คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : My dream high . Intro
นอนึน บยอล อี เซซัง กาจัง คึน บยอล ออดูวอจืน แนมัม บีชูนึน~
เสียงริงโทนโทรศัพท์ดังขึ้นทำให้ผมต้องหยุดซ้อมเต้นกระทันหันและวิ่งไปดูสายเรียกเข้า “ ออมม่าต้วน “ หน้าจอปรากฏชื่อคนที่ผมรักมากที่สุดและอดที่จะยิ้มไม่ได้และรีบกดรับสายโทรศัพท์
“ ยอโบเซโย ผม..คะ .. “ ผมยังไม่ทันพูดประโยคเสร็จทำให้ผมต้องหยุดพูดโดยอัตโนมัติเมื่อเสียงในสายสั่นคลออย่างหนัก
“ มาร์ค .. อะ อึก .. ฟังออมม่าดีๆนะลูก “ ผมเงียบฟังเสียงในสายอย่างเป็นห่วง “ ป๊าเขาทิ้งพวกเราไปแล้ว! ฮืออ “ ไม่จริงออมม่าโกหก ออมม่าโกหกผม ! ทั้งที่ผมรู้แก่ใจว่าอัปป้ามีเวลาอยู่กับผมได้อีกไม่นานแต่ผมไม่คิดว่ามันจะเร็วขนาดนี้
“ ออมม่า .. มาร์คไม่ตลกนะครับเดือนที่แล้วป๊าเล่าเรื่องนิทานเรื่องที่มาร์คชอบให้มาร์คฟังอยู่เลย “ ขืนใจพูดกับคนในสายแต่ในใจกำลังร้องไห้ไม่หยุด
เจ็บ .. ที่อีกแค่ 3 วันจะถึงวันที่ผมได้เดบิวต์
เจ็บ .. ที่ป๊าไม่อยู่รอผมเดบิวต์
ทำไมทำไม ! มันต้องมาเกิดขึ้นกับผม ผมทำอะไรผิดผมทำอะไรผิด ..
“ อึก .. มาร์ค ออมม่าผิดเอง ออมม่าไม่ดูแลป๊าให้ดี ออมม่าขอโทษที่ดูแลป๊าจนถึงวันที่มาร์คจะเดบิวต์ไม่ได้ ฮืออ .. “ เสียงในสายร้องไห้อย่างหนักโวยวายว่าความผิดที่ป๊าเสียชีวิตเป็นความผิดของตัวเองเพียงผู้เดียว
“ อะ..ออมม่าไม่ผิดหรอกออมม่าทำดีที่สุดแล้ว แต่มาร์คเองผิดที่มาร์คมาร์คไม่ดูแลป๊า มาร์คเลือกที่จะทำตามความฝันของมาร์ค ฮืออ .. มาร์คมันนิสัยไม่ดี มาร์คขอโทษออมม่า “ สุดท้ายผมก็อดทนไม่ไหวปล่อยให้น้ำตาลูกผู้ชายไหลออกมา
“ มาร์ค คะ .. อึก คนเก่งอย่าร้องไห้เลย อึก .. มาร์คต้องทำให้ที่สุดทำให้ออมม่าภูมิใจ ใกล้วันเดบิวต์ของมาร์คแล้วมาร์คต้องทำเต็มที่ ส่วนทางนี้ไม่ต้องห่วงน้องเมอร์ดูแลออมม่าตลอดเวลา ออมม่าภูมิใจที่มีลูกอย่างมาร์คและเมอร์ ออมม่าจะรอดูมาร์ควันที่ได้ยืนบนเวทีเป็นดวงดาวที่ส่องแสงเหมือนที่ป๊าเคยพูดไว้กับลูกตั้งใจให้มากๆนะ ถึงป๊าจะไม่อยู่ดูวันที่ดวงดาวดวงนี้ส่องแสงแต่ยังมีออมม่าคนนี้คอยดูดวงดาวดวงนี้ส่องแสงอยู่เสมอ ออมม่าวางสายก่อนนะออมม่ารักน้องมาร์ค “ เสียงที่สั่นคลอในสายวางลง ผมก็เดินออกไปจากห้องซ้อมมาหลบอยู่ในมุมมืดเสียงสะอื้นร้องไห้ดังขึ้นอย่างห้ามไม่อยู่ ผู้ชายคนนี้ไม่เคยอ่อนแอเลยสักครั้งแต่ทำไมครั้งนี้ถึงหมดแรงลงง่ายๆกัน อย่าอ่อนแอสิมาร์คออมม่ารอดูอยู่ คำสัญญาที่ให้ไว้กับป๊าต้องทำให้ได้ อย่ามาอ่อนแอแบบนี้สิ! นั่งร้องไห้พูดในใจอยู่คนเดียวสักพักก็มีเสียงวิ่งออกจากห้องซ้อมอีกห้องหนึ่ง ผมรับรู้ถึงแรงกอดจากด้านหลังทำให้ผมรู้ว่า เขาคนนั้นหรือใคร ..
“ มาร์ค .. ฮืออ .. อย่าร้องไห้สิ มาร์คยังมีเขาอยู่นะ “ เสียงสะอื้นพูดอู้อี้ในลำคอใบหน้าซุกแผ่นหลังเนียนอยู่
เป็นคำปลอบโยนที่ทำให้ผมรู้สึกดี แต่ตอนนี้คงถึงเวลาแล้วสินะ ที่จะต้องพูดคำนี้ ..
“ เจบี .. เราเลิกกันเถอะ ฉันอยากทำตามคำสัญญาที่ให้ไว้กับป๊าและอยากทำให้ออมม่าภูมิใจถึงเวลาที่ฉันจะต้องอยู่คนเดียวโดยไม่มีใครข้างกาย .. ฉันขอโทษฉันรู้ไว้นายเจ็บ แต่ฉันก็เจ็บไม่ต่างจากนาย “ พูดจบหันหลังไปจูบที่ปากบางเบาๆเป็นการบอกลาและผละออกเช็ดน้ำตาให้คนตรงหน้าก่อนจะลุกขึ้นไป
ยอมปล่อยมือจากความรัก
เพื่อที่จะทำตามความฝันถึงแม้จะเจ็บก็ตามแต่ ..
แล้วคุณล่ะ
ระหว่างความรักระหว่างความฝัน
ถ้าเป็นคุณ คุณจะเลือกอะไร ..
ความคิดเห็น