น่ากลัวคะ เป็นฟิคที่นากลัวมาก ที่น่ากลัวนี่ไม่ได้หมายถึงสิ่งเร้นลับนะ เราหมายถึงสิ่งที่เราไม่รู้ สิ่งที่อีกคนปกปิดเอาไว้ สิ่งที่ต้องใช้เวลาความอดทนความเข้าใจและความรักมาโอบกอด
ให้ตายเถอะไรท์ เราว่าเราอ่านฟิคมาเยอะอ่านมาหลายแนว แต่พอมาเจอเรื่องนี้แล้วคาดว่าตัวเองกังวลมากจนจะเป็นโรคจิตแล้วละ ขอบอกว่าโทษเรื่อง The Closer ของไรท์เลยนะ ทำเราอึนกับพวกฟิคดราม่าไปเลย เป็นโอเพ่นเอนดิ้งของแท้ที่ทำให้อยากปาคอมออกนอกหน้าต่างมาก555 สรภาพว่ากลับไปอ่านมาหลายรอบมากและร้องไห้ทุกรอบเลยแหละ โง้วววว ใครยังไม่ได้อ่านรีบไปอ่านนะคะ เตือนว่าเตรียมทิชชู่ไว้โหลนึงนะ กลับมาต่อเถอะ ฟิคนี้พล็อตแน่นขึ้นเยอะจากเรื่องก่อนๆซึ่งเราชอบมากๆเลย รู้สึกว่ามันมีคุณค่าทางจิตใจแถมมีข้อคิดดีๆแฝงเอาไว้มากมาย สไตล์การเล่าเรื่องที่ขมปนหวานกับบรรยากาศอึนๆหน่วงๆ(ตามแบบของไรท์)ยิ่งเมื่อถึงจุดพีคมันช่าง โอ้ววว@#$%^&*ทุกอย่างมีเหตุผลของมันกับความบังเอิญที่โชคชะตาช่างเล่นตลก(ไม่สปอยนะ555) แต่เมื่อยามที่หวานนี่บอกได้เลยว่าโคตรน่ารักละมุนและอบอุ่นสุดๆจนพาลืมน้ำตาที่เสียไปจนเรารู้สึกว่ามันคุ้มกับการที่แทบจะเป็นโรคจิตไปเอง ฮาาาา แต่ไรท์ชอบทำให้น้ำตากลับมาใหม่เรื่อยเลยง่ะ ร้องไห้ไปหลายลิตรละนะไรท์(._.'') เฮ้ออออ แต่ทำไงได้เราหลงรักสไตล์การเขียนแบบรายละเอียดอัดแน่นแต่กลับกระชับมากๆเลยตัวละครที่ไม่สมบูรณ์แบบ(คือไม่เพอร์เฟ็กเวอร์)มันมีปมที่ชวนหลงไหลมากจริงๆกับพล็อตที่ฆ่าความรู้สึกของแม่ยก ฮฮ ไปหลายรอบแล้วหล่ะ เราอยากขอให้ตอนจบเรื่องนี้สวยงามกว่าเรื่องที่แล้วได้มั้ยคะ? เรากลัวกับตอนจบของไรท์เหลือเกิน (TT^TT) จริงๆนะ เราไม่ขอให้มันสวยงามเหมือนฟิคอื่น แต่เราขอแค่ให้มันไม่เหมือน The closer(มากเกินไป) อ่ะ ไม่งั้นจะงอนจริงๆด้วยนะ งื้อออ แบบกังวลว่าใจพี่ลู่จะสู้ต่อเพื่อฮุนมั้ย?แล้วฮุนละ จะดูแลพี่ลู่ไปตลอดจริงๆรึเปล่า? จะมีอุปสรรค์อะไรเข้ามาอีก?ทีมีเราว่าเยอะนะ เพราะชื่นชอบผลงานของไรท์มากและรักฮฮมากจึงกังวลมาก 555 แต่ยังไงก็จะอ่านถึงตอนจบอยู่ดีแหละ และจะย้อนกลับมาอ่านเมื่อว่างๆด้วยนะ สุดท้ายนี้เป็นกำลังใจให้ไรท์นะคะ ขอให้ไรท์สร้างสรรค์ผลงานดีๆแบบนี้ต่อไป (จริงๆแล้วอยากเห็นไรท์เตอร์เบลเขียนแนวอื่นบ้าง ไม่ใช่ว่าไม่ชอบ แต่อยากอ่านอีก 555 งดดราม่าไปฮาได้มั้ย? เผื่อเราอาจจะได้เห็นมุมเกรียนๆของไรท์บ้าง?)

มีแต่คำว่าน่ารัก...น่ารัก...น่ารักเต็มไปหมดเลย ดีใจที่ฟิคนี้ใสๆและหวังว่ามันจะใสๆไปยันจบนะไรท์(=_='') เราตามมาจาก E, D, BS แล้วเราอิ่มกับพล็อตมากเลยแหละมาม่าอืดแล้ว เอาเป็นว่าขอไว้ซักเรื่องที่ดราม่าเบาๆแต่เจ็บจี๊ด #โดนตบ ดูจากพล็อตดราม่าอาจจะมาเร็วนี้555 แต่เราชอบฟิคนี้มากๆเลย มันน่ารักสุด น้องซังฮุน คิวปิดตัวน้อยที่แสนป่วนพาปะป๊ากับมะม๊ามามารักกัน น้องน่ารักมากคะ อย่าอ่านจากมุมมองของซังฮุนบ้าง คงจะน่ารักน่าดูเลย ชอบที่เนื้อเรื่องดำเนินไม่ช้าไปและไม่เร็วไปนะ ตัวละครก็น่ารัก ฮุนก็ซึนจนน่าหมันไส้ "พี่เลี้ยงเด็กของเขา" ก็น่าฟัดสุดๆ รอติดตามความหวานต่อไป(อยากรู้ว่าใครเป็นแม่ของซังฮุน เรากำลังมโนว่าอาจจะเป็นลูกของญาติปะ?ไม่ก็ลูกฮุนจริงๆนั้นแหละ เออ ตามต่อไป)
เป็นกำลังใจให้นะคะ
อาเบค่อนกับอาคริสก็น่ารักสุดๆ (*^*)/ แถมคุณจงอินกับปาปารัซซี่คยองซูอาก็น่ารัก อยากอ่านคู่นี้อะไรท์ งื้อออ

เราตกหลุมรักพี่ลู่ลูกคุณหนูผู้มีความพยายามที่จะทำขนม(โดยไม่ระบิดครัวพัง)เพื่อโอเซหน้าอึน..

อ่านแล้วรู้สึกถึงไออุ่น กลิ่นขนมปังและกาแฟของร้าน Bake A Love ลอยอยู่รอบตัว หิวนะไรท์เอารูปขนมมายั่วเค้าทำไม่อ่าาาา

ตัวละครมีปมเบื้องหลังที่น่าสนใจทุกตัวเลย ภาษาเรียบเรียงได้สวยและอ่านง่าย อ่านแล้วตัวเบาฟินไปกับพี่ซูโฮ(ตอนเจอลูกอ้อนพี่ลู่)เลย

เป็นฟิคที่เราชอบมากๆนะ มันนุ่มละมุนละไม มากๆเลยแม้จะเจ็บTT^TT มากด้วยก็ตาม
ไรท์มาอัพต่อเถอะนะคะ พลีสสสส

เป็นกำลังใจให้นะคะ จะรอน้าาา:)

ชอบมากๆเลย อบอุ่น ละมุน หวาน หน่วง เอาเป็นว่าอ่านแล้วรู้สึกสงบบรรยากาศเหมือนเราอยู่ในเหตุการณ์ต่างๆนึกภาพตามเลย เป็นฟิคที่น่ารักจริงๆคะ ฟินเบาๆยันโคตรฟิน เข้าใจอารมณ์และความคิดของตัวละครหมด อินมาก ไม่รู้จะบอกอะไรไปมากกว่านี้นอกจากรอไรท์มาอัพการพัฒนาของตัวละครคะ แม้เนื้อเรื่องจะดูช้าไปหน่อยแต่มันเป็นสิงหนึ่งที่ทำให้เราติดตามฟิคนี้ ขอบคุณสำหรับผลงานสร้างสรรค์นะคะ เป็นกำลังใจให้คะ จะติดตามผลงานต่อๆไปนะคะ :)........ สู้ๆนะไรท์ เรื่องพี่ลู่เราก็เสียน้ำตาไปหลายลิตรเหมือนกัน เรียกว่าได้ยินเสียง เห็นรูปนี่ร้องไห้เลยโคตรเศร้าอะแต่ยังรักนางเหมือนเดิมชิปฮุนฮานตลอดสุดหัวใจเสมอไปแม้ความเรียลอาจจะไม่มีให้เห็นแล้ว(ใครจะเลี้ยงชานมไข่มุกอิติ๋มอะTT^TT คิดแล้วก็เศร้า เฮ้ออ) แม่ยกฮุนฮานมาแฟนดอมฮักกันนะ FANDOMHUG HUNHANFAN กว่าจะมาเขียนข่าวก็สงบลงหน่อย ทำใจได้หน่อยละ สู้ๆนะไรท์ จุ๊บๆ

ทำไมน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก.........ตามมาจากเรื่องก่อนแล้วมาป๊ะเรื่องนี้อย่างฟินนนนน อ่าหหหห์(?).....คู่พระนางของเรามึนมาก อีกคนซึนอีกคนเสี่ยว แถมตัวละครอื่นๆที่มาสร้างความเฮฮา อยากจะกรี๊ดดดดสักล้านรอบ คิม จงอิน นายรู้อะไรบางอย่างแล้วฮุ๊บเอาไว้ทำมายยยยยย คนอ่านลุ้นมากนะ จะรอดูลู่หานตอนน้ำหนักลดนะ รักความเกรียน แถ หยอดมุกไม่หยุดของลู่หาน ทำไมน่ารักเยี่ยงนี้ นางรักเซฮุนอย่างหมดหัวใจจริงๆ สรภาพว่าแอบน้ำตาคลอไปเยอะ น้อยใจ เสียใจ ทำไมเซฮุนที่ลับหลังแบบนั้น TT^TT อิติ๋มอิชั่ววว ดูความรักที่ลู่หานทุ่มเทให้นายสิ มันมากมายจนเรายังอิจฉาเลยแล้วเด็กที่ยืนคู่กับเซฮุนในภาพคือใคร ลู่หานตอนเด็กๆแล้วเเต่งหญิงใช่มั้ย???? อยากให้เซฮุนหวงหึงลู่หานเยอะกว่านี้แบบให้เจ้าตัวรู้สักที ให้เซฮุนเลิกซึน ถ้าหากยังไม่เลิกก็ขอให้เอาคืนหนักๆ หมันไส้โว้ยยยยย ถ้าแกทำลู่หานเสียใจอีกจะไปกระทืบแล้วนะ!!! ไรท์จ๋าเราจะรออ่านตอนที่ลู่หานเเสดงเป็นผีเสื้อสมุทรผู้เลอค่าจนนางเงือกอายนะ ขอให้มีด้วยเถิ๊ดดดด.....ขอบคุณสำหรับผลงานสร้างสรรค์อีกเรื่องนะคะ เป็นกำลังใจให้คะ จะติดตามผลงานต่อๆไปนะคะ :)

คือเห็นว่าไรท์อยากได้เม้นต์เราก็แบบเน็ตหมดเลยมาเขียนรวบเดียวแทนอะ ขอโทษคะ...... ชอบมากกกกก ได้ทุกรสอะ หน่วง หึง เจ็บ น้ำตาจะไหล หัวเราะเหมือนคนบ้า ยิ้มหน้าบาน เข้าใจอารมณ์และการแสดงออกของตัวละครทุกตัวเลย มันทำให้เราหลงรักตัวละครจริงๆนะ คืออ่านแล้วรู้สึกอิ่มใจจุใจ มันสมบูรณ์ตั้งแต่ต้นยันจบแม้ตอนต้นๆอาจจะดูเหมือนไม่มีอะไรมากมายแต่พอมาปะกันปุป สุดยอดดดดด จริงๆนะคือปมเรื่องก็ โอโห ร้ายแรงมว๊ากกกก ติดตามอ่านรวดเดียวแล้วกรี๊ดดดด การพัฒนาของตัวละครนี่เยี่ยมสุดๆ ทุกคู่ ฟินสุดๆ แล้วคุณผู้ปกครองทั้งสองฝ่ายก็ร้ายใช่ย่อย =.,= อิอิ ทำซะเราใจเสียแทบแย่ รู้เลยว่าทั้งสองตกใต้ต้น 555 แถมตอนจบโอ้ววววววว แอบช็อคเรียกได้ว่าเดินๆอยู่คงจะสะดุดหน้าคว่ำ วายยยแมนนนวาย??? ไรท์คือเราพยายามมโนขัดธรรมชาติแล้วมันบรึ๋ยยยยยย คาดว่าเจ้าตัวมันคงไม่อยากรับรู้แน่ๆ ใครอยากรู้อ่านแต่ต้นนะคะอย่าข้ามมันไม่ได้อารมณ์นะเออ.....

ขอบคุณสำหรับผลงานสร้างสรรค์อีกเรื่องนะคะ เป็นกำลังใจให้คะ จะติดตามผลงานต่อๆไปนะคะ :)

กำลังจะบ้าตายแล้ว TT^TT ปวดหัวใจมาก สงสารตัวละครสุดๆและสงสารตัวเองด้วยร้องไห้น้ำตาไหลเยอะมากเลยตาบวมแล้วนะ แบบกลัวตอนจบ...ความรักของแต่ละคนจะจบลงยังไง จะรู้ตัวเมื่อสายไปก็ทำอะไรไม่ได้เเล้วเพียงแต่ใช้เวลาที่เหลือให้มีคุณค่าที่สุด คนที่ถูกความรักทำร้ายแต่ไม่เคยยอมแพ้ อีกคนที่ปิดกั้นหัวใจ คนสองคนอยู่ใก้ลๆที่รักหมดใจแต่ได้เเค่เฝ้าอยู่ห่างๆ หน่วงมาก(ก.ไก่ล้านตัว) แต่มันซึ้งอะชอบมากเลยแม้จะเกลียดตัวละครบางตัวก็เถอะ แอบอยากตบฮุนเล็กน้อยเผื่อจะได้สติอะนะ555 แถมหน่อย เราชอบการบรรยายภาษาสวยคะ แถมพล็อตนี่คือคลาสิกสุดๆอะเดาออกแต่จะอ่านต่อ เพราะอินมากมายแถมเจ็บหัวใจเป็นะระยะ.......
ขอให้จบแบบดราม่าแต่แฮปปี้นะไรท์ นะคะ ขอเถอะแค่เรื่องพี่ลู่ออกจากวงเราก็ใจแทบจะขาดแล้วเราเข้าใจไรท์นะ ตอนข่าวออกวันแรกเราก็ร้องไห้แทบตายเลยละตอนนี้ก็โคตรซึมเลยเห็นรูปก็น้ำตาคลอได้ยินเสียงก็น้ำตาไหลมันโคตรเจ็บ(แล้วมันเจือกเป็นสามวันก่อนสอบ เรียกว่าอ่านหนังสือแทบไม่รู้เรื่องอะ)แต่ก็ยังรักและจะติดตามแม้ฮุนฮานอาจจะไม่มีให้เห็นแล้ว...สู้ๆนะไรท์ แฟนๆฮุยฮานมากอดรวมกันหน่อยนะ สู้ๆนะทุกคนแม้จะเจ็บแต่จะทน จะมโนต่อไปเพราะพี่คือดวงใจของเรา.....ขอบคุณสำหรับผลงานสร้างสรรค์อีกเรื่องนะคะ เป็นกำลังใจให้คะ จะติดตามผลงานต่อๆไปนะคะ :)

ฟิคซีรียส์สั้นๆที่กินใจ อุบอุ่นหัวใจ กับความรักที่รู้สึกได้
มันน่ารัก อ่านแล้วยิ้ม อ่านแล้วสนุก อ่านแล้วร้องไห้
เป็นอะไรที่มันเกิดขึ้นได้ พล็อตดี และดูไม่เวอร์
ภาษาสวย ตัวละครพื้นๆแต่มันกลับเด่นออกมา การบรรยายดึงอารมณ์สุดๆ
ความรักหลากหลายมุมมอง เห็นภาพเลย
จบแฮปปี้เรายิ้มหน้าบาน แบบดีอะ
TT^TT ที่จบเศร้าเราก็ร้องไห้ เจ็บปวด ชานแบค ฮุนฮานคือแบบ งื้ออออ ซึ้งอะ มันอบอุ่นละมุนละไม
อยากให้มีซีซั่นสองอะ (ได้ข่าวว่าซีซั่นแรกยังไม่จบนะ555)

ขอบคุณสำหรับผลงานสร้างสรรค์อีกเรื่องนะคะ เป็นกำลังใจให้คะ จะติดตามผลงานต่อๆไปนะคะ :)