เรื่องขำๆ อาอ่านกานดู

ลำดับตอนที่ #86 : กำจัดจุดอ่อน ฉบับ ฮอกส์วอด จบ

...............ยังอยู่ระหว่างพักโฆษณา.................



\"นึกยังไงมาที่นี่ล่ะอลาสเตอร์\" ดัมเบิลดอร์ถามมู้ดดี้เสียงล้อๆ พร้อมกับยิ้มนิดๆ

\"ฉันดูอยู่ที่ห้องทำงานตลอดนั่นแหละ\" มู้ดดี้ตอบ

\"ยิ่งดูนานเข้าๆ ยิ่งรู้สึกทนไม่ได้กับพฤติกรรมของมันเข้าทุกที ถึงต้องลงมาถึงนี่\"

\"คุณหมายถึงเซเวอรัสน่ะรึ?\" ดัมเบิลดอร์แกล้งถาม มีประกายวิบวับหลังแว่นตา

\"ก็จะใครซะอีกล่ะ อ้อ! แล้วยังเจ้าเด็กผมบรอนซ์นั่นด้วย ไม่ไหวจริงๆ

ทำไมคุณถึงปล่อยให้มันทำอะไรตามอำเภอใจแบบนี้ล่ะอัลบัส ผมคิดว่าคุณน่าจะจัดการอะไรไปตั้งนานแล้ว

แต่คุณก็ไม่ทำอะไร ผมถึงต้องลงมาดูนี่ยังไงล่ะ\" มู้ดดี้ตอบอย่างหงุดหงิด



\"ผมคิดว่ามันเป็นแค่เกมน่ะอลาสเตอร์\" ดัมเบิลดอร์ตอบด้วยเสียงสนุกสนาน

\"แต่ผมก็คิดว่ารอบสุดท้ายนี่ผมคงต้องเตือนเซเวอรัสเสียหน่อยแล้ว

เพราะไม่เช่นนั้นเขาคงถูกแฟนคลับของพอตเตอร์ (และแดเนียล...^_^)

รุมส่งจดหมายกัมปนาทมาหาเขาในเช้าวันพรุ่งนี้เป็นแน่\"



\"ให้ผมจัดการเองดีกว่าอัลบัส\" มู้ดดี้พูดพลางล้วงมือเข้าไปในเสื้อคลุม

แล้วหยิบม้วนกระดาษขึ้นมาอันหนึ่ง \"ที่ผมลงมาช้าก็เพราะคิดไอ้นี่อยู่ด้วยนั่นแหละ\"

มู้ดดี้คลี่ม้วนกระดาษออกให้ดัมเบิลดอร์ดู เขารับไปอ่านผ่านๆ แล้วยิ้มให้มู้ดดี้

\"ดีเลยมู้ดดี้ ผมเองก็ว่าจะเปลี่ยนคำถามของเขาเหมือนกัน แต่คุณทำมาแล้ว ถ้าอย่างนั้นก็ใช้ของคุณละกัน\"



มู้ดดี้ฉีกยิ้มที่ดูแล้วน่ากลัวมากกว่าเป็นมิตรให้ดัมเบิลดอร์ แล้วจึงเดินขโยกเขยกขึ้นไปหาสเนปบนเวที

\"ใช้นี่แทนดีกว่านะสเนป!\" มู้ดดี้พูดเสียงดัง \"คงจะยุติธรรมกว่าคำถามของคุณเยอะเลย\"

มู้ดดี้ไม่พูดเปล่า แต่กระชากแผ่นกระดาษคำถามของสเนปมาและยัดกระดาษของเขาใส่มือสเนปแทน



สเนปรับกระดาษมาอ่านผ่านๆ แล้วเขาก็ต้องกัดฟันกรอด

\"ทำแบบนี้พอตเตอร์ก็ได้เปรียบน่ะซิ!\" สเนปพูดโดยไม่ยอมมองตามู้ดดี้

\"ไม่เห็นจะเกี่ยว\" มู้ดดี้พูดเสียงดังอีกพร้อมกับใช้ตาวิเศษจ้องมองไปที่สเนป

\"ความรู้ทั่วไป สองคนนั่นก็เรียนมาเท่าๆ กัน เขาย่อมมีโอกาสเท่ากัน ส่วนคำถามอื่นๆ...\"

มู้ดดี้หัวเราะในลำคอ \"นั่นก็เป็นเรื่องที่ใครๆ ก็ย่อมรู้ไม่ใช่หรือ?\"

\"ก็...ก็ได้!\" สเนปตัดใจพูดโดยแทบจะไม่เผยอริมฝีปาก



มู้ดดี้เดินขโยกเขยกกลับมานั่งข้างดัมเบิลดอร์อีกครั้ง ทั้งคู่ส่งยิ้มให้แก่กัน

................................................





แต่น แต๊น!!!!! (เพลงเข้ารายการ สั้นลงกว่าเดิมเล็กน้อย เนื่องจากเจ้าหน้าที่ฝ่ายเสียงเป็นคนขวัญอ่อน ยังไม่หายจากอาการตกใจดีนัก...^_^)



\"กลับ...กลับเข้าสู่...\" สเนปยังไม่หายหัวเสีย \"...รายการ....ตอนนี้เป็นรอบสุดท้ายแล้ว

เราจะได้รู้ว่า....ใครแข็งแกร่งที่สุด....แม้ว่าจะ....\" สเนปหยุดพูดเมื่อหันไปสบตากับตาวิเศษของมู้ดดี้



\"ช่างเถอะ....\" สเนปตัดใจไม่พูดประโยคที่เหลือ \"กติกาในรอบนี้จะเปลี่ยนไป ฉันจะถามคำถามเธอคนละ 5 คำถาม

ใครตอบได้ถูกมากที่สุด คนนั้นจะเป็นผู้ชนะ ถ้าครบ 5 คำถามแล้วเธอสองคนตอบได้ถูกต้องเท่าๆ กัน

ฉันจะถามคำถามเพิ่มทีละคำถาม ถ้าใครตอบผิดก่อน โอกาสจะเป็นของอีกคนนึงทันที\"

สเนปอธิบาย และสะบัดเสื้อคลุมอย่างหงุดหงิดเมื่อพูดจบ



\"มัลฟอย เธอจะเริ่มก่อน เพราะเธอตอบคำถามได้ถูกต้องมากกว่าในรอบที่แล้ว\" สเนปหันมาพูดกับมัลฟอย



\"คำถามแรก...\" สเนปก้มลงมองดูกระดาษที่มู้ดดี้ให้มา

ซึ่งเขียนลำดับไว้ด้วยว่าให้ถามเรียงตามลำดับ ห้ามเปลี่ยนโดยเด็ดขาด

\"คาถาที่ใช้ในการเสกผ้าพันแผลคืออะไร\" สเนปถาม



มัลฟอยอึ้งไปสักครู่ คาถานี้ศาสตราจารย์ฟวิตวิกเคยสอนในชั้นเรียน แต่นั่นก็นานมาแล้ว

และยังเป็นคาถาที่ไม่ได้เอามาสอบและไม่ได้ใช้ประจำ ทำให้มัลฟอยต้องใช้ความพยายามอย่างหนักในการคิด



สำหรับแฮร์รี่นั้น เขานึกออกแทบจะในทันที เพราะเขาได้เห็นการใช้คาถานี้เมื่อปีที่แล้ว

ตอนที่ศาสตราจารย์ลูปินเสกผ้าพันแผลให้กับรอน



\"เอ่อ...อืม...\" มัลฟอยพึมพำ \"อ๋อ! ใช่แล้ว เฟอรูล่า!\" มัลฟอยตะโกนออกมาในที่สุดเมื่อนึกออกในนาทีสุดท้าย

\"ถูกต้อง!\" สเนปโล่งอก \"เอาล่ะ ต่อไปก็พอตเตอร์...\" สเนปหันมาที่แฮร์รี่ด้วยแววตาประสงค์ร้าย



\"พ่อมดและแม่มดแอนนิเมจัสในศตวรรษนี้มีทั้งหมดกี่คน\" สเนปยิ้มเยาะ เขาไม่นึกว่าแฮร์รี่จะจำเรื่องพวกนี้ได้หรอก

แต่สเนปคิดผิดเสียแล้ว เพราะการที่มีพ่อทูนหัวเป็นแอนนิเมจัสที่ไม่ได้ลงทะเบียน

ทำให้แฮร์รี่จำได้อย่างแม่นยำว่าในศตวรรษนี้มีแอนนิเมจัสอยู่กี่คน

\"เจ็ดคนครับ\" แฮร์รี่ตอบฉะฉาน \"ถูกต้อง.....\" สเนปพูดอย่างผิดหวัง

\"โชคดีมากนะพอตเตอร์...\" ประโยคหลังสเนปกระซิบโดยไม่เผยอริมฝีปากกับแฮร์รี่



คำถามต่อๆ มา เป็นคำถามความรู้ทั่วๆ ไปที่ได้เรียนกันมาแล้ว ซึ่งมีความยากง่ายพอๆ กัน

ทำให้ทั้งคู่ตอบถูกเท่ากัน จนต้องเล่นต่อหลังจากจบคนละ 5 คำถามแล้ว



\"มัลฟอย...คำถามต่อไป ถ้าเธอตอบผิด ก็จะเป็นโอกาสของ...\" สเนปหันมามองแฮร์รี่ด้วยแววตาไม่เป็นมิตร \"...พอตเตอร์\"



\"ทีมใดในควิดดิชลีก ที่ชนะเลิศมากที่สุด และชนะเลิศทั้งหมดกี่ครั้ง\"

\"มอนโทรส แมกไพส์...ชนะทั้งหมด 32 ครั้งครับ\"

มัลฟอยตอบอย่างมั่นใจเพราะเป็นเรื่องที่ใครๆ ที่ชอบกีฬาควิดดิชย่อมจำได้

\"ถูกต้อง\" สเนปตอบพร้อมกับยิ้มอย่างพอใจ \"พอตเตอร์...\" สเนปหันมาทางแฮร์รี่ \"คำถามต่อไป...\"



\"เทคนิคการเล่น มุขหลอกรอนสกี้เป็นอย่างไร\" สเนปถามเสียงเย็นชา

แฮร์รี่จำได้ดี เพราะเขาประทับใจกับเทคนิคนี้ที่ครัมใช้เป็นอย่างมาก

\"เป็นการหลอกให้ซีกเกอร์อีกฝ่ายบาดเจ็บ โดยแกล้งทำเป็นเห็นลูกสนิชและเชิดหัวขึ้นก่อนถึงพื้น

ทำให้ซีกเกอร์อีกฝ่ายพุ่งชนพื้นครับ\" แฮร์รี่ตอบ

\"ถูกต้อง\" สเนปพูดอย่างหงุดหงิด \"ถ้าอย่างนั้นเราต้องเล่นกันต่อ....มัลฟอย\" สเนปหันมาทางมัลฟอย \"คำถามต่อไป....\"



\"ก่อนที่คอนีเลียส ฟัดจ์ จะมาเป็นรัฐมนตรีกระทรวงเวทมนตร์ในปัจจุบัน เขาได้ดำรงตำแหน่งใดมาก่อน\"

สเนปตอบเสียงเครียด เพราะคำถามนี้ยากมากสำหรับเด็กที่เกิดในยุคหลังๆแบบนี้

มัลฟอยอึกอักเพราะเขาไม่รู้คำตอบ เด็กคนอื่นๆ ก็เช่นกัน เฮอร์ไมโอนี่นั้นถึงกับเผลอตัวทำตามสัญชาตญาณเดิมคือรีบยกมือขึ้นสูงทันที



\"เธอจะบ้าหรือเปล่า...\" รอนหันมาเตือนสติแล้วรีบดึงแขนเฮอร์ไมโอนี่ลง

เฮอร์ไมโอนี่หน้าแดงจัดค้วยความอาย



\"หัวหน้า...เอ่อ...กองความร่วมมือระหว่างประเทศครับ\" มัลฟอยตัดสินใจตอบ

\"....ผิด...\" สเนปพูดด้วยน้ำเสียงผิดหวังอย่างมาก \"คำตอบคือ หัวหน้ากรมการจัดการภัยพิบัติแห่งเวทมนตร์...\"

มีเสียงครางด้วยความผิดหวังดังมาจากกองเชียร์สลิธิริน



\"ตาเธอ พอตเตอร์\" สเนปหันมาที่แฮร์รี่อีกครั้ง แฮร์รี่รู้สึกตื่นเต้นมาก ถ้าเขาตอบข้อนี้ถูก เขาก็จะกลายเป็นผู้ชนะ

และที่สำคัญคือชนะมัลฟอยต่อหน้าพ่อมดแม่มดที่ชมการถ่ายทอดสดไปทั่วประเทศอีกด้วย

แฮร์รี่มองหน้าสเนป เขามั่นใจว่าสเนปกำลังภาวนาให้เขาตอบไม่ได้อยู่แน่ๆ



\"คาถาในการเสกผู้พิทักษ์คืออะไร\" สเนปยิ้มเยาะเมื่ออ่านคำถามจบ

เขามั่นใจว่าแฮร์รี่ไม่มีทางตอบคำถามนี้ได้เพราะเป็นคาถาชั้นสูงที่ไม่มีในตำรา

แต่สิ่งที่สเนปไม่รู้คือเมื่อปีที่แล้วแฮร์รี่ใช้เวลาฝึกคาถานี้ทั้งปี และได้ใช้มันหลายครั้ง

เขาไม่มีทางลืมคาถานี้ไปชั่วชีวิตแน่ หัวใจของแฮร์รี่ลิงโลดขึ้นในทันที เขาล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าเสื้อและหยิบไม้กายสิทธิ์ออกมา



\"เอ็กเปกโต พาโตรนุม!\" แฮร์รี่ตะโกนก้องไปทั่วห้องส่ง พร้อมกับชี้ไม้กายสิทธิ์ไปข้างหน้าตรงไปทางมัลฟอย



และทันใดนั้นก็มีกลุ่มควันสีเงินพวยพุ่งออกมาจากไม้กายสิทธิ์ กลายเป็นกวางตัวผู้สวยงาม

และกลับวิ่งเข้าหาสเนปแทนพร้อมกับวิ่งวนไปรอบๆ จนเสนปต้องเอามือปัดเป็นพันวัล

คนทั้งห้องส่งและผู้ชมทางบ้านต่างพากันหัวเราะ ครู่ใหญ่ๆ กวางสีเงินตัวนั้นก็วิ่งกลับมาหาแฮร์รี่และหายไป

ส่วนสเนปนั้นมีท่าทางโกรธมากขนาดอยากจะฆ่าแฮร์รี่ให้ตายเลยทีเดียว



ดัมเบิลดอร์เห็นว่าสเนปโกรธมากจนเกือบจะควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ เขาจึงถอดเฮดโฟนที่สวมหัวออก

(แบบที่ผู้กำกับรายการมักจะใช้) เปลี่ยนเป็นสวมหมวกพ่อมดแล้วเดินขึ้นไปบนเวที

\"เป็นอันว่าเราได้ผู้ชนะในวันนี้แล้ว แฮร์รี่ พอตเตอร์ เป็นผู้ชนะครับ!\" ดัมเบิลดอร์ตะโกนก้อง

พร้อมกับชูมือแฮร์รี่ขึ้น ตามมาด้วยเสียงปรบมือและโห่ร้องดังสนั่น



สเนปได้แต่ยืนโกรธจนตัวสั่นอยู่ ส่วนมัลฟอยยืนอึ้ง และยิ้มอย่างขมขื่นด้วยความเจ็บใจ

\"พอตเตอร์จะได้รับรางวัลเป็นจำนวน 500 เกลเลียน และได้รับตั๋วรถเมล์อัศวินราตรีฟรีตลอดชีพครับ!\" ดัมเบิลดอร์กล่าวต่อ



\"สำหรับในวันนี้ พวกเราทุกคนที่ฮอกวอตส์คงต้องขอลาไปก่อน แล้วพบกันใหม่ในโอกาสพิเศษครั้งหน้า

สำหรับวันนี้ สวัสดีครับ\" ดัมเบิลดอร์กล่าวปิดรายการอย่างร่าเริงพร้อมกับโบกมือให้กล้อง



กล้องโคลสอัพไปที่แฮร์รี่ซึ่งยิ้มกว้าง จากนั้นจึงแพนออก แล้วขึ้นโลโก้รายการพร้อมกับเพลงปิดรายการ

(แต๊น แต่น แต่น แต๊น!!!!!!) ก่อนจะตัดเข้าสู่รายการอื่นๆ ของทางสถานีต่อไป....



..................................................................

...............หลังจากรายการจบลงแล้ว...............



แฮร์รี่เดินลงมาหารอนและเฮอร์ไมโอนี่ด้วยท่าทางรื่นเริงและสะใจที่เอาชนะมัลฟอยได้



\"ยินดีด้วยแฮร์รี่! เธอทำได้!\" รอนและเฮอร์ไมโอนี่พูดขึ้นพร้อมกัน

\"ฉันดีใจที่เธอเอาชนะมัลฟอยได้\" เฮอร์ไมโอนี่พูดอย่างสะใจ

\"แล้วยังผู้พิทักษ์ที่เสกใส่สเนปนั่นอีก\" รอนพูดต่อ

แฮร์รี่หัวเราะร่วนและพูดขึ้น \"จริงๆ แล้วฉันยังสงสัยอยู่เลยว่าทำไมมันพุ่งเข้าใส่สเนปทั้งๆ ที่ฉันหันไม้กานสิทธิ์ไปทางมัลฟอย\"

\"มันคงเห็นว่าสเนปน่าเกลียดพอๆ กับผู้คุมวิญญาณล่ะมั๊ง\" รอนตอบ แล้วทั้งสามก็หัวเราะขึ้นพร้อมกัน



ทั้งสามหารู้ไม่ว่าสเนปค่อยๆ เคลื่อนกายมาอย่างงียบๆ และมาอยู่ข้างหลังพวกเขาแล้วในตอนที่รอนพูดประโยคนี้.....



.......................The End............................