คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 5 >>> คุณป้าจอมเปรี้ยว ไปเที่ยวก่อนนะจ๊ะ
“ ที ตื่นรึยังลูก ลงมาทานข้าวได้แล้ว ”
“ คร๊าบ ตื่นแล้วครับคุณแม่ ” ผมรีบไปอาบน้ำ แปรงฟัน แต่งตัวอย่างเท่ห์ เอ้ย! ด่วนจี๋ที่สุด ดูเหมือนเมื่อคืน
ที่ผมแช่งใครบางคนให้ฝันร้าย ผมกลับฝันร้ายซะเอง เลยตื่นสายเอาป่านนี้
“ ที เมื่อวานคุณพ่อ โทรมาชวนคุณแม่ไปเที่ยวเชียงใหม่ ”
“ แล้วคุณแม่ว่าไงครับ ”
“ คุณแม่ก็บอกว่า ต้องรอถามเด็กๆ ดูก่อน ”
“ ผมอนุญาตครับ ”
“ เย้!! แล้วแป้งล่ะจ๊ะ ”
“ หนูไม่อนุญาตไม่ได้เหรอคะ ” ฉันตอบไปอย่างผิดหวังสุดๆ ก็ดูหน้าคุณป้าดิ ดีใจไม่ออกนอกหน้าเลยน๊ะ ใจจริงก็อยาก
ให้คุณป้าไปเที่ยวอยู่หรอก แต่ไปแล้วจะต้องอยู่กับไอ้หื่นนี่ 2 ต่อ 2 เหรอ เห้อออ.. อันตราย
“ ความจริงป้าก็อยากไปมากๆ เลยนะ แต่ถ้าแป้งไม่อยากให้ไป ป้าก็.... ”
“ งั้นไปเถอะค่ะ แป้งอยู่ได้ค่ะ คุณป้าไปเที่ยวกับคุณลุงเถอะค่ะ ” ทำหน้าเศร้าซะขนาดนั้น หนูจะรั้งไว้ได้ไงล่ะค๊า
“ เหร๋ออ.. งั้นดีเลย อยู่กันได้อยู่แล้ว วันนี้ว่างก็พาน้องไปเที่ยวสิที ”
“ โอ้ยยย.. ไม่เอาหรอก ผมมีแข่งฮอกกี้ ”
“ เออ นั่นแหละ ชวนน้องไปนั่งดูด้วย ”
“ โหหห.. ”
“ โห เหอ อะไร ”
“ อิ่มแล้ว ผมดูทีวีก่อนนะฮะ ” แล้วไอ้หื่นก็ลุกจากโต๊ะไปเลย วันนี้ค่อยดูมีมารยาทบนโต๊ะอาหารขึ้นมาหน่อย
(แค่หน่อยเดียวเท่านั้นหล่ะ)
“ ดูทำตัวสิ นิสัยเสียเหมือนใครก็ไม่รู้ คุณพ่อคุณแม่เขาไม่มีใครเป็นอย่างนี้ซักคนเลยนะ ไม่รู้มันไปเลียนแบบใครมา ”
“ คุณป้าคะ แป้งไม่อยากไปเท่าไหร่หรอกค่ะ แป้งว่าแป้งอยู่บ้านดีกว่า ”
“ โถๆ ไม่ต้องน้อยใจพี่หรอกนะลูก พี่เขาก็เป็นอย่างนี้แหละ ไม่มีอะไรหรอก ไปเที่ยวเถอะ พี่เขาเพื่อนเยอะ นิสัยดีๆ
กันทั้งนั้นแหละ ป้ารับรอง ไว้ใจได้ ” ยกเว้นลูกคุณป้าล่ะมั้ง (-*-)
“ ........ ”
“ อืมม.. งั้นป้าว่า เดี๋ยวป้าไปเลยดีกว่า คิดถึงคุณลุงจะแย่อยู่แล้ว ”
“ อ้าว.. ตอนนี้เลยเหรอคะ ก็ไหนคุณป้าบอกว่าตอนเย็น แล้วยังงี้แป้ง... ”
“ ไม่ต้องห่วงป้าจ่ะ ขอบใจมาก ” ใครบอกว่าหนูห่วงคุณป้า หนูห่วงตัวเอง ต่างหากเล๊า..
“ ที แม่ไปแล้วนะ อยู่บ้านกันดีๆ นะ แป้ง บ้ายๆ จ่ะ ” โห ไวจริงๆ แม่ใครก็ไม่รู้ คุณป้าท่านคงจะรู้ตั้งแต่แรกแล้วมั้งหน่ะ
ว่ายังไงก็ต้องได้ไป กระเป๋าถึงได้พร้อมซะขนาดนั้น ฉันหล่ะเชื่อเลย แม่ลูกคู่นี้
ขณะที่ฉันยังนินทาคุณป้าในใจไม่ทันจบ จู่ๆ คุณป้าก็ชะโงกหน้าเข้าบ้านมา
“ ถ้าพี่ทีมันแกล้งอะไรล่ะก็ ตบหัวมันไปแรงๆ เลยนะ ป้าอนุญาต ” 555+ คุณปร๊า.. อะไรจะเปรี้ยวปานนั้น ได้เลยค่ะ
หนูจะสนองราชโองการทันทีที่มีโอกาส หึหึ
เมื่อฉันเดินเข้าไปในห้องรับแขก นั่นไง! ไอ้ตัวอันตรายนอนกระดิกหางอยู่นั่นเอง มีความสุขมากนักใช่มั้ย
ม่ะ มาให้ฉันตบหัวซักทีดิ๊
“ ปอกแอ๊บเปิลให้กินหน่อยดิ ” เสียงกวนๆ แบบนี้ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเสียงใคร
“ ใครอยากกินก็ไปปอกเองสิ ”
“ ฉันอยากกิน แต่ฉันจะใช้ให้เธอปอก ”
“ เรื่องอะไรฉันต้องทำด้วยหล่ะ ”
“ ให้ป้าอุ่นปอกให้ก็ได้ ”
“ แล้วมาบอกฉันทำไม ”
“ ไม่ได้บอกใครซักหน่อย แค่พูดลอยๆ ”
“ …….. ”
“ …….. ” เกิดสงครามจ้องตากัน (แล้วฉันจะท้องมั้ยเนี่ย) ไม่มีใครยอมพูดอะไร หรือละลายตาลงซักนิด เพราะนั่น
มันอาจหมายถึงผู้นั้นเป็นผู้แพ้ แล้วแล้วในที่สุด ผู้แพ้ก็พูดขึ้น
“ ฉันไม่อยากจะพูดกับคนปากเสียอย่างนายหรอก ” ต๊ายย.. ฉันแพ้เหรอเนี๊ย
“ แล้วปากเธอมันดีนักนี่ ”
“ …….. ”
“ …….. ” เกิดสงครามเงียบ ครอบงำ เราไม่ได้จ้องตากันครั้งที่ 2 หรอก (ฉันกลัวแท้ง) ฉันหล่ะ เบื่อตานี่สุดๆเลย
ไม่รู้ว่านิสัยแบบนี้ จะเอาไปใช้กับทุกคนรึป่าว ถ้าเป็นอย่างนั้น มันอยู่รอดมาจนถึงทุกวันนี้ได้ยังไงกันนะ
“ ไปข้างนอกมั้ย ” ขัดจังหวะการนินทาในใจของฉันอีกแล้ว
“ ไปไหน ”
“ อยากเที่ยวมั้ยหล่ะ ”
“ จะพาไปรึไง ”
“ อืม ”
“ ไม่น่าเชื่อ ”
“ อยากไปไหนหล่ะ ”
“ สวนสาธารณะ.. หน้าปากซอย ”
“ โห โครตไกลเลย ไปเองเลยไปงั้นอะ ”
*~ รอใครสักคนที่จะเข้ามา เปลี่ยนชีวิตที่มันจำเจให้ได้รู้ว่า คนๆนั้นยังมีอยู่จริง สิ่งที่ฉันรอมาแสนนาน คนที่ฟ้าส่งให้ฉัน ~*
ขัดจังหวะจริงๆ
“ ฮัลโหลครับ ”
“ ใช่ทีรึป่าวคะ ”
“ อืม ”
“ ทีตื่นรึยังเอ่ย? ”
“ ยัง ”
“ ถ้ายังไม่ตื่น เดี๋ยวจะไปปลุกให้ถึงเตียงเลยเอามั้ย ”
“ นั่นใคร ”
“ เกิร์ทเอง ”
“ มีไร ”
“ คือวันนี้ตอนเย็น มีปาร์ตี้ที่บ้านซาซ่า แล้วเกิร์ทก็ยังไม่มีคู่ เลยอยากขอให้ทีช่วยไปเป็นคู่ให้เกิร์ทหน่อย ได้มั้ยคะ ”
“ คงจะไม่ได้หรอก ”
“ ทำไมล่ะคะ ”
“ ผมไม่ว่าง ”
“ ฉันไปสวนสาธารณะนะ ” <---- เสียงฉันเอง
“ นั่นเสียงใครอะ ผู้หญิงเหรอคะ? ” <---- ก็บอกแล้วไงว่าเสียงฉันเอง
“ อืม ”
“ ผู้หญิงที่ไหนคะ แล้วมาอยู่ในบ้านทีได้ยังไง ”
“ นี่! เป็นแม่ผมรึไง ถามมากอยู่ได้ รำคาญ เท่านี้นะ ”
ตุ๊ดๆๆๆๆ ปิดเครื่องซะด้วย
“ นี่ จะรีบไปไหน คอยก่อนสิ ” จะตามฉันมาทำไมเนี่ย (-*-)
“ อะไร ”
“ จะไปสวนสาธารณะใช่มั้ย ”
“ อืม ”
“ ขึ้นรถสิ ”
“ ไม่ต้องหรอก แค่นี้ฉันเดินไปเองได้ ”
“ บอกให้ขึ้นก็ขึ้นสิ จะพาไปอีกที่หนึ่ง สวยกว่านี้ ”
“ ........ ”
“ ยังมาทำหน้ายังงั้นอีก จะขึ้นไม่ขึ้น ”
“ ไม่ขึ้น ”
“ ไม่ขึ้นใช่มั้ย ได้! ”
“ โอเคๆๆๆ ขึ้นแล้วๆ ”
“ ก็แค่เนี๊ย พูดง่ายๆ ซะตั้งแต่ทีแรกก็หมดเรื่อง ”
ความคิดเห็น