คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Lover Boy★☆โดนอุ้ม☆★
t
h
e
m
y
b
u
t
t
e
r
★☆Lover Boy☆★
วันนี้ผมถ่อมาโรงเรียนแต่เช้าอันที่จริงนี่คือไม่อยากมาเลยยยย ฮื่อออ
ยิ่งอ่านข้อความไอ้จุนทีไรเล่นเอาดวงใจอันน้อยนิดของผมหล่นวูบวาบเลย T-T
"หูยยยยย มาเช้าเน้อะเป็นไรป้ะเนี่ย"เสียงไอ้แบคดังขึ้นมาทันทีที่เห็นผมนั่งซบหน้าอยู่บนโต๊ะเรียน เป็นเด่ะ!!เป็นมากโด้ย ชีวิตมินซอกคนงามจะหมดลงวันนี้แล้วสินะโอ้ยซาดซีน
"งืมๆ มีเรื่องนิดหน่.."
ปัง!!!!
"มินซอกกกกกกย๊าาาา!!!"จู่ๆไอ้จุนก็เปิดประตูออกมาย่างไม่ให้ซุ่มเสียงจนผมที่กำลังพูดอยู่นั้นแทบสำลักน้ำลายตัวเองตาย นี่ก่ะจะฆ่ากันทางอ้อมใช่มะ
"อะ...เอ่อจุนคือชะ.....อ่ะ0.0!!!!"
ผมตาแทบทะลุกออกมานอกเบ้าเมื่อไอ้จุนเล่นถลาเข้ามากอดผมแน่นพร้อมปล่อยโฮออกมาเสียยกใหญ่
"ฮืออออออ คนบ้าๆๆๆชั้นอุส่าบอกแกมาช่วยชั้นนะT^T"
"ชั้นขอโทษ แล้วนี่ไอ้เทามันทำอะไรแกรึเปล่า!?"ผมบอกขอโทดไปก่อนจะจับมันพลิกซ้ายพลิกขวาดูว่ามีแขนขาหรือนิ้วอันไหนหายไปรึเปล่า นี่ถ้าเกิดไอ้เทามันทำอะไรไอ้จุนแม้แต่น้อยนะพ่อจะเชือดมันทิ้งถึงถิ่นเลย!!
จุนส่ายหัวไปมาเบาๆ เฮ้อ..ผมนี่โล่งใจเลยครับฮู่ววว์
"แต่....QwQ"
"หืม???"<<ผมกับไอ้แบค
"แต่จื่อเทาไม่คุยกับชั้นเลยอ่ะพี่คริสไม่รับโทรศัพชั้นด้วยฮื่ออออออออออแง่งงงงงT[ ]T"
ถ่ออออ!!0[]0
กระผมนางเอกฟิคคนงามก็นึกว่าอัลไลซะอีกที่แท้ก็ถูกเมินนี่เอง ไม่ได้ซ้ำเติมนะแต่อยากบอกแบบตะคอกให้ขี้ฟันกระเด็นเข้าเยื่อตาสดๆเลยว่า สม!!ควร!!!!!!
นี่นางเล่นพากิ๊กออกเดทจะๆแถมยังโกหกแฟนตัวเองอีกโอ้ยมินซอกบอกเลยใครไม่โกธรไม่เคืองก็ดับเบิ้ลควายแล้วคร้าาา คิดแล้วขึ้นแทนอย่านะอย่าดิฉันจะขึ้นละหาบันไดมาให้ด้วย!!!
"สมควรแล่วแก=_=..."แบคเดินไปตบบ่ามันเบาๆคำพูดที่ดูเหมือนให้กำลังใจกลับทำให้ไอ้จุนปล่อยโฮขึ้นมาดังกว่าเก่า
จ้ะๆหูจะแตกกกแกหยุดร้องเดี๋ยวเนนนนนน้!!
"ฮืออออออออออออออออออ"
"หยุดร้องเลยคิมจุนมยอนนนน!!"ผมแหกปากลั่นแข่งกับเสียงร้องไห้นั่น ไอ้จุนเงียบเสียงลงทันทีแล้วยกมือขึ้นซับน้ำตาช้าๆ ในที่สุดก็เงียบสักทีเล่นร้องซะขี้หูผมแทบจะออกมาเริงระบำละเห่อๆ
"เฮ้อ...พวกแกนี่ไร้สาระกันจริงๆ"แบคฮยอนพูดขึ้นพลางเดินไปนั่งที่ของตัวเองแล้วล้วงเอาแป้งพับออกมาโปะหน้า
แหม่คุณเธอไม่ค่อยจะเท่าไหร่เลยนะคร้ะทีตอนวอนบินหนีไปบวชแกยังร้องไห้อย่างกับโดนธนาคารมายึดบ้านยังไงยังงั้นแน่ะ อย่ามาพูดๆมินซอกล่ะไม่อยากจะแซ่อเลยถ่อออออ
"เอาน่าแกยังสาวแกยังสวยเดี๋ยวก็เจอคนดีๆเองแหละ"ผมตบบ่าจุนเบาๆคนข้างกายสอื้นเล็กน้อยก่อนจะยกนิ้วขาวเรียวนั่นขึ้นมาเกลี่ยน้ำตาเบาๆ
"แต่ว่า...ฮึก....ชั้นไม่ต้องการคนที่ดีกว่าเทา...ฮึก..กับ..พี่คริส..ฮืออออ" หน้าผม>> =_="
ยังมีหน้ามากงมากับพี่คริสอีกนะ....ผมนี่ล่ะอยากจะบ้าตายจริงๆนี่จุนมยอนไม่คิดจะสำนึกผิดเลยรึงายยยย ตอบบ!!
สมควรโกธรอ่ะ เฮ้อ..สงสารพระรองฟิคเรื่องนี้จริงๆเลยให้ตายสิไรท์กากอ่ะนะ(*มีตบหลังไมค์ค่ะ!!)อันที่จริงผมแค่แหย่เล่นน่ะ....(*- -")
.
พักเที่ยงจ้าา อาฮ่อยอาฮ่อยย~~
ไม่นานนักไอ้คนที่เอาแต่ร้องไห้ครายอิ้งจนไม่ลืมหูลืมตาดูโลกอย่างคิมจุนมยอนก็หยุดลงเสียทีแต่นางก็หันหน้าเข้ากับกองอาหารต่อนี่คงก่ะจะกินให้ท้องแตกตายหรืออย่างไรใครรู้ช่วยบอกมินซอกที- -
"อ่าวๆเดี๋ยวก็ติดคอตายหรอกจุน"แบคฮยอนกับผมรีบไปคว้าถุงขนมปังในมือจุนทันที ก็เล่นยัดขนมเข้าปากขนาดนั้นขอย้ำว่ายัด!!ผมว่าผมกินจุแล้วนะแต่ไอ้จุนตอนอกหัก(มั้ง)เนี่ยยังจุกว่าผมอีก
ผมละมือออกจากขนมชิ้นนั้นก่อนจะมองไอ้จุนมี้คนงามบ้านรวยอย่างระอาดูท่าจุนมยอนคงไม่ก่ะจะเซฟหุ่นสไลเดอร์เป็นแน่ยกโค้กขวดเบ้อเร่อเข้าปากแบบรวดเดียวจบขนาดนั้น น่ากลัวชมัด=_=
"เอร้ออออะะะ!!!!"
"อี้!!สกปรก!!-"-/= =;"<<ผม&แบค
กินเสร็จก็เรอออกมาซะเสียงดังนำเอาความอยากอาหารของผมกับไอ้แบคแทบละลายหายไปเลย=_=
ถ้าเฮิร์ทแล้วยัดเป็นตายขนาดนี้ผมขอสละสิทธิ์นั้นเลยปกติผมก็ลดแทบจะไม่ได้แล้วอ่ะ
หลังจากกินข้าวกลางวันเสร็จผมทั้งสามคนก็เอางานกองมหึมาที่อาจารย์สั่งมาทำไม่รู้ว่าจะเยอะไปไหน แล้วไอ้ที่บอกว่าให้ลดการบ้านนักเรียนนั่นคือไรหยอ?ตอบหน่อยดิ้!!
"โอ้ยจะเป็นลมมมม"เสียงไอ้แบคดังขึ้นพร้อมกับซบหน้าลงบนโต๊ะเรียนซึ่งผมเองก็ไม่ต่างกันทีแรกเห็นข่าวที่ว่าจะลดการบ้านผมก็ดีใจแทบตายแล้วไหงมาเพิ่มวิชาพลเมืองอีก!!!โอ้ยยยมียาดมให้สวยหน่อยป้ะครัช- -;
"ไอ้จุนอ่ะ=_=?"ใบหน้าอันงดงามดุจเทพธิดา(?)ของผมหันไปถามหาไอ้จุนก่ะว่าจะให้สอนแก้โจทสมการล้านตัวแปรซะหน่อยแต่คำตอบที่ได้คือ.....คนตัวเล็กหัวเหลืองดั่งผลเลม่อนก็มิปานกำลังนอนหลับสนิทกรนแข่งกับเสียงโหวกแหวกของคนในห้องเยี่ยมค่ะคุณเพื่อนนน
ดีนะที่ภาคบ่ายไม่มีจารย์มาสอนไม่งั้น...เห่อๆโดนจุ๊บปิ้งบิ้กเอียร์(?)กันทั้งห้องอ่ะเห็นว่าคืนพรุ่งนี้จะมีฮาเร็มเหียกอะไรซักอย่างนี่แหละผมก็ไม่ค่อยจะรู้เรื่องคงจะมีการนัดกันอีกทีมั้งเพราะข่าวนี้แหละทำให้คนทั้งห้องต่างพากันดี้ด้าปานหัวหน้าห้องถูกหวย
และในขณะที่ผมกำลังรบกับการแก้สมการแปดล้านล้านตัวแปรอย่างดุเดือดเผ็ดมันส์อยู่นั้นก็เริ่มรู้สึกได้ถึงพลังงานอะไรบางอย่างเข้ามาปะทะกลางหลัง
"ก๊อกๆ..."นั่นไง.....มินซอกว่าแล้ว!!!แล้วนั้นพี่แกจะก๊อกๆหาไรมิทราบ- -?
"เฮ้ย!!แก!!นั่นพี่ลู่ม.6/1!!!*0*"เสียงแจ้วจ้าวของสาวเล็กใหญ่ไซต์บิ้กบื้มยันไซต์ไม้เสียบเขียดดังกระหึ่มทันทีที่ใบหน้าหล่อลากกระชากไส้ติ่งของอิคุณชายพี่ลู่โผล่เข้ามาทางหน้าต่างตรงระเบียงทางเดิน
และเหมือนจะเป็นโชคร้ายระดับสิบของผมที่บังเอิ้ญบังเอิญหรือเป็นความตั้งใจของไรท์ก็ไม่รู้ที่โต๊ะดันเจือกไปติดกับหน้าต่างบานนั้น
"อะ....แบคคคเฮลมี!!!!T[ ]T!!!!"ผมชูมือขึ้นโบกไปมาท่ามกลางฝูงชะนีดิบในห้องซึ่งไม่รู้ว่าไปแดกไวอาก้าหรือม้าทรพีที่ไหนมาถึงได้แรงช้างศาลขนาดเน้!!!
ไอ้แบคทำท่าทีตกใจเล็กน้อยก่อนจะพยายามตรงดิ่งเข้ามาท่ามกลางฝูงชะนีนับสิบที่กำลังบี้ตัวผมด้วยพุงอันเพียวสวยถุ้ย....ไอ้จุนนั่นก็หลับจริงๆนี่หลับหรือซ้อมตายห้ะฮือออตื่นมาช่วยกันก่อนเบบี้เฮลมีพลีสสส
"มาหาใครคะ? อ้ายยยย>..<"
"หลบไปย่ะ!!!พี่เค้าไม่ได้มาหาหล่อน!!"
"เค้ามาหาชั้นย่ะ!!!"
โอ้ยยยยนี่หล่อนจะเถียงกันก็ไปเ
ถียงไกลๆสิพูดเสียงดังน้ำลายก็ทะลักออกมาแทบเข้ารูจมูกตูแล้วเนี่ยโว้ะ!!!!
"เอ่อ...คือ..."เสียงของไอ้คุณชายพี่ลู่ดังขึ้นแค่นิดเดียวก็เล่นเอาเสียงโต้เถียงของชะนีถึกในห้องดับลง แหม่!!!ทีงี้ล่ะ!!
"ผมมาหามินซอกน่ะครับ^^"สิ้นเสียงหล่อนั่นร่างของทุกคนก็ถอยออกไปจากตัวผมที่นั่งคาอยู่บนเก้าอี้ ตอนนี้ผมกลายเป็นจุดศูนย์กลางของกลุ่มชะนีถึกไปซะแล้ว
"พี่มีธุระกับเพื่อนเราน่ะ...ยืมหน่อยได้หมั้ย^^?"เหล่าแฟนคลับในห้องต่างพากันพยักหน้ารับเป็นพันลวันรวมถึงไอ้แบคด้วย เอ้าเฮ้ยยยยนี่ก่ะจะไม่ฮงไม่ห้ามเลยรึไง!!!คนนะไม่ใช่กบเหลายางลบจะให้ยืมง่ายขนาดนี้เลยo^O!!!??
อิพี่ลู่ยกมือขึ้นประสานอกแล้วพูดคำที่แทบจะทำให้ผมอ้วกแตกว่า 'ดีจัง'
ตอบได้สาวน้อยมากคร่ะ!!ตกลงนี่ใครเป็นนางเอกฟิคกันแน่ฮ้าาาา!!!??
"ดะ....เดี๋ยวสิทุกคนชั้น!!!....เหวอออออ!!"ผมร้องอุทานออกมาทันทีเมื่อเก้าอี้ของผมลอยหวือขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัว ร่างของผมและเก้าอี้ลอยออกมานอกหน้าต่างด้วยน้ำมือของไอ้คุณชายโรคจิตลู่หาน!!!
"บะ...แบคคคคคคT^T"ผมเอื้อมมือออกไปหาไอ้คนที่โผล่หัวออกมาทางหน้าต่างอย่างอาวร
"โชคดีนะ^{}^"แบคฮยอนยิ้มระรื่นแล้วโบกมือส่ง อ้ากกกกกกนี่จะไม่ช่วยกันเลยใช่หมั้ย!!!!
,
"นี่ทำอะไรของนายเนี่ย!!!"ผมค้อนใส่ทันทีที่ร่างสูงนั่นวางผมและเก้าอี้ลง แต่สิ่งที่ได้ก็เหมือนเดิม...อร้างงส์รอยยิ้มละลายใจ!!!เล่นเอาไขมันผมนี่ละลายเลยครับ-////-
"ไม่เรียนรึไงดีนะที่ครูห้องชั้นลาแต่ว่านาย!."
"พี่แค่อยากชวนมากินข้าวด้วยกัน"
"เห๋?"ร่างสูงของไอ้คุณชายพี่ลู่นั่งคุกเข่าลงตรงหน้าผมพร้อมกับปิ่นโตสี่ชั้นออกมาวางไว้บนตักตัวเอง มือหนาบรรจงแกะฝาปินโตออกช้าๆ สีหน้าแบบนี้.....อา....บ้าจริง
'อย่างกับเทวดาเลย....'
"ตะ...แต่ชั้นกินแล้ว"เอาจริงๆนะถ้าตอนนี้จะให้ยัดอะไรเข้าปากอีกมีหวังคงได้อ้วกอ่ะนี่บอกเลย
"แต่พี่ยังไม่ได้กินเลย"ตอบได้เอาแต่ใจมากกกกอีหรอบนี้เห็นทีคงปฎิเสธไปก็ไร้ความหมายสินะ=_=
"พี่ตั้งใจทำเองเลยนะ"ฟังประโยคนี้จากปากไอ้คุณชายจอมโรคจิตนี้แล้วรู้สึกหวั่นๆแฮะ
ผมพยักหน้าเบาๆอย่างเข้าใจ ในปิ่นโตมีกับข้าวอยู่สามอย่างคือแกงเขียวหวานผัดเผ็ดปลาดุกกับผัดผัก...โง้ยยของโปรดเลยน้ำลายสอยแล้วเนี่ย=\\=
"ป้อนนะ^^"ไอ้คุณชายพี่ลู่ยิ้มกริ่มมาให้เล่นเอาหัวใจผมเต้นไม่เป็นจังหวะเลย มือหนาตักข้าวพร้อมกับแกงเขียวหวานเก้าอี้ที่ผมนั่งอยู่สูงพอสมควรทำให้เวลาลู่หานนั่งลงส่วนสูงของเก้าอี้ก็อยู่ในระดับคางพี่แกเลย
ช้อนเงินหายวับเข้าไปในปากของผมช้าๆโรแมนติกชมัดอย่างกับหนังสือการ์ตูนที่เคยอ่านสมัยเด็กๆเลย
"ฮื้มมม อร่อย!!"โฮ่...น้ำตาผมนี่แทบจะทะลักเลยโอยมีใครเคยชมพี่แกรึเปล่าว่าทำแกงเขียวหวานได้อร่อยสุดติ่งเลย พรือออ
"ทำอาหารเก่งสุดๆไปเลย*0*"
"ไม่ขนาดนั้นหรอก มานั่งตรงนี้หมั้ย"แขนกว้างยืนขึ้นมาตรงหน้าอย่างกับกำลังจะขออุ้มเด็กอย่างไงอย่างงั้นแหละ แต่ก็นะ....ผมพยักหน้าเบาๆมือหนาไม่เชิงว่าอุ้มผมลงหรอกแต่ความรู้สึกมันเหมือนอุ้มชมัด-///-
ช่วงเวลา1ชั่วโมงเต็มของคาบเรียนในภาคบ่ายถูกผมใช้ไปจนหมดกับการนั่งกินข้าวกับไอ้คุณชายพี่ลู่
"คิม!!มิน!!ซอก!!"ยังไม่ทันที่จะก้าวขาเข้าในห้องเหล่าชะนีกลุ่มหนึ่งในห้องก็กรู่กันมายังตัวผม อะไรอีกล่ะเนี่ย=_=....
"นายไปไหนมากับพี่ลู่ห้ะ!!!???"
"ปละ...เปล่านะ"ผมนี่เหงื่อแตกเลยสายตาของคนพวกนี้ทำผมกลัวยิ่งกว่าตอนเจ้าหนี้มาทวงตังค์สมัยป.3ซะอีก= =;
"ก็ดีเฮอะ!!รู้ไว้ซะด้วยว่าพี่ลู่น่ะของชั้น!!"จียอนหัวหน้ากลุ่มสาวน้อยหอยสังฆ์ประจำห้องพูดขึ้นเสียงดังพร้อมกับยกมือกอดอกอย่างองอาจ จ้าาาแม่คุณมินซอกจะไม่ยุ่งอะไรกับพี่ลู่ของเธอเลยยยย
"เดี๋ยวๆนี่พวกเธอไม่รู้รึไงว่ามินซอกเป็นอะไรกับพี่ลู่ของพวกเธอน่ะห้ะ?"กรี้ดดดดแบคฮยอนแกหยุดพูดนาววว ชั้นยังอยากมีชีวิตอยู่ถึงพรุ่งนี้นะเห้ยย
"อะไร!!!เป็นอะไร!!!???"เสียงดังแปร้ดของยัยองุ่นจียอนดังขึ้นเล่นเอาผมนี่ใจหล่นลงไปถึงตาตุ่มเลย แง้งสวยจะตายหมั้ยคะงานนี้ ยัยจีนี่ขาโหดเลยนะT-T
ผมรีบกระตุกแขนเสื้อของไอ้แบคอย่างแรงพร้อมทำหน้าตาอ้อนวอนแบบสุดๆ ฮืออออแกเพื่อนชั้นนะแกคงไม่คิดจะเอาชั้นโยนลงปล่องภูเขาไฟแบบนี้หรอกใช่หมั้ยยยย
"เป็น....เอิ่ม....เพื่อนของเพื่อนพี่เค้าน่ะ ....."
ฮืออออสิ้นเสียงของแบคฮยอนผมนี่แทบจะถลาเขากอดมันแบบไม่ยั้งชีวิตช้านรักแก!!!!T^T
,
และแล้วในที่สุดก็ถึงเวลาเลิกเรียนฮิ้ววว มินซอกล่ะปริ่มแท้5555555
"เออนี่ตกลงเมื่อเช้าอ่ะที่อิพี่ลู่นั่นมาลากแกไปอ่ะสรุปไปทำไรกันอ่อ-..-?"แหม่!!!หน้าแกหื่นมากอ่ะ อึ้ยยแต่พอคิดถึงเรื่องเมื่อเช้านี้แล้วก็เขิน-///
-
โว้ยย ไรท์เตอร์ตั้งใจทำให้ใจของสาวน้อยวัยแรกแย้มหยุดเต้นอ่ะอ้ายยยย>..<(*นั่นมันเป็นเพราะพระเอกฟิคชั้นหล่อต่างหาก=_=)
ตื้ด....
'เห....ข้อความจากชายลู่?.....เอิ่ม....พี่แกพิมชื่อตัวเองได้โบราณมากอ่ะนี่บอกเลย- -...'
ผมนึกในใจก่อนจะกดเปิดข้อความนั่นขึ้นมาอ่าน
-พรุ่งนี้มากินมื้อเที่ยงด้วยกันที่เดิมนะเปาจื่ออย่าให้พี่ต้องไปอุ้มถึงห้องล่ะ^^-
"อะ...ไอ้คนบ้า...-///-"
"มีเรื่องอะไรอ่ะ?"
"ปละเปล่า..... .///."
"แปลกคนว่ะ"
(ห้องชมรม)
กริ้ง..
.เปาจื่อหนึ่งข้อความ.
"หืม....น่ารักจัง^^...."
-จะกินให้อุ้มไม่ขึ้นเลยคอยดูสิ!!-
Talkkkkk
มาอัพช้ามะมากโลยยฮือออ ขอโทดจริงๆ
งึ้ยยยยยพี่ลู่อุ้มเปาจื่อขึ้นอ่อออ น่ารักงุ้งงิ้ง-///-
#ฟิคคุณชาย
#เม้นซักนี้สจิตแจ่มใส^0^
ความคิดเห็น