ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    My Debtor รักนี้ไม่มีหยุด(8018)

    ลำดับตอนที่ #4 : >>บทที่ 3

    • อัปเดตล่าสุด 14 ม.ค. 55


     [Writer say]

    [ในห้อง...](ง่ายมาก=_=)

    นี่...

    หืม?^^”

    ฉันจะล้างตัว....ฮิบาริบอกก่อนที่จะค่อยๆลุกขึ้นออกจากเตียง(ไปอยู่บน

    เตียงตอนไหนแว๊=w=)

    ไม่ต้องล้างหรอก>O<!”แต่ก็ถูกยามาโมโตะดึงไว้ซะก่อน

    ปล่อย- -* ฉันไม่ชอบฮิบาริหันมาบอกด้วยสีหน้าไม่ค่อยสบอารมณ์ซักเ

    ท่าไหร่

    งั้น..ถ้านายจะล้างตัว ฉันก็จะเข้าไปด้วย^^”

    ทะลึ่ง...- -

    ฉันว่าอยู่แบบนี้มันก็น่ารักดีออกSexy Boy^O^~”ยามาโมโตะว่าพลางดึง

    ฮิบาริเข้ามากอด โดยที่ไม่สนคราบนมที่ยังคงอยู่เหมือนเดิมแม้แต่นิดเดียว

    ปล่อย... ขอเวลาล้างตัวแปปนึงสิ- -ฮิบาริบอกก่อนที่จะพยายามแกะมือ

    ตุ๊กแกของยามาโมโตะ

    ไม่เห็นต้องไปล้างตัวเลยนี่... อืม...ยามาโมโตะเอาใบหน้าซุกลงไปบนบ่า

    บางของฮิบาริ

    ไม่งั้นฉันจะไม่อยู่นอนกับนายนะ- -*

    ...ก็ได้ๆ>O< แต่นายมีชุดเปลี่ยนรึไง?สุดท้ายยามาโมโตะก็ยอมปล่อย

    ฮิบาริไปแต่โดยดี

    นั่นสิ... ไม่มีหรอก- -

    ไม่มี..ก็ไม่ต้องใส่^O^/”

    ไอ้บ้า!!”หลังจากนั้นฮิบาริรีบเดินเข้าห้องน้ำทันที

    อะไรกัน-3- ไม่มีก็ไม่ต้องใส่ก็ถูกแล้วนี่....ยามาโมโตะทำหน้างอนๆก่อนที่จะ

    เพ่ง(?)ไปที่ประตู=.=

    ไม่ได้ล๊อกนี่นา...ยามาโมโตะพึมพำกับตัวเองเบาๆก่อนที่จะเผยยิ้มออกมา

    เบาๆ ก่อนที่จะค่อยๆเปิดประตูออกและแทรกตัวเข้าไปพร้อมกับล็อกประตู

    เอ๊ะ!!!”ฮิบาริสะดุ้งเฮือกเมื่อได้ยินเสียงล็อกประตูของยามาโมโตะ

    นะ...นาย...มะ...มีไร?ฮิบาริพยายามที่จะใจเย็นให้มากที่สุดก่อนที่จะคว้าเสื้อ

    มาปิดร่างกายเอาไว้

    ก็นายไม่ได้ล็อกประตูนี่นา ฉันก็เข้ามาได้สิยามาโมโตะบอกยิ้มๆก่อนที่จะ

    เดินเข้าไปใกล้ฮิบาริ

    อะ...ออกไปนะ..ฮิบาริพยายามที่จะถอยห่างจากยามาโมโตะให้มากที่สุด

    แต่สุดท้ายก็ไปจนมุมอยู่ที่กำแพง

    ฮ่าๆๆๆๆ ฉันไม่ทำอะไรนายหรอกน่า ทำไมต้องทำท่ากลัวมากขนาดนั้นด้วย

    ล่ะ?ฮิบาริมองไปที่ยามาโมโตะที่กำลังระเบิดหัวเราะอย่างงงๆ

    หะ...หัวเราะอะไรของนาย..ฮิบาริทำแก้มป่องๆก่อนที่จะพูดด้วยน้ำเสียง

    งอนๆ

    ฮ่าๆๆๆๆ ก็...ฮ่าๆๆๆๆ ขอโทษนะๆ คือฉันแบบว่า= =;;;”ยามาโมโตะที่หัวเราะ

    เป็นพักๆเมื่อกี้เริ่มเหงื่อตกเมื่อเห็นว่าร่างบางเริ่มมีน้ำตาคลออยู่เล็กน้อย

    .....

    ฮิบาริ.. อย่าร้องสิ ฉันขอโทษๆT^T”

    ปะ..เปล่า ฉันปวดหัวนิดหน่อย..ฮิบาริบอกก่อนที่น้ำใสๆจะไหลลงมอาบแก้ม

    ขาวเนียน

    อะ..อ้าว..ยามาโมโตะนั่งลงพลางมองดูใบหน้าหวานของฮิบาริที่หลับสนิท

    อยู่

    ...แย่จัง คงต้องล้างตัวให้ซะแล้วสิยามาโมโตะพึมพำเบาๆก่อนที่จะค่อยๆ

    อุ้มร่างบาง...

    [1 ชั่วโมงผ่านไป]

    อื้อ...ร่างบางครางก่อนที่จะลืมตาขึ้นช้าๆอย่างงัวเงียก่อนที่กลิ่นหอมหวาน

    ของอาหารจะลอยมาแตะจมูกของฮิบาริ

    ตื่นแล้วหรอ^^?ร่างสูงถามและค่อยๆรินน้ำเปล่าใส่แก้ว

    ...อะไรน่ะ

    ข้าวไง^O^ กินซะ จะได้มีแรง แล้วอย่าลืมทานยานะครับ^^”ยามาโมโตะ

    บอกพลางก้มลงจูบหน้าผากของฮิบาริและเดินออกไป

    ...จะ...เจ้าบ้า-/////-ฮิบาริหน้าแดงซ่านก่อนที่จะค่อยๆหยิบถ้วยโจ๊กที่อยู่

    ข้างๆเตียงมาทาน

    [ทางด้านยามาโมโตะ]

    คุณยามาโมโตะครับเสียงสุขุมของมุคุโร่ดังขึ้นเมื่อสังเกตเห็นว่าคุณชาย

    ประจำบ้านยิ้มน้อยยิ้มใหญ่มากกว่าปกติ

    มีอะไรหรอ^^มุ-คุ-โร่~”มุคุโร่เริ่มออกอาการเหงื่อตกก่อนที่จะหันหน้าไป

    ทางอื่น

    ท่านทาเคชิค่ะโคลมเรียกร่างสูงก่อนที่จะส่งคำถามบางอย่าง..

    ท่านกำลังถูกใจลูกหนี้คนนี้อยู่ใช่มั้ยค่ะ?^^”

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×