[Fic] คุณชายไฮโซ กะ นายกะล่อน

คุณชายไฮโซ กะ นายกะล่อน

ณ คฤหาสน์หลังโตมหึมามหาโอฬารหลังหนึ่งหลังนี้ ที่ทุกคนภายนอกผ่านไปผ่านมามักจะคิดว่าอยู่แล้วสุขสบาย น่าอบอุ่น แต่จริงๆแล้วมันกลับกันทุกอย่างต่างจากที่ทุกคนคิด...
ภายในคฤหาสน์หลังนี้มีทุกอย่าง ทั้งทรัพย์สินเงินทอง เหล่าบริวาร มีทุกอย่างที่อยากให้มี แต่กลับมีผู้อาศัยที่เป็นเจ้าของคฤหาสน์อยู่เพียงแค่หนึ่งเดียวเท่านั้น คือ เยซอง ที่เป็นลูกชายคนเดียวของคฤหาสน์หลังนี้ เค้าเป็นคนดังของสังคม มีหน้ามีตาต่อวงศ์ตระกูล ทุกคนรู้จักเค้ากันทั้งโลก!! แต่เค้ามีนิสัยที่ชอบเงียบขรึม เป็นคนเย็นชา แต่ก็มักจะแอบเหงาแอบเศร้าบางเพราะเค้าขาดความอบอุ่นจากพ่อแม่ พ่อกับแม่ของเยซองต้องไปทำงานดูแลบรัทอยู่ที่ต่างประเทศ ไม่สามารถเจอหน้ากันได้บ่อยนัก ซึ่งนั้นทำให้เยซองต้องเป็นคนที่เย็นชา ไม่เฮฮากับใครนอกจาก ลี ดงแฮ คนที่เค้าชอบนั่นเอง...
วันนี้วันอะไรเอ่ย...ทายซิ เยซองพูดอย่างยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ผ่านทางหูโทรศัพท์
[วันจันทร์ป่ะ หรือว่าวันนัดญาติของชั้นน้าาาา] ดงแฮพูดตอบ
ไม่ใช่ นายตอบดีๆดิ คิดบ้าง
[วัน...วันเกิดพาดา!! ใช่แล้ววันนี้วันเกิดพาดา ขอบใจมากเลยนะเยซองที่โทร.มาบอกน่ะ ชั้นเกือบจะลืมไปแล้วซิ แย่จริงๆเลยเรา งั้นแค่นี้ก่อนนะ ชั้นจะไปซื้อของขวัญให้พาดาซักหน่อย บ๊ายบ่าย...]
อาร่ายกันอ่ะ วันนี้วันเกิดของชั้นนะ...ทำไมนายจำไม่ได้อ่ะ ฮืออออ!! ฮืออออ!!! TT0TT เยซองร้องฟูมฟายโวยวายอย่างน้อยใจหลังจากที่ดงแฮวางสายไป
คุณหนูครับ คุณแม่คุณหนูโทร.มาอวยพรวันเกิดน่ะครับ ลุงผู้เป็นผู้จัดการของคฤหาสน์หลังนี้เอ่ยขึ้น
บอกเค้าด้วย ว่าผมไม่รับคำอวยพร!!! เยซองพูดอย่างหงิดหงิดก่อนจะเดินคว้าเสื้อแจ็กเก็ตตัวโปรดออกไปยังรถเก่งสีขาวคันหรู แล้วเหยียบมิดขับเคลื่อนออกจากคฤหาสน์อย่างโมโห
คุณหนูจะไปไหนน่ะ ลุงผู้ช่วยเอ่ยพึมพำอย่างเป็นห่วง
กริ๊ง!!!!
สวัสดีครับ
[คุณลุงเหรอครับ ขอสายเยซองหน่อยซิครับ โทรเข้าเครื่องเค้าก็ไม่ติด] ดงแฮเอ่ยถามขึ้น
คุณหนูไปข้างนอกครับ
ดึกป่านนี้จะไปไหนกันนะ งั้นฝากบอกให้เค้าโทร.กลับด้วยนะครับลุง
ครับๆ...

ทั้งพ่อทั้งแม่เลย! ที่ทิ้งเราไป วันเกิดก็ไม่มาหากันเลย...ฮือออ...Y^Y ดงแฮก็เหมือนกัน...วันนี้วันเกิดชั้นนะ มัวแต่สนใจไอ้พาดาอยู่ได้ฮือออออออ....!!!! TT0TT เยซองพูดพึมพำอย่างน้อยใจ ก่อนจะยกมือขึ้นปาดน้ำตาที่ไหลรินออกมา น้ำตาที่ของเยซองที่เอ่อคลออยู่ทำให้สายตาของเยซองพร่ามัวและด้วยช่วงเวลาที่มืดกลางคืนประกอบกับความเร็วแรงของรถยนต์ที่เยซองขับอยู่อย่างเสียสติ จึงทำให้เยซองเสียหลักรถโค้งไถลคว่ำข้างทาง จนรถพังยับเยิ่นและร่างของเยซองก็ยังคงคาอยู่ด้านในด้วยสภาพที่มีบาดแผลและหยดเลือดเอ่อนองที่บิเวณศีรษะ...
อึนยอกกกกกก!!!!! เร็วๆหน่อยซิ! สายมากแล้วนะ เดี๋ยวไปหาคุณยายที่ไร่ไม่ทันหรอก ซองมินเอ่ยเร่งอีกคนอย่างรีบร้อนอยู่หน้าบ้านหลังน้อยๆที่แสนจะอบอุ่น
มาแล้วๆๆ!!!
มัวแต่ทำอะไรอยู่อ่ะ สายแล้วรู้มั้ย! ซองมินบ่นใส่อย่างหงุดหงิด
ก็เหมือนเดิมนั่นแหละ ถามมากจริงๆเลย
ถามหน่อยเหอะ ไอ้หนุ่มตายี๋นั่นมันหล่อตรงไหนฮะ!!! เห็นจูบเช้าจูบเย็น
ก็เค้าหล่อตจริงๆนี่น่าาาาา...^_^ อึนยอกพูดพรางยิ้มเขิน
กะไอ้แค่รูปโปสเตอร์เนี้ยนะ!!
มันเรื่องของชั้นนะ รีบไปกันเหอะ ถามอยู่นั่นแหละ บ่นยิ่งกว่าแม่ชั้นอีก อึนยอกบ่นบ้างก่อนจะขึ้นซ้อนท้ายมอ'ไซค์ของซองมิน เพื่อจะมุ่งหน้าไปยังบ้านไร่ฟักทองของคุณยายของเค้า...~