[Fic > SJ]+*+Forbidden LovE+*+

ลำดับตอนที่ #11 : [SFic] HanminhyuK’s Dream [โหมดไรเตอร์มันรั่ว - -*]

Title                        :               HanminhyuK’s Dream

 

Author                    :               +*+HanminhyuK+*+

 

ปัง! ปัง! ปัง!

 

“อือ...ฮ้าวววววววววว ครายฟร้ามาทุบประตู - -^” ไอ้เสียงทุบประตูบ้านี่มันปลุกฉันที่กำลังนอนหลับอย่างสบายอารมณ์ให้ตื่นขึ้นมาแต่เช้า เหลือบมองนาฬิกาปลุก ฉันยังนอนไม่ครบ 12 ชั่วโมงเลยนะเฟร้ย

 

“เปิดประตูเดี๋ยวนี้!!!!!” เสียงใครฟระ ดุอย่างกับมะหมา เสียงผู้ชายซะด้วย ส่งหนังสือพิมพ์ก็ไม่น่าจะใช่ จะทุบทำไม เคาะไม่เป็นเหรอไง!!!! - -*

 

“เออ รู้แล้ว” ตอบแบบผู้ดีไม่ได้หรอก กับไอ้คนไร้มารยาท ชิชะ-*-

 

แอ๊ดดดดดดดดด (ไม่ใช่คาราบาว -..-)

 

“คะ...คุณเป็นใครอ่า?” พยายามปรับเสียงให้ดูดีที่สุด จะไม่ให้ดีได้ไง ก็คนที่มาทุบประตูบ้านเก่าๆของฉันนี่สิ หน้าแม่งโคตรโจรห้าวอนเลย ตัวก็ดำถึกทึน สูงประมาณเกือบสองเมตร แม่งกะให้ฉันยืนเคารพธงชาติเงยหน้ามองมันแหงๆ T^T

 

ไม่มีอะไรหรอกน่า มินฮยอก ใจเย็นไว้ ใช้ความน่ารัก(?)ของตัวเองให้เป็นประโยชน์สิเฟร่ย - -*

 

ฉันได้แต่ปลอบใจตัวเองอย่างนั้น แต่ขานี่สิ สั่นพั่บๆฉี่จะราดอยู่แล้ว คนอะไรเกิดมาหน้าดำอย่างกับถ่านหุงข้าวแล้วหน้ายังเหี้ยมมมมมมมมมม ผิดคนปกติซะอีก

 

ไอ้ถึกทึนตัวแรกหันไปมองไอ้ทึกถึนอีกสองตัวที่อยู่ด้านหลัง พยักหน้าให้กัน ที่ฉันไม่ทันสังเกตว่ามันมากันสามคน

 

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก หนูจะโดนข่มขืนเหรอ TOT ไม่นะ...

 

หนูยังสาว ยังสวย (ตรงไหน?) เวอร์จิ้นหนูก็ยังอยู่ครบ ถ้าใครจะเอาจิ้นหนูไป คนนั้นต้องเป็นป๋าฮันหรือไม่ก็ต้องฮยอกแจ (แม้สองคนนี้จะไม่ข่มขืนหนู แต่หนูขอลุยถวายจิ้นหนูเอง -,,-)

 

แงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง TTTOTTT แล้วในที่สุดขาฉันก็ทรุดฮวบลงกับพื้น นั่งร้องไห้ยกมือไหว้ไอ้ทมึนครั้งแล้วครั้งเล่าในยามที่มันย่างกรายเข้ามาหาฉัน

 

แล้วมันสองตัวก็หิ้วปีกฉันจนตัวลอย ฉันดิ้นขัดขืนเท่าไหร่มันก็ไม่ยอมปล่อย

 

“อย่าทำหนูเลย หนูกลัวแล้ว ฮืออออออออออออออออ T^T แง้งงงงงงงงงงงงงงงงงงง YOY จะเอาเงินก็เอาไปเลย หนูมีติดตัวอยู่ห้าสิบวอน แต่อย่าเอาจิ้นหนูไป ฮือออออออออออออ” ฉันร้องโวยวายจนเสียงแหบแห้งมันก็ยังไม่ปล่อยง่า ยังหิ้วปีกฉันชูเหนือหัวพวกมัน ในขณะที่ฉันถีบเท้าอยู่กลางอากาศเหมือนการแสดงกายกรรมเวลาที่มีการต่อสู้ยังไงยังงั้นเลย - -

 

แล้วมันก็พาฉันจับยัดเข้าไปหลังรถตู้ หลังจากที่ฉันแน่ใจแล้วว่ามันไม่มัดมือมัดเท้าเหมือนในหนังที่เวลานางเอก(-,,-“)ถูกลักพาตัวแล้วโดนมัดมือเท้า ฉันก็ปาดน้ำตามากมายที่ไหลแอบแก้มสวยเวอร์ของฉัน แล้วก็พบว่า

 

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก OoO นี่มันรถของเศรษฐีนี่นา แม่งหรูชะมัดเลย เบาะที่ฉันนั่งอยู่ก็โคตรนุ่มตูดเลย -*- ลองขย่มดู วู้วววววววว ^O^นุ้ม........นุ่ม สบายตูดดีแฮะ

 

มีทีวีจอแบนอยู่กลางด้วย โอ้วววว รถคันนี้มันต้องแพงระยิบแหงๆเลย หรือว่า...ความสวยของฉันอาจจะไปเตะตามหาเศรษฐีของเกาหลีรึเปล่า เขาเลยอยากได้ฉันไปทำเมียเก็บ?

 

แต่ว่า...ถ้าแก่มากฉันก็ไม่ไหวนะ ไม่เอา...ม่ายเอา หนูจะยอมเป็นเมียเก็บป๋าฮันกับฮยอกแจของหนู แค่สองคนนี้เท่านั้น แงงงงงง T^T

 

ไอ้ทมึนสามตัวนี่มันไม่พูดอะไรกันเลย ไม่หันมามองฉันเลยด้วยซ้ำ สถานการณ์อึดอัดเป็นบ้าเลย ตอนนี้ฉันคาดเดาอะไรไม่ได้ นอกเสียจากฉันต้องโดนจับไปทำเป็นเมียน้อยเสี่ยรวยๆแน่เลย -- --*

 

“พี่ๆ จะพาหนูไปไหนคะ?” ฉันพยายามดัดเสียงให้หวานใส เผื่อมันจะใจอ่อนยอมตอบบ้าง

 

แต่ไอ้บ้านี่มันไม่ตอบ หนำซ้ำยังหันไปคุยภาษาบ้าบออะไรก็ไม่รู้

 

“ฮามาบราบูรินนามิย๊ะ?” ไอ้ทมึนที่เป็นลูกน้องตัวแรกหันไปถามไอ้ทมึนตัวบักควายที่สุดในนั้น คงเป็นหัวหน้าไอ้สองงั่งนี่ชัวร์ๆ

 

“สะระเบียงเนียงนอย!!!!!!” ไอ้หัวหน้าโจรมันตวาดด้วยแหละ เสียงมันดังอย่างกับฟ้าผ่า ตกอกตกใจกันทั่วแคว้นแดนโสมเลยทีเดียว ภาษาห่าอะไรของมันวะ?

 

“ชิบู ชิบู” ไอ้ตัวที่ถามก้มหัวเหมือนขอโทษก่อนจะหันมาทางฉัน

 

“ลูกพี่ไม่ให้บอก” มันตอบเสียงขรึม

 

ไอ้เวร! แม่งพูดเกาหลีได้ แล้วทำไมตอนสื่อภาษากันไม่ให้ตูรู้ด้วยฟระ!!! ไอ้บ้าเอ๊ย!

 

“แล้วมะกี๊พี่ชายสุดหล่อพูดภาษาอะไรกันเหรอ?” นังมินฮยอกทำหน้าแอ๊บแบ๊วถามไป ก็ฉันไม่รู้นี่นา

 

“ภาษาคน” ย้ากกกกกกกกกกกก แม่งอยากตบหัวเหม่งๆของไอ้บ้านี่จัง ตอบกวนทีนแบบนี้ แม่จะงัดท่าไม้ตายของพี่โทนี่ จา มาฟาดยอดหน้าแล้วนะ

 

“ไม่ถามก็ได้” แล้วฉันก็ต้องหดหัวลงกระดองตามเดิน มันตอบได้หน้านิ่งมาก ใครมันจะกล้าแหยมถามมันอีก เดี๋ยวมันก็จับฉันฉีกเป็นชิ้นๆพอดี อดกันจิ้นฉันอยากถวายให้ป๋าฮันกับฮยอกแจ

 

แล้วรถก็จอดสนิท หน้าคฤหาสน์ ย้ำ! ว่ามันคือคฤหาสน์ โคตรหรูสไตล์ยุโรป บ้านเสี่ยจริงๆด้วย นี่ฉันต้องเสียจิ้นให้ไอ้แก่ตัณหากลับชิมิ? T^T

 

นังมินฮยอก...จิ้นแกไม่เหลือให้ป๋าฮันกับฮยอกแล้ว T[]T

 

แล้วมันก็เปิดด้านหลังรถ ก่อนจะผายมืออย่างเคารพนบน้อม หนอยยยย...ตบหัวแล้วลูบหลัง คอยดูนะ เป็นเมียเสี่ยเมื่อไหร่ จะเป่าหูเสี่ยให้ไล่พวกแกสามตัวออกเลย

 

พรมแดง!

 

อ๊ากกกก อย่างกับดาราฮอลลีวู้ดแหน่ะ ^..^ ไฮโซว่ะ การเมียน้อยก็ไม่ได้แย่อย่างที่คิดนะเนี่ย - -“ ฉันเดินเฉิดฉายไปตามพรมแดงที่ลาดมาอยู่แทบเท้าตอนฉันลงจากรถตู้ เดินอย่างนางงามระดับโลกโบกมือให้กับมวลดอกไม้และต้นไม้สีเขียวสองข้างทาง

 

ฟึ่บ! ตู้ม! ซ่า!

 

อ๋ายยยยยยยยยยยยยยยยยย TOT ไอ้พรมเวร! มันปูประสาอะไรฟระถึงได้ย่นจนฉันสะดุด แถมยังตกไปในอ่างน้ำพุขนาดใหญ่ที่ฉันไม่ทันสังเกตซะด้วยสิ เปียกหมดเลย แถมยังตระไคร่น้ำเป็นแผ่นๆแปะหัวอย่างกับสาหร่ายสบายรูสิท่า -///-

 

เจ็บชิบเป๋ง แต่อายชิบหาย -- --*

 

 

เวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้า จนความบ้าจะมาเยือนจิตใจฉันอยู่แล้ว ถึงตอนนี้ฉันจะอยู่ในห้องนอนสุดหรูขนาดเท่าบ้านหลังเล็กๆของฉันก็เหอะ เสื้อผ้าฉันก็เปลี่ยนเรียบร้อยแล้ว เป็นชุดที่แสนธรรมด๊า...ธรรมดา แต่แบรนด์ ตุ๊ดซี่ เอามานี่ เวอร์ซาเก๊ เอสป้าดา วอนดั๊ด(สาระแผก) ((ผวนเอาเอง)) เฟอร์นิเจอร์ก็โคตรหรู พรมขนสัตว์ที่เรียบลื่นนุ่มเท้า เตียงนอนคิงไซส์สีขาว ที่ฉันกระโดดขย่มๆ แล้วรับรองได้ว่าเหมือนนอนอยู่บนปุยเมฆ ฮ่าๆๆๆ ^O^ แสดงว่าเสี่ยคนนี้นี่โคตรรวยแหงมๆ

 

แต่ว่าไอ้เสี่ยบ้ามันยังไม่มาเลย นี่มันครึ่งชั่วโมงแล้วนะ อุตส่าห์ทำใจแล้ว ว่ายังไงจิ้นฉันต้องโดนกระชากพรากเอาไปแหงๆ แต่ว่านั่งรอตอนนี้ประสาทเสียพอดี ซ้อมบทพูดกับไอ้เสี่ยหื่นก่อนดีกว่า ลองใช้มารยาให้มันไม่ข่มเหงฉันก่อนดีกว่า วะฮ่าๆๆๆๆ ^O^

 

“เสี่ยขา...อย่าเพิ่งรีบร้อนสิคะ ว้าย...เสี่ยมีกลิ่นด้วยล่ะค่ะ ไม่เอาน๊า...เดี๋ยวหนูไม่หนุกด้วยนะถ้าเสี่ยมีกลิ่น ไปอาบน้ำก่อนนะคะ เดี๋ยวหนูจะรออยู่ข้างนอก อย่าดื้อนะคะ” นี่พยายามกระแดะจีบปากจีบคอทำท่าออเซาะแล้วนะเนี่ย ฉันส่งกระจกระหว่างซ้อมบทไอ้เฮงซวยเมียเก็บที่แสนจะหวงจิ้นตัวเองขนาดนี้

 

แอ๊ดดดดดดดดดดด (มิใช่คาราบาวอย่างเคย -.-)

 

แล้วฉันก็หันไปตามเสียงประตูเปิด ตายแล้วสิ นังมินฮยอกวันนี้แกต้องเสียจิ้นให้กะ...เอ่อ...คือ

 

O.O” ไม่ใช่เสี่ย

 

ไม่ใช่แก่ตัณหากลับ หื่นกามอย่างที่ฉันวาดฝันไว้

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

ป๋าฮัน!!!! ฮันคยองโอป้า อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยย ฉันจะได้เป็นเมียป๋าฮันแล้วเหรอ? ^^”

 

ฉันรีบหันหน้ามาส่องกระจกทันที +.+ นังมินฮยอกทำไมแกผมเผ้ายุ่งเหยิงขนาดนี้ - -“ ไม่ได้การ ต้องรีบหวีผมให้เข้าทรง แป้งๆ...แป้งทาหน้า แป้งเด็กก็ได้วะ ลิปมันๆ...ทาไปก่อน -3- โดยที่ฉันแต่งหน้าทำผมไปก็เหลือบไปมองว่าที่สามีผู้ที่จะมาพรากจิ้นของฉันด้วยความเต็มใจสมยอมทางกระจก +O+ ตัวจริงแม่งหล่อโคตรเลยว่ะ อย่างนี้ถึงป๋าไม่ยอม หนูก็ไม่ยอมเหมือนกัน...ไม่ยอมให้ป๋าหลุดมือ (ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก)

 

แล้วฉันก็หันหน้ามาเผชิญกับว่าที่สามีในไม่กี่วินาทีข้างหน้า เดินนวยนาดอาจองไปยังร่างสูงๆของป๋าฮัน ว้าวววว OoO^อย่าหาว่าหื่นเลยนะ กล้ามแม่งล่ำว่ะ อยากกัดชิบเป๋งเลย - -; มือไม้สั่นเทาของฉันยกขึ้นหมายจะจับหมับกับแขนล่ำๆของป๋า แต่เสียงประตูเวรก็ดันเปิด

 

ป๋าขา จะข่มขืนหนูทำไมไม่ล็อกห้องเนี่ย!!!!

 

แต่ช้าก่อน ไอ้คนที่เข้ามา

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

ร่างบางขาวจั๊วะ น่าเจี๊ยะ ฮยอกแจนี่หว่า O.o”

 

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก 2รุม1? ^,,^;

 

2รุม1

 

2รุม1

 

1รุม2 ดีมั้ย ได้มั้ยคะ? ฮิๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆ โฮะๆๆๆๆๆ ^O^

 

2รวมเป็น1 We Become One อะไรจะสุขใจกันขนาดนี้เนี่ย

 

นักร้องสองคนที่ฉันใฝ่ฝันอยากพบตัวจริงมานาน เขาจะมาข่มขืนฉันเลยเหรอเนี่ย? *.*

 

อย่านะ...อย่าข่มขืนหนูฝ่ายเดียว ขอหนูข่มขืนด้วย */\*

 

“(“ -.-) (-.- “)” ทำไมป๋ากับฮยอกมองหน้ากันแบบนี้ล่ะคะ จะรุมหนูไม่ใช่เหรอ? รุมเลยๆ สมยอมไม่ร้องไห้ด้วย เอาเลยๆ

 

“พี่พูดสิ” หน้าหวานๆของฮยอกแจบุ้ยใบ้ให้ป๋าฮันหันมาพูดอะไรสักอย่างกับฉัน หรือ...สองคนนี้จะเรียงคิวกัน อุ๊ย! แบบไหนก็ได้ ชอบค่ะๆ ^O^

 

“นายพูดสิ” ป๋าก็อีกคน จะเขินอะไรกันนักกันหนาคะ ข่มขืนก่อนหลังค่าเท่ากันค่ะ

 

“พี่นั่นแหละ”

 

“นายนั่นแหละ”

 

“ -_-!” ฉันเริ่มไม่มีอารมณ์หื่นแล้วนะ

 

“พี่นั่นแหละ”

 

ยัง...มันยังไม่เลิกเถียง -*-

 

“นายนั่นแหละ”

 

ต่อมหื่นหดแล้ววุ้ย! - -*

 

“พอสักที! จะรีบทำอะไรก็รีบๆเข้า” ในที่สุดฉันก็ตะโกนฝ่าเสียงดังของคนทั้งสอง ให้ชะงักและหันมามองหน้าฉันเป็นจุดเดียวได้

 

ฉันนั่งแบะลงกับปลายเตียงอย่างเหนื่อยหน่าย จะข่มขืนผู้หญิงทั้งทียังจะเกี่ยงกันอยู่แหละ อุตส่าห์ยอมๆแล้วนะ - -+

 

“โอเคๆ...คุณคือ...ฮันมินฮยอกใช่มั้ย?” ในที่สุดเสียงทุ้มกังวานเรียกให้ฉันเงยหน้าขึ้นมองคนพูดได้ เสียงป๋านั่นเอง สำเนียงยังแปร่งได้ใจอีกนะคะป๋าขา

 

“ใช่ค่ะ หนูเป็นแฟนคลับพันธุ์แท้แน่นอนของซุปเปอร์ จูเนียร์ค่ะ หนูรักพี่ทั้งสองมากเลยค่ะ แต่ว่า...อย่าถามนะคะ ว่าจะให้หนูเลือกใครระหว่าง พี่ฮันคยองกับพี่ฮยอกแจ หนูเลือกไม่ได้ค่ะ รวบหมดเลยได้มั้ยคะ? ^O^” แล้วฉันก็ร่ายยาวพร้อมกับทำตาปริบๆ แหมจะโดนข่มขืนทั้งทีขอสองคนเลยได้มั้ย +.+

 

“เอ่อ...ผมได้อ่านฟิคที่คุณแต่งน่ะ เรื่อง Forbidden Love ก็เลยอยากพบเจอคุณเป็นการส่วนตัว - -^” ฮยอกแจเอ่ยขึ้นในที่สุด หลังจากที่เห็นว่าฉันเริ่มจะพูดจาเพ้อเจ้อไปกันใหญ่ (เพิ่งรู้ตัวเหรอ?...คนอ่าน)

 

อ้าว! ไม่ได้ข่มขืนฉันหรอกเหรอ? ขายหน้าชิบเป๋งเลย พับผ่าสิ! - -;

 

“คะ...ค่ะ” ฉันได้แต่เอ๋อรับประทานไปชั่วครู่

 

“คุณแต่งโหดได้ใจมากเลย ผมก็เลยอยากรู้ว่าคุณไปเอาพล็อตเรื่องมาจากไหน?” ป๋าฮันหันมาถามฉันด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ผิดกับฮยอกแจที่หน้านิ่งๆ น่ากลัวแฮะ+*+

 

“แฮ่ๆ...ก็...คิดได้ตอนนั่งอึ๊ค่ะ” เล่นเผาตัวเองหมดเปลือกเลย - -^

 

“- -!” สีหน้าของทั้งสองคนที่หันมามองหน้ากันแล้วก็ได้ผลแบบนี้แล - -*

 

“แฮ่ๆ ช่างเป็นการคิดพล็อตเรื่องที่ต่างไปจากคนอื่นจังเลยนะครับ” ป๋าเอ่ยขึ้นพลางเกาหัวแกรกๆ ป๋าคะ มันแปลกตรงไหน ถ้าคนมันจะคิดพล็อตได้ตอนนั่งขี้? - -*

 

“แต่ผมว่าเนื้อเรื่องคุณดีนะครับ เสียอย่างเดียวผมเสียเปรียบพี่ฮันคยองตลอดเลย” ฮยอกแจพูดขึ้นบ้าง แต่หน้ายังนิ่งเหมือนเดิม นี่สินะที่เคยได้ยินมาว่าฮยอกแจแห่งซุปเปอร์ จูเนียร์ แท้จริงเป็นคนนิ่งๆ ตอนนี้นิ่งจนน่ากลัวชะมัด

 

“ติดตามอ่านตอนต่อไปนะคะ รับรองซาดิสม์ตลอดทั้งเรื่องค่ะ แต่ถ้าจะให้เล่าเรื่องให้ฟังทั้งหมด เดี๋ยวไม่มันส์ค่ะพี่ชาย” แล้วสถานภาพของสองคนตรงหน้าที่ฉันหมายมั่นปั้นมือให้เป็นว่าที่สามีทั้งสอง ก็ต้องกลายเป็นพี่ชาย T^T เซ็งเป็ด!

 

“โธ่ ที่รัก เสียเปรียบนิดหน่อยเอง เดี๋ยวคืนนี้ยอมให้เสียเปรียบก็ได้” แล้วเจ้าชายสุดหล่อฮันคยองของฉันก็หันไปหาฮยอกแจ พลางกอดกระชับเอวบางๆนั่นต่อหน้าฉัน

 

อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยย \OoO/ เขา Y กันเอง ฮือออออออออออ หมดกัน...ว่าที่สามีทั้งสอง แต่ก็ดี...ที่คนที่ฉันรักทั้งสองคนคู่กันเอง ถ้าฉันไม่ได้ คนอื่นก็อย่าหวังว่าจะได้ วะฮ่าๆๆๆๆ ^O^ เห็นฉากสวีทต่อหน้าต่อตาแล้วตื่นเต้นวุ้ย! NCเลยดีมั้ยคะ? ฮิๆๆๆ (อินี่โรคจิต...นังมินฮยอก)

 

“พี่จะบ้าเหรอ คุณไรเตอร์ยังอยู่อยู่เลยนะ ทำอะไรก็ทำให้มันลับๆหน่อย” ฮยอกแจจากที่หน้านิ่งกลายเป็นหน้าแดงทันที พลางตีที่แขนแกร่งของป๋าฮัน อดีตว่าที่สามีของฉัน แต่ดันเป็นสามีภรรยากันเอง

 

“คุณมินฮยอก จะเป็นอะไรมั้ยครับ ถ้าผมกับฮยอกแจจะ...ต่อหน้าคุณ เผื่อคุณจะได้เอาไปแต่งฉาก NC ให้มันส์สะเด็ดสะแด่ว?” โอ้วววววววววววววว ตรงชิบเป๋งเลยค่ะป๋า กะให้หนูเชียร์ขอบเตียงเลยชิมิ? อย่าคิดว่าหนูไม่ดูนะ

 

ดู ดู๊ ดู ดูฮันทำ~

 

ทำไมถึงทำอย่างนี้ได้~ YOY

 

“ดีค่ะๆ” ฉันหลุดธาตุแท้น้ำเต้าทองไปแล้ว “อุ๊ย! ล้อเล่นค่ะ แฮ่ๆ” ฉันแลบลิ้นยาวอย่างแก้เก้อ ที่เผลอแสดงอาการหื่นๆออกไป

 

“พี่ฮันน่ะ ชอบเล่นอะไรแรงๆอยู่เรื่อยเลยนะ อย่าลืมสิว่าคุณไรเตอร์เขาเป็นผู้หญิง” แม่นางฮยอกแจยังคงเขินอายต่อไป ตอนแรกเห็นตีแขนป๋า ไหงกลายเป็นโอบกอดกันและกันล่ะเนี่ย - -^

 

“อ้าว! แฮ่ๆ ลืมไป นึกว่าเป็นผู้ชาย เห็นหน้าแมน” เพล้ง...เสียงหัวใจของฉันแตกสลายตายคาที่ ป๋าคะ ถึงหนูจะสวย หวาน น่ารักไม่เท่าฮยอกแจ แต่หนูก็เป็นชะนีนะคะ ฮืออออออออออออออออ

 

“บ้าน่ะพี่ ผมต้องขอโทษแทนพี่ฮันด้วยนะครับ พี่เขาชอบพูดเล่นครับ” ฮยอกแจหันมาบอกฉัน ในขณะที่ฉันเริ่มจะน้ำตาปริ่มๆ ส่วนไหนของหนูที่บอกว่าหนูคือผู้ชายคะป๋า

 

ไอ้นั่นก็ไม่มี ถึงแม้นมไม่ตู้มเหมือนสาวยุโรปก็เหอะ แต่ก็...เอ่อ มันก็นูนขึ้นมาบ้างนะคะ TTOTT

 

รันทดชีวิต!

 

“เอาเป็นว่า เพื่อเป็นการตอบแทนที่คุณแต่งฟิคได้มันส์สะใจคนหื่นอย่างพี่ฮัน...ผมกับพี่ฮันปรึกษากันแล้ว ว่าจะให้คุณมาเป็นไรเตอร์ส่วนตัวให้กับเราสองคน ค่าจ้างอาจจะน้อยแค่ล้านวอนต่อเดือน ในแต่ละตอนที่คุณแต่งเสร็จ ต้องส่งให้พวกผมอ่านก่อน เพื่อดูเนื้อหาว่าสมควรลงในเว็บหรือไม่ NC ดีหรือเปล่า หรือว่าพิมพ์ผิดบ้างมั้ย นี่คือสัญญาครับ” ฮยอกแจอธิบายเป็นชุด พร้อมกับผละอ้อมกอดที่ฉันเข้าไปอยู่แทนเหลือเกิน เดินไปหยิบกระดาษแผ่นหนึ่งในลิ้นชักโต๊ะเครื่องแป้ง

 

ฉันอ่านสัญญาพิลึกนี่ด้วยความตื่นเต้นล้นหัวใจ บ้านหลังนี้ฉันจะได้อยู่ด้วยแหละ คฤหาสน์ในฝันของฉัน ฮ่าๆๆๆๆๆ ^O^

 

“แล้วพี่สองคนจะอยู่ที่นี่มั้ยคะ?” ฉันเงยหน้าถามอย่างซื่อๆ ก็แหม ซุปเปอร์ จูเนียร์อย่างที่ใครหลายๆคนรู้ก็คืออยู่หอไฮโซ แล้วไอ้คฤหาสน์นี่มันของใคร แล้วให้ฉันอยู่เพื่ออะไร

 

“อยู่ครับ แต่คงต้องแอบไปๆมาๆ เพราะว่าความสัมพันธ์ของเราสองคนไม่อยากเปิดเผยให้ใครรู้” ป๋าฮันบอก ยิ้มบางๆพลางกอดรัดฮยอกแจแน่นกว่าเก่าแล้วหอมแก้มใสๆนั่นต่อหน้าฉัน

 

แหมป๋าคะ ไม่อยากเปิดเผย แต่เล่นให้ไรเตอร์กระจอกๆอย่างหนูรู้นี่ สุดยอดไปเลยนะ - -*

 

ต่อหน้าฉัน ฮันทำอย่างนั้นได้อย่างไร ฮ้า~

 

เห็นรึเปล่า เห็นน้ำลาย เวลาที่เธอจะจูบกัน~

 

ต่อหน้าฉัน ฮันทำอย่างนั้นได้อย่างไร ฮ้า~

 

เหมือนเธอกำลัง NC ช้าๆ หรือเธอนั้นยังจะลืมมีมีฉันอยู่~

 

“พี่ฮัน อย่านะ รอให้คุณไรเตอร์กลับบ้านก่อนสิ แล้วค่อย” ฮยอกแจกล่าวอย่างเอียงอาย ดันอกกว้างออก แล้วพูดทิ้งทุ่นระเบิดให้หน้าป๋าฮันสุดหล่อ หล่อสุดของฉันเพิ่มประกายความหื่น +0+

 

“ก็ได้ครับ ที่รัก” พูดจบจูบที่ริมฝีปาก อ๊ากกกก หนูขอจูบด้วยดิ่ (ฝันไปเถอะเฟร่ย....ฮันฮยอก)

 

“เอาเป็นว่า คุณไรเตอร์สนใจจะเซ็นสัญญามั้ยครับ?” ฮยอกแจหันมาถามฉันด้วยความเขิน แหม...เล่นโชว์เลิฟซีนร้อนฉ่าขนาดนี้ ไม่อายก็หน้าหนาแล้ว (อารมณ์ฉันเดือดปุดๆ จูบกันต่อหน้าไม่สนชะนีหน้าวอกอย่างฉัน! ชิ)

 

“เซ็นค่ะๆ” แล้วฉันก็จัดแจงหาปากกา แต่ว่าฉันลืมไป ฉันพาที่นี่โดยการลักพาตัวตอนเพิ่งตื่น แล้วฉันจะมีปากกาได้อย่างไร?

 

“นี่ครับ” ป๋าฮันอดีตว่าที่สามีเบอร์หนึ่งยื่นปากกยี่ห้อหรู ‘มองจัง’ มาให้ สงสัยเป็นญาติกับมองต์บลัง - -*

 

ในที่สุด ฉันก็ยอมตกอยู่สัญญาใจของคู่รักสะท้านวงการอย่างฮันฮยอกที่ฉันเคยแต่แต่งฟิค และคิดว่ามันคงไม่มีวันเกิดขึ้นจริง เพราะเขาเป็นผู้ชายทั้งคู่ ครั้นจะให้มารักกันมันคงลำบาก แต่นี่...เขาสองคนเล่นฝ่าม่านประเพณีรักกัน น่านับถือที่สุด +///+

 

“เอ่อ...หนูเช็นเรียบร้อยแล้วค่ะ แต่ว่าหนูคงต้องกลับไปแต่งฟิคก่อนนะคะ แต่หนู...ขอกำลังใจจากพี่ๆได้มั้ยคะ?” ฉันเอ่ยอย่างยากเย็นเหลือเกิน

 

“อะไรเหรอครับ?” ฮยอกแจหันมาถาม หลังจากเล่นบิดแก้มคนรักกระหนุงกระหนิงไม่สนนังทาสอย่างฉัน YOY

 

“เอ่อ...หนูอยากเชียร์พี่สองคนขอบเตียง ขณะที่พี่กำลังเอ่อ...กันน่ะค่ะ” อ๊ายยยย อาการหื่นของฉันมันปิดไม่มิดจริงๆด้วยสิ - -*

 

“ได้ครับๆ เดี๋ยวจัดให้ ^O^” ว่าแล้วป๋าฮันก็จัดการปิดปากฮยอกแจที่กำลังจะร้องท้วง จับกดนอนลงกับเตียงนุ่มทันทีแล้วมือไม้ก็เริ่มไต่เข้าไปในเสื้อยืดสีฟ้าอ่อนตัวบางของคนข้างใต้

 

เขาสองคนที่ฉันรักกำลังจะ....

 

 

 

 

“เฮ้ย! ไอ้มินฮยอก ตื่นๆ ตื่นได้แล้วเว่ย” โอ๊ยยยยยยยยยยยย ใครมันขัดจังหวะดูหนังสดของฉันฟระ!

 

“อืม...กดเลยค่ะพี่ฮัน พี่ฮยอกแจไม่ต้องขัดขืนค่ะ สมยอมไปเลย”

 

“ไอ้มินฮยอก!...แกจะไปมั้ย ดรีมคอนเสิร์ตน่ะ” แล้วเสียงที่ดังลั่นสนั่นปฐพีก็ทำให้ฉันสะดุ้งสุดตัว

 

“ฮะ...เหอ ฮันฮยอก...อ้าว! นี่มันอะไรกันเนี่ย - -?” ฉันแหกขี้หูขี้ตาขยี้ไปมาเมื่อความง่วงงุนถูกสลัดออกไปหมดแล้ว

 

“แกจะไปมั้ยดรีมคอนน่ะ แกฝันอะไรนักหนาห๊า!เห็นยิ้มเชียร์อะไรใครกดใครวะ?” เจ้าเพื่อนตัวดียัยเซนรินเท้าเอวยืนมองฉันอยู่ปลายเตียงด้วยใบหน้าโหดเหี้ยมผิดมนุษย์เหมือนกับไอ้ทมึนในฝันเลย

 

ฝัน...?

 

เรื่องเมื่อกี้ก็ฝันน่ะสิ

 

อ๊ากกกกกกกกกกกกก เงินล้านวอนต่อเดือนของฉัน แถมฉากสวีทกิ๊บกิ้วสยิวสวาทระหว่างป๋าฮันกับฮยอก ก็เป็นแค่ความฝันน่ะสิ?

 

“ TTT^TTT”

 

“ฉันให้เวลาแกแค่สิบนาที ถ้าช้ากว่านี้ บัตรดรีมคอนฉันยกให้คนอื่น”

 

ฟิ้ว!

 

แล้วฉันก็พุ่งตัวเข้าสู่ห้องน้ำทันที

 

แต่ก็นะ...มันเป็นแค่ความฝันเท่านั้นแหละดีแล้ว ถ้าหากชีวิตจริงสองคนนี่ดันกลายเป็นคู่รักกันได้ ฉันคงร้องเป็นตุ๊ดแน่ๆ อดงาบไม่พอ พ่อพันธุ์หน้าตาดีทั้งสองก็สูญพันธุ์เช่นกัน

 

ใครที่อ่านมาถึงตอนนี้ถือว่าเก่งมา ที่ทนอ่านความเพ้อเจ้อของเราได้ ฮ่าๆๆๆ

 

เรื่องมันก็มีอยู่แค่นี้แหละค่ะ เรื่องฝันลมๆแล้งๆของเรา...ฮันมินฮยอก