[BL]แน่นอนว่าผมคือตัวร้ายที่เป็นยมทูตและผม"จน"มาก - นิยาย [BL]แน่นอนว่าผมคือตัวร้ายที่เป็นยมทูตและผม"จน"มาก : Dek-D.com - Writer
×

    [BL]แน่นอนว่าผมคือตัวร้ายที่เป็นยมทูตและผม"จน"มาก

    โดย zudfah

    ผมรู้ตัวว่าผมอยู๋ในนิยายเรื่องหนึ่ง ที่จุดจบของผมคือต้องตายอย่างทรมาน แต่แบบเตงครับ ที่ผมกลับมาไม่ได้มาแก้แค้นเตงครับ แค่มาตามสัญญาที่เคยให้ไว้

    ผู้เข้าชมรวม

    90

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    90

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    11
    จำนวนตอน : 0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  14 มี.ค. 63 / 16:08 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

                    

    “รุ่นน้องมาร้องไห้อะไรตรงนี้ครับ?”

    นั้นเป็นครั้งแรกที่ วัลดัส ได้เจอกับรุ่นพี่ ลูเซียโน่ หรือ ลูซีอาโน่ โดโนแวน เขาเป็นผู้ชายที่มีใบหน้าตายด้าน แต่ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเขามีใบหน้าเหมือนรูปปั้นที่เหล่าเทพเจ้าบรรจงปั้นเขาขึ้นมา หางตาที่ท้อลงมา จมูกโด่ง ริมฝีปากบางสีชมพูดูสุขภาพดี คิ้วโก่ง ใบหน้าเรียวสวย และที่ขาดไม่ได้คงเป็นนัยน์ตาสีน้ำทะเลลึกของเขา มันมีเป็นสิ่งที่มีเสน่ห์เป็นอย่างมาก

    “ผมไม่ได้ร้องสักหน่อยครับ” วัลดัสพูดก่อน จะรีบใช้แขนเสื้อเช็ดน้ำตาของตัวเอง

    “จะร้องก็ไม่เป็นไรหรอกนะ ไม่เห็นหน้าอายเลย” รุ่นพี่หน้าตายเอ่ยขึ้น

    “แต่ลูกผู้ชายเขาไม่ร้องไห้กันหรอกนะครับ” รุ่นพี่หน้าตายเลิกคิ้วขึ้น ก่อนจะเดินเข้ามาใกล้เขา แล้วตบบ่าเขาเบาๆ “นี่พ่อพี่เคยสอนพี่ว่าลูกผู้ชายต้องไม่ร้องไห้”

    รุ่นพี่ขำเบาๆและพูดต่อ “พี่ทำตามที่เขาสอนตลอด” เขายิ้มบางๆ “แต่มาถึงจุดหนึ่งที่พี่ฉุดคิดได้ว่าการร้องไห้ก็ไม่ได้แย่”

    “มันออกจะดีด้วยซ้ำ การไม่ร้องไห้ไม่ได้ทำให้นายเป็นลูกผู้ชายหรอกนะ” รุ่นพี่มองมาที่เขาก่อนจะพูดต่อ “รู้ไหมว่าทำไมพี่ถึงเข้ามาหาน้องทั้งๆที่พี่แค่เมินเฉยก็ได้” นั้นสินะทำไมกัน

    "มันก็แค่เหตุผลง่ายๆที่เหมือนเห็นภาพน้องเป็นตัวพี่ในสมัยก่อน" ตัวของรุ่นพี่ในสมัยก่อน? "รุ่นพี่..." รุ่นพี่หน้าตายหันมาตามเสียงเรียกของวัลดัส "เรามาทำสัญญากันดีไหมครับ" รุ่นพี่หน้าตายเลิกคิ้วขึ้นอีกครั้ง "สัญญา?"

    "ใช่ครับ" วัลดัสขำ "สัญญาของเด็กๆ"

    "แต่มันมีค่ามากนะครับ" เขายิ้ม ในขณะที่รุ่นพี่หน้าตายกำลังขมวดคิ้ว "จะทำสัญญาว่าอะไรล่ะ?" รุ่นพี่หน้าตายถามวัลดัส 

    "เอายังงี้ไหมครับ เราจะปกป้องกันและกันดีไหมครับ?" วัลดัสถาม "หา!?สัญญาแค่นี้เองหรอ" รุ่นพี่หน้าตายพูด 

    "ถ้ามันแค่นี้พี่ก็ปกป้องผมให้ได้นะครับ ผมก็จะปกป้องพี่" วัลดัสกล่าวประโยคนี้ด้วยน้ำเสียงกวนประสาท

                                           "อื้ม!!ปกป้องอยู่แล้วล่ะ ก็พี่ถูกชะตานายเข้าและนี่หน่า"

            ในชีวิตวัลดัสไม่เคยเห็นใครที่ยิ้มออกมาบริสุทธิ์ขนาดนี้มาก่อน รอยยิ้มบริสุทธิ์ที่มากับรุ่นพี่หน้าตายคนนี้

                ไม่กี่สัปดาห์ต่อมาก็มีข่าวว่ารุ่นพี่หน้าตายคนนั้นฆ่าตัวตาย ไม่มีใครรู้เหตุผลที่แท้จริงของเขา 


    *************************************

    เข้าสู่ช่วง Talk with writer

    เปิดเรื่องไหมอีกแน้ว แง้พล็อตเตมหัว เรื่องนี้ไม่ดราม่าจีงๆนะคะเตง ตัวเอกรุ่นพี่ลูซค้าบ ส่วนน้องวัลอันนี้พระเอกรึป่าวไม่รู้เหมือนกันค่ะ ส่วนเรื่องเก่าแต่งต่อแน้ๆค่ะ แต่ไม่รู้เหมือนกันว่าวันไหน เพราะเรื่องนี้เรื่องหลักค่ะ

     

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น