ลำดับตอนที่ #38
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #38 : Song :: EastNewSound - Owari Sou Jojou Kyoku -Lycoris-
Owari Sou Jojou Kyoku -Lycoris-
(บทเพลงสุดท้ายอันอ่อนโยน - พลับพลึง - )
Arrangement: crouka
Lyrics: いずみん
Vocals: 茶太 (Chata)
Original: Touhou Kaeiduka – 彼岸帰航 ～ Riverside View (Higan Retour ~ Riverside View – Onozuka Komachi’s theme)
消え去る景色 最初の空
赤く咲いて 白く消える
其の鮮やかな果て…
kiesaru keshiki saisho no sora
akaku saite shiroku kieru
sono azayaka na hate…
ผืนฟ้าแรกแห่งฤดูกาลของการลาจาก
เบ่งบานด้วยสีแดง โรยราด้วยสีขาว
ช่างเป็นวาระสุดท้ายที่เต็มไปด้วยสีสัน...
――― 終
——— tsui.
——— จุดจบ
消え行く意識 廻り来る焔 嗚呼、見渡す景色 歪な檻
嗚呼、見渡す景色 歪な檻
kieyuku ishiki megurikuru honoo
aa, miwatasu keshiki ibitsu na ori
ความรู้สึกที่เริ่มเลือนหาย พร้อมๆกับเพลิงที่โหมอยู่รอบกาย
อา ช่างราวกับกับกรงที่บิดเบี้ยว
空蝉に凛と咲く白い花
数多の言葉受けては、空へと燃え行く
面影さえ無い輪郭に
呟く背を 摺り抜けて行く白き手
utsusemi ni rin to saku shiroi hana
amata no kotoba ukete ha sora he to moeiku
omokage sae nai rinkaku ni
tsubuyaku se wo surinuketeiku shiroki te
เจ้าดอกไม้สีขาวเบ่งบานอยู่บนโลกนี้
ดูดซึมถ้อยคำที่ลุกโหมเพื่อไปสู่ฟากฟ้า
ด้วยพื้นผิวที่ไร้สิ่งแต่งแต้มใดๆ
มือสีขาวนั้นได้พึมพำตอบกลับมา
理世咲いた 此岸花は
最期に燃えて 静かに願い詠う
彼の空へと渡る 旅路を彩る音色
遠くに観る景色
utsushiyo saita shiganbana ha
saigo ni moete shizuka ni negai utau
kano sora he to wataru tabiji wo irodoru neiro
tooku ni miru keshiki
เจ้าดอกพลับพลึงที่เคยเบ่งบานอยู่บนโลกนี้
สุดท้ายแล้วกลับถูกแผดเผาแล้วเอ่ยคำปรารถนาอย่างเงียบงัน
อยากจะไปยังฟากฟ้าของเขาคนนั้น เดินทางเพื่อแต่งแต้มสีสัน
ช่างเป็นทัศนียภาพที่ดูแสนห่างไกล
――― 終
——— tsui.
——— จุดจบ
凍える闇に 月影も亡く
嗚呼、見上げた空は 知らない色
kogoeru yami ni tsukikage mo naku
aa, miageta sora ha shiranai iro
ภายในความมืดที่เยือกแข็งนี้ ดวงจันทราได้ดับสูญลง
อา ท้องฟ้าที่เงยหน้าขึ้นมองนั้น กลับเห็นเป็นสีที่ไม้คุ้นเคย
彼の日信じた 永遠など亡くて
消えた此岸の風に 想い馳せて叫び
紡ぎ忘れていた 言ノ葉を
呟く背に 差し出されてた白き手
kare no hi shinjita eien nado nakute
kieta shigan no kaze ni omoi hasete sakebi
tsumugi wasureteita kotonoha wo
tsubuyaku se ni sashidasareteta shiroki te
เชื่อว่าวันเวลาของเขาคนนั้นได้ตายจากไปแล้วชั่วนิจนิรันดร์
ร่ำร้องครวญคราวให้ความรู้สึกโผไปกับสายลมแห่งโลกที่กำลังจางหายใบนี้
จะไม่มีวันลืมเลือนเศษชิ้นส่วนของโลกโน้น
มือสีขาวนั้นกางออกเพื่อพึมพำตอบกลับมา
冥府に咲いた 彼岸花は
常夜に燃えて 宛無く揺らぎ唄う
終末へと続く 旅路を彩る音色
彼方に見た記憶
meifu ni saita higanbana ha
tokoyo ni moete atenaku yuragi utau
juumatsu he to tsuduku tabiji wo irodoru neiro
kanata ni mita kioku
ดอกพลับพลึงแดงที่เบ่งบานในขุมนรก
แผดเผาคืนวันสามัญแล้วเอื้อนเอ่ยบทเพลงด้วยเสียงสั่นไหวรวนเร
นำพาไปสู่จุดจบ เฉดสีของการเดินทางนั้น
ราวกับความทรงจำที่มองจากที่อันแสนห่างไกล
ゆらゆらら 船は進む
ゆらゆらゆらら どこへ行く
数え切れない 思い出を乗せ遠くへ
yurayurara fune ha susumu
yurayurayurara doko he iku
kazoekirenai omoide wo nose tooku he
โงนเงนโงนเงน เรือได้พายออกไป
โงนเงนโงนเงน พายไปยังที่ใดสักแห่ง
โดยบรรทุกความทรงจำมากมายไว้ไปยังที่ที่ไกลแสนไกล
世界を映す 視界の中
交わる数多視線と物語
終に乱れ咲いた 其の記憶を胸に抱き
岸辺に辿りすく着く
sekai wo utsusu shikai no naka
majiwaru amata shisen to monogatari
tsui ni midaresaita sono kioku wo mune ni daki
kishibe ni tadoritsuku
ภายในม่านตาที่สะท้อนภาพของโลก
การได้พบพานและเรื่องราวมากมายได้ซ้อนทับกัน
โดยโอบกอดซึ่งความทรงจำที่เบ่งบานในจุดจบอย่างงดงามนั้นไว้ในใจ
และแล้วเรือก็ถึงฝั่ง
嗚呼、今宵も赤く 彼岸花は
冥府に燃えて 果て無く揺らぎ唄う
終端を彩る 凛として佇む花
あなたに観た終焉
aa, koyoi mo akaku higanbana ha
meifu ni moete hatenaku yuragi utau
shuutan wo irodoru rin to shite tatazumu hana
anata ni mita owari
อา ค่ำคืนนี้เองก็เป็นสีแดงราวกับดอกพลับพลึงแดง
ที่แผดเผาอยู่ในขุมนรก ขับขานบทเพลงไร้ที่สิ้นสุด
แต่งแต้มสีสันให้ปลายทางสุดท้าย เจ้าดอกไม้ที่ยืนต้นอย่างเย็นชา
คอยเฝ้ามองวาระสุดท้ายของเธอ
「さようなら」
「sayounara」
“ลาก่อนนะ”
/Me Re-Translate ค่ะ...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น