นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
Zinc Brother ตึกตัก! สัญญาณอันตราย ร้ายถึงใจ...คุณชายคนโต ✔
ผู้ชายคนนั้น... ลูกชายคนโตของบ้านโรจนอภิมหาสว่างวงศ์ เขาเป็นผู้ชายอันตรายที่สุดเท่าที่ฉันเคยรู้จัก เพราะเขา...ทำให้ฉันหวั่นไหวและใจเต้นแรงเวลาอยู่ใกล้ ทั้งๆ ที่ฉันก็มีใครอีกคนอยู่ในหัวใจ!
ผู้เข้าชมรวม
6,990
ผู้เข้าชมเดือนนี้
25
ผู้เข้าชมรวม
6.99K
หมวด : รักหวานแหวว
อัปเดตล่าสุด : 1 ธ.ค. 55 / 01:28 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
OPEN20032012 ll START21032012 ll FINISH13052012 ll BYBENTO
IN PROJECT : BROTHERS & SISTER
{BenTo ,, Miss2O ,, TheSoprano ,, September}
"ผมคือซินซ์"
ผู้ที่วันๆ แทบไม่มีเวลาหายใจ เพราะดันเกิดมาเป็นพี่ชายคนโตของบ้านโรจนอภิมหาสว่างวงศ์
ครอบครัวธุรกิจพันล้านที่มีกิจการมากมายจนนับไม่หวาดไม่ไหว
เมื่อน้องจอมอู้สองคนบ่ายเบี่ยง หน้าที่ทั้งหมดจึงตกเป็นของผมไปโดยปริยาย
ทั้งๆ ที่เป็นแบบนั้น แต่เพื่อนตัวดีก็ยังอุตส่าห์หางานมาเพิ่มด้วยการฝากน้องสาวให้ผมดูแล
ในช่วงที่มันไม่อยู่ ผมเคยคิดว่าเธอเป็นภาระที่น่ารำคาญ ผมไม่อยากสนใจ ไม่อยากใส่ใจ ไม่อยากอะไรทั้งนั้น
แต่ไม่รู้ทำไมเวลาที่เธอร้องไห้ ผมก็อดไม่ได้ที่จะยื่นมือเข้าไปช่วยเธอทุกที
ครอบครัวธุรกิจพันล้านที่มีกิจการมากมายจนนับไม่หวาดไม่ไหว
เมื่อน้องจอมอู้สองคนบ่ายเบี่ยง หน้าที่ทั้งหมดจึงตกเป็นของผมไปโดยปริยาย
ทั้งๆ ที่เป็นแบบนั้น แต่เพื่อนตัวดีก็ยังอุตส่าห์หางานมาเพิ่มด้วยการฝากน้องสาวให้ผมดูแล
ในช่วงที่มันไม่อยู่ ผมเคยคิดว่าเธอเป็นภาระที่น่ารำคาญ ผมไม่อยากสนใจ ไม่อยากใส่ใจ ไม่อยากอะไรทั้งนั้น
แต่ไม่รู้ทำไมเวลาที่เธอร้องไห้ ผมก็อดไม่ได้ที่จะยื่นมือเข้าไปช่วยเธอทุกที
"ฉันคือหลิน"
ผู้หญิงที่ใครๆ ต่างก็บอกว่าโชคดีและน่าอิจฉาเพียงเพราะฉันมีแฟนที่หล่อ รวยและเป็นสุภาพบุรุษ
แต่ใครจะรู้ว่าที่ฉันเป็นอยู่ทุกวันนี้ไม่ได้มีความสุขเลยสักนิด ในเมื่อผู้ชายที่ทุกคนคิดว่าดีแสนดี
กลับนอกใจฉันไปหาผู้หญิงคนอื่นอยู่ร่ำไป โดยที่ฉันเองก็รู้... รู้มาตลอด
แต่เพราะรักเขามาก ฉันถึงไม่กล้าถามอะไร ไม่กล้าโวยวาย เหวี่ยงใส่ ได้แต่นอนร้องไห้น้ำตาอาบหมอนทุกวัน
ด้วยเหตุผลว่า ไม่อยากเสียเขาไป...
จู่ๆ ชีวิตของฉันก็พลิกผัน เมื่อมีใครบางคนก้าวเข้ามาในชีวิต เขา...ที่บอกว่าฉันน่ารำคาญ
แต่ก็คอยอยู่ข้างๆ เวลาฉันไม่มีใคร จนทำให้ฉันหวั่นไหว ทั้งๆ ที่ในใจก็ยังมีใครอีกคน!
แต่ใครจะรู้ว่าที่ฉันเป็นอยู่ทุกวันนี้ไม่ได้มีความสุขเลยสักนิด ในเมื่อผู้ชายที่ทุกคนคิดว่าดีแสนดี
กลับนอกใจฉันไปหาผู้หญิงคนอื่นอยู่ร่ำไป โดยที่ฉันเองก็รู้... รู้มาตลอด
แต่เพราะรักเขามาก ฉันถึงไม่กล้าถามอะไร ไม่กล้าโวยวาย เหวี่ยงใส่ ได้แต่นอนร้องไห้น้ำตาอาบหมอนทุกวัน
ด้วยเหตุผลว่า ไม่อยากเสียเขาไป...
จู่ๆ ชีวิตของฉันก็พลิกผัน เมื่อมีใครบางคนก้าวเข้ามาในชีวิต เขา...ที่บอกว่าฉันน่ารำคาญ
แต่ก็คอยอยู่ข้างๆ เวลาฉันไม่มีใคร จนทำให้ฉันหวั่นไหว ทั้งๆ ที่ในใจก็ยังมีใครอีกคน!
...เพราะว่าฉันมีคนคนนั้นที่ยังผูกพันและยืนอยู่ตรงนี้
แต่ลึกลงไปในใจกลับมีแต่เขา แต่เขาอีกคนอยู่ทุกวัน
ยิ่งปล่อยให้วันเวลาพ้นผ่าน
หัวใจก็ยิ่งทรมาน ที่ฉันต้องเป็นคนแบบนั้น...
แต่ลึกลงไปในใจกลับมีแต่เขา แต่เขาอีกคนอยู่ทุกวัน
ยิ่งปล่อยให้วันเวลาพ้นผ่าน
หัวใจก็ยิ่งทรมาน ที่ฉันต้องเป็นคนแบบนั้น...
' © Tenpoints ! '
ผลงานอื่นๆ ของ BenTo ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ BenTo
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
"Review Case ส่งงานวิจารณ์"
(แจ้งลบ)ชื่อนักวิจารณ์:: แพนโดร่า ภาษาที่ใช้ [19.5/20] โอ้ว~ ไม่เคยให้ใครเยอะเท่านี้ พิมพ์ยังไงสแกนไม่เจอคำผิดเลย เรื่องคำผิดนี่บ่งบอกถึงความตั้งใจของนักเขียนนะคะ ซึ่งมันจะแปรผกผันกับจำนวนคำผิด นี่คำผิดแทบไม่มีเลยแสดงว่าเบ็นตั้งใจแต่งมากๆ เลยค่ะ ที่ใช้คำว่าแทบเพราะเจอพิมพ์ผิดชัวร์ๆ อยู่คำนึง (รู้สึกดีใจที่เจอยังไงไม่รู้ >< ) คำว่า ̵ ... อ่านเพิ่มเติม
ชื่อนักวิจารณ์:: แพนโดร่า ภาษาที่ใช้ [19.5/20] โอ้ว~ ไม่เคยให้ใครเยอะเท่านี้ พิมพ์ยังไงสแกนไม่เจอคำผิดเลย เรื่องคำผิดนี่บ่งบอกถึงความตั้งใจของนักเขียนนะคะ ซึ่งมันจะแปรผกผันกับจำนวนคำผิด นี่คำผิดแทบไม่มีเลยแสดงว่าเบ็นตั้งใจแต่งมากๆ เลยค่ะ ที่ใช้คำว่าแทบเพราะเจอพิมพ์ผิดชัวร์ๆ อยู่คำนึง (รู้สึกดีใจที่เจอยังไงไม่รู้ >< ) คำว่า ‘มุก’ ค่ะ พิมพ์ผิดสามครั้งในตอนที่สอง ในฉากบทสนทนาของซินซ์กับหลุยส์ค่ะ จริงมันต้องพิมพ์ว่า ‘มุข’ ค่ะ แบบว่าปล่อยมุขขำก๊ากอ่ะไรประมาณนั้น แต่คำว่า ‘มุก’ มันคือไข่มุกอันดามันค่ะ แก้ด้วยนะ 3 ครั้ง >< แล้วก็อีกคำนึงอุตส่าห์ไปสแกนมาอีกรอบ ฝ้ายภาษาอังกฤษเขียนว่า ‘fai’ หรือ ‘faii’ นะคะ ที่รูปของฝ้ายเขียนแบบนั้นไม่แน่ใจว่าอ่านว่าฝ้ายมั้ย แต่ที่แพนโดร่าบอกไปอ่านว่าฝ้ายแน่นอน ชัวร์!!! (ก็เป็นชื่อจริงๆ ของแพนโดร่านี่นา ^^ ) มาถึงเรื่องการใช้ภาษา มันสุดยอดมากค่ะ ณ จุดๆ นี้ไม่มีอะไรตะกุกตะกักเลย อ่านแล้วสบายสมองมากๆ มีการใช้พระเอกเป็นคนบรรยายเรื่อง ซึ่งเค้าไม่ค่อยทำกันค่ะ เพราะการสลับบรรยายระหว่างพระเอก-นางเอกมันทำยาก ส่วนมากแค่มีแทรกๆ บทบรรยายของพระเอกมาบ้างในเรื่อง แต่เบ็นทำได้ดีไม่มีสะดุดค่ะ ใช้ภาษาได้เข้าถึงเนื้อเรื่องมากๆ อิโมติค่อนก็ไม่เยอะเกินแล้วก็ไม่น้อยเกินด้วย แต่เบ็นคงเป็นพวกเดียวกับแพนโดร่าคือมักใช้วงเล็บสร้างความฮา ในบทบรรยายของซินซ์ในตอนแรกมีวงเล็บค่อนข้างเยอะทีเดียว มันทำให้อ่านสนุกก็จริงค่ะ แต่เยอะเกินก็ไม่ดีน๊า~ ลดลงหน่อยจะดีมากค่ะ แต่ในตอนหลังๆ เห็นไม่ค่อยมีแล้วนี่คะ ก็แค่ตอนแรกค่ะที่เยอะไปหน่อย ^^ เนื้อหา [19/20] ขอชมก่อนว่าทำได้ดีทีเดียวค่ะ อ่านแล้วเข้าถึงเนื้อเรื่องมากๆ ตรงส่วนของซินซ์ก็ฮาซะ ส่วนของหลินก็เศร้าจนน้ำตาซึม (สงสารหลินจัง) แถมพล็อตก็ไม่โหลมากด้วย เรื่องทั่วไปนางเอกเจอพระเอกโดยบังเอิญแล้วชะตาก็ลิขิตให้สองคนต้องมาพบกันซะบ่อยครั้งจนกลายเป็นรักกันไปในที่สุด แต่เรื่องนี้นางเอกมีแฟนอยู่ก่อนแล้ว น่าอ่าน่าสนมากค่ะ โดยปกติแพนโดร่าจะไม่ชอบนักเขียนที่ลงนิยายแล้วไม่พูดปิดท้ายตอนที่ลง ประมาณว่ามาทักทายแฟนๆ ไม่ก็แจ้งข่าวคราวอะไรพวกนี้ แต่สำหรับเรื่องนี้แพนโดร่าไม่ได้สนเลย อ่านจบตอนนึงก็รีบไปอ่านตอนต่อไป หรือต้องเรียกจบตอนแบบไม่รู้ตัวเลย โดยรวมดีสุดๆ ค่ะ แต่ติดอยู่นิดหน่อยตรงดำเนินเรื่องค่อนข้างยืดยาดนะจ๊ะ กว่าจะหว่านล้อมพระเอกให้ดูแลนางเอกได้อะไรได้ ไม่ต้องรีไรท์ใหม่หรอกจ้า แต่ให้ปรับปรุงในตอนต่อไปแทน ^^ คาแรกเตอร์ [20/20] ตรงส่วนนี้ไม่ต้องห่วงอะไรเลยจ้า มีการบอกลักษณะนิสัยของแต่ละคนแทรกไว้ในเนื้อเรื่องเรียบร้อย แบบรู้ตับไตไส้พุงกันหมดเลย แบบนี้ก็ดีจ้าไม่ต้องคอยคิดเอาเองว่าใครเป็นคนยังไง จำง่ายดีด้วย แต่ที่แพนโดร่าให้เต็มมันยังมีอีกสาเหตุหนึ่งนะ คือตัวละครต่ละตัวเหมือนมีความรู้สึก มีชีวิตยังไงอย่างงั้นแหละ มีคาแร็คเตอร์เป็นของตัวเอง สอดรับกับการดำเนินเรื่องด้วย ดีสุดๆ อ่ะไม่รู้จะบรรยายยังไง โดยส่วนตัวชอบหลุยส์นะ ฮาดี ซินซ์ก็เห็นนิ่งๆ แบบนี้ก็แอบรั่วนะ หลินน่าสงสารสุดๆ อ่ะ อ่านแล้วเข้าใจความรู้สึกทั้งๆ ที่แพนโดร่าก็ไม่เคยมีแฟน T^T ว่าแต่สี่พี่น้องนั่น(รวมซัลด้วย)กะจะยกมาทั้งตารางธาตุเลยเหรอคะ =[ ]= มีทั้งกำมะถัน สังกะสี สารหนู ยาฆ่าแมลงยังมีเลย เหอๆๆ สรุป(ก่อนจะพล่ามไปมากกว่านี้)ว่า...กระทืบไลค์แรงๆ ให้กับส่วนนี้เลยค่ะ >w< ที่แพนโดร่าให้เยอะเพราะอาจจะเป็นแนวที่แพนโดร่าชอบและถูกใจด้วย ยังไงก็พยายามแบบนี้ต่อไปนะคะ รับรองว่าดีแน่นอนค่ะ ^^ อ่านน้อยลง
แพนโดร่า | 14 เม.ย. 55
-
3
-
0
คำนิยมล่าสุด
"Review Case ส่งงานวิจารณ์"
(แจ้งลบ)ชื่อนักวิจารณ์:: แพนโดร่า ภาษาที่ใช้ [19.5/20] โอ้ว~ ไม่เคยให้ใครเยอะเท่านี้ พิมพ์ยังไงสแกนไม่เจอคำผิดเลย เรื่องคำผิดนี่บ่งบอกถึงความตั้งใจของนักเขียนนะคะ ซึ่งมันจะแปรผกผันกับจำนวนคำผิด นี่คำผิดแทบไม่มีเลยแสดงว่าเบ็นตั้งใจแต่งมากๆ เลยค่ะ ที่ใช้คำว่าแทบเพราะเจอพิมพ์ผิดชัวร์ๆ อยู่คำนึง (รู้สึกดีใจที่เจอยังไงไม่รู้ >< ) คำว่า ̵ ... อ่านเพิ่มเติม
ชื่อนักวิจารณ์:: แพนโดร่า ภาษาที่ใช้ [19.5/20] โอ้ว~ ไม่เคยให้ใครเยอะเท่านี้ พิมพ์ยังไงสแกนไม่เจอคำผิดเลย เรื่องคำผิดนี่บ่งบอกถึงความตั้งใจของนักเขียนนะคะ ซึ่งมันจะแปรผกผันกับจำนวนคำผิด นี่คำผิดแทบไม่มีเลยแสดงว่าเบ็นตั้งใจแต่งมากๆ เลยค่ะ ที่ใช้คำว่าแทบเพราะเจอพิมพ์ผิดชัวร์ๆ อยู่คำนึง (รู้สึกดีใจที่เจอยังไงไม่รู้ >< ) คำว่า ‘มุก’ ค่ะ พิมพ์ผิดสามครั้งในตอนที่สอง ในฉากบทสนทนาของซินซ์กับหลุยส์ค่ะ จริงมันต้องพิมพ์ว่า ‘มุข’ ค่ะ แบบว่าปล่อยมุขขำก๊ากอ่ะไรประมาณนั้น แต่คำว่า ‘มุก’ มันคือไข่มุกอันดามันค่ะ แก้ด้วยนะ 3 ครั้ง >< แล้วก็อีกคำนึงอุตส่าห์ไปสแกนมาอีกรอบ ฝ้ายภาษาอังกฤษเขียนว่า ‘fai’ หรือ ‘faii’ นะคะ ที่รูปของฝ้ายเขียนแบบนั้นไม่แน่ใจว่าอ่านว่าฝ้ายมั้ย แต่ที่แพนโดร่าบอกไปอ่านว่าฝ้ายแน่นอน ชัวร์!!! (ก็เป็นชื่อจริงๆ ของแพนโดร่านี่นา ^^ ) มาถึงเรื่องการใช้ภาษา มันสุดยอดมากค่ะ ณ จุดๆ นี้ไม่มีอะไรตะกุกตะกักเลย อ่านแล้วสบายสมองมากๆ มีการใช้พระเอกเป็นคนบรรยายเรื่อง ซึ่งเค้าไม่ค่อยทำกันค่ะ เพราะการสลับบรรยายระหว่างพระเอก-นางเอกมันทำยาก ส่วนมากแค่มีแทรกๆ บทบรรยายของพระเอกมาบ้างในเรื่อง แต่เบ็นทำได้ดีไม่มีสะดุดค่ะ ใช้ภาษาได้เข้าถึงเนื้อเรื่องมากๆ อิโมติค่อนก็ไม่เยอะเกินแล้วก็ไม่น้อยเกินด้วย แต่เบ็นคงเป็นพวกเดียวกับแพนโดร่าคือมักใช้วงเล็บสร้างความฮา ในบทบรรยายของซินซ์ในตอนแรกมีวงเล็บค่อนข้างเยอะทีเดียว มันทำให้อ่านสนุกก็จริงค่ะ แต่เยอะเกินก็ไม่ดีน๊า~ ลดลงหน่อยจะดีมากค่ะ แต่ในตอนหลังๆ เห็นไม่ค่อยมีแล้วนี่คะ ก็แค่ตอนแรกค่ะที่เยอะไปหน่อย ^^ เนื้อหา [19/20] ขอชมก่อนว่าทำได้ดีทีเดียวค่ะ อ่านแล้วเข้าถึงเนื้อเรื่องมากๆ ตรงส่วนของซินซ์ก็ฮาซะ ส่วนของหลินก็เศร้าจนน้ำตาซึม (สงสารหลินจัง) แถมพล็อตก็ไม่โหลมากด้วย เรื่องทั่วไปนางเอกเจอพระเอกโดยบังเอิญแล้วชะตาก็ลิขิตให้สองคนต้องมาพบกันซะบ่อยครั้งจนกลายเป็นรักกันไปในที่สุด แต่เรื่องนี้นางเอกมีแฟนอยู่ก่อนแล้ว น่าอ่าน่าสนมากค่ะ โดยปกติแพนโดร่าจะไม่ชอบนักเขียนที่ลงนิยายแล้วไม่พูดปิดท้ายตอนที่ลง ประมาณว่ามาทักทายแฟนๆ ไม่ก็แจ้งข่าวคราวอะไรพวกนี้ แต่สำหรับเรื่องนี้แพนโดร่าไม่ได้สนเลย อ่านจบตอนนึงก็รีบไปอ่านตอนต่อไป หรือต้องเรียกจบตอนแบบไม่รู้ตัวเลย โดยรวมดีสุดๆ ค่ะ แต่ติดอยู่นิดหน่อยตรงดำเนินเรื่องค่อนข้างยืดยาดนะจ๊ะ กว่าจะหว่านล้อมพระเอกให้ดูแลนางเอกได้อะไรได้ ไม่ต้องรีไรท์ใหม่หรอกจ้า แต่ให้ปรับปรุงในตอนต่อไปแทน ^^ คาแรกเตอร์ [20/20] ตรงส่วนนี้ไม่ต้องห่วงอะไรเลยจ้า มีการบอกลักษณะนิสัยของแต่ละคนแทรกไว้ในเนื้อเรื่องเรียบร้อย แบบรู้ตับไตไส้พุงกันหมดเลย แบบนี้ก็ดีจ้าไม่ต้องคอยคิดเอาเองว่าใครเป็นคนยังไง จำง่ายดีด้วย แต่ที่แพนโดร่าให้เต็มมันยังมีอีกสาเหตุหนึ่งนะ คือตัวละครต่ละตัวเหมือนมีความรู้สึก มีชีวิตยังไงอย่างงั้นแหละ มีคาแร็คเตอร์เป็นของตัวเอง สอดรับกับการดำเนินเรื่องด้วย ดีสุดๆ อ่ะไม่รู้จะบรรยายยังไง โดยส่วนตัวชอบหลุยส์นะ ฮาดี ซินซ์ก็เห็นนิ่งๆ แบบนี้ก็แอบรั่วนะ หลินน่าสงสารสุดๆ อ่ะ อ่านแล้วเข้าใจความรู้สึกทั้งๆ ที่แพนโดร่าก็ไม่เคยมีแฟน T^T ว่าแต่สี่พี่น้องนั่น(รวมซัลด้วย)กะจะยกมาทั้งตารางธาตุเลยเหรอคะ =[ ]= มีทั้งกำมะถัน สังกะสี สารหนู ยาฆ่าแมลงยังมีเลย เหอๆๆ สรุป(ก่อนจะพล่ามไปมากกว่านี้)ว่า...กระทืบไลค์แรงๆ ให้กับส่วนนี้เลยค่ะ >w< ที่แพนโดร่าให้เยอะเพราะอาจจะเป็นแนวที่แพนโดร่าชอบและถูกใจด้วย ยังไงก็พยายามแบบนี้ต่อไปนะคะ รับรองว่าดีแน่นอนค่ะ ^^ อ่านน้อยลง
แพนโดร่า | 14 เม.ย. 55
-
3
-
0
ความคิดเห็น