คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : 3.รักเสมอแม้เจออุปสรรค
ด้วยมีอาณาเขตบ้านอยู่ไม่ไกลจากกันนี่เอง เธอกับพนมจึงรู้จักคบหากันตั้งแต่สมัยเรียน จนต่างคนต่างจบมีงานทำเป็นหลักแหล่งก็ยังคบหาในฐานะคนรักเรื่อยมา
นับจากวันนั้นผ่านมาหลายวัน นรีไม่ได้ไปตามนัดหมายเหมือนเคย เลิกจากที่ทำงานก็ตรงดิ่งกลับบ้านทันทีเพื่อให้พ่อแม่สบายใจและเลิกเป็นห่วงเสียที……
“ ไม่ได้มากับไอ้พนมใช่ไหม ”
เสียงแม่ดังมาจากในครัวตอนที่นรีเหยียบย่างเข้าบ้าน เธอหยุดเท้าไว้ที่หน้าบันได มองเข้าไปในห้องครัว แม่หยุดจากการล้างจานหันมามองต้องการคำตอบ นรียิ้มเล็กน้อยก่อนตอบกลับอย่างสนิทใจ
เสียงแม่ดังมาจากในครัวตอนที่นรีเหยียบย่างเข้าบ้าน เธอหยุดเท้าไว้ที่หน้าบันได มองเข้าไปในห้องครัว แม่หยุดจากการล้างจานหันมามองต้องการคำตอบ นรียิ้มเล็กน้อยก่อนตอบกลับอย่างสนิทใจ
“ ค่ะแม่ ”
ค่ะแม่ ”“ ดีแล้ว ” จากนั้นแม่ก็หันหลังกลับล้างจานต่อ “ ไม่ต้องไปกับมันดีที่สุด ”
แม่ถามอย่างนี้ทุกวัน และจบลงที่นรีแอบอมยิ้มเล็ก ๆ ผุดรอยขึ้นมุมปาก พลางนึกในใจ ค่ะแม่ ไม่ไปกับพนมหรอก แต่ไม่ได้เลิกกันนะ…… เวลาต่อมาไม่นาน นรีนั่งอยู่ในห้องนอน เสียงโทรศัพท์มือถือบนเตียงก็ดังขึ้น เธอรีบคว้ามันมา หน้าจอปรากฏเบอร์โทรของคนที่เธอคิดถึงอยู่พอดี เธอรีบกดรับโดยเร็ว “ ฮัลโหล ” เธอเปล่งเสียงด้วยความดีใจ นึกว่าวันนี้เขาจะไม่โทรมาเสียแล้ว “ อีนาง อ้ายคึดฮอดเจ้าหลาย เป็นจังใด สบายดีบ่ ” ปลายสายส่งเสียงทุ้มนุ่มภาษาถิ่นอีสาน เผลอมีรอยยิ้มจาง ๆ ปรากฏบนใบหน้าของนรีโดยไม่รู้ตัว
แม่ถามอย่างนี้ทุกวัน และจบลงที่นรีแอบอมยิ้มเล็ก ๆ ผุดรอยขึ้นมุมปาก พลางนึกในใจ ค่ะแม่ ไม่ไปกับพนมหรอก แต่ไม่ได้เลิกกันนะ……
เวลาต่อมาไม่นาน นรีนั่งอยู่ในห้องนอน เสียงโทรศัพท์มือถือบนเตียงก็ดังขึ้น เธอรีบคว้ามันมา หน้าจอปรากฏเบอร์โทรของคนที่เธอคิดถึงอยู่พอดี เธอรีบกดรับโดยเร็ว
“ ฮัลโหล ” เธอเปล่งเสียงด้วยความดีใจ นึกว่าวันนี้เขาจะไม่โทรมาเสียแล้ว
“ อีนาง อ้ายคึดฮอดเจ้าหลาย เป็นจังใด สบายดีบ่ ”
ปลายสายส่งเสียงทุ้มนุ่มภาษาถิ่นอีสาน เผลอมีรอยยิ้มจาง ๆ ปรากฏบนใบหน้าของนรีโดยไม่รู้ตัว
“ สบายดีอยู่แล่ว อ้ายล่ะ เฮ็ดงานวันนี้เหนื่อยมั้ย คนบ้านักหลาย ”
พนมทำงานเป็นบุรุษพยาบาลอยู่ที่โรงพยาบาลประสาทแห่งหนึ่งในตัวเมือง เรื่องเข้าเวรแล้วแต่เจ้านายจะบัญชาสั่ง รวมถึงเงินเดือนที่ดูเหมือนน้อยนิดไม่คุ้มกับงานหนัก ทุกวันต้องคลุกคลีอยู่กับคนบ้า บางวันถูกคนบ้าทำร้ายเจ็บหนักถึงขั้นเลือดตกยางออก กลายเป็นที่รองรับอารมณ์ไปโดยปริยาย “ บ่เป็นหยัง อ้ายบ่ถือสาคนบ้าอยู่แล้ว อ้ายสิเว้าแคนให้หมู่มันฟัง มันสิม่วนหลาย” นรีได้ทำงานในตำแหน่งเลขานุการของบริษัทส่งออก งานเบา ๆ แต่เงินเดือนสูงทำให้เธออดเปรียบเทียบตัวเองกับพนมอยู่ไม่ได้ แต่เรื่องอุปสรรคเหล่านี้ไม่ใช่ปัญหาความรักเลย เพราะหลังจากพ่อแม่ของนรีไม่ยอมให้คบกับพนม สองหนุ่มสาวจึงเปลี่ยนจากนับพบกันริมฝั่งโขงมาเป็นพูดคุยภาษารักผ่านสายโทรศัพท์แทน คู่รักตกลงผลัดกันโทรหาคนละวัน แม้จะไม่ได้เห็นหน้าได้ยินเสียงอีกฝ่ายก็ยังดี แต่สิ่งที่ขาดไม่ได้เลยคือ…
พนมทำงานเป็นบุรุษพยาบาลอยู่ที่โรงพยาบาลประสาทแห่งหนึ่งในตัวเมือง เรื่องเข้าเวรแล้วแต่เจ้านายจะบัญชาสั่ง รวมถึงเงินเดือนที่ดูเหมือนน้อยนิดไม่คุ้มกับงานหนัก ทุกวันต้องคลุกคลีอยู่กับคนบ้า บางวันถูกคนบ้าทำร้ายเจ็บหนักถึงขั้นเลือดตกยางออก กลายเป็นที่รองรับอารมณ์ไปโดยปริยาย
“ บ่เป็นหยัง อ้ายบ่ถือสาคนบ้าอยู่แล้ว อ้ายสิเว้าแคนให้หมู่มันฟัง มันสิม่วนหลาย”
นรีได้ทำงานในตำแหน่งเลขานุการของบริษัทส่งออก งานเบา ๆ แต่เงินเดือนสูงทำให้เธออดเปรียบเทียบตัวเองกับพนมอยู่ไม่ได้ แต่เรื่องอุปสรรคเหล่านี้ไม่ใช่ปัญหาความรักเลย
เพราะหลังจากพ่อแม่ของนรีไม่ยอมให้คบกับพนม สองหนุ่มสาวจึงเปลี่ยนจากนับพบกันริมฝั่งโขงมาเป็นพูดคุยภาษารักผ่านสายโทรศัพท์แทน
คู่รักตกลงผลัดกันโทรหาคนละวัน แม้จะไม่ได้เห็นหน้าได้ยินเสียงอีกฝ่ายก็ยังดี แต่สิ่งที่ขาดไม่ได้เลยคือ…
“ อ้ายเว้าแคนให้น้องฟังแหน่ ”
ทุกวันเมื่อพนมโทรมาหาหรือนรีเป็นฝ่ายโทรไปเอง อย่างไรก็ตามเธอมักจะขออย่างนี้ประจำ เขาเองก็ไม่ขัดข้อง ยอมทำตามที่เธอต้องการทุกวันเสียด้วย เสียงแคนคลอเสียงร้องเหมือนวันวานริมฝั่งโขงที่ผ่านมา แม้จะทุลักทุเลบ้างแต่ก็ไม่มีอะไรมาขัดขวางได้……
ทุกวันเมื่อพนมโทรมาหาหรือนรีเป็นฝ่ายโทรไปเอง อย่างไรก็ตามเธอมักจะขออย่างนี้ประจำ เขาเองก็ไม่ขัดข้อง ยอมทำตามที่เธอต้องการทุกวันเสียด้วย เสียงแคนคลอเสียงร้องเหมือนวันวานริมฝั่งโขงที่ผ่านมา แม้จะทุลักทุเลบ้างแต่ก็ไม่มีอะไรมาขัดขวางได้……
บางวันพนมไม่ได้โทรมา นรีมองมือถือที่ไร้เสียงโทรเข้าของตน เข้าใจดีว่าเงินเดือนเขาทั้งเดือนไม่มากพอเอามาเติมเงินโทรศัพท์หาเธอทุกวันได้หรอก แล้วเธอก็จะไม่ทำตามสัญญาที่ให้โทรวันเว้นวัน จะกดมือถือโทรหาเขาเสียเอง
แต่ก็มักจะมีข้อความส่งมาหาเสมอ
แต่ก็มักจะมีข้อความส่งมาหาเสมอ
“ ฮักหลายเด้อ เด็กบ่โง่ ”
นรีอ่านด้วยใบหน้าอมยิ้ม เขาช่างดัดแปลงภาษาวัยรุ่นมาเป็นคำบอกรักในแบบฉบับอีสานของเขาได้น่ารักจริง ๆ แล้วนรีก็ถอนใจยาว เมื่อนึกถึงพ่อกับแม่นี่แหละปัญหาใหญ่จริง ๆ ท่านทั้งสองพยายามกีดกันความรักของเธอทุกวิถีทาง ก่อนหน้านั้นก็แนะนำให้รู้จักกับชายหนุ่มผู้เพียบพร้อมหลายคน แต่เธอปฏิเสธด้วยเหตุผลที่ว่า “ แม่คะ ความรักบังคับกันไม่ได้นะ เค้ารักหนูแต่หนูไม่รักเค้า แม่ทนได้เหรอถ้าเห็นหนูทนอยู่กับคนที่ไม่ได้รัก จะมีความสุขอะไรล่ะคะถ้าอยู่กับคนที่เราไม่รัก หนูขอเลือกคู่ชีวิตที่หนูรักเค้าและเค้าก็รักหนูด้วยตัวเองจะดีกว่า ” พ่อกับแม่ยอมจำนนด้วยเหตุผลอันเป็นจริงนี้ ยอมเปิดโอกาสให้นรีเลือกคู่ครองด้วยตัวเอง แต่ก็ยังปิดโอกาสไม่ให้คบกับพนมอยู่ดี “ จะรักใครชอบใครพ่อแม่ไม่ว่าหรอก แต่เราก็ต้องเลือกด้วย เพราะคนคนนั้นจะต้องอยู่กับเราจนแก่จนเฒ่าจนตายเลยนะลูก ถ้าลูกแต่งกับคนคนนั้นแล้วชีวิตต้องลำบาก พ่อกับแม่เอาก็คงจะลำบากใจตามลูกไปด้วยแหละ ” นรีเชื่อพ่อกับแม่ทุกเรื่อง แต่สิ่งที่ไม่มีวันเชื่อเด็ดขาดก็คือ ความรักของเธอกับพนมจะไม่มีใครขัดขวางได้ ตราบใดที่ยังมั่นคงในความรักอยู่…. ¶ ¶ ¶ ¶
นรีอ่านด้วยใบหน้าอมยิ้ม เขาช่างดัดแปลงภาษาวัยรุ่นมาเป็นคำบอกรักในแบบฉบับอีสานของเขาได้น่ารักจริง ๆ
แล้วนรีก็ถอนใจยาว เมื่อนึกถึงพ่อกับแม่นี่แหละปัญหาใหญ่จริง ๆ ท่านทั้งสองพยายามกีดกันความรักของเธอทุกวิถีทาง ก่อนหน้านั้นก็แนะนำให้รู้จักกับชายหนุ่มผู้เพียบพร้อมหลายคน แต่เธอปฏิเสธด้วยเหตุผลที่ว่า
“ แม่คะ ความรักบังคับกันไม่ได้นะ เค้ารักหนูแต่หนูไม่รักเค้า แม่ทนได้เหรอถ้าเห็นหนูทนอยู่กับคนที่ไม่ได้รัก จะมีความสุขอะไรล่ะคะถ้าอยู่กับคนที่เราไม่รัก หนูขอเลือกคู่ชีวิตที่หนูรักเค้าและเค้าก็รักหนูด้วยตัวเองจะดีกว่า ”
พ่อกับแม่ยอมจำนนด้วยเหตุผลอันเป็นจริงนี้ ยอมเปิดโอกาสให้นรีเลือกคู่ครองด้วยตัวเอง แต่ก็ยังปิดโอกาสไม่ให้คบกับพนมอยู่ดี
“ จะรักใครชอบใครพ่อแม่ไม่ว่าหรอก แต่เราก็ต้องเลือกด้วย เพราะคนคนนั้นจะต้องอยู่กับเราจนแก่จนเฒ่าจนตายเลยนะลูก ถ้าลูกแต่งกับคนคนนั้นแล้วชีวิตต้องลำบาก พ่อกับแม่เอาก็คงจะลำบากใจตามลูกไปด้วยแหละ ”
นรีเชื่อพ่อกับแม่ทุกเรื่อง แต่สิ่งที่ไม่มีวันเชื่อเด็ดขาดก็คือ ความรักของเธอกับพนมจะไม่มีใครขัดขวางได้ ตราบใดที่ยังมั่นคงในความรักอยู่….
¶ ¶ ¶ ¶
ความคิดเห็น