ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [fic Lumin] Lover Boy รักลงพุงง

    ลำดับตอนที่ #2 : Lover Boy ☆★เรื่องวุ่นวาย★☆

    • อัปเดตล่าสุด 4 พ.ย. 57


    L©
    t
    h
    e
    m
    y
    b
    u
    t
    t
    e
    r
    Lover Boy
    ★☆เรื่องวุ่นวาย☆★





    "ห้ะ!!!!0.0"เสียงของผมกับไอ้หน้าเอ๋อหูกางข้างๆดังขึ้นพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมาย แต่เดี๋ยวก่อน!!!!ตะกี้ผมหูฝาดหรืออะไรยังไงใครช่วยรีเพลย์กลับไปตอนอินโทรที!!!!!



    ใบหน้าเปียกน้ำก้มมองลึกเข้าไปในดวงตาสุกสกาวราวดาวบนฟ้าของผม(?)ราวกับจะมองหาสิ่งผิดปกติ!!! ขี้ตาผมไม่มีหรอกไม่ต้องจ้องขนาดนั้นก็ได้!!!



    ผมทำจมูกฟุดฟิดไม่อยากจะเอ่ยเลยว่ากลิ่นน้ำบนตัวหมอนี่มันหึ่งสุดๆ แต่จะว่าไปนะยิ่งมองหมอนี่ก็ยิ่งหล่อ โอ้ยละลาย=w=



    " Stop!!!! มึงจะบ้าป่ะเนี่ยไอ้ลู่ พูดเหร้ไรของมึงออกมารู้ตัวบ้างม้อยยย !!!" ไอ้หูกางข้างๆหันมาดึงแขนของไอ้หล่อนะยะประชิดนี่ออกก่อนจะทำหน้ารังเกียจผมเข้าขั้นเลย อิจฉาตูล่ะเซ่!555555



    "น่ารัก...สเป๊กเลย...." ว๊อทททททท!!!? ว่าไงนะ!!!พูดใหม่ดิ้อะเกนพลีสสสสสสสสส



    "หื้มมมมม0.0 ไอ้เชี่ยลู่นี่มึงเมาน้ำล้างตีนรึไง เอาส้นตีนหรืออะไรดูนี่มันหมูภูเขาชัดๆ" อ้าววววไอ้สัสขายาวนี่!!!มันจะมากไปแล้วนะ เค้าเรียกว่าพ่อแม่เลี้ยงมาดีเว่ยเช้อะ!



    ผมนี่ชักจะทนไม่ไหวแล้วนะ เดี๊ยะพ่อก็โดดถีบยอดหน้าเลยไอ้นี่หนิ



    แต่ก็นะผมก็ได้แค่กร่นด่าในใจอ่ะจะเอาอะไรไปโดดเตะเค้า กระโดดให้เลยกระถางต้นไม้ยังยากเลยอีกอย่างไอ้หูกางนี่มันถลึงตาใส่จนผมอกสั่นขวัญเสียดวงใจน้อยๆหล่นไปกองแอ้งแม้งอยู่บนพื้นพร้อมกับถังน้ำเรียบร้อย หญิงกลัวแล้วค่ะT T



    "ชื่อไร?"



    ใบหน้าหล่อระยะประชิดถามขึ้นด้วยสายตาที่แสดงออกถึงความ...เอิ่ม อะไรสักอย่างซึ่งผมก็มองไม่ค่อยออกเพราะตอนนี้ผมกลัวจนบ่อน้ำตาทะลักแล้วเนี่ยยยยยยย 



    "ต...ตะกี้..ว...ว่าไงนะ...Y-Y?..."เอาเข้าไป ก็คนมันกลัวนี่นาจับแขนกันซะแน่นเลยป่านนี้ผิวขาวๆของผมขึ้นรอยมือหมดแล้วมั้งเนี่ยถ่อไอ้บ้า!!!



    พอผมตอบไปหมอนี่ก็ตะคอกถามชื่อผมอีกรอบ ขอย้ำว่าตะคอก!!!ฮืออออ เล่นเอาฉี่แทบราดกันเลยครัชพี่น้อง ใครก็ได้เฮลมีพลีสส



    "ว่าไงล่ะตอบดิ้!!!" ว่าแล้วก็เขย่าผมหัวแทบหลุด แง้งๆ ถนุถนอมกันหน่อยได้หมั้ยT[]T



    "ชะ...ชะ.....ชะ....ป...เปา..เปา...ปะ....ปะ...."



    "ห๊าาา เปา- -?"เปาเตี่ยเอ็งอ่ะ ฮรือออ ตูกำลังจะบอกว่าปวดฉี่เฟ้ยยย ให้ตายเด่ะตกใจทีไรติดอ่างทุกที อ้างงงกลัวจนฉี่จะราดแล้วสึดดดดปล่อยกูววววววว



    "ม....ปะ....ปะ....ปวด....T^T"
    "เฮ้ยย!!ปล่อยเพื่อนชั้นนะไอ้บ้า!!!!"เสียงของแบคฮยอนดังมาแต่ไกลพร้อมกับมือที่ถือหิ้วถุงน้ำอัดลมและขนมสารพัดวิ่งมาอย่างไวปานจรวจในกระตูนอะไรสักเรื่องที่ผมเคยดูสมัยยังแบเบาะ



    แบคฮยอนตรงดิ่งมาพร้อมกับกระชากมือของไอ้หล่อนั้นออก จุนมยอนวิ่งมาดึงตัวผมหลบด้านหลังหยิบขวดบิ๊กโคล่าในถุงขึ้นมาป้องกันตัว ฮือออออ ผมล่ะรักพวกนางจริงๆเบยนี่ถ้ามาช้าอีกนิดนะผมว่าผมโดนหมอนี้กินเข้าไปทั้งตัวแน่ๆT^T



    "นี่จะมาล้างแค้นกันถึงถิ่นเลยรึไงหะ!!!กล้ามากนะไอ้หูกาง"
    "น้อยๆหน่อยไอ้หมาแรด! เพื่อนนายทำร้ายเพื่อนชั้นก่อนนะ!!"



    "ไอ้โกหก!หน้าเลวนิสัยเลวแล้วยังจะขี้โกหกอีก เพื่อนชั้นเนี่ยนะ!เหอะ!แม้แต่ยุงมันยังไม่กล้าตบเล้ยย เพื่อนนายตัวใหญ่อย่างกับควายมันจะไปกล้วทำไรเล่า!"



    เอิ่ม...แบคมึงมั่นใจไปนะคะ ผมยืนนิ่งมองทั้งคู่ที่กำลังเถียงกันอย่างเอาเป็นเอาตาย อ้อ แล้วไอ้ที่แบคฮยอนมันพูอนี่ไม่จริงนะที่ผมไม่ตบน่ะไม่ใช่ว่าไม่กล้า แต่ตบทีไรแม่งไม่เคยโดนเลยให้ตายยยT.T



    ยิ่งยืนฟังแบคฮยอนมันพูดผมยิ่งเหมือนโดนหินหล่นมาทับ ก็ไอ้ที่แบคมันพูดนั้นช่างตรงข้ามกับนิสัยของผมหมดเลยน่ะสิ นี่มันใช่เพื่อนผมจริงๆป้ะเนี่ยคบกันมาตั้งแต่อนุบาลแท้ๆ



    ทั้งสองคนยืนเถียงกันอย่างไม่มีใครยอมใครไอ้คนหล่อระยะประชิดที่ยืนฟังอยู่ก็ถือโอกาศเดินเข้ามาหาผมยกมือขึ้นตีแก้มผมเบาๆ โอ้ยยย มินซอกอยากจะลอย ทำไมพี่แกถึงได้หล่อเช่นนี้ งึ้ยๆ-3-



    "พี่ชื่อลู่หานนะครับ เพิ่งเข้ามาเรียนใหม่อยู่ม.6/1 ตกลงเราเป็นหนุงหนิงกันแล้วนะเปาเปา^^"ห้ะ!!!หนุงหนิง!!!?what??หนุงหนิงคือแรฟร่ะ=_=?



    ว่าจบหมอนี่ก็ก้มลงจุ๊บแก้มผมดังฟอดๆแล้วก็ลากคอเสื้อไอ้โย่งนั่นกลับ อี้เหม็น...เอ้ะ!! จะ...จะจูบ!!!!!!



    "ห้ะะะะ=[]="<<แบค&จุน
    "0^0"<<ผม



    "คิม มินซอก!!!!!"ทั้งสองคนหันมาตวัดสายตาใส่ผมทันทีที่ทั้งสองร่างโปร่งนันเดินออกไปพ้นสายตา




    "จะ....จ๋าาาาาาา"ผมพูดเสียงติดขัดพร้อมกับส่งรอยยิ้มเจือนๆไปให้




    พอมาถึงหอทั้งสองคนก็คะย้นคยอให้เล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟังพอเล่าจบ...



    จุน>> "เอร้ยยยยย โรแมนติก~~"มันโรแมนตกตรงไหนฟร้ะ จุนมยอนพูดพลางบิดไปมาอย่างเขินแทน ซึ่งท่าทีแบบนั้นมันน่าถีบนัก=_=
    แบค>>"ห้ามเลยนะมินซอก!!!!พวกนั้นเป็นคนไม่ดี้ไม่ดีนายควรอยู่ห่างเป็นดีที่สุด ยูเก็ทมี อันเดอร์ตั้กแตน!!!???"ไอ้นี่ก็....



    "ว่าแต่แกรู้จักไอ้คนที่ตัวโย่งๆนั่นด้วยอ่อแบค"จุนมยอนถามขึ้นพลางเขียนโครงงานของตัวเองต่อ  เออนั่นดิแบคมันเป็นอะไรกับไอ้ชานวะ- -;....



    แบคฮยอนละสายตาออกจากงานขิงตัวเองแล้วทำสีหน้าออกแนวรังเกียจชื่อของคนที่พวกผมถามนิดหน่อย
    "แฟนเก่า"อ่อ.....นึกว่าอะไร...ถึงว่าทำไมดูท่าทางสนิทกัน..



    "ห้ะ!!!!0[ ]0!!!!"ผม/จุน



    พวกผมสองคนร้องโหวกแหวกออกมายกใหญ่ ไม่จริงน่า!!!! ไปมีตอนไหนเมื่อไหร่ทำไมพวกผมไม่รู้??
    "นี่พวกแกแอบไปคบกันตอนไหนเนี่ย!!!!"จุนมยอนแทบจะโยนโครงงานของตัวเองทิ้ง



    แย่งกันถามอย่างไม่มีใครยอมใคร ไม่สนใจงานของตัวเองกันเลยแม้แต่น้อย ก็อย่างว่า... เรื่องของชาวบ้านคืองานของเรา ฮุฮุ-..-



    "ก็ตอนที่ชั้นไปเรียนต่างประเทศช่วงสองปีก่อนอ่ะ- -"แบคฮยอนว่า ว่าแล้ว!!ตบเข่าฉาด ที่แท้ก็เรื่องนี้นี่เองที่แบคฮยอนโวยวายขอกลับมาไทยเพราะมีเรื่องกับอดีตแฟนหูกางนี่เองช้ะ



    "แล้วเลิกกันไมอ่ะ??"
    "ก็ไอ้บ้านั่นเล่นไปคั่วกับผู้หญิงคนอื่นอ่ะ แถมยังหลอกกูสารพัด ฮึ้!!!แบคฮยอนคนนี้เลยบอกเลิกแม่มเลย ก่อนบอกเลิกพวกชั้นมีเรื่องกันนิดหน่ยน่ะ"อ้ที่ว่านิดหน่อยนี่ผมว่าไม่หน่อยหรอก- -
    "อ่อ งั้นก็ดีแล้วล่ะที่แกเลิกอ่ะ"แบคฮยอนพยักหน้าเบาๆก่อนจะก้มหน้าก้มตาทำงานของตัวเองต่อ





    หลังจากทำงานที่หอเสร็จผมก็ขอปลีกตัวกลับเพราะวันนี้ผมต้องกลับบ้านกระทันหัน ปกติผมจะมาอยู่หอเป็นเพื่อนจุนมยอนเพราะมันไม่ค่อยกลับบ้านบวกกับที่บ้านของมันอยู่ห่างจากโรงเรียนพอสมควรทำให้มันเลือกที่จะมาอยู่หอ ส่วนผมนี่บ้านอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลนั่งรถเมย์ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็ถึง วิ้ว สบาย~~~



    "อ้าว กลับมาแล้วเหรอลูก"แม่หันมาทักก่อนจะยิ้มมาให้ผมจนแก้มปริ ผมขานรับเสียงยาวค้างก่อนจะวิ่งตึงๆขึ้นห้องของตัวเองไป



    วันนี้รู้สึกว่าเป็นวันที่โคตรจะวุ่นวาย
    หน้าของคนเมื่อเช้าฉุดความอยากอากหารของผมไปลิบตา ยิ่งคิดก็ยิ่งใจไม่ดี ถึงจะหล่อแค่ไหนก็เถอะแต่ถ้าที่บุ่มบ่ามนั่นก็เล่นเอาผมกลัวไปเลย=_=



    "สาธุ อย่าให้ได้เจอกันอีกเล้ยยย เพี้ยง!!!=_= "ผมโดดขึ้นเตียงนอนดังปึก...เอาจริงๆนะตอนนี้ผมกลัวขาเตียงหักมากๆเลย =_=




    07:00 น.


    จิ้บ จิ้บ ~~ 
    เสียงนกกระจิบร้องดังขึ้นปลุกผมที่นอนคลุมโปงอยู่ใต้ผ้าห่มลายม้าในการ์ตูนลิเติลโพนี่ต้องลืมตาขึ้นอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์นี่ถ้ามีหนังสติ้กนะผมจะยิงให้ขี้แตกเลย="=



    ผมลากร่างอันสมส่วนเกินคนหุ่นดี(?)เข้าห้องน้ำ วันนี้เป็นวันหยุดนั่นก็แปลว่าวันนี้ทั้งวันผมต้องทำงานที่ร้าน คือ บ้านผมเป็นร้านขายก๋วยเตี๋ยวน่ะ แม่ผมเป็นคนไทยแท้ส่วนพ่อผมป็นลูกครึ่งจีนที่อพยบจากจีนมาตั้งถิ่นฐานอยู่ในประเทศไทยและมาป้ะรักกะบแม่ผมแถวๆชายแดน(?)หรือที่ไหนสักแห่งซึ่งผมก็จำไม่ค่อยได้=_=



    ผมมีพี่น้องรวมสามคนผมเป็นลูกคนกลางของบ้านพี่ชายผมชื่อบริบูณน้องสาวผมชื่อเบญจพรส่วนผมชื่อมินซอก ผมก็ไมเข้าใจเหมือนกันว่าทำไมแม่ถึงตั้งชื่อผมซะข้ามประเทศขนาดนี้ คงจะเป็นเพราะแม่ผมติดาราคนนึงที่ชื่อว่าซิ่วหมินที่อยู่วงexoมั้ง แม่บอกว่าผมหน้าตาเหมือนเค้ามากเลยมักเรียกผมว่าหมินๆ



    "อาหมินเอ้ยกินข้าวเสร็จแล้วไปส่งของให้ป๊าหน่อยนะ"ผมวางตะเกียบลงอย่างขี้เกียจแล้วกระดกน้ำในแก้มลงคอจนหมดก่อนจะเดินไปลากจัดรยานไปรับของจากพ่อที่รัก



    "แล้วเฮียอ่ะป๊า=_="
    "ไอบูณมันไปซ้อมบาสกับอาคริสแต่เช้าแล้ว เอาล่ะรีบไปรีบมาล่ะ"ผมพยักหน้าเป็นจังหวะเพลงอือรือรองให้ไปแล้วยกของใส่ตระกร้ารถแล้วเร่งสปีทปั่นตรงไปยังไปรษณี



    จริงๆแล้วพี่ชายผมมีชื่อเล่นว่าแม็กอ่ะนะแต่พ่อชอบเรียกว่าบูญเพาะดีป่ะล่ะ=_=



    "อ้ะ เปาเปา"เสียงอันคุ้นหูดังแว่วมาแต่ไกล......แต่เดี๋ยวนะ เปาเปา เอิ่ม... 



    ผมเหลือบหางตาไปมองช้าๆเมื่อเห็นว่าเป็นใครผมถึงกับหันหน้ากลับมาที่เดิมทันที เชี่ยแล้ว...ไอ้พี่ลู่หาน!!!!



    ขาเล็ก(?)รีบปั่นจักรยานดิ่งกลับบ้านทันที ซวยจริงๆเลยวันนี้ฮื่ออออออ
    รถสปอตสีดำขับมาขวางหน้าผมจนแทบเอาจักรยานล้ม นี่ถ้าตูเกิดล้มฟันทิ่มคอนกรีดตายใครจะรับผิดชอบฟร้ะ!!!!



    "หนีทำไม"ผมรีบหันหน้าหลบทันที อะไรฟร้ะ- -".....ก็ไม่อยากเจอไงถึงหลบบ้า ประสาท โรคจิต



    "เปล่าซักหน่อย"ตอบไปแล้วหักคอจักรยานหลบ"นี่ปั่นจักรยานมาอ่อ ธรรมดาจัง^^" ธรรมดาแล้วไปขโมยของบ้านพี่แกมารึไงห๊าาาา รวยแล้วทำตัวแย่ เดี๊ยะพ่อก็พาดก้านคอเข้าให้เลยนิ!!



    "เออ ธรรมดาแล้วไง ไม่เคยจอดรถตัดหน้าใครก็แล้วกันน่า"



    "โหยนี่งอนเหรอ พี่ขอโทษนะครับ^^"เกลียดไอ้สีหน้าแบบนั้นจริงๆสิน่า!!ตบพระเอกฟิคตีนกาหลุดตายนี่เสียกี่บาทวะไรท์!!?? (*ไรท์ เอาที่สบายใจค่ะหมิน- -")



    "ม่ะ พี่ไปส่ง^^"ไม่ทันที่ผมจะปฏิเสธร่างสูงเดินดุ่มๆมาลากจักรยานผมโยนเข้าไปในรถก่อนจะลากผมให้ตามไปด้วย



    "เห้ยๆๆๆ ทำไรเนี่ย ปล่อยยยยยยยย!"ผมลุกขึ้นทันทีแต่มอหนานั่นก็กดไหล่ผมลงทันที แล้วทำเสียงจึ้ๆใส่ ไอ้บ้าาาา คนเค้ามีพ่อมีแม่นะเว่ยยย มาฉุดกันงี้ได้ไง!!!ฉานจะแจ้งฟามมมมมมม



    "ไปกันเถอะเน้อะ^^"รอยยิ้มแบบนั้น.....อ้ากกกกกก ปล่อยกูวปายยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!




    _________________________________________




    Talkkk
    มาแล้วตอนที่1แถ่นแถ้นนนนน
    อาจจะไม่ได้ใช้คำพูดที่สวยหรูอะไรมากมายนักพิมก็อาจผิดๆเพี้ยนๆบ้างบรรยายวกไปวนมานิดหนอย แฮร่^^#เกาหัว  ยังไงก็ขอโทษด้วยนะคะ แล้วก็ขอบคุณที่เข้ามอ่านกันนะ^^

    ทูบีควันตี้นิววววววววส์

    #อ่านแล้วเม้นจะน่ารักมากเบบี๋






    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×