าภาษาจะตกลงไหม หลังจากหยุดเขียนมานาน แต่แม่บอกได้เลยว่า หายห่วงงง แม่ว่ามันดีขึ้นกว่าเดิมอีก ถ่ายทอดเรื่องราว และควาามคิดของตัวละครออกมาได้ดี ใช้คำเข้าใจง่าย เห็นภาพ อารมณ์ ความรู้สึกชัดเจน พวกตัวละครเองก็ออกแบบได้น่าสนใจ แม่ช ... อ่านเพิ่มเติม
ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว จับยัดใส่กล่องคำวิจารณ์ซะเลยก็แล้วกัน อุตส่าห์ไปคุ้ยล็อกอินมาด้วยนะเนี่ย =w= ก็นะ.. ดูลูกสาวจะกังวลว่าภาษาจะตกลงไหม หลังจากหยุดเขียนมานาน แต่แม่บอกได้เลยว่า หายห่วงงง แม่ว่ามันดีขึ้นกว่าเดิมอีก ถ่ายทอดเรื่องราว และควาามคิดของตัวละครออกมาได้ดี ใช้คำเข้าใจง่าย เห็นภาพ อารมณ์ ความรู้สึกชัดเจน พวกตัวละครเองก็ออกแบบได้น่าสนใจ แม่ชอบนิสัยของน้องหนูแมรี่โกลด์ เหมือนหนูน้อยคนนี้จะโตกว่าอายุจริงมาก ฮาาา ดูซื่อตรง เข้มแข็ง แต่ก็ยังมีความใสซื่อสมเป็นเด็ก ชอบตรงที่บอกว่า เวลาทำผิดแล้วรู้สึกเจ็บในอก เป็นค.รู้สึกและคำพูดแบบตรงๆ เหมือนเด็กน้อยไร้เดียงสา น่ารักน่าหยิกมากกกก การลำดับเรื่อง เล่าเรื่องอะไรงี้ ก็ทำได้ลื่นไหลขึ้น เหมือนแม่จะเคยบอกไปแล้ว (เมื่อตอนนู้นนนนน) ว่าชอบการเล่าเร่ืองแบบนิทาน คือมันดูสบายๆ ฟังต่อได้เรื่อยๆ รู้ตัวอีกที ก็ถึงตอนสุดท้ายที่อัพไปแล้ว อะไรเงี้ย สรุปเลยก็คือ ตัวละครมีสเน่ห์ขึ้น การเล่าก็ร้อยเรียงได้น่าสนใจ ส่วนเรื่องภาษาอ่านน่ะเพลิน สบายตา ปมปัญหา ปริศนาต่างๆ ก็เริ่มทะยอยกันมาแล้ว (ตั้งแต่แม่มดผัก คำสาปของทั้งแมรี่โกลด์ และชาฮาร์) สร้างความน่าสนใจ น่าติดตามได้ดี เหลือแค่ตั้งใจแต่งต่อให้จบเท่านั้นแหละ สู้ๆ นะจ๊ะ หนูนาว หม่าม้าจะคอยติดตาม อยู่ห่ างๆ อย่างห่วงๆ (เพราะงานเยอะเหลือเกิน T_T) แต่ถ้าแวะมาอ่านเมื่อไหร่ จะทิ้งคอมเม้นไว้ให้หายคิดถึงกันแน่นอนจ้ะ อ่านน้อยลง
-[ใบโพธิ์]- | 23 ธ.ค. 54
22
0
ดูทั้งหมด
"มันติดจัยยยย"
(แจ้งลบ)ต้องขอบอกก่อนเลยว่าเป็นคนที่อ่านนิยายยากมาก คืออ่านได้แค่ไม่กี่บทก็เบื่อเพราะหลายๆเรื่องที่อ่านไม่มีอะไรน่าตื่นเต้น ไม่มีอะไรใหม่ แต่เรื่องนี้อ่านได้ ชอบมาก ให้ลุ้นได้ตลอดเลย (ณ ตอนนี้อ่านถึงตอนที่สิบสาม ไม่เม้น มาเขียนยาวในคำนิยมละกันเนอะ ไม่รู้ว่าไรเตอร์ยังวนเวียนอยู่ใหม่ แต่อยากเขียนให้) หลังจากที่ปวดหนึบหัวใจมานานเพราะรอลุ้น ในที่สุดก็กำลังจะได ... อ่านเพิ่มเติม
ต้องขอบอกก่อนเลยว่าเป็นคนที่อ่านนิยายยากมาก คืออ่านได้แค่ไม่กี่บทก็เบื่อเพราะหลายๆเรื่องที่อ่านไม่มีอะไรน่าตื่นเต้น ไม่มีอะไรใหม่ แต่เรื่องนี้อ่านได้ ชอบมาก ให้ลุ้นได้ตลอดเลย (ณ ตอนนี้อ่านถึงตอนที่สิบสาม ไม่เม้น มาเขียนยาวในคำนิยมละกันเนอะ ไม่รู้ว่าไรเตอร์ยังวนเวียนอยู่ใหม่ แต่อยากเขียนให้) หลังจากที่ปวดหนึบหัวใจมานานเพราะรอลุ้น ในที่สุดก็กำลังจะได้เจอชาฮาแล้วววววว ฮืออออ คิดถึงงงงง เนื้อเรื่องเข้มข้นในแบบนิทาน เหมือนกำลังอ่านนิทานยาวๆอยู่ มีข้อคิดแฝงอยู่ให้ได้อุ่นหัวใจด้วย คิดถึงท่านหญิงลิเดีย อยากรู้แม่แมรี่โกลด์เป็นยังไงบ้าง โครามอีก คำสาปอีก ทุกอย่างยังเป็นปริศนา อ่านมาตั้งนานไรท์บอกกำลังจะเข้าเนื้อเรื่องหลัก โอย จะขาดใจ อยากรู้แล้วตอนต่อไปเป็นไง งั้นแวบไปอ่านก่อนนะคะ หวัดดีค่ะ//ยกมือไหว้สวยๆ ปล.มาเขียนต่อให้จบเถอะค่ะ อ่านไปมีค้างแน่ๆเรา อ่านน้อยลง
Nadine | 16 ก.พ. 58
1
0
"เป็นเรื่องแรกในเว็บเด็กดีที่ติดตามอ่านจนจบ"
(แจ้งลบ)สวัสดีค่ะพี่นาว มาวิจารณ์ให้แล้วนะคะ เอิ่ม จะเรียกวิจารณ์คงจะไม่ถูก เหมือนเขียนตามความรู้สึกมากกว่า =w= ครั้งแรกที่ได้เข้ามาในบทความนี้ เป็นเพราะเซล่าร์ได้ตั้งกระทู้ในบอร์ดนักเขียนไว้ว่าหานิยายแฟนตาซีอ่าน พี่ชินก็เป็นคนหนึ่งที่เข้ามาแปะนิยาย คือแทชเชอร์ของพี่ชินกับนิทานของสาวน้อยหมวกแดงของพี่นาว จึงแอด Fv. ไว้หลายเรื่องเลย พอจะตามอ่านก็เลือกอันที่ ... อ่านเพิ่มเติม
สวัสดีค่ะพี่นาว มาวิจารณ์ให้แล้วนะคะ เอิ่ม จะเรียกวิจารณ์คงจะไม่ถูก เหมือนเขียนตามความรู้สึกมากกว่า =w= ครั้งแรกที่ได้เข้ามาในบทความนี้ เป็นเพราะเซล่าร์ได้ตั้งกระทู้ในบอร์ดนักเขียนไว้ว่าหานิยายแฟนตาซีอ่าน พี่ชินก็เป็นคนหนึ่งที่เข้ามาแปะนิยาย คือแทชเชอร์ของพี่ชินกับนิทานของสาวน้อยหมวกแดงของพี่นาว จึงแอด Fv. ไว้หลายเรื่องเลย พอจะตามอ่านก็เลือกอันที่มีตอนน้อยๆก่อนจึงอ่านเรื่องนี้เป็นเรื่องท้ายๆ พอได้อ่านบทนำ ก็คิดว่า เออเห้ย คล้ายๆนิทาน(ชื่อเรื่องก็บอกและ) บรรยายได้เหมือนการเล่านิทานเลย มีป่า แม่มด แล้วก็คำสาป อะไรพวกนี้ อ่านไปเรื่อยๆกลับติดซะงั้น เนื้อเรื่องเหมือนเอานิทานหลายๆเรื่องมายำรวมกัน โดยมีหนูน้อยหมวกแดงและหมาป่าหนุ่มเป็นตัวละครหลัก ดำเนินเรื่องโดยมีนิทานเรื่องอื่นๆโยงมาเกี่ยวข้องได้อย่างแนบเนียนลื่นไหล กลายเป็นจุดเด่นของเรื่องนี้ แล้วท้ายที่สุด ตอนจบก็กลายเป็นที่มาของปัจจุบัน เป็นอะไรที่งดงามมากๆ *0* ตัวละคร กาวิน - เป็นตัวละครที่เซล่าร์ชอบมากที่สุดในช่วงวัยเด็ก แต่พอโตขึ้น นิสัยก็เปลี่ยนไป ดูเยือกเย็น(ก็แน่ละเป็นผู้ใหญ่แล้วนี่) เซล่าร์เลยหันไปชอบเกวนผู้เป็นน้องสาวแทน ด้วยความที่เป็นคนรักกระต่าย แถมเกวนจังยังมีร่างครึ่งคนครึ่งกระต่าย ดูละม้ายคล้ายกับกระต่ายในเกมออนไลน์ 12หาง จึงชอบเข้าไปใหญ่เลย (แต่ท้ายที่สุดกลับตายซะงั้นนนน ToT) แมรี่โกลด์ - ตอนเด็กน่ารักมากกก > < โดนเฉพาะตอนเจอกับชาฮาร์ครั้งแรกนี่ รักเลยยย(แต่สู้ตอนคุยกับกาวินครั้งแรกไม่ได้ 55) แต่พอโตขึ้น เซล่าร์ว่า นิทสัยดูแบบ ไม่โดดเด่นเลยง่ะ ยิ่งโตเซล่าร์ยิ่งชอบน้อยลงเช่นเดียวกับกาวิน ก็เข้าใจว่าโตขึ้นอ่า แต่ว่าไม่รู้สิคะ มันไม่น่าดึงดูดเท่าไหร่(ไม่ต้องไปสนใจก็ได้ค่ะ) ชาฮาร์ - กลับกันกับกาวินและแมรี่ ยิ่งชาฮาร์โตขึ้นก็ยิ่งรู้สึกชอบ น่ารักน่าเอ็นดูน่าหยิกแก้มมากกก และเป็นตัวละครที่อยากจับคู่กับโคราเม =3= วายุน - หมั่นไส้ค่ะ 55 หล่อนมาเพื่อคู่กับกาวิน ชิส์!! (อคติ!!) เป็นตัวละครที่มาพร้อมกับนิทานเรื่องลูกเป็ดขี้เหร่ แสดงให้เห็นถึงการพัฒนาจากที่เจอครั้งแรก แล้วก็ชอบที่ชื่อทุกชื่อมีความหมายลึกซึ้งมาก ชอบที่สุดคือชาฮาร์ และซาฮาร์ ที่มีความหมายตรงข้ามกัน แมรี่โกลด์ ดอกดาวเรือง ความหมายก็ตรงกับหนูแมรี่ อ่านเรื่องนี้มีแต่คำว่าเริ่ดมากกก แต่ช่วงกลางๆเรื่อง ไม่รู้เป็นเพราะอ่านไม่ต่อเนื่องหรือว่าอะไร เซล่าร์คิดว่าเนื้อเรื่องมันเริ่มน่าเบื่อ อาจเพราะเป็นเนื้อเรื่องหลักแล้วก็เป็นเรื่องเครียดๆละมั้งคะ รู้สึกเหมือนมันดำเนินต่อไปเรื่อยๆจนเบื่อน่ะค่ะ จบแล้วค่ะ สั้นหน่อยเซล่าร์วิจารณ์ไม่เป๊นนน เป็นเรื่องแรกที่ติดตามจนจบและกดวิจารณ์นี่แหละ เขียนไม่มีหลักการเอาซะเลย =*= จะรออ่านคัลเลอร์นะคะ ^ ^ (จะแต่งต่อเปล่าอ่าค้า -0- แต่งตอนพิเศษเรื่องนี้ก่อนใช่มะคะ พี่นาวหายไปเลยอ่า หรือรีไรท์ส่งสนพ.อยู่ Q_Q) อ่านน้อยลง
Sel2aMOon | 9 ธ.ค. 55
5
0
ดูทั้งหมด
ความคิดเห็น