คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ปรับความเข้าใจ
ลาที่ัวเมือที่เอมีเลียำลัเินเที่ยวอยู่
“อืม น่าสนใัเลย
มีอะไรแปลามาว่าที่อรอีนะ ิถูแล้วที่มาเินเที่ยว”เอมีเลียเินเล่นพร้อมิ
“แ่นี้็เริ่มะมืแล้วแหะ
ไปหาที่นั้ีว่าเอมีเลียพูเบา
สวนอไม้นาให่ลาเมือมีฝาแฝนั้เียอยู่สอน
“เห้อ
สสัยเรา้อามหาอ์หิ่อนแล้วมั้ ไม่ั้นโนท่านลุโรธแน่”เมอนอสพูออมา
“อืม แ่เราเินันเือบทั้วเมือแล้วไม่ใ้เหรอ”เมอเนสอบ
“ั้นเรารอไปร้านอาหารที่มืๆแบบที่าวแนมือบัน
เพื่ออ์หิยัอยู่”เมอเนสวน
“ลอไป็ไม่เสียหาย
ะไ้ไปหาอะไริน้วย”เมอนอสอบ
ร้านที่ทั้สอำลัไปมีสาวน้อยนหนึ่ำลันัุ้มท้อที่ที่นั้ร้านที่มีไว้บริารนทั้วไป
“หิวัเลย
ไม่นึว่า้อใ้เินนะเนี่ย”เอมีเลียนั้บ่นเบา
“เอัวแล้วหวะเมอเนส”เมอนอสพูเบาๆ
“เออสิ ะเ้าไปยัไละเนี่ย หรือะเินเ้าไปเลยีไหม”เมอเนสเสนอ
“ไปับผีสิ เี่ยว็ายทั้เป็นหรอ
เล่นโนเลียนานั้น”เมอนอสอบเบา
“ั้นะเ้าไปยัไถึะไม่ายละ”เมอเนสถาม
“าเวทป้อันสุำลัแล้ว่อยๆเินเ้าไปไหม”เมอนอสเสนอ
“็ไ้”เมอเนสอบรับ
หน้าร้านที่นั้ฟรี
“ไม่ไหวแล้ว ไม่มีแรเลย
หิวมา้วย”เอมีเลียล้มฟุบลับโ๊ะ
“เป็น อะ ไร
หรือเปล่า”เมอนอส่อยๆถามอย่าล้าๆลัวๆ
“ูม!”ลูไฟระเบิสีำปะทะทั้สอทันที
“อูย เป็นไรเปล่าเมอนอส”เมอเนสถาม
“ไม่เป็นไรหรอ
แ่รู้สึว่าอ์หิะพลัเวทลลนะ”
พอวันหายเห็นเอมีเลียำลัฟุบหัวหันหน้ามามอพร้อมับุมท้อ้วยสีหน้าเหมือนะร้อไห้
“พวนายมาทำอะไรที่นี้”เอมีเลียถาม
“็มาามหาอ์หิยัไละรับ”ทั้สอรีบอบ
“เราไม่้อ...โร”เสียท้ออเอมีเลียัึ้นััหวะทันที
เิวามเียบพร้อมับหน้าอเอมีเลียึ้นสีแทันที
“เธอหิวเหรอ”เมอนอสถามลอเิ
เอมีเลียพยัหน้าเบาโยไม่สบา
“แล้วเธอไม่มีเินเหรอ”เมอเนสลอถามบ้า
“เธอมอ้อนให้หนึ่รั้แล้ว็้มหน้า่อ
“ให้พวเราเลี้ยไหม
พววเรา็ำลัมาินเหมือนัน”เมอนอสลอถามไปพร้อมับาโล่พลัเวททันที
“ริเหรอ” เอมีเลียพูทันที้วยสีหน้าีใ
“หน้าเปลี่ยนเลยแหะ”เมอนอสิ
“ั้นเ้าไปในร้านันเลย”เอมีเลียวน้วยน้ำเสีที่สใสทันที
“แล้ว็อโทษ้วยนะที่เราว่าและโมีพวนายอย่านั้นหนะ”เอมีเลีย้มหัวอโทษทันที
“และเรา็สัมผัสไ้้วยว่าพวนายไม่ไ้ิร้ายับเรา
แ่นายหนะ”เอมีเลียพูพร้อมับี้นิ้วมาที่เมอนอส
“แอบนินทาเราใ่ไหมเรารู้นะ”เอมีเลียว่าทันที
“อย่านี้มันผินะ เมอนอส
แอบนินทาเื้อพระวศ์ หนะ”เมอเนสรีบว่าทันที
“เอ่อ ั้นอโทษ”เมอนอสรีบอโทษทันที
“อย่าเอาไปบอท่านลุนะ
มีหวัโนหนัแน่”เมอนอสอร้อ
“็ไ้ เราให้อภัย
แ่้อ่ายเิน่าอาหารให้เรานะ”เอมีเลียพู
“ไ้สิ เอาที่เธอสบายใเลย”เมอนอสถอนหายใ้วยวามโล้อ
้าในร้านอาหารที่มีนไม่มาเพราะอาหารแพมา
หลัาินอาหารเสร็เอมีเลีย็สั้เรื่อื่มแอลอฮอลล์มาื่มเพราะเห็นสีสวยน่าลอ
“ว้าว อาหารที่นี่อร่อยมาเลยและเรา็อบบรรยาาศในนี้้วย”เอมีเลียพูมเย
“็แน่อยู่แล้วรับ
แพนานี้”เมอนอสพูเบาๆ
“แ่ไม่เห็นเป็นไรนี่รับ
เินในท้อพระโร็มีมามายมหาศาล้วย ใ้ไม่มีวันหมหลอรับ”เมอเนสพู
ทั้สามนพูุยันัพัเอมีเลีย็เริ่มหน้าแ
สิเริ่มไม่อยู่ับเนื้อับัว
“อือ
เราอยาินอีแ้วนาออีหน่อยไม่ไ้เหรอเมอเนส”เอมีเลียอ้อนสุฤทธิ์
“ไม่ไ้หรอรับ
เี่ยวอ์หิะทำอะไรที่ไม่สมวรนะรับ”เมอเนสพยายามอธิบาย
“่ามานนนสิ อึ
ไม่เห้นเป็นไรเลย”เอมีเลียพยายามพูแ่เสียมันเริ่มวบุมไม่ไ้
“ฟุบ”เอมีล้มฟุบหน้าหมสิทันที
“เฮ้อ
นึว่าะไม่รอแล้วนะเนี่ย”เมอเนสบ่นเบาๆ
“หน้าลัวมาเลยรับ”เมอเนสสนับสนุน
“แ่มอีๆ
อ์หิ็สวยมาเลยนะ”เมอนอสพูเบาๆ
“อย่าิะทำอะไรเ็านะรับ
อ์หิยัไม่ไ้อนุาเลย”เมอเนสเือน
“เออ เือบไปแล้ว”เมอนอสพูเบา
“รู้ไหมรับ
พรรมรรย์อผู้หิาวแนมืหนะ
ถ้าไม่ไ้รับอนุยาิาเ้าอแล้วถูบัับเปินะ นที่บัับะไ้รับบาเ็บ
และยิ่อ์หิ้วย หน้าะายในทันทีเลยนะับ”เมอเนสอธิบายละเอีย
“เหอะๆ หน้าลัวแหะ สสัย้อศึษาเรื่ออผู้หิไว้บ้าแล้ว”เมอนอสพูออมา
“ลับันไ้แล้วนะรับ
เพื่อนๆอเธอเป็นห่วแล้วนะ”เมอเนสพู
บอีอนแล้วนะรับ
แ่้วนี้อย่าลืมเอมเพอเลอนะับ(มันหลับอยู่
อิอิ)
ความคิดเห็น