ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [fic Lumin] Lover Boy รักลงพุงง

    ลำดับตอนที่ #4 : Lover Boy☆★อลหม่านวันหยุด★☆ภาค2

    • อัปเดตล่าสุด 4 พ.ย. 57


    ©
    t
    h
    e
    m
    y
    b
    u
    t
    t
    e
    r

    Lover Boy
    ☆★อลหม่านวันหยุด★☆ภาค2



    ชีวิตของผมดำเนินไปอย่างปกติถึงจะธรรมดาแต่สงบสุข...ถ้าไม่นับที่ไรท์เตอร์ตาบอดไปเลือกเอาพระเอกสติออบซออ่ะนะ- -

    ทุกวันผมตื่นเช้ามาก็ เรียน นอน กิน เที่ยว หรืออะไรก็ตามแต่ที่เด็กสมัยนี้เค้าทำกัน..
    แต่แล้วทุกอย่างมันก็ยิ่งวุ่นวายขึ้นไปยิ่งกว่าเดิมเมื่อเพื่อนรักของผมมันดันแสวงหาเรื่องเสี่ยงตายมาให้ถึงที่...



    "น้าา มินซอกกไปกับชั้นเถอะนะๆ"เสียงออดอ้อนของจุนมยอนยังคงดังไม่มีทีท่าว่าจะหยุดจนผมที่นั่งคาบไอติมแท่งแก้ร้อนอยู่นึกรำคาญจนอยากเอาตะเกียบจิ้มตามันให้



    "นี่แกก่ะจะฆ่าชั้นทางอ้อมรึไงห้ะ= =!!?"ผมตะคอกกลับไปอย่างหงุดหงิด



    วันนี้จุนมยอนมาหาผมตั้งแต่เช้าพยายามทำตัวใจเย็นนั่งรอผมที่หลับไหลอยู่เกือบสองช่วงโมงกว่าจะตื่นขึ้นมารับแสงแดดยามสายของประเทศไทยได้



    ไอ้เราน้อก็นึกว่ามีธุระอะไรด่วนบั่บ.. เห้ยยบ้านกูไฟไหม้ เห้ยกูถูกหวย เห้ยกูติดเอดส์ไรงี้ซะอีก ที่ไหนได้..



    "นี่แกก่ะจะให้ชั้นโดนไอ้เทามาฆ่าตายใช่หมั้ยห้ะ!!"ผมสบัดหน้าหนีทันที จุนแม่มเล่นมาชวนผมไปเป็นเพื่อนเดทอ่ะดิถ้าไอ้คู่เดทของมันคนนี้เป็นไอเทาแฟนมันล่ะก็ผมก็ก่ะจะไปอยู่หรอกแต่นี่คือ!!มึงเอ้ยคู่เดทของนางคือกิ๊กเบอร์239คร่ะ!!



    โอ้ยยเข้าใจอ่ะนะว่าคุณเธอสวยเลือกได้จะมีคนหล่อๆใจป้ำเหมือนป๋าไรงี้มาติดก็เห็นจะไม่แปลกแต่ไไอ้ที่ชวนผมไปด้วยนี่คือสวยรับบ่ได้!!
    ขืนไอ้เทามันรู้ล่ะก็ชีวิตผมเห็นทีจะไม่ยืนยาวคงโดนมันตั้งข้อหาเป็นล้านกระทงแน่ไม่วายอาจโดนมันหักแขนขาจิ้มเกลือกินก็ได้ใครจะรู้ยิ่งมันโหดอยู่=_="



    "
    เถอะน่านะๆ ชั้นไม่เหลือใครให้ชวนแล้วแบคมันก็ต้องทำงานมีแต่แกอ่ะนะๆๆๆๆ"
    "ดูปากนัชซอกนะคร้ะ!โน!เวย์!ฉานยังไม่อยากโดนหักคอจิ้มกระปิย่ะ!"



    ผมตะคอกใส่อย่างไร้เยื่อใยใบบัว(?)ทั้งบางนี่ใครก็รู้ว่าแฟนมันอ่ะโหดขนาดไหนอีกทั้งมันยังสนิทกับผมอีกผมคงกล้าหักหลังมันด้วยการพาแฟนมันไปเดทกับชายอื่นหรอกเพราะงั้นมินซอกจะไม่เสี่ยง- -......



    "งื้ออออ เดี๋ยวชั้นจะซื้อมันฝรั่งให้แกเอาเท่าที่แกต้องการด้วยสนป้ะ?"

    "
    หือ....  - -;"


    ณ ร้านค๊อฟฟี่ช็อปแห่งหนึ่ง..


    และแล้วผมก็ต้องมาเป็นเพื่อนมันในที่สุดเพียงเพราะความตะกละที่มีมากกว่าความกลัวผมเลยเลือกที่จะมากับมัน แดกของฟรีแม้โดนยิงตายก็บ่ยั่นดอก กร้ากกกกก



    ผมกับจุนมายืนรอรุ่นพี่คนนั้นได้สักพักก็ไม่เห็นวี่แววของคู่เดทมันเลยเห็นโฆษณาว่าหล่อนักหล่อหนาดีกรีเป็นถึงนักบาสของโรงเรียนดังเชียว อื้อหื้อออ แหม่มมมม มันจะหล่อสู้ไอ้เทานักเลงประจำซอยแฟนมันได้สักเท่าไหร่หนอสวยก็อยากจะเห็นเหมือนกัน-..-



    "โอ้ะๆ มานู่นแล้ว"จุนมยอนเขย่าแขนผมอย่างแรงอะไรมันจะตื่นเต้นปานั้นหนอนี่ก็เขย่าอยู่ได้ก่ะจะเอาให้แขนหลุดเลยใช่หมั้ยหื้มม



    ผมชะโงกหน้าไปมองกิ๊กเบอร์239ของไอ้จุนมยอนมัน โอ้โห้...แสงจ้าจนมองไม่เห็นหน้าเลยแฮะถ่อ...- -"
    แต่พอมองดีๆแล้วนั่นมัน...



    "แฮ่กๆ รอพี่นานหมั้ย?.."
    "
    พี่คริสมาช้าอ่ะ ผมรอตั้งนาน"



    งึ้ดดดดชัดถ้อยชัดคำทั้งหน้าตารูปร่างเด้ะ!!นี่มันเพื่อนเฮียนี่หว่า!!



    เอาเข้าไปซี่...เอิ่มผมจะอธิบายให้ฟังสั้นๆว่าพี่คริสซี่กับพี่ชายผมและที่สำคัญ...ไอ้เทากับพี่ผมมันเป็นพี่น้องร่วมสาบานกัน!!!!หานรกเข้าตัวแล้วหมั้ยล่ะไอ้จุนนน



    พี่แกพอมาถึงก็หายใจหอบซะยกใหญ่ส่วนไอ้เพื่อนที่รักก็ทำท่าทีงอนนิดหน่อยแต่พอโดนรุ่นพี่ตัวสูงปล่อยคำหวานให้หน่อยก็กลับมาสดใสเจ้าเจรจาขี้อ้อนเหมือนเดิม
    ผมนี่คือบั่บ!!!นี่มรึงไม่รู้สึกตัวเลยใช่หมั้ยว่ายมบาลกำลังยืนหน้าแดงหน้าดำรอรับวิญญานมรึงไปแข่งปีนต้นงิ้วกับพี่คริสน่ะ!!



    "วันนี้พี่ต้องเลี้ยงนะ"
    "ค้าบๆแน่นอน ว่าแต่ตัวเล็กอยากกินอะไรหืม?"
    "
    ผมอยากกิน$5&*#^**-@¤%=¥$¥>¤}?|||¿¥"



    เสียงของจุนมยอนหายวับเข้ากลีบเมฆผมไม่ได้ฟังเสียงของชู้รักกลางร้านคอฟฟี้เลย ทั้งสองคุยกันเพลินจนลืมว่ามีคนสวยๆ(?)แบบผมคนนี้กำลังนั่งลิสซึนคำสวีทๆจากปากไอ้พี่คริสคนนั้นอยู่ตรงนี้



    "แล้วไหนพี่บอกว่าจะพาเพื่อนมาด้วยไง"
    "อ๋อ ไอ้ชายมันกำลังเห่อมือถือใหม่น่ะเมื่อคืนมันโทรป่วนพี่กับคนอื่นๆทั้งคืนเลยมันคงตื่นสายมั้ง"



    ผมปล่อยให้ทั้งคู่คุยกันต่อไปส่วนผมนั้นนั่งเล่นเกมส์ในไอโฟน6ว้ากกกกคิดแล้วมีความสุข555555



    "
    โทดทีกูมาช้าไปหน่อย" เสียงของผู้มาเยือนคนใหม่ดังขึ้นมาผมไม่แม้แต่จะเงยหน้าไปมองคนคนนั้นตอนนี้ซอมบี้ในหน้าจอสี่เหลี่ยมกว้างนี้สำคัญที่สุด
    แต่แล้วเสียงไอ้พี่คริสกิ๊กเบอร์สามหลักของจุนมยอนก็ดังขึ้นพร้อมกับเอ่ยชื่อของผู้มาใหม่ชื่ออันคุ้นหูเล่นเอาผมสดุ้งสุดตัว แทบจะยกแจกันฟาดหน้าไอ้จุนเข้าให้ ถ้าทำได้อะนะ=_=



    "
    ไอ้ลู่มึงนี่ก็มาช้าตลอดไอ้ชานก็เบี้ยวนัดกูได้ทุกเวลาจริงๆ.." ไอ้ลู่....ไอ้ลู่....ไอ้ลู่วววว โอ้โน่ววววววววว T[ ]T!!!



    "
    โทดว่ะ  อ้าว....เปาจื่อ?เปาจื่อใช่หมั้ย??"ชื่อมินซอกเว่ย!!ฮื่ออออแล้วจะเรียกทำไมไม่ได้อยากเห็นไม่ได้อยากคุยเจ้าใจ๋ก่ออาววว ยูโนวเก็ทมี(?)Y-Y



    "
    อ้ะ ใช่จริงๆด้วย"ว่าจบพี่แกก็กระโดดข้ามโต๊ะแบบสโลแล้วมานั่งหย่อนตูดติดกับผม ฮรือ...ความซวยบรมยกกับลังสามบวกด้วย7คูณด้วย9



    "
    ง...ไง..ฮี่ๆ"ส่งยิ้มแห้งๆไปให้
    "บังเอิญจริงๆเลย อย่างนี้เค้าเรียกว่าพรมลิขิตสินะ*^*" เอาหน้าหล่อๆขยับเข้ามาใกล้แล้วทำท่าทีออดอ้อนซะเกินธรรมดามาให้ โอยย โปรดได้ไปไกลๆตูนกี



    เข้าใจอ่ะนะว่าสวยไม่ต้องขยับมาชิดขนาดนั้นก็ได้จะสิงตูอยู่รอมร่อแล้วเนี่ยยย
    "รู้จักกันเหรอ??"ไอ้พี่คริสถามขึ้น



    ไอ้คุณชายพี่ลู่ยิ้มแก้มแทบฉีกอวดรอยบาทาวิหกสามเส้นบนหางตาให้พร้อมกับพยักหน้ารัวผมที่นั่งมองอยู่ได้แต่กร่นร้องไห้ในใจจนสุดจะทน



    "นายมาได้ไงเนี่ย-"-"ผมหันไปถาม
    "ไอ้คริสชวนพี่มาน่ะครับ^^" อ้อเก็ทละๆ



    ผมนั่งนิ่งพยายามทำเป็นไม่สนใจไอ้คุณชายพี่ลู่นั่นซะปล่อยให้ไอ้บ้าหน้าหล่อสติไม่เต็มนี่นั่งมองผมต่อไปเรื่อยๆ จ้องอยู่ได้โว้ะ หน้าตูเหมือนมิสมะแขว่นปีก่อนรึไงถ่ออออ



    ผมนั่งบ่นอยู่ในใจอย่างหงุดหงิด ผมมองไอ้พี่คริสกับไอ้จุนคุยกับด้วยถ้อยคำหวานชื่นจนผมแทบจะอาเจียนออกมาซะตรงนี้ บ่องตรงหมั่นไส้=_=



    กริ๊ง~

    เสียงระฆังหน้าร้านดังขึ้นพร้อมกับประตูที่เปิดออกผมหันไปมองร่างสูงเจ้าของเรือนผมสีดำขลับสวมเสื้อแจ็คเก็ตสีดำกางเกงยีนส์สีดำแถมยังใส่แว่นสีดำอีกวู้ไม่รู้จะดำไปไหน..




    แต่แล้วผมก็ต้องตกใจตาแทบถลนเมื่อชายในชุดดำนั่นหน้าตาคุ้นสุดๆคุ้นจนไม่น่าให้อภัย!!
    เหยดเข้!นั่นมันไอ้เทากับพี่ชายผม0[ ]0!!



    ผมยกตีนสกิดขาได้จุนเบาๆแต่มันก็ยังไม่ยอมสนใจโอ้ยยยย อีบ้านรกมาแล้วโน่นยังจะสวีทกันอีก!!
    ผมเปลี่ยนจากการสกิดเบาเป็นถีบอย่างแรงจนเจ้าตัวสะดุ้งโหยงหันมาถลึงตาใส่อย่างเคืองๆ



    ผมยู่ปากไปทางประตูร้านที่มีร่างสูงอันคุ้นตากำลังเดินเข้ามา จุนมยอนถึงกับทึ่งจนทำอะไรไม่ถูกไอ้จุนรีบถลาตัวเข้าไปซุกใต้โต๊ะอาหารทันทีพอไอ้พี่คริสจะอ้าปากถามนางก็ได้แต่ยกนิ้วจรดริมฝีปากพร้อมส่งเสียวฟ่อๆปานจะฉกอะไรใครซะงั้น(ไม่เกี่ยว- -')



    "
    อ้าว พี่มินซอก"เสียงไอ้เทาดังขึ้นพร้อมกับเดินดุ่มๆมาหาผม เอร้ยยย มุงให้ตูคิดคำแก้ตัวก่อนนนน สต๊อบนาวววววว



    "ง...ไงแหะๆ"
    "นี่มากับใครเนี่ย แฟนอ่อ ควบสองเลยนะเจ๊"
    "เจ๊ป้าแกดิ- -"ไอ้เด็กปากจออออ



    พี่ชายผมที่เดินเข้ามาด้วยกันพอเห็นผมก็เดินปรี่เข้ามาทันทีไอ้เราก็นึกว่าจะมาทักทายน้องนุ้งที่ไหนได้กลับไปนั่งเสวนาภาษาแนวกับไอ้พี่คริสซะงั้น



    "เออนี่ ไหนว่าจุนมยอนก็มาหนิไปไหนซะล่ะ?"พี่ผมถามขึ้นซวยกูแร้ววววT-T



    ไอ้พี่คริสทำทีว่าจะอ้าปากพูดขึ้นมาผมรีบถลาเข้าไปปิดปากนั่นไม่ให้ได้พูดอะไรออกมาทั้งสิ้นในตอนนี้ผมแทบทำอะไรไม่ถูกถ้าเกิดไอ้พี่คริสนี่เมาสาบเหงื่อเค็มๆของผมตายเห็นทีจะช่วยไม่ได้หรอก



    "หือ ....?"เทาส่งเสียงออกมาหลังจากได้ยินชื่อของแฟนตัวเอง
    "ไม่ๆๆๆๆจุนมยอนไม่ได้มาหรอกแหะๆ^^"
    "
    อ้าว แล้วนี่แกมาเจอไอ้คริสมันได้ไงล่ะหรือว่าพวกแกกิ๊กกัน0^0.???"โอ้ยยเฮียเอาอะไรคิดดดดใครจะไปกิ๊กกับไอ้เปรตนี่เล่าไม่ใช่สเป๊คอ่ะเก็ทป่ะๆ



    "เปล่านะครับเปาจื่อนี่แฟนผม"จู่ๆไอ้คุณชายที่นั่งนิ่งอยู่นานก็พูดแทรกขึ้น อยากจะบอกว่าคำพูดแกมิได้ช่วยอัลไลเลออออ



    "ห้ะ!!อย่างแกนี่นะมีแฟนมินซอก!!?"
    "
    ประมาทอ่ะเฮีย หุบปากไปเลย"ผมทำหน้าบึ้งส่งไปให้ไอ้พี่ชายตัวแสบอย่างนึกหงุดหงิดทีตัวเองล่ะมีแหนสวยจะตายห่ายังไม่มีใครว่าไรเลยไอ้พี่บ้า!!



    ไอ้พี่คริสทำเสียงอู้อี้ไม่หยุดมือหนาพยายามแกะนิ้วผมออก เรื่องไรสวยจะปล่อยขืนปล่อยงานนี้ก็ได้ตายหมู่น่ะสิ!!!



    ไอ้เทามองผมด้วยสายตาจับผิด เล่นเอาผมเหงื่อแตกพลั่กกันเลยทีเดียว ไอ้พี่คริสนี่ก็อีกคนดิ้นอยู่ได้เดี๊ยะพ่อมก็ยกตีนอุดปากเข้าให้-"-



    "ล...แล้วเฮียมาทำไรที่นี่อ่ะ?"
    "
    ไอ้เทามันชวนมาเอาตังที่พี่มินโฮน่ะตอนนี้กำลังจะกลับละ" ดี้!!กลับเลยกลับไปซะกลับไปในตอนนี้นาว!!



    "เฮีย ผมว่าเรากลับเถอะ ไปนะพี่มินซอก"ไอ้เทายกมือลาก่อนจะหันหลังขวับกลับไป เสียงถอนหายใจของจุนมยอนดังออกมาเฮือก เฮ้อ...สวรรค์ทรงโปรดTvT



    ดีใจได้แป้ปเดียวไอ้เทาก็เหลียวกลับมา แล้วมองพวกผมทั้งสามคนพร้อมกับก้าวขาเข้ามาอย่างไวเล่นเอาผมนี่ใจเต้นตึกตักอย่างกับดวงใจดวงน้อยๆของมานะ(?)แทยจะทะลักออกมาก็ว่าได้



    โต๊ะกลมที่ถูกคลุมด้วยผ้าปูสีฟ้าสดใสลอยหวือขึ้นต่อหน้าต่อตาพวกผมสามคนด้วยน้ำมือของไอ้เด็กแพนด้าจื่อเทา!



    โครม!!!!!



    เสียงข้วางโต๊ะดังลั่นจนคนในร้านต่างพากันหันมามองเป็นตาเดียวกัน
    "มานั่งเล่นอะไรตรงนี้ คิมจุนมยอน!"จื่อเทากัดฟันพูด
    สยดสยองเป็นที่สุดนี่ไรท์เตอร์พาตูมาแสดงฟิคแนวไหนเนี่ยไหนว่าแนวน่ารักใสๆฮาๆไงนี่มันฟิคเลือดสาดชัดๆ ไรท์ขี้จุ๊!!(ตูผิด- -?)



    จุนมยอนที่นั่งอยู่ใต้โต๊ะถึงกับสะดุ้งกับเสียงอันคุ้นหูนั่นสุดตัวใบหน้าหวานซีดเผือด นี่สินะที่เค้าว่าหน้าซีดปานไก่ต้มดีใจๆจริงเกิดมาเพิ่งได้เห็น เย่ๆดีใจ ถุ้ย! คงมิใช่เวลาขายมุกเป็นแน่แท้- -;



    "
    ทะ....เทา..."
    "จำชื่อผมได้ด้วยเหรอ?ไหนว่าไม่สบายไงแล้วมานั่งอยู่ตรงนี้ได้ไงห้ะ!!!!"เสียงตะคอกของจื่อเทาดังลั่นร้านพี่มินโฮเจ้าของร้านถึงกับตกใจทำอะไรไม่ถูกงานนี้คงหนีไม่พ้นปรับตังแล้วเตรียมตัวจัดร้านใหม่แน่ๆ



    "ก...ก็....พี่แค่..."
    "ไม่ต้องมาแก้ตัว!!"จื่อเทาเตะเก้าอี้ข้างตัวกระเด็นไปไกลจนลิบตาไม่รู้ว่าลอยละลิ้วไปยังทวีปไหนแล้ว น่าสงสารเก้าอี้อาเมน....ถุ้ย!!ไม่ใช่เรื่องละ แหม่!!



    ลูกค้าโต๊ะด้านข้างพวกผมต่างพากันกุลีกุจรวิ่งไปหลบอยู่ด้านเคาท์เตอร์หน้าประตูทันทีเนื่องเกรงว่าอาจจะโดนลูกหลงเอาได้..



    "มานี่!"จื่อเทาเอื้อมไปคว้ามือจุนมยอนไว้มั่น ซี้ดเจ็บแทนนี่บอกเลย ณ จุดจุดนี่
    "ไม่ได้จุนมยอนจะไม่ไปไหนกับนายทั้งนั้น!!"



    ผมกับพี่ชายอ้าปากค้างในความกล้าของไอ้พี่คริสคนนี้ซะเหลือเกิ้นนี่ถ้ามีเหรียนผู้กล้านะผมคงยกให้ทั้งยวงแล้ว แหม่!



    จื่อเทาหันมาประจันหน้ากับคริสด้วยสีหน้าที่น่ากลัวประดุจซาตานก็มิปาน...เออใครก็ได้พาตูออกไปจากตรงนี้ทีหันไปอีกด้านก็กำแพงอีกด้านก็สมรภูมิรบแบบย่อมๆอีกด้านนี่ซ้ำร้ายไอ้คุณชายพี่ลู่!!ดูท่าพี่แกจะอารมณ์ดีซะเหลื้อเกิ้นน เพื่อนคุณมุงกำลังจะถูกปาดคอแล้วนะครับนั่น!!



    "มึงมีสิทธิ์อะไรมาสั่งกู?"
    "
    จุนมยอนน่ะแฟนกูจำไว้ด้วยนะไอ้หน้านกฮูก"ไอ้พี่คริสยิ้มอย่างมีชัย จื่อเทากรอกสายตาดุส่งไปให้จุนมยอนที่ยืนก้มหน้านิ่งจุนมยอนดูท่าจะกลัวเทามันสุดๆ ไม่แปลกหรอกเป็นตูตูก็กลัววว



    "อ้อเหรอ...ฟัง!และจำ!ใส่กระโหลกหนาๆมึงด้วยนะไอ้ปลากะโห้หัวทอง! กูไม่สนว่าไอ้นั่น(ชี้จุน)จะให้สิทธิ์มึงเป็นแฟนคนที่เท่าไหร่กูไม่สน!แต่กูเป็นเจ้าชีวิตมันและกูมีสิทธิ์มากกว่ามึง!!"ปลากะโห้หัวทอง แง้งงจะแรงไปไสสสสสสส ไอ้พี่คริสผู้กล้าหาญดูจะอึ้งไปกับคำด่าที่มันช่างตรงข้ามกับหน้าตาตัวเองเสียเหลือเกินไอ้จื่อเทานี่ก็ช่างสรรค์หาคำด่าซะจริงๆ- -



    จื่นเทาว่าจบก็กลับไปลากจุนมยอนทันที
    จุนมยอนร้องโวยวายซะยกใหญ่แต่ก็ต้านแรงช้างศาลของจื่อเทาไม่ได้ โอยยย เรื่องนี่มินซอกจะไม่ยุ่ง..



    หลังจากนี้คงต้องให้ไอ้เทาจัดการกันต่อไปส่วนไอ้พี่คริสก็เฮิร์ทไปในทันที หูว...น่าสงสารเอาหนูไปแทนได้หมั้ยคะพี่



    ผมโดดไปทางประตูมองดูจุนเหมียวที่รักถูกจับยัดไปหลังรถคันโก้ของไอ้จื่อเทาอยากช่วยนะ...แต่ทำไงได้ถ้าเกิดไปยุ่งตอนไอ้จื่อเทาโมโหล่ะก็มีหวังซี้แหงแก๋!!



    ขอให้แกพบแต่ความโชคดีแล้วเจอกันเพื่อนซียูอะเกน...T T




    __________________________________



    Talk
    สวีดาดดดดดดดด
    รร.เปิดแย้ววว ฮืออออ อาจมาลงช้านี้สสนุงT T
    พี่จุนน่าสงสาร แต่แอบสมน้ำหน้าเบาๆ หุหุ=..=
    สุดท้ายแล้วก็ทิ้งหมินๆไว้คนเดียว จย้าาา 

    แล้วพี่จุนกับเทาจะเป็นยังไงต่อไปล่ะเนี่ยย เทาจะฆ่าจุนหมั้ย ฮื้ออออ ต้องติดตาม5555555


    #อ่านแล้วเม้นสักนิดเถิดที่รักเดี๋ยวพี่ลู่อาจบอกหม่อมแม่ให้แจกไอโฟน ถถถถถถถ ซียุ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×