แด่Prairie rose อนาคตข้างหน้า [ FIC Tokyo revengers卍 ]

แสงดวงน้อยๆผู้ให้แสงสว่างเหล่าผู้โหยความรัก ความหวัง เสรีและอิสระภาพโลกแห่งนี้ หรือ ผู้เปรียบเสมือนแสงบริสุทธิ์แต่ภายใต้แสงมีบุคคลนึงกลับต้องเจ็บเจ็บตายซะเอง

______________________________

"สวัสดีเราชื่อโนโซมิ ฮิคารุ ชื่อเล่นชื่อโซระ ยินดีด้วยที่ได้รู้จักนะ!"

"อืม...สวัสดี"

"นายๆ นายเป็นอะไรรึป่าว??"

"สภาพผมคงน่าจะไม่เป็นมั้งครับ"

"เห้!? นายจะร้องให้ทำไมเหล้า?โอ๋ๆไม่ร้องนะ!"

"ผมเจ็บ ผมมากๆเลยฮือๆ"

"รุ่นพี่ชินเนี้ยนกตั้ง20ครั้งเลยหรอสุดยอด! หน้าด้านสุดๆ!!"

"มันใช่เรื่องสุดนอดตรงไหนฟระ!?"

"อือฮึ๊!! ซาโนะ มันจิโร่ใช้มั้ย! เรียกฉันว่าโซระก็ได้น้า~♡''

"คับ! โซระจินซัง"

"เอ๊ะ! นายเจ็บหนักมากนะโทระคุง!! นายมาอยู่บ้านฉันก่อนม่ะ ได้อยู่ให้ห่างตากตาแก่นั่น!!"

"ฮึก พ..พี่ครับผมเจ็บ พาผมออกไปจากที่นี่ที ฮือ"

"บาจิเนี้ยเหมือนแมวบ้านฉันเลยนะ"

"งั้นเอาฉันไปเลี้ยงสิ"

"มานี้สิฉันได้ยินว่าการกอดคือสิ่งที่ดีนะ"

"ข..ขอบคุณครับ"

"ไทจู...คือว่า อ..อย่าทำน้องๆได้มั้ย? ขอร้องหละนั่นไม่ใช่วิธีที่ถูกต้องนะ"

"อย่ามายุ่งฮิคารุ"

"ว้าว!โตมันงั้นหรอสุดยอดเลยนะตัวแค่เนี้ย!"

"ใช่มั้ยหละๆ!"

"เราแบ่งให้นะ เอามั้ย"

" เอา~/อือ... "

"...นายทำอะไรน่ะบาจิแล้วโทระคุงหายไปไหน??"

"พ..พี่ไม่ควรอยู่ที่นี่"

"มันเป็นความผิดผมเอง..ขอโทษด้วยครับ ขอโทษ..."

"อย่าโทษตัวเองเลยน"

"พวกมึงเข้าใกล้น้องกูเมื่อไหร่!! พวกมึงทุกตัวตายแน่!!"

"พะ..พ..พี่ครับ!"

"น..นี่นายช่วยหยุดเลิกเสื้อฉันขึ้นได้แล้วมั้ง (^^; "

"อย่าคิดว่าผมไม่เห็นรอยฟกช้ำพี่ฮิคารุ"

"ฮันมะนายกับฉันรู้จักกันตั้งแต่เด็กแต่ว่า..ทำไมนายสูงกว่าฉันกันฟระ!?"

" แบร่~ :p "

"สมกับอิซานะ ตัวแค่นี้ก็หาเพื่อนได้ขนาดนี้ แต่เพื่อนนายดูเถื่อนจังเลยนะเชื่อใจได้ปะเนี้ยประเด็น"

"ลูกน้องครับ"

"พี่น่ะมองทาเคมิคุงเหมือนน้องชายคนๆนึงของ ไม่ว่าเราอยากจะทำอะไร ระบายอะไรหรืออยากให้ช่วยเรื่องอะไรพี่ก็พร้อมเสมอนะ"

"ขอบคุณนะครับพี่!'

"เอมิจัง พวกเราไปเที่ยวกันเถอะ"

"สวนสนุกๆ~♡"

. 

. 

. 

"ไงทาเคมิคุงนายดูโตขึ้นเยอะเลยล่ะ"

"ทำไมกัน..."

"นายมันก็แค่ยะเปียกตัวนึงนายน่ะพอได้แล้ว"

"อัก! พ..พี่— อุก!"

"ท–ทาเคมิคุงถ้าเป็นอย่างที่ว่าจริง อึก นายช่วยเธอด้วยนะ "

"พี่ครับอย่าปล่อยมือนะ!"

"ฉัน..ขอโทษ"

"พี่มันตอแหล!!"

.

.

"...ฉันขออะไรอย่างนึง"

.

.

.

"ได้สิไม่ว่านายขออะไรก็ได้ทั้งหมดฮิคารุ"

.

.

.

"อย่าทิ้งฉันไปอีกคนได้มั้ย..."

.

.

.

"ขอแค่นายปรารถนาสิ่งใดพวกเราก็จะให้ได้หมดแต่ขออย่างนึงช่วยอย่าหายไปได้มั้ยฮิคารุ"

.

.

.

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า...ฉันนี่มันไม่ได้เรื่องจริงๆ"

"ฉันน่ะอยากกลับไปหาพวกนายอีกครั้งอยากเห็นรอยยิ้มนั่นอีกครั้ง อยากจะมีความสุขกับครอบครัวอีกครั้ง"

"ช่วยด้วย"

" ข..ขอโทษนะ ขอโทษจริงๆ อึก..ถ้าจำได้เร็วกว่านี้มันก็ดีสิ ฮือ"

"อย่าร้องไห้เลย น้ำตาไม่เหมาะกับเธอนะ"

.

 .

.

( แก้ไขรูปวาดอยู่ )

( แนะนำตัว )

ชื่อ: โนโซมิ ฮิคารุ

ชื่อเล่น : ซากิ

อายุ : 18

วันเกิด : 7 กรกฎาคม  1987

สส/นน : 170/68

เพศ : ชาย

สิ่งที่ชอบ : ความสนุก ดังโงะ ข้าวหน้าเนื้อ มันเผา แมว สิ่งน่ารักหรือของน่ารักๆและเท่ๆ กีต้า ดนตรีเพลง

สิ่งที่ไม่ชอบ : การบังคับใช้ผิดๆ ด่าว่าโดยที่ไม่ใช้เหตุผล การใส่ร้าย ของขมๆ แมลงสาบ กบ

บุคลิกนิสัย: ร่าเริง ขี้เล่น เด๋อนิดหน่อย ใจดี เป็นคนคิดบวก (บวกหน้ามึงได้ตลอดอ่ะ) ซื่อๆหน่อย ยิ้มง่าย เฮฮา เฟรนลี่ๆ อ่อนโยน เข้มแข็ง

อาวุธ: สนัดมือ ไม้เบสบอล ดาบ

(ความสามารถ)

พละกำลังถือว่ายังต้องฝึกอีกนิดหน่อย

ความเร็วในการเคลื่อนไหวระดับดีเยี่ยม

เทควันโดสายดำแต่ก็ยังอ่อนอยู่ไม่ได้เก่งอะไรเยอะเกินเว่อนักจึงยังอยู่ในช่วงฝึกตัวอยู่ (ถึงเก่งก็ไม่ได้เว่อวังอลัง)

(ยูทูป)

https://youtube.com/channel/UCGZDAHu_d4JYo16rlDSHJ_A

( ทวิตเตอร์ )

https://twitter.com/V0VvSN3ecXoTnZg?t=Cf1NMUBp0qxaMEHSqT7ecQ&s=09

แต่งฟิด/ReadAWrite: นิยายคือที่หนึ่งแต่ขี้เกียจอ่าน.

 

∇ สวัสดีจ้าาาาาไรท์เองงงงงงนิยายเรื่องนี้เป็นนิยายแนวกาวนิดๆ ดราม่าหน่อยๆ นะจ๊ะ นิยายเรื่องนี้อาจมีคำหยาบคายหรือเนื้อหา18+ ควรใช้วิจารญานในการอ่านด้วยยย~

.

.

(คำเตือน อาจจะมีภาพอันตรายโปรดกินข้าวให้อิ่มแล้วห้ามดูตอนกลางคืนเด็ดขาด เตือนแล้วนะ)

(ป.ล.อาจจะมีคำสรรพนามแปลกไปบ้างหรือคำพูดบ้าง)

บรรยายรวม=หมายถึงบรรยายทั้งความคิดคนอื่นๆ ทุกการกระทำและสถานที่หรือทุกอย่างให้เข้าใจคิดภาพออกได้ (ในความหมายของไรท์เอง)

⚠️(คำเตือน)⚠️

มีเนื้อหาสปอยเรื่องโตเกียวรีเวนเจอร์