รางวัลที่1 แด่พระเอกหื่นโหดโรคจิตเซ็กซี่และแรงงงง
รางวัลที่2 แด่นายเอกผู้บ้าติ๊งต๊องแอบหื่นและน่ารัก~
รางวัลที่3 แด่ท่านแม่ของทีซึ่งไม่คิดจะสงสัยเข้าไปเปิดห้องลูกชายแถมยังทำใสซื่อไม่รู้ว่าตรงโซฟามันน้ำอะไร -..- หึๆๆ
รางวัลที่4 ให้นักเขียนค่ะ!!สั้นเวอร์ยอดเยี่ยมมันส์ยอดเยี่ยม

ฝ่ายนางไม่เล่นตัว(ยั่วได้อีก)พระก็หื่นได้ใจ คู่อื่นนี่ก็..ย้ากกน้ำตาลหยด สนุกมาก น่ารักโฮก นอกจากอ้อนวอนให้อัพแล้วไม่ต้องร้องขออย่างอื่นเลยหึๆๆ

เป็นฟิคที่แต่งออกมาให้ความรู้สึกเหมือนเป็นด๊องกับบอมจริงๆ
ไม่ใช่แต่งใครก็ไม่รู้แล้วใส่ชื่อลงไปเหมือนเรื่องที่เคยอ่านผ่านๆมา บุคลิกของตัวละครที่ชัดเจนไม่เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาอย่างเร็วเกินไป การดำเนินเรื่องสบายๆแต่ไม่น่าเบื่ออ่านเมื่อไหร่ก็ยิ้มเมื่อนั้น ^^ คุณสุดยอดมากไรท์เตอร์!
รอเล่มสองออกเร็วๆ~อยากซื้อ อยากอ่าน อยากเก็บ *0*// แฮ่!~

กวางน้อย ทำม้าย ทำไม น่ารัก น่าด น่าจูบ น่าขย้ำเช่นนี้!! น่าสงสารน่าเอ็นดูน่าเห็นใจด้วย T^T นายท่านทำไมใจร้ายเหลือเกิน ฮึก...ทำไมถึงโหดร้าย ทำไมถึงเย็นชา ทำไมถึงหล่อ ล่ำ น่าหลงถึงเพียงนี้ล่ะ
เป็นลูกน้องของที่นี่ไปนานๆซักวันต้องสติแตกปล้ำนายท่านไม่ก็กวางนายท่านเนี่ยแหละ!
ชอบการบรรยายและอารมณ์ของตัวละครมากเลย เข้าถึงได้ง่ายดี แต่อารมณ์ยุนยุนไม่อยู่กับร่องกับรอยสักเท่าไหร่เลย =___=

น่ารักแบบป่วงๆ ใสๆแบบหื่นๆ(?) ฮา รั่ว มั่วแหลก เหมือนฟิคสวนสัตว์ยังไงยังงั้น ไรท์เตอร์เอาสามีเอาภรรยาเอาลูกหลานชาวบ้านมายำเป็นหมาเป็นแมวซะหมดท่าเลยนะ =w= แต่สนุกสนานลั้นลาเฮฮาสุดยอดค่ะ กระเง้ากระงอด มันส์ดี แต่ยุนแจออกแนวมึนๆตึงๆกันไปหน่อยนะ หวานกันบ้างสิคะ วอนซินนี่หวานทีลืมโลกไปแล้วน้า~ โอย อ่านแล้วใจเบิกบานจริงๆค่ะ ไม่รู้จะสับตรงไหนดี เพราะเวลาอ่านไม่เครียด ไม่คิดมาก ไม่ดราม่าเลย เอิ๊กๆ

มีบ่อยครั้งที่พระเอกจะเย็นชาส่วนนางเอกจะก๋ากั๋น แต่นี่พระเอกกับอบอุ่นและอ่อนโยนกับนางเอกทั้งที่รู้ว่าเธอมีสภาพเป็นอย่างไร คนที่อ่านรู้สึกผ่อนคลายและเหมือนถูกโอบล้อมด้วยไอรักเลยค่ะ เก่งจริงๆคนเขียน!