MY DATE :: รักนี้...ม๊าจัดให้ - นิยาย MY DATE :: รักนี้...ม๊าจัดให้ : Dek-D.com - Writer
×

    MY DATE :: รักนี้...ม๊าจัดให้

    เขาต้องออกเดทวันละสองชั่วโมงกับสาวๆ ในสต๊อกของหม่าม๊า มีหรือแต่ละนางจะไม่งัดไม้เด็ดออกมาเพื่อพิชิตใจหนุ่มเพอร์เฟคอย่างเขา

    ผู้เข้าชมรวม

    6,513

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    22

    ผู้เข้าชมรวม


    6.51K

    ความคิดเห็น


    94

    คนติดตาม


    133
    จำนวนตอน :  14 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  1 มิ.ย. 59 / 09:34 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


    เขาต้องออกเดทวันละสองชั่วโมงกับสาวๆ ในสต๊อกของหม่าม๊า มีหรือแต่ละนางจะไม่งัดไม้เด็ดออกมาเพื่อพิชิตใจหนุ่มเพอร์เฟกอย่างเขา

    อารมณ์อย่างว่าผมมีได้ตลอด แต่ไม่ใช่กับผู้หญิงของม๊า

    “ฝากบอกคุณอาหลงของพี่ด้วยนะ ว่าอย่าหื่นให้มันมาก







    โดย...เคี้ยวหมาก
     

     

                คบกันมากี่ปีแล้วล่ะ…”

                การทานข้าวชะงักทันควันหลังจากที่คำถามสำเนียงจีนเอ่ยขึ้น ชายหนุ่มผู้ถูกถามถึงกับสำลักข้าวก่อนจะรีบกลืนลงคออย่างยากเย็น ในหัวของเขาสรรหาคำโกหกต่างๆ นานา แต่เมื่อถูกสายตาคนตรงหน้ากดดันก็แทบคิดอะไรไม่ออก ดีเท่าไหร่ที่เขาควงสาวมานั่งทานข้าวกับคนเป็นแม่ได้ทัน ไม่งั้นละก็คงถูกมัดมือชกจับเดทกับสาวในสต๊อกของแม่อีกตามเคย

                “สามปีครับ” เขาว่าพลางกระดกน้ำเข้าปากก่อนมันจะพุ่งพรวดออกมาทันที

                “งั้นม๊าจะจัดขันหมากไปสู่ขออาทิตย์หน้า

                “เร็วเกินไปไหมม๊า !

                “รงเร็วที่ไหน…”

                ชายหนุ่มกลืนน้ำลายลงคออย่างยากเย็น เขาไม่ได้สนใจสาวข้างกายที่พามาด้วยแม้แต่น้อย ในหัวตอนนี้กำลังคิดหาทางเอาตัวรอด แต่ดูเหมือนครั้งนี้จะแตกต่างจากครั้งก่อนๆ เพราะแม่ของเขามีสีหน้าและท่าทีที่จริงจัง ทั้งยังขู่จะยกขันหมากไปสู่ขอสาวที่เขาเพิ่งรู้จักเมื่อไม่กี่นาที

                “ตกลงตามนี่นะ

                “ไม่ได้นะม๊า !”

                “อ้าวทำไมจะไม่ได้ห้ะ

                “….”

                ชายหนุ่มละล่ำละลักไปต่อไม่ถูก ก่อนทุกอย่างจะถูกหยุดเพราะเสียงโทรศัพท์ที่หวีดร้องข้ดจังหวะอยู่ในกระเป๋ากางเกงของเขา

                “แป๊บหนึ่งนะม๊า ผมขอคุยงานก่อน

                สีหน้าหวั่นวิตกเปลี่ยนเป็นจริงจังทันทีที่พูดถึงเรื่องงาน...ชายหนุ่มไม่รอฟังคำอนุญาตจากใคร พูดจบก็ลุกพรวดเร่งฝีเท้าออกไปด้านนอกทันที ปล่อยให้คนเป็นแม่มองตามหลังอย่างอดห่วงไม่ได้ เพราะความบ้างานจึงทำให้ลูกชายของหล่อนครองสถานะโสดมาจวบปัจจุบัน ตอนแรกหล่อนก็ไม่ได้หนักใจอะไรมากนัก แต่พอนานเข้าเจ้าลูกชายตัวดีชักจะโหมงานหนักจนไม่มีเวลาทำอย่างอื่น หล่อนจึงคิดหาทางลงหลักปักฐานให้ลูกชายเพียงคนเดียวของตระกูลโดยการแต่งงาน แต่ดูเหมือนเจ้าตัวจะไหวตัวทันเพราะทุกครั้งที่นัดทานข้าวเพื่อพูดคุยเรื่องนี้เขาก็มักจะพาสาวๆ ติดมาด้วยเสมอเพื่อเป็นข้ออ้าง และเกราะกำบังหลีกเลี่ยงการแต่งงานอย่างเช่นในตอนนี้

                “เขาจ้างลื้อเท่าไหร่ ?

                หล่อนยิงคำถามใส่แม่สาวกระโปรงสั้นที่นั่งอยู่ตรงกันข้าม นางไม่ตอบในทันที สายตาของนางมองหาคนที่บอกจะไปคุยงานแต่กลับหายวับเข้ากลีบเมฆไปครู่ใหญ่ จริงอยู่ที่นางถูกจ้างมานั่งกินข้าว แต่นางไม่รู้เกี่ยวกับการแต่งงานหรือแม้แต่ชื่อของเขา

                “อั๊วถามไม่ได้ยินรึไง

                “ดะได้ยินค่ะ

                “ถ้าลื้อพูดความจริง อั๊วจะจ่ายเพิ่มให้สองเท่า

                ข้อเสนอของหล่อนทำอีกฝ่ายตาโต และมักจะเป็นอย่างนี้ทุกๆ ราย หล่อนไม่เคยนึกรังเกลียดผู้หญิงของลูกชายแต่อย่างใด ยิ่งพวกนางทำให้ลูกชายหล่อนมีความสุขหล่อนก็ยิ่งยินดี แต่ไม่ว่าจะรายไหนๆ ก็ต้องตกม้าตายกับข้อเสนอนี้ทุกที ทั้งพนักงานสาวในบริษัทที่ถูกควงมาแบบไม่รู้เรื่องรู้ราว เด็กสาวข้างถนนเขาก็ยังไม่เว้น รวมถึงแม่นางปากแดงตรงหน้าหลอนตอนนี้
                แทบไม่ต้องพูดอะไรอีกเลยเพียงหล่อนควักเงินก้อนหนึ่งให้ หญิงนางนี้ก็รีบเผ่นออกจากบ้านไม่หันหลังกลับ ทิ้งภาระอันหนักอึ้งให้กับลูกชายตัวดีที่เพิ่งเดินกลับเข้ามา

                “อ้าวแฟนผมล่ะม๊า

                “ไปละ

                “ห้ะ !”

                “อั๊วบอกว่าไปแล้ว…”

                ชายหนุ่มถึงกับเหวอ มองเห็นแค่ท้ายแท็กซี่ที่เพิ่งบึ่งออกไปจากหน้าบ้านสดๆ ร้อนๆ เป็นความผิดพลาดอย่างมหันต์ที่เขาปล่อยให้ทั้งคู่อยู่ด้วยกันเพียงลำพัง งานนี้มีหวังแม่ของเขาคงเสนอค่าจ้างที่มากกว่าเป็นแน่เธอถึงได้เผ่นซะเร็วขนาดนั้น ชายหนุ่มถึงกับกุมขมับนิ่งทางเดียวที่ทำได้ตอนนี้คือรีบออกจากที่นี่ให้เร็วที่สุด

                “ผมขอตัวนะม๊า

                “อาหมูนั่งลงเดี๋ยวนี้

                “แต่ผมมีงาน…”

                “อาหมู !”

                เสียงแข็งทำชายหนุ่มต้องยอมจำนนแต่โดยดี เขาทิ้งตัวนั่งลงบนเก้าอี้อย่างเนือยๆ ก่อนจะถอนหายใจระบายความเครียดออกมา สายตาและท่าทีของคนเป็นแม่จ้องนิ่งคล้ายกับจะเชือดเขาเสียให้ได้ และก็คงจะเป็นอย่างนั้นจริงๆ เมื่ออาหมูได้ฟังประโยคถัดมาจากปากคนเป็นแม่

                “ตั้งแต่พรุ่งนี้…ลื้อต้องเดทกับสาวที่ม๊าจัดให้วันละสองชั่วโมง

                “ม๊า !”
     

    i'm not = aad favorite

     

    >> Open 2/5/2557 11:50 <<

     


    +++++++++++++++++++++++++++++++++++++




    >> สารจากไรท์เตอร์ <<

    ย่องมาส่องด้วยความสำนึกผิด T T ไรต์ขอโทษด้วยนะคะที่ไม่ได้อัพเลย
    ตอนนี้ทำโปรเจคจบแบบหนักสุดๆ ของดอัพไปก่อนนะคะ

     

    แจ้งการรีไรท์ล่วงหน้าค่ะ เมื่อเนื้อหาดำเนินมาถึงครึ่งเรื่อง ( 15 ตอน )
    ไรต์จะทำการรีไรท์คำผิด ประโยคต่างๆ บางสถานการณ์ โดยคงเค้าโครงเรื่องเดิมไว้
    จึงขอแจ้งรีดให้ทราบโดยทั่วกันค่ะ :3

     

     

     
    Winner Theme พุยพุย     พุยพุย

     
     
    Cute Bow Tie Hearts Blinking Pink Pointer
    you don't = vote plz



     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    "รับวิจารณ์นิยายของ MIND MELODY"

    (แจ้งลบ)

    ชื่อเรื่อง: My Date :: รักนี้ ม๊าจัดให้ นามปากกา: เคี้ยวหมาก ชื่อเรื่อง(10/10): ชื่อเรืองทั้งไทยและอิ้งน่ารักมากๆเลยคะ โดยเฉพาะชื่อภาษาไทยคะ พล๊อตเรื่อง(20/20): พล๊อตจากการวิจารณ์มา พล๊อตแบบนี้น่าสนใจมากๆเลยคะ ที่น่าสนใจเพราะแม่ของพระเอกหาคู่ให้กับลูกชายแต่ก็ไม่สนใจสักคนแล้วสุดท้ายจะเป็นอย่างไร อืม น่าสนใจเลยทีเดียวคะ การดำเนินเรื่อง/เนื ... อ่านเพิ่มเติม

    ชื่อเรื่อง: My Date :: รักนี้ ม๊าจัดให้ นามปากกา: เคี้ยวหมาก ชื่อเรื่อง(10/10): ชื่อเรืองทั้งไทยและอิ้งน่ารักมากๆเลยคะ โดยเฉพาะชื่อภาษาไทยคะ พล๊อตเรื่อง(20/20): พล๊อตจากการวิจารณ์มา พล๊อตแบบนี้น่าสนใจมากๆเลยคะ ที่น่าสนใจเพราะแม่ของพระเอกหาคู่ให้กับลูกชายแต่ก็ไม่สนใจสักคนแล้วสุดท้ายจะเป็นอย่างไร อืม น่าสนใจเลยทีเดียวคะ การดำเนินเรื่อง/เนื้อเรื่องและการบรรยาย (10/30): เดินเรื่องตอนแรกที่เปิดมาเล่าถึง อาหมู อาหลง ใครเป็นใครไม่เข้าใจ ใครเดินเข้ามา ใครนั่งทำงานอยู่ เอ่อ งงคะ คือบอกว่างงคือไรเตอร์วกไปวกมาจ๊ะ เดี๋ยวบอกว่ามีคนเข้ามาแล้วมีคนนั่งทำงานอยู่ บอกว่าเฮียเขาชื่ออาหลงแต่เพราะรูปร่างอ้วน แล้วอาหมูเป็นน้องของอาหลง ตกลงอาหลงหรืออาหมูกันแน่ที่อ้วน แล้วคนที่เข้ามาเรียกอาหมูว่าเฮีย อาหมูคืออาหลง (ฮาๆ) คือแบบนี้ไรเตอร์จะวนอยู่ ถ้าที่เราเข้าใจนะคะคนที่เข้ามาคือใครไม่รู้แต่ที่รู้คืออาหมูเป็นคำเรียกติดปากแต่จริงแล้วอาหมูชื่อจริงคืออาหลงใช่ไหมคะ งงคำที่ อันที่จริงเฮียของเขา คำว่า “ของเขา” ตอนแรกไรเตอร์ใช้แทนหนุ่มที่นั่งทำงานและใช้คำแทนคนที่มาใหม่ว่าผู้ชายผอม แล้วอยู่ดีๆไรเตอร์ก็เรียกผู้ชายร่างผอมว่าเขาเราก็งงน่ะสิ เพราะไรเตอร์ใช้คนที่เข้ามาใหม่ว่าร่างผอมเสมอ ส่วนคนทำงานว่าเขา อยู่ดีๆมาใช้สลับกันมันทำให้งงนะคะ เราอ่านสองสามรอบกว่าจะเข้าใจเลยนะ ถ้าไรเตอร์บอกว่า อันที่จริงเฮียของคนที่เข้ามาใหม่ชื่อ “อาหลง” อันที่จริงเฮียของชายร่างผอมชื่อ ‘อาหลง’ จะดีกว่านะ ส่วนที่อ่านมาก สมยศ คือคนที่เข้ามาในห้องใช่ไหมคะ ไรเตอร์ไม่บอกก่อนเลยว่า ชายร่างผอมชื่ออะไร มาอ่านอีกทีก็งง ถ้าให้เปลี่ยนนะ สมยศลูกน้องคนสนิทของชายหนุ่มที่นั่งทำงานอยู่อย่างตั้งใจ เขาถือวิสาสะผลักประตูเข้ามา และดูเหมือนว่าจะงงกับที่เดทของพระเอกกับบัวด้วยนะว่าที่เขาเดทกันคือห้องอะไร เดี๋ยวพื้นเดี๋ยวเตียง ไรเตอร์ลงรายละเอียดสถานที่ไม่เนียนคะและทำให้ผู้อ่านงงด้วย พระเอกไปเดทกับคนที่แม่หามาให้ ตอนแรกที่เราอ่านนึกว่าร้านกาแฟ อ่านไปอ่านมาห้องนอน อันนี้ยกตัวอย่างมานะคะมีหลายประโยคที่ไรเตอร์เขียนแบบนี้เยอะและทำให้เราอ่านหลายรอบเลยทีเดียววุ่นเลย สรุปการเดินเรื่องนะคะไม่เข้าใจ เดินแล้วถือว่าไม่เร็วไม่ช้าไปแต่ไรเตอร์ควรใส่รายละเอียดสถานที่ให้มากกว่านี้ว่าพวกเขาอยู่ที่ไหน ใครเป็นใครชื่ออะไร ควรใส่ให้ครบถ้วนแต่ไม่ให้มันถึงขั้นสับสนนะ ยกตัวอย่างนะคะ ห้องเดทบอกไปเลยว่าคือห้องนอนหรู สมยศบอกไปเลยว่าคือลูกน้องของอาหลง แล้วอาหลงชื่อจริงชื่ออะไรควรบอกตั้งแต่ตอนแรกไปเลยจ๊ะ ///เนื้อเรื่องค่อนข้างดี สมเหตุสมผลคะ การบรรยายนี้บอกเลยว่าท่าทางของตัวละครไรเตอร์บรรยายได้ดีแต่การบรรยายถึงสถานที่และชื่อของตัวละครใส่รายละเอียดให้มากกว่านี้นะคะ การใช้ภาษา(9.5/10): ภาษาที่ใช้ได้ดีคะ แต่การเรียกสรรพนามควรดูดีๆด้วยนะคะว่าใครเป็นใครนะ สรุปแล้วภาษาที่ใช้สวยจ๊ะ ตัวละคร(5/5): ตัวละครเหมาะสมกับบทบาทมากคะ น่ารักมาก การจัดตัวหนังสือ(5/5): ตัวหนังสือเห็นชัดเจน เว้นวรรย่อหน้าเรียบร้อย ไม่รกรุงรัง จัดรูปแบบสะอาดตามากคะ #เพิ่มธีมสักนิดเพื่อจิตที่แจ่มใส หน้าปกนิยาย(4.5/10): หน้าปกถือว่าจัดได้เรียบร้อยคะ ไม่รกรุงรักแต่ว่าไอตรงคำเกริ่นนำใต้โปสเตอร์ไม่ต้องมีหรอกคะ เราเปิดมานึกว่าเข้าตอนใดตอนหนึ่งของเรื่องซะอีก ถ้าให้แนะนำควรบอกคำเกริ่นนำที่สำคัญไป แม่กับพระเอกพูดกันขอให้มาพอสังเขป นางเอกงงก็มาให้พอสังเขปเท่านั้น ไม่ใช่เอามาหมดเลยนะจ๊ะ มันจะดูไม่ลุ้นว่านิยายจะเป็นอย่างไร รูปภาพของตัวละครควรมีด้วยว่ามีใครบ้าง คือถ้าให้เราจัดนะ เปิดมาเป็นคำเกริ่นสั่นๆข้างบน เสร็จแล้วโปสเตอร์ตามด้วยกล่องเพลงควรเป็นสีขาวนะ แบนเนอร์อะไรก็ว่าไป รูปของตัวละครที่มีขนาดเท่ากันและตามด้วยคำเกริ่นพอสังเขปมาสักนิดหนึ่งว่าเรื่องเป็นไง ตัวละครพูดอะไรกันบ้างนะคะ จะดีนะเพราะถ้าไรเตอร์เขียนมาศะแบบนี้มันจะดูแบบว่าทำให้นิยายไม่น่าลุ้นเลย การตกแต่งบทความทำให้นิยายน่าอ่านมากขึ้นนะ การตกแต่งบทความ(5/5): สีน่ารักมากเลยจ้า ชมพูแต่ไม่หวานมากเข้ากันได้ดี เพลงประกอบ(1/5): เพลงมันดูเศร้าๆอะคะ ถ้าเป็นเพลงใสๆผู้ร้องจะดีกว่านะคะ เพลงของ girls day a-pink ไรงี้ น่ารักๆใสๆเพราะพล๊อตเรื่องก็น่ารักๆใสๆเหมือนกัน คะแนนรวม: 70/100   อ่านน้อยลง

    โฮคาเงะรุ่นที่ 25 | 1 ม.ค. 58

    • 4

    • 0

    "ร้านSakuraCamnksส่งงานค้าาา :*"

    (แจ้งลบ)

    สวัสดีสวีดัดลูกค้าคนแรก เย่เฮทท!!(ได้ข่าวว่าเขาเป้นพี่แกนะนังเอม-_-) ก่อนอื่นเลยจะร่ายข้อดีข้อเด่นของนิยายพี่ก่อนแล้วกันนะจ้ะ คือ นิยายเรื่องนี้นะโครงเรื่องดีมากกกกแหวกแนวดี(หรือว่าเอมไม่ค่อยได้อ่านเลยประทับใจเกินเหตุ-3-) อีกอย่างนึงที่ชอบมากๆเลยคือการบรรยายคะ บรรยายแล้วเห็นภาพเลยอันนี้ยอดเยี่ยมกระเทียมเจียวมาก ส่วนเรื่องตัวละครชื่อของพวกเขาแลดู ... อ่านเพิ่มเติม

    สวัสดีสวีดัดลูกค้าคนแรก เย่เฮทท!!(ได้ข่าวว่าเขาเป้นพี่แกนะนังเอม-_-) ก่อนอื่นเลยจะร่ายข้อดีข้อเด่นของนิยายพี่ก่อนแล้วกันนะจ้ะ คือ นิยายเรื่องนี้นะโครงเรื่องดีมากกกกแหวกแนวดี(หรือว่าเอมไม่ค่อยได้อ่านเลยประทับใจเกินเหตุ-3-) อีกอย่างนึงที่ชอบมากๆเลยคือการบรรยายคะ บรรยายแล้วเห็นภาพเลยอันนี้ยอดเยี่ยมกระเทียมเจียวมาก ส่วนเรื่องตัวละครชื่อของพวกเขาแลดูไทยๆจีนๆ(หรือเปล่า)มันดูแปลกไปนิสสสสบางคนเข้ามาแล้วแบบเออชื่อฮาดีหวะมันก้แล้วแต่คนจะคิดโน้ะแต่เอมเฉยๆอะ55555555555555555-_-แต่ข้ามข้อนี้ไปแล้วกัน เรื่องที่อยากให้ปรับปรุง! การตกแต่งนิยายของพี่คะ เพราะเปิดมาเจอแต่เหลืองๆมางงงวยไปหมด มันแลดูจืดชืดเป้นอย่างมากกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!! ข้อดีของการตกแต่งนิยายมันจะชักจูงผู้อ่านได้มากขึ้น(มากๆ)เลยละคะถ้านิยายมีสีสันสวยงามมันจะน่าอ่านกว่าไอเหลืองๆนะคะวิธีการตกแต่งเสริจดูได้ในช่องค้นหานิยายน่าอ่านค่ามีอะไรถามได้ค้ะจุ้บบ การใช่ภาษาในเรื่องเอมว่าเข้าขั้นดีถึงดีมากเลยนะถึงจะอ่านแล้วตาลอยเบาๆก็เถอะแต่ใช้ภาษารื่นดีแปะๆๆๆๆๆ//ตบมือ ชื่อเรื่องนั้นขอไม่เคร่งไม่เครียดแล้วกัน-3-เพราะถ้านิยายน่าอ่านชื่อเรื่องก็ไม่ได้อะไรเท่าไหร่//โดนตบ-_- เอาเป็นว่าที่ดีก็มีโครงเรื่อง การใช้ภาษา เรื่องย่อ ตัวละครแล้วกันน้ะก้ะ ส่วนที่ต้องปรับปรุงเลยก็คือ สีสันและการตกแต่งหน้านิยายคะ ให้กำลังใจ>>สู้ๆนะโดยรวมถือว่าดีขาดเรื่องการตกแต่งอย่างเดียวเท่านั้น!! ขอให้มีแต่คนวิ่งแจ้นเข้ามาอ่านแบบถล่มทลายไปเล้ยน้าาาาาา สู้ๆคะเป้นกำลังจุยยยยยยยยยย ให้แต่งให้จบให้ได้นะคะพี่อย่าดองเหมือนเรื่องเก่า(อ่านจากบทสัมภาสท์ไรต์เตอร์คุคุ)5555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555 อ่าวิจารณ์ได้แค่นี้อะ555555วิจารณ์ไม่ค่อยเก่งเบยยังไงก็มาเซ้นรับงานด้วยน้าคะ   อ่านน้อยลง

    ♕Chaaemnoi★ | 7 ก.ค. 57

    • 3

    • 0

    ดูทั้งหมด

    คำนิยมล่าสุด

    "รับวิจารณ์นิยายของ MIND MELODY"

    (แจ้งลบ)

    ชื่อเรื่อง: My Date :: รักนี้ ม๊าจัดให้ นามปากกา: เคี้ยวหมาก ชื่อเรื่อง(10/10): ชื่อเรืองทั้งไทยและอิ้งน่ารักมากๆเลยคะ โดยเฉพาะชื่อภาษาไทยคะ พล๊อตเรื่อง(20/20): พล๊อตจากการวิจารณ์มา พล๊อตแบบนี้น่าสนใจมากๆเลยคะ ที่น่าสนใจเพราะแม่ของพระเอกหาคู่ให้กับลูกชายแต่ก็ไม่สนใจสักคนแล้วสุดท้ายจะเป็นอย่างไร อืม น่าสนใจเลยทีเดียวคะ การดำเนินเรื่อง/เนื ... อ่านเพิ่มเติม

    ชื่อเรื่อง: My Date :: รักนี้ ม๊าจัดให้ นามปากกา: เคี้ยวหมาก ชื่อเรื่อง(10/10): ชื่อเรืองทั้งไทยและอิ้งน่ารักมากๆเลยคะ โดยเฉพาะชื่อภาษาไทยคะ พล๊อตเรื่อง(20/20): พล๊อตจากการวิจารณ์มา พล๊อตแบบนี้น่าสนใจมากๆเลยคะ ที่น่าสนใจเพราะแม่ของพระเอกหาคู่ให้กับลูกชายแต่ก็ไม่สนใจสักคนแล้วสุดท้ายจะเป็นอย่างไร อืม น่าสนใจเลยทีเดียวคะ การดำเนินเรื่อง/เนื้อเรื่องและการบรรยาย (10/30): เดินเรื่องตอนแรกที่เปิดมาเล่าถึง อาหมู อาหลง ใครเป็นใครไม่เข้าใจ ใครเดินเข้ามา ใครนั่งทำงานอยู่ เอ่อ งงคะ คือบอกว่างงคือไรเตอร์วกไปวกมาจ๊ะ เดี๋ยวบอกว่ามีคนเข้ามาแล้วมีคนนั่งทำงานอยู่ บอกว่าเฮียเขาชื่ออาหลงแต่เพราะรูปร่างอ้วน แล้วอาหมูเป็นน้องของอาหลง ตกลงอาหลงหรืออาหมูกันแน่ที่อ้วน แล้วคนที่เข้ามาเรียกอาหมูว่าเฮีย อาหมูคืออาหลง (ฮาๆ) คือแบบนี้ไรเตอร์จะวนอยู่ ถ้าที่เราเข้าใจนะคะคนที่เข้ามาคือใครไม่รู้แต่ที่รู้คืออาหมูเป็นคำเรียกติดปากแต่จริงแล้วอาหมูชื่อจริงคืออาหลงใช่ไหมคะ งงคำที่ อันที่จริงเฮียของเขา คำว่า “ของเขา” ตอนแรกไรเตอร์ใช้แทนหนุ่มที่นั่งทำงานและใช้คำแทนคนที่มาใหม่ว่าผู้ชายผอม แล้วอยู่ดีๆไรเตอร์ก็เรียกผู้ชายร่างผอมว่าเขาเราก็งงน่ะสิ เพราะไรเตอร์ใช้คนที่เข้ามาใหม่ว่าร่างผอมเสมอ ส่วนคนทำงานว่าเขา อยู่ดีๆมาใช้สลับกันมันทำให้งงนะคะ เราอ่านสองสามรอบกว่าจะเข้าใจเลยนะ ถ้าไรเตอร์บอกว่า อันที่จริงเฮียของคนที่เข้ามาใหม่ชื่อ “อาหลง” อันที่จริงเฮียของชายร่างผอมชื่อ ‘อาหลง’ จะดีกว่านะ ส่วนที่อ่านมาก สมยศ คือคนที่เข้ามาในห้องใช่ไหมคะ ไรเตอร์ไม่บอกก่อนเลยว่า ชายร่างผอมชื่ออะไร มาอ่านอีกทีก็งง ถ้าให้เปลี่ยนนะ สมยศลูกน้องคนสนิทของชายหนุ่มที่นั่งทำงานอยู่อย่างตั้งใจ เขาถือวิสาสะผลักประตูเข้ามา และดูเหมือนว่าจะงงกับที่เดทของพระเอกกับบัวด้วยนะว่าที่เขาเดทกันคือห้องอะไร เดี๋ยวพื้นเดี๋ยวเตียง ไรเตอร์ลงรายละเอียดสถานที่ไม่เนียนคะและทำให้ผู้อ่านงงด้วย พระเอกไปเดทกับคนที่แม่หามาให้ ตอนแรกที่เราอ่านนึกว่าร้านกาแฟ อ่านไปอ่านมาห้องนอน อันนี้ยกตัวอย่างมานะคะมีหลายประโยคที่ไรเตอร์เขียนแบบนี้เยอะและทำให้เราอ่านหลายรอบเลยทีเดียววุ่นเลย สรุปการเดินเรื่องนะคะไม่เข้าใจ เดินแล้วถือว่าไม่เร็วไม่ช้าไปแต่ไรเตอร์ควรใส่รายละเอียดสถานที่ให้มากกว่านี้ว่าพวกเขาอยู่ที่ไหน ใครเป็นใครชื่ออะไร ควรใส่ให้ครบถ้วนแต่ไม่ให้มันถึงขั้นสับสนนะ ยกตัวอย่างนะคะ ห้องเดทบอกไปเลยว่าคือห้องนอนหรู สมยศบอกไปเลยว่าคือลูกน้องของอาหลง แล้วอาหลงชื่อจริงชื่ออะไรควรบอกตั้งแต่ตอนแรกไปเลยจ๊ะ ///เนื้อเรื่องค่อนข้างดี สมเหตุสมผลคะ การบรรยายนี้บอกเลยว่าท่าทางของตัวละครไรเตอร์บรรยายได้ดีแต่การบรรยายถึงสถานที่และชื่อของตัวละครใส่รายละเอียดให้มากกว่านี้นะคะ การใช้ภาษา(9.5/10): ภาษาที่ใช้ได้ดีคะ แต่การเรียกสรรพนามควรดูดีๆด้วยนะคะว่าใครเป็นใครนะ สรุปแล้วภาษาที่ใช้สวยจ๊ะ ตัวละคร(5/5): ตัวละครเหมาะสมกับบทบาทมากคะ น่ารักมาก การจัดตัวหนังสือ(5/5): ตัวหนังสือเห็นชัดเจน เว้นวรรย่อหน้าเรียบร้อย ไม่รกรุงรัง จัดรูปแบบสะอาดตามากคะ #เพิ่มธีมสักนิดเพื่อจิตที่แจ่มใส หน้าปกนิยาย(4.5/10): หน้าปกถือว่าจัดได้เรียบร้อยคะ ไม่รกรุงรักแต่ว่าไอตรงคำเกริ่นนำใต้โปสเตอร์ไม่ต้องมีหรอกคะ เราเปิดมานึกว่าเข้าตอนใดตอนหนึ่งของเรื่องซะอีก ถ้าให้แนะนำควรบอกคำเกริ่นนำที่สำคัญไป แม่กับพระเอกพูดกันขอให้มาพอสังเขป นางเอกงงก็มาให้พอสังเขปเท่านั้น ไม่ใช่เอามาหมดเลยนะจ๊ะ มันจะดูไม่ลุ้นว่านิยายจะเป็นอย่างไร รูปภาพของตัวละครควรมีด้วยว่ามีใครบ้าง คือถ้าให้เราจัดนะ เปิดมาเป็นคำเกริ่นสั่นๆข้างบน เสร็จแล้วโปสเตอร์ตามด้วยกล่องเพลงควรเป็นสีขาวนะ แบนเนอร์อะไรก็ว่าไป รูปของตัวละครที่มีขนาดเท่ากันและตามด้วยคำเกริ่นพอสังเขปมาสักนิดหนึ่งว่าเรื่องเป็นไง ตัวละครพูดอะไรกันบ้างนะคะ จะดีนะเพราะถ้าไรเตอร์เขียนมาศะแบบนี้มันจะดูแบบว่าทำให้นิยายไม่น่าลุ้นเลย การตกแต่งบทความทำให้นิยายน่าอ่านมากขึ้นนะ การตกแต่งบทความ(5/5): สีน่ารักมากเลยจ้า ชมพูแต่ไม่หวานมากเข้ากันได้ดี เพลงประกอบ(1/5): เพลงมันดูเศร้าๆอะคะ ถ้าเป็นเพลงใสๆผู้ร้องจะดีกว่านะคะ เพลงของ girls day a-pink ไรงี้ น่ารักๆใสๆเพราะพล๊อตเรื่องก็น่ารักๆใสๆเหมือนกัน คะแนนรวม: 70/100   อ่านน้อยลง

    โฮคาเงะรุ่นที่ 25 | 1 ม.ค. 58

    • 4

    • 0

    "@DOMINE TEATIME ร้านรับวิจารณ์นิยาย"

    (แจ้งลบ)

    สวัสดีค่ะเจ้ขน สำหรับนิยายเรื่อง My Date :: รักนี้...ม๊าจัดให้ ก็พูดได้เลยว่าไม่แปลกใจที่กระแสตอบรับจากนักอ่านหลายท่านแรง (ฮา) แอนอ่านเรื่องนี้ทั้งหมด5บทด้วยกัน (รวมถึงตอนพิเศษด้วย) ในเรื่องนี้แอนชอบหลายๆอย่างค่ะ คือดูจากพล็อตเรื่องแล้วก็ชวนให้ลุ้นมาก แอนชอบตัวลาเบลคำว่า 'สมัครออกเดท คลื๊ก!!' มันเป็นความน่ารักที่สามารถสร้างความแตกต่างให้นิยายเรื่อง ... อ่านเพิ่มเติม

    สวัสดีค่ะเจ้ขน สำหรับนิยายเรื่อง My Date :: รักนี้...ม๊าจัดให้ ก็พูดได้เลยว่าไม่แปลกใจที่กระแสตอบรับจากนักอ่านหลายท่านแรง (ฮา) แอนอ่านเรื่องนี้ทั้งหมด5บทด้วยกัน (รวมถึงตอนพิเศษด้วย) ในเรื่องนี้แอนชอบหลายๆอย่างค่ะ คือดูจากพล็อตเรื่องแล้วก็ชวนให้ลุ้นมาก แอนชอบตัวลาเบลคำว่า 'สมัครออกเดท คลื๊ก!!' มันเป็นความน่ารักที่สามารถสร้างความแตกต่างให้นิยายเรื่องนี้ได้อีกด้วย สิ่งที่แอนชอบก็คือการบรรยายในแง่มุมของเจ้ขน คือเจ้ขนใช้ภาษาที่เข้าใจง่าย บรรยายลื่นไหล และไม่เหลวเป็นน้ำจนเกินไป และการดำเนินเรื่องที่คงที่ คือการสร้างเหตุการณ์ที่น่าสนจนใจขึ้นเพื่อยื้อไม่เรื่องราวดำเนินไปอย่างรวดเร็ว ต่อมาคือคาแร็กเตอร์ของตัวละครของเจ้ขนคงที่ (ยกตัวอย่างเช่น 'ม๊า' เป็นตัวละครที่ไม่ยอมใครง่ายๆ และเอาแต่ใจ เป็นต้น) ไม่เฉไปไฉมาค่ะ อีกเรื่องหนึ่งก็คือการสร้างกิจกรรมให้ตัวละคร (ยกตัวอย่างเช่น 'ปล่อยให้มนุษย์ทั้งห้าเลิกคิ้วอย่างแปลกใจก่อนศีรษะจะสุมเข้าหากันโดยมิได้นัดหมาย' จากบทที่4 บรรทัดที่13นับจากข้างล่างขึ้นไป) ส่วนเรื่องตัวละครที่แอนชอบก็คงไม่พ้น 'ถังอี้' เด็กน้อยน่ารักน่าสงสารคนนี้นี่เอง เอาล่ะ มาถึงจุดบกพร่องที่มีไม่เยอะของเรื่องนี้บ้าง แอนเหลือบไปเห็นแนะนำเรื่องแบบย่อๆของเรื่องนี้ คำว่า 'เพอร์เฟก' จริงๆแล้วเขียนเป็นภาษาไทยว่า 'เพอร์เฟค' นะคะ และคำว่า 'การพบป่ะกับเจ้าของโครงการ' (จากหัวข้อของบทที่5) คำว่า 'ป่ะ' นั้น เจ้ขนคงหมายถึงคำว่า 'ปะ' อยู่แน่ๆเลย กลายเป็น 'การพบปะของเจ้าของโครงการ' นะคะ มาถึงเรื่องของคำผิดในบทต่างๆ ประโยคที่ว่า 'โอ้ย ยัยแกว!' (จากบทที่4 บรรทัดที่80) เจ้ขนตกไม้โทตรงคำว่า 'แกว' ใช่ไหมล่ะ และประโยคที่ว่า 'รวมถึงวัฒนธรรมดั่งเดิม...' คำว่า 'ดั่งเดิม' จริงๆแล้วเจ้ขนต้องเปลี่ยนเป็น 'ดั้งเดิม' นะคะ เพื่อความสละสลวยของประโยคและความหมายที่อำนวยความสะดวกให้นักอ่าน ไม่ทำให้นักอ่านติดขัด แต่นี่ก็เป็นข้อบกพร่องเล็กน้อยซึ่งใครๆก็สามารถผิดพลาดกันได้ แต่ต่อไปขอให้ระวังด้วยนะคะ เอาล่ะ ก็ไม่เหลืออะไรที่แอนคิดว่าจะต้องแก้ไขหรือปรับปรุงแล้ว เพราะดูจากประโยคแต่ละประโยคที่เจ้ขนเขียนออกมาให้อ่านนั้น ล้วนเป็นฝีมือของมืออาชีพทั้งนั้น (ฮา) ถ้าเจ้ขนไม่เข้าใจอะไรตรงไหนในสิ่งที่แอนได้วิจารณ์ไปเมื่อครู่นี้ก็ขอมาแจ้งให้ทราบโดยด่วนนะคะ ก็ขอให้การรีไรท์เป็นไปด้วยความราบรื่น หรือถ้าอยากขอความช่วยเหลือก็ไปหาที่ร้านได้ แอนยินดีจะช่วยเต็มที่นะคะ ^^ สู้ๆค่ะ เจ้ขน แอน   อ่านน้อยลง

    TL'DOMINATOR | 29 ธ.ค. 57

    • 1

    • 0

    ดูทั้งหมด

    ความคิดเห็น