คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : -love is too wet-เปียกหมดเเล้วน่า2
อ้อดดดดด...(มั่นใจว่านั้นเสียงออด=’’=) อ้ะ!อ้อดแล้วหรอเนี่ยหาห้องยังไม่เจอเบยยย ถ้าเข้าทีหลัง15นาทีจะโดนทำโทษด้วยสิ โอ้ยยแผนที่บ้าบออะไรฟร่ะเนี่ยยย ไม่ดงไม่ดูมันแล้ววว <ขยำแผนที่แล้วโยนทิ้งใส่ขยะไปด้วยความโมโห> (แล้วเธอจะหาเจอไหมห้องน่ะ=’’= : จริงด้วยสิ!ลืมไปเลย!O.O) อ้าวเฮ่ยยย!ทำไงดีล่ะ ถ้าจะค้นขยะหาก็อายคนเดินผ่านไปมาอยู่หรอก=’’= โอ้ยยยทำไงดีฟร่ะ คนอื่นก็เข้าห้องเรียนหมดแล้วสะด้วยสิ อร้ายยย ตายแน่ฉัน <สะบัดหัวไปมา> ทำไมฉันไม่ถามคนอื่นให้รู้ไปเลยโว้ยย TT ….
โอ้ะo.o !พระเจ้าช่วยลูกแล้ว ! ฉันเจอนักเรียนหญิงคนนึงท่าทางจะใจดีคงบอกเราได้นะ >< ฉันรีบวิ่งไปหาเธอคนนั้นอย่างรวดเร็ว เข้าไปประจันหน้าเธออย่างจัง แต่ทำไมเธอมองหน้าฉันด้วยสีหน้าแบบนี้ล่ะ โกรธใครอยู่ละเนี่ย!! จะตอบเราไหมน้า ถึงขั้นนี้แล้วถามก็ถามว่ะ><’’
“เอ่อๆ..คือๆ..ว่า ห้อง..ห้อง..ห้องAเกรด10อยู่ชั้น..ชั้น..ไหนหรอๆ..ค่ะ><?”ทำไมฉันรู้สึกกลัวผู้หญิงคนนี้จัง เธอจะบอกฉันรึเปล่าเนี่ยTTตายแน่ฉัน ทำไงดีฟร่ะ (ไรต์ให้ฉันห้องเยอะไปไหนฟร่ะ- -‘: เอาโห่งๆแทนไหมล่ะ==’’)
“ชั้นสอง อาคาร5 เดินเลยสวนย่อมไปแล้วจะเจออาคารที่ใหญ่ที่สุด…”เอ่ออ เวลาตอบทำไมหันหน้าหนีฉันละ เฮ้อๆ ฉันไปทำอะไรให้ว่ะเนี่ยย เออๆๆช่างเถอะๆ==’’
“ขอบคุณมากค่ะ”ชั้นก้มหัวให้เธอแล้วรีบวิ่งไปตามที่เธอบอก ที่นี้มันที่ๆฉันมาล้างขานี่น่า== นี้ฉันเลยไปไกลถึงหลังโรงเรียนเลยหรอเนี่ยTT ฉันนี้โง่จริงๆ<อายT///T>.....ฉันเดินไปพลางดูนาฬิกาที่ข้อมือ O.Oเห้ย!!อีกห้านาทีนี่ อร้ายยย>< ต้องรีบวิ่งไปแล้วสิน่ะ... ในที่สุดก็ถึงหน้าอาคารแล้ว ฉันรีบวิ่งขึ้นบรรไดอย่างรวดเร็วเหมือนสไปด์เดอร์แมนไตบรรไดยังไงยังงั้นนเลย==.....โอ้ะ!น้านนนนน ในที่สุดฉันก็เจอแล้วว ห้องสุดท้ายเลย ขอบคุณมากค่ะTT ฉันวิ่งสุดปรี้ดดด เพื่อให้ทันเวลา อีกแค่องนาที จะหมดเวลาเข้าห้องงง ><.
........กำลังวิ่ง==....................... เอี้ยดดด!!!!! เสียงเบรกรองเท้าของฉัน จอดอยู่ที่หน้าห้อง ทุกคนหันมาจับจ้องสายตาเดียวที่ฉันหมดเลย เอาอีกแล้วนะสายตาพิฆาตทำดั่งฉันเป็นอาชยากรรมฆ่าคนตายยังงั้นแหล่ะ...เฮ้ออTT........กำลังทำหน้าเศร้ายุ่เฟ่ยยขี้เกียจบรรยาย- -‘.....โอ้ะ ลืมมองเห็นอาจารย์ ตายแน่ๆชั้นTT
“เธอ นักเรียนใหม่ใช่ไหมจ้ะ ดีนะที่มาทันน่ะ อ้าวว..เข้ามาแนะนำตัวให้เพื่อนๆรู้จักก่อนสิ^^ ”ฉันยิ้มแห้งให้อาจารย์ที่ยืนยิ้มแฉ่งให้ฉัน โอ้ยย โชคดีน่ะที่ไม่โดนเชือนน งือๆๆ คราวหลังอิม ยุนอาจะไม่โง่แบบนี้แล้วค่ะ TT
ฉันก้าวเท้ายาวๆ** เน้นว่ายาวๆ เหมือนนกกระยางเดินในห้องเลยอ่ะ== ฉันไม่ได้อายต่อหน้าทุกคนน่ะ ก็ขาฉันมันแข็งนี่ วิ่งตากลมหนาวมาอ่ะ><....ตอนนี้ฉันยืนยิ้มอยู่กลางห้องแล้ว แต่สายตาที่มองฉันเหือนอาฆาติโทษอีกแล้วสิ ทำไมรู้สึกกดดันจังเลยTT
“สวัสดีค่ะ อิม ยุนอาค่ะ พึงย้ายมาจากฝรั่งเศสค่ะ ยินดีตอนรับฉันด้วยนะค่ะ กิกิ^^” งงล่ะสิว่าฉันไปทำไมที่ฝรั่งเศส พอดีป๊าฉันต้องไปดูแลกิจการน้ำหอมที่นั้นอ่ะเพราะตอนนั้นเริ่มเปิดกิจการใหม่ที่นั้นไงมันยังไม่ลงตัวเท่าไหร่ และฉันก็ยังเด็กมากๆป๊าก็เลยพาไปอยู่ที่นั้นเลย จนตอนนี้ก็กลับมาดูแลบริษัทที่เกาหลีอย่างจริงจัง ฉันอยากตามมาเลยได้กลับมาตอนนี้น่ะสิ^^……… อ้าดีจังเลย><’ บางคนยิ้มให้ฉันแล้วด้วย ขอบคุณพระเจ้าที่ไม่ใจร้ายกับ อิม ยุนอาคนสวยคนนี้เกินไป>//<(ขอบคุณฉันสิ==)
“อืมม...มีที่นั่งว่างที่หนึ่งตรงนั้นนะจ๊ะ นั่งหลังหน่อยน่า^^.. ยูริจ้ะ ครูฝากดูแลเพื่อนด้วยนะจ้ะ”อาจารย์หันมาบอกให้ฉันไปนั่งตรงนั้นทางด้านหลังของห้อง ข้างๆคนที่ชื่อยูริ เธอยิ้มให้ฉันด้วย ท่าทางจะเป็นมิตรดีนะ^^
“หวีดดีจ้า ยุนอา ฉัน ควอน ยูริน่ะจ้ะ เรียกยูริก้อได้จ้ะ ^^” เจอเพื่อนแสนดีเข้าแล้วสิ นับว่าเป็นโชคขอข้าน้อยยเลยจริงๆ ><ตั้งแต่กลับมายังไม่มีเพื่อนเลย=’’=
“ยินดีที่ได้รู้จักจ้ะ ยูริ กิกิ ^^”ฉันก้มหัวให้เธอแล้วไปนั่งด้านข้างๆเธอ อีกด้านหนึ่ง.....<มองไปรอบๆห้อง> เอ้ะ นั่นมันนน คนที่ฉันถามทางเมื่อเช้านี่ ทำไมมาถึงก่อนฉันล่ะ =’’= เป็นเทเลพ้อตรึไงฟร่ะเนี่ย ..........
“โห้ะ!.O.O....O.O...O.O!!!” เต็มๆหน้าเลยย TT(อะไรของเธอ==’ : เธอไม่รุ้รึไงยัยไรต์! TT !)
ไรต์มันทำเป็นไม่รู้! ฉันบอกเองก้อได้ ชิส์ >.< คนเมื่อเช้าที่ขับรถมาจอดหน้าโรงเรียนแล้วน้ำก็กระเด็ดใส่ขาอันเรียวสวยของฉัน และ....>//< <ความรู้สึกนี่อะไรฟร่ะเนี่ยย> เออๆคนนั้นแหล่ะ ….
“ หวัดดี อิม ยุนอา ฉัน เสี่ยว ลู่หาน ฉันไม่คิดเลยว่าเธอจะอยู่ห้องนี้ ยินดีที่ได้รู้จักน้า^^”อ่อ เขาชื่อลู่หาน หน้าตาหล่อน่ารักดีอ่ะ>//< เวลามองใกล้ๆ แต่ทำไมหมอนี่มองฉันแบบแปลกๆTT
“อ่า ยินดีที่ได้รู้จักเหมือนกัน^^”ชั้นยิ้มแห้งๆให้เขา แล้วก็หันกลับมาตั้งใจเรียนต่อ แต่รู้สึกมีมลพิษทางสายตาเข้ามากระทบกับร่างกายของฉันอย่างบอกไม่ถูกและ ด้วยสายตาอันแหลมคมของฉันก็ดันไปเจอะกับผู้หญิงคนเมื่อเช้าที่ฉันเจอ เธอมองฉันด้วยสายตาอาฆาติ แล้วหันกลับไปทันทีเมื่อเห็นว่าฉันรู้ตัว หรือว่าจะชอบนายเสี่ยวลู่กันน่ะ โห้ยย นี่ฉันเจออีกแล้วหรอ ที่ฝรั่งเศสก็เยอะพอแล้วน้ะ เฮ้ออ ก็เงี่ยแหล่ะชีวิตประจำวันของสาวสวยอย่างอิม ยุนอา... ==’’(ยิ่งสวยยิ่งจะเจออีกเยอะน่ะค่ะ คุณอิม หึหึๆ <สะแยะยิ้มอย่างสะใจ>: โอ้ยย อีกแล้วหรอเนี่ยTT)
ความคิดเห็น