ดูการ์ตูนอย่างแมว ๆ

ลำดับตอนที่ #391 : (รีวิวแมวๆ) Spring Anime 2016 ซีซั่นนี้ผมไม่ตามสักเรื่อง

ในขณะที่ทีวีซีรีย์ Gotham กำลังเข้มข้นพวกวายร้ายก็เริ่มสยายปีก (เพนกวิน, กาลาแวน)  ส่วน Game of Thrones Season 6 กลายเป็นซีรีย์ที่คนตามติดทั่วบ้านทั่วเมือง ตามด้วย Fear The Walking Dead ก็ด่าตัวละครหนึ่งในเรื่องกันทั่วหน้า (แต่ส่วนหนึ่งผมก็สนับสนุนเขานะ เขาทำเพราะความจำเป็น)

แต่อนิเมะ Spring Anime 2016  ซีซั่นนี้ผมไม่ตามสักเรื่อง!!

ก่อนอื่น ขอทำความเข้าใจก่อนนะครับ ความจริงแล้วอนิเมะ Spring Anime 2016 มีเรื่องดีๆ หลายเรื่อง แต่ปัญหามันอยู่ที่ตัวผมเอง ที่ไม่มีอนิเมะที่ผมอยากจะดู และตรงกับรสนิยมของผมสักเท่าไหร่ ผมอยากดูอนิเมะฮาเร็มสักเรื่อง ให้มันชุ่มหัวใจ กับฤดูร้อนอันโหดร้ายนี้ ไม่ใช้แนวฮาเร็มหลอกๆ หรืออนิเมะที่ตัวละครหญิงเยอะแต่ดูยังไงก็ไม่น่าฮาเร็ม (โรงเรียนแฟนตาซีไม่เข้าข่าย และโดยส่วนตัวแล้ว ผมไม่ชอบแนวประเภทนี้เลย ตั้งแต่อนิเมะจอมมารหลังห้อง)  

ไม่เหมือนอนิเมะซีซั่นที่แล้ว ที่มีอนิเมะน่าติดตามหลายเรื่อง และมีอนิเมะที่เข้าข่ายผมเรื่องหนึ่ง ซึ่งมันก็ทำออกมาดีด้วย แม้หลายคนจะตำหนิบางจุดก็ตาม

ดังนั้นอนิเมะซีซั่นนี้ ผมแค่ดูผ่านๆ (กดข้าม) บางเรื่องเท่านั้น ซึ่งก็ไม่มีเรื่องไหนประทับใจ จนอยากติดตามเป็นพิเศษ ซึ่งเนื้อหาต่อไปนี้เป็นเพียงสิ่งที่ผมเขียนผิวเผินเท่านั้น  (บวกกับสปอย)

อนึ่ง ความจริงซีซั่นนี้มีอนิเมะหลากหลายแนว (แต่ฮาเร็มแท้ๆ ดันไม่มี) ทั้งแนวโมเอะ แอ็คชั่น โรงเรียนแฟนตาซี แต่ถ้าจะหาเรื่องที่พิเศษจนโจษจันทั่วบ้านทั่วเมืองนั้น ผมว่าไม่มี

ปล.คัดมาที่แปลไทย (รู้สึกผมคิดไปเองเปล่า หลายเรื่อง ซับไทยออกมานานอย่างบอกไม่ถูก)

รายชื่ออนิเมะซีซั่นนี้

https://www.livechart.me/spring-2016/tv

12-sai.: Chiccha na Mune no Tokimeki – เรื่องราวชีวิตประจำวันของสาวน้อย “ฮินาบิ” เด็กหญิงชั้นป.6 ผู้ที่ไม่ได้เป็นทั้งผู้ใหญ่และเด็ก ... (เป็นการ์ตูนเหมาะสำหรับผู้หญิง)

Ansatsu Kyoushitsu (TV) 2 – อาจาย์หนวดซีซั่น 2 ซึ่งผมก็ไม่ได้ตามซีซั่น 1 เลย

Bakuon!! – เหล่าสาวๆ โมเอะกับชมรมมอเตอร์ไซค์

Big Order – ผลงานผู้ว่าสาวยันเดเระผมชมพู แต่ไม่มันเท่า

Bishoujo Senshi Sailor Moon: Crystal –เซเลอร์มูน (ไม่แน่ใจว่ามีซับไทยเปล่า

Boku no Hero Academia – ไม่ได้อ่านมังงะเลย เลยไม่รู้ว่าทำไมฮิตกันหนักหนา

Bungou Stray Dogs – คณะประพันธกรจรจัด  (ผมกลัวหนุ่มหล่อ)

Concrete Revolutio: Choujin Gensou 2 –  เรื่องราวเกิดขึ้นใจกลางเมืองโตเกียวที่เต็มไปด้วยฮีโร่

Endride – Brains Base – แนวหลงไปต่างโลก แต่ไม่ฮาเร็ม อินดี้เกินไป (ภาพเผา และไม่สมัยนิยม)  เลยไม่ค่อยมีใครพูดถึงสักเท่าไหร่

flying witch – อนิเมะค่าย J.C. Staff  เรื่องราวของแม่มดและผองเพื่อน ป็นอนิเมะ Slice of Life ที่ช่วยเยียวยาจิตใจ

Gakusen Toshi Asterisk 2 – โรงเรียนแฟนตาซี ที่ผมไม่ดูเลย

 

Gyakuten Saiban – เป็นหนึ่งในอนิเมะที่ผมคาดหวังในซีซั่นนี้มาก แต่พอออกมา ภาพอย่างเผา นึกว่าจะอลังการงานสร้างกว่านี้  (เลิกติดตามตั้งแต่เห็นภาพ OP เลย)

Hai Furi – อนิเมะแนวโมเอะเห็นหลายคนอวยพอสมควร

Hundred – อนิเมะแนวโรงเรียนแฟนตาซี-ไซไฟ ที่หลายคนติดตาม (ยกเว้นผม และบางคน) เรื่องนี้ดีอย่าง ชุดต่อสู้โมเอะดี

JoJo no Kimyou na Bouken: Diamond wa Kudakenai – เป็นภาคที่ผมไม่ค่อยชอบสักเท่าไหร่  ชอบภาค 5, ภาค 6 อะไรมากกว่า

Joker Game – อนิเมะที่ผมไม่แน่ใจว่าถูกสร้างเป็นภาพยนตร์หรือเปล่า

Kagewani: Shou – ภาคแรกยังดูไม่จบเลย

Kiznaiver – แนว 7 บาป เห็นบางคนบอกว่าดูไม่รู้เรื่อง

Koutetsujou no Kabaneri – ผลงานจากทีมงานผ่าพิภพไททัน แต่เปลี่ยนเป็นล่าซอมบี้แทน ไม่ตามเช่นกัน

Kuma Miko – Kinema Citrus – คนทรงหมี อนิเมะที่ดูแล้วชุ่มหัวใจ

Kuromukuro – ผลงานออริจินอล พระเอกเป็นซามูไรหลงยุค (ที่หน้าตากวนโอ้ย) นางเอกมีสองคน แต่น่าจะวิน เลยไม่สนใจ

Kyoukai no Rinne 2 – ไม่มีอะไรจะพูดถึง

Macross ? – ไม่เคยดูจบสักภาค

Magi: Sinbad no Bouken – Lay-duce –ไม่เคยตาม (ไม่แน่ใจว่ามีซับไทยหรือเปล่า)

Mayoiga – Diomedea – เรื่องนี้ผมตามแบบผ่านๆ แต่ดูแล้วน่าจะวิน ไม่ก็ชิบหายวายวอด เลยไม่ได้สนใจ คาดหวังสักเท่าไหร่

Netoge no Yome wa Onnanoko ja Nai to Omotta? – หนึ่งในอนิเมะที่หลายคนโครต งง ว่ามันลากยาวไปหลายเล่มได้ยังไง

Nijiiro Days –

Pan de Peace! – แนวโมเอะ 4 ช่อง กินจุ

Re: Zero Kara Hajimeru Isekai Seikatsu – แนวหลงไปยังโลกแฟนตาซี (แต่ไม่ใช่นิยายเน็ต) หลายคนพูดถึงพอสมควร แต่ก็นะ.......

Sakamoto desu ga? –เทพสาดซากาโมโต้ หล่อ (ทั้งกายและจิตใจ) และ ฮ่า

Sansha Sanyou – แนวโมเอะ

 

Seisen Cerberus: Ryuukoku no Fatalit  -อนิเมะจากเกมการ์ดมือถือ

Shounen Maid –  เมดหนุ่มน้อยหัวใจกุ๊กกิ๊ก สาวดุ้น

Sousei no Onmyouji – เรื่องราวของ “เอนมะโด โรคุโร่” เด็กหนุ่ม ม.ต้น ตั้งเป้าหมายเป็น “องเมียวจิ” ที่มีความสามารถในการขับไล่ปีศาจจากต่างมิติที่เรียกว่า “นางาโนะ” ค่อนข้างฮิตเงียบๆ ในบ้านเรา

Tanaka-kun wa Itsumo Kedaruge – การ์ตูนแก๊ก 4 ช่องของทานากะจอมเฉื่อย

Terra Formars: Revenge – ภารกิจล้างพันธุ์นรก ระหว่างคนกับมนุษย์แมลงสาบยุคหินภาค2

Uchuu Patrol Luluco –  อนิเมะสั้น เรื่องราวเกี่ยวกับพื้นที่พิเศษที่ชาวโลกอยู่ร่วมกับชาวต่างดาว

Anne Happy (Unhappy Go Lucky!) – ก๊วนสาวโชคร้าย และยัยผมม่วงรสนิยมโครตแปลก

Ushio to Tora 2 – ล่าอสูรกายนี้ภาคแรกประสบความสำเร็จเหรอ?

Wagamama High Spec – การ์ตูนจากเกมจีบสาวผุ้ใหญ่ แต่อย่าหวังจะเห็นเรื่องรักๆ เพราะเป็นอนิเมะ 3 นาทีกว่าๆ และที่สำคัญไม่มีพระเอก!? โดยเป็นเรื่องป่วนๆ ของสาวๆ 4 คนในสภานักเรียน

Netoge no Yome wa Onnanoko ja Nai to Omotta

Netoge no Yome wa Onnanoko ja Nai to Omotta หรือชื่อไทยลิขสิทธิ์ว่า “ถามหน่อยครับ คิดว่าเจ้าสาวผมในเกมออนไลน์เป็นผู้หญิงจริงรึเปล่า?” เป็นอนิเมะจากนิยายของ Shibai Kineko โดยได้เทพสายมืด Hisasi (ไม่ค่อยวาดแนวฮาเร็มสักเท่าไหร่)

                เนื้อเรื่องกล่าวถึงเด็กมัธยมปลายชื่อ “ฮิเดกิ” ที่ชอบเล่นเกมออนไลน์เกมหนึ่ง หากแต่เขากลับมีความหลังฝังใจจากการที่เคยสารภาพรักกับสาวในเกมออนไลน์ แต่กลายเป็นว่าตัวจริงของเธอคนนั้นเป็นผู้ชาย ทำให้เขาตั้งมั่นว่าจะไม่เชื่อ “สาว” ในเกมออนไลน์อีก แต่แล้ววันหนึ่ง เมื่อสาวในเกมออนไลน์ได้สารภาพกับเขา แถมตัวจริงของเธอก็เป็นสาวสวยที่ชื่อ “เอโกะ” แต่เธอกลับมีปัญหาแยกโลกเกมออนไลน์กับโลกความเป็นจริงไม่ออก ทำให้ฮิเดกิและเพื่อนๆ ในเกมออนไลน์ (ล้วนเป็นผู้หญิง) พยายามที่จะหาทางช่วยเหลือเธอด้วยการตั้งชมรมเกมออนไลน์ ขึ้นมาในโรงเรียน

                เรื่องนี้เปิดมาเหมือนเป็นแนวฮาเร็ม ประมาทว่าตอนแรกๆ กลุ่มพระเอกที่เล่นเกมออนไลน์นั้นตอนแรกๆ สมาชิกเป็นชาย 3 หญิง 1 วันหนึ่งเกิดอยากปาร์ตี้นัดพบตัวจริงกันและกัน หากแต่ปรากฏว่าเป็นนักเรียนหญิงโรงเรียนเดียวกัน แถมแต่ละคนโครตน่ารัก (ต้องขอบคุณคนวาดภาพประกอบ Hisasi วาดนมแบน นมโตสวยอร่อย) ไม่ว่าจะเป็นยัยทวินเทลที่ชอบซึน, ประธานนักเรียนผู้เป็นเลิศ (แต่ไม่มีเพื่อนสักคน) ซึ่งทั้งสองปกปิดตนจริงๆ และเล่นตัวละครผู้ชายในเกม แต่ที่แปลกคือเอโกะนั้นไม่ว่าในเกมหรือจริงเธอก็ยังคงเป็นเด็กสาวที่แยกแยะเกมกับความเป็นจริงไม่ออก และแสดงความสนิทสนมกับฮิเดกิแบบไม่เลือกเวลา สถานที่ จนสร้างปัญหาให้ฮิเดกิ (แถมยังเป็นยันเดเระเวลาพูดถึงใครที่เพียบพร้อม หรือห็ฮิเดกิอยู่กับผู้หญิงคนอื่นๆ อีก)

เอาง่ายๆ ทวินเทลและประธานเป็นคาแร็คเตอร์ที่พบเห็นในฮาเร็ม ทั่วไป หลายคนคงคิดว่าเรื่องนี้จะฮาเร็มตามสูตรใช่เปล่าละ แต่น่าเสียใจอย่างยิ่งที่เรื่องนี้ไม่ได้เน้นฮาเร็มเลย กลับไปเน้นเรื่องของเอโกะอย่างเดียว (ไม่เชื่อดูหน้าปกสิครับ เอโกะสัมปทานจนเกลี้ยง)

จะเชียร์ทวินเทลก็คงลุ้นไม่ขึ้น มันไม่เหมือนแนวเนียวรุโกะ แม้เรื่องจะบอกว่าเนียวรุโกะจะเป็นนางเอก แถมเธอยังรำคาญพอๆ กับเอโกะด้วยซ้ำ แต่ยังดีที่มีอีเวนส์สาวคนอื่นๆ ด้วย แถมยังวางบทคูโกะจากเฉยๆ มาชอบพระเอกได้อย่างฟิน แถมสู้จนสมหวัง แต่ทวินเทลเรื่องนี้ผมดูยังไงก็ไม่น่าเข้าฮาเร็ม

                การดำเนินเรื่องนี้ ความแปลกคือ มี 2 ช่วงสลับกัน คือช่วงโลกเกมออนไลน์ที่พระเอกทำปาร์ตี้กับเพื่อนๆ หรือทำอีเวนส์ กับอีกช่วงคือโลกแห่งความจริงที่ทำกิจกรรมในโรงเรียน แต่ไม่ว่าอยู่โลกไหน พระเอกมักอยู่กับเอโกะ และมันก็มากเกินไป จนบางครั้งผมแอบหงุดหงิดว่า “เอ็งช่วยมีอีเวนส์คนอื่นๆ บ้างเถอะ ตรูเมานม” (พูดง่ายๆ เอโกะสัมปทานไปหมด ใช่เปล่า)

                ถ้าถามว่าเรื่องนี้สนุกไหม โดยส่วนตัวแล้ว มันก็ไม่ได้เลิศสุดยอดครับ ฮาเร็มก็ไม่ใช่ (ชอบทวินเทลอ่ะ)ตลกอนาถก็ไม่เชิง แนวโอตาคุก็ไม่ใช่ แต่อย่างน้อยมันก็แอบจิกกัดสังคมออนไลน์ อย่างล้อเลียน กิลด์พวกบ้าเกม, ยัยประธานบ้ากดกาซ่า, พวกสมบทบาทตัวละคร ฯลฯ

คือมันน่าอิจฉาจริงๆ พระเอกเป็นโอตาคุ แต่ไม่ใช่สายโหด แต่มีชีวิตที่ปกติธรรมดา ออกไปทางน่าอิจฉาด้วยซ้ำ  มีเพื่อน (ชาย) ที่ไม่ได้รังเกียจโอตาคุของพระเอก (พระเอกยอมรับว่าตนเองเป็นโอตาคุ) และที่น่าอิจฉาสุดๆ คือเพื่อนในเกมออนไลน์ล้วนเป็นผู้หญิงสวยเฟอร์เฟ็ต ซึ่งในโลกแห่งความจริงยากจะหาอีเวนท์แบบนี้หรอกครับ เขาเรียกว่าการ์ตูนอุดมคติเกินความจริง เหมือนกับ น้องสาวฉันไม่น่ารัก นั้นแหละครับ

แม้ตัวเรื่องจะสื่อ โอตาคุอุดมคติที่มากเกินไป แต่ก็สอดแทรกเรื่องดีๆ เหมือนกัน คือตัวเอโกะนั้นเอง เพราะเธอเป็นนางเอกแต่เพียงผู้เดียว ทำให้เราได้เห็นเธอแบบลึกๆ แม้ว่าตัวเธอนั้นจะมีนิสัยน่ารำคาญ แยกความจริงอันไหนโลกเกมอันไหนโลกแห่งความจริง มองโลกในแง่ลบ ชอบอยู่ตัวคนเดียว แต่เธอก็พยายามที่จะพยายามที่จะออกมาสู้โลกของความจริงอยู่บ้าง และเธอก็โชคดีครับ ที่คนรอบตัวเธอนั้นก็ไม่ได้รังเกียจ อย่างเพื่อนร่วมห้องที่เธอมองในแง่ลบ ความจริงทุกคนต่างเป็นมิตรกับเอโกะพยายามที่จะพูดคุยกับเอโกะด้วยซ้ำ (แต่เอโกะนี้แหละที่อาย และไม่กล้าเอง) ส่วนเพื่อนในเกมออนไลน์ก็พยายามเอาใจช่วย อยู่เคียงข้าง และพยายามที่จะเข้าใจเธอ

หลายคนอาจเกลียดโอตาคุ แต่เราไม่เคยที่จะเข้าใจพวกเขาเหล่านั้นเลย ความจริงที่ความชอบแตกต่างกัน แต่พวกเขาก็คือคนธรรมดา เราสามารถอยู่ร่วมกันได้  ยอมรับข้อเสีย ดูแต่ข้อดี การชอบการ์ตูน ชอบเกมออนไลน์ไม่ใช่สิ่งที่น่าอับอาย ขอให้ไม่หมกมุ่นมากเกินไปเท่านั้นเอง

Mayoiga

เรื่องราวเริ่มต้นขึ้น เมื่อรถบัสคนหนึ่ง ข้างในมีหนุ่มสาวจำนวน 30 คน ซึ่งเป็นกลุ่มทัวร์ช่วงแรกมีการแนะนำสมาชิก แต่ละคนที่ให้เรียกชื่อแทนตัวกัน มีจุดหมายที่ต่างกันไป แต่หลักๆ แล้วหนุ่มสาวแต่ละคนมีอดีตที่มีบาดแผลทางจิตใจที่ไม่ค่อยนัก เช่น มิตสึมุเนะ พระเอกที่เป็นเด็กหนุ่มที่มีปัญหาเกี่ยวกับครอบครัว และสมาชิกแต่ละคนก็เบื่อหน่ายกับสังคมญี่ปุ่น สิ้นหวังกับโลกภายนอก… อยากหนีจากชีวิตอันน่าเบื่อ… อยากเริ่มใหม่อีกครั้ง…และพบทัวร์นี้ทางอินเทอร์เน็ต จึงได้เข้าร่วม โดยบอกว่าปลายทางของทัวร์คือหมู่บ้านที่เป็นเหมือนภาพลวงตาชื่อว่า Nanakimuraมีคำกล่าวในตำนานพื้นบ้านว่าเราสามารถใช้ชีวิตเป็นอิสระจากข้อผูกมัดของโลกได้ในสังคมแบบยูโทเปีย

หากแต่เมื่อไปถึงพวกเขาก็พบว่าหมู่บ้านที่บอกว่ายูโทเปียนั้นกลับเป็นหมู่บ้านอันว่างเปล่า ที่แทบไม่มีสัญญาณใดๆ ของสิ่งมีชีวิต

นอกเสียจาก มีสิ่งหนึ่งที่รอการมาของพวกเขาอยู่.... และมันก็ไม่ได้เป็นมิตร!?

Mayoiga โปรเจ็กต์อนิเมะที่เกิดจากการร่วมมือกันราวปาฏิหาริย์จากผู้สร้างฝีมือดีแห่งโลกอนิเมะ Tsutomu Mizushima, Mari Okada, และ Diomedea แต่ปัญหาคืออนิเมะนี้ไม่ใช่แนวตลาด แต่เป็นแนวลึกลับ เหนือธรรมชาติที่เราไม่สามารถคาดเดาได้ว่าอะไรอยู่ตรงหน้า!?

ในอนิเมะตอนแรกนั้นอาจไม่มีอะไร เพราะเน้นการแนะนำตัวละครถึง 30 คน (เยอะเกินไปหรือเปล่าหว่า) โชคดีที่มีตัวละครน่าจดจำหลายคน (จนทำให้พระเอก และนางเอกกลายเป็นตัวละครจืดแบบสนิทใจ) และเพราะจำนวนมาก และนิสัยแตกต่างกันนั้นเอง ทำให้ขัดแย้งกัน ตั้งแต่ต้นเรื่องเลย ชนิดว่าไม่จำเป็นต้องสุภาพ มาถึงจัดดราม่ากลางรถประจำทางเลย (ให้ตายเถอะ ผมว่าสมควร เอาเกรียนแบบนี้ปล่อยไกลๆ ก็ดีแล้วละ)

โดยส่วนตัวแล้ว เนื้อหาของอนิเมะก็ไม่ใช่แนวตลาดที่ได้รับความนิยมมากนัก ออกไปทางแนวลึกลับ ที่เริ่มน่ากลัวมาขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งก็ไม่รู้ว่าเรื่องนี้ดำเนินไปในทิศทางไหน อาจจะเป็นแนว “มาฆ่ากันเถอะ” ที่ในตอนท้ายๆ เรื่องก็รุนแรงมากขึ้น มาฆ่ากันก็ได้ (ถ้าเป็นแบบนี้ถือว่าสูตรสำเร็จมากเกินไป ในเมื่อเป็นออริจินอลก็คงน่าจะมีอะไรที่แปลกใหม่กว่านี้ก็ได้)

ในตอนแรกนั้นก็สื่ออะไรมากมาย อาจไม่เท่าการ์ตูนมังงะ “เกาะคนตาย” แต่มันก็มีเนื้อหาคล้ายๆ กัน เกี่ยวกับกลุ่มคนที่หนีสังคม เพราะคิดว่า สังคมน่าเบื่อ แต่ในขณะเดียวกัน เราไม่เคยพิจารณาตนเองเลยว่า ตนทำให้สังคมดีขึ้นหรือเปล่า หรือเราเป็นคนดีหรือแค่เกรียน ละเมื่อเราต้องอาศัยอยู่กันเป็นกลุ่ม มีเหตุการณ์อันตราย เราจะสามารถปกป้องเพื่อนพ้อง หรือทำอะไรให้มีประโยชน์หรือไม่

สรุปแล้ว เป็นอนิเมะที่ไม่ได้สนตลาด ตัวละครโดดเด่นเยอะ แต่พระเอกและนางเอกจืดสนิท แถมไม่น่ามีแววฮาเร็มอีกต่างหาก

สำหรับซีซั่นนี้ ผมก็ตามสองเรื่อง (แบบผ่านๆ ไม่ได้อวยอะไรมาก) เท่านี้แหละครับ ส่วนใหญ่แล้ว ผมก็คงดูซีรีย์ฝรั่งมากกว่า อีกทั้งซีซั่นหน้ามีอนิเมะหลายเรื่องที่ผมจะตั้งใจอวยและดูด้วย ส่วนจะเป็นเรื่องอะไรนั้น ไม่ขอบอก ต้องรอซีซั่นหน้าก็จะรู้เอง

ขอให้สนุกกับซีซั่นนี้ครับ