(fic infinite) ` whale heart ✧ kyujong ✧

ลำดับตอนที่ #2 : whale heart ✧ o n e

WHALE HEART 

kyujong ft. infinite

♥♥O N E♥♥

♥♥O N E♥♥

        


        ✿ซองจง::SAY✿

        "ตื่นไปโรงเรียนได้แล้วซองจง ลูกตื่นสายแล้วนะ"





        เชี่ย.. กูฝันไปหรอวะ.. โล่งอกเงย.. ขอบคุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์ทั้งหลายที่ทำให้ผมได้อยู่รอดนะครับ




        ผมพูดในใจพร้อมกับเอามือปาดเหงื่อที่ไหลลงมาที่ใบหน้าของผมอย่างกับสึนามิมาถล่มที่ใบหน้าผม โหย.. ถ้าผมไม่ได้แม่ปลุกป่านนี้ผมคงสลบในฝันแหละแง น่ากลัวจริงๆต่อไปนี้จะสวดมนต์คาถาชินบัญชรทุกวันแหละเห้อ น่ากลัวโวย




        หลังจากที่ผมอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็รีบคว้าข้าวเหนียวหมูปิ้งที่แม่ซื้อมาทิ้งให้ผมไว้ตอนเช้าละก็ออกไปทำงานกับพ่อพร้อมกัน "โฮ่ง โฮ่ง แฮ่กๆ.." ไก่แจ้ร้องเรียกผมก่อนที่ผมจะล็อคประตู ไม่ต้องแปลกใจไก่แจ้บ้านผมร้องโฮ่งอยู่แล้วเพราะมันเป็นหมาพันธุ์ชิสุอาโนเนะอุอิ ตอนเด็กผมจำสับสนไงเห็นหมาทีไรก็เรียกว่าไก่แจ้ ทำให้หมาตัวนี้ต้องชื่อไก่แจ้ สงสารหมาเนอะสงสัยมันทำบาปกรรมไว้มากโขทีเดียวแหละ5ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ




        "พี่ก่อนนะเฝ้าบ้านดีๆละ อย่าให้โจรเข้าบ้านละ ถ้าโจรหน้าตาดีก็ยอมไปเหอะบาย" ผมอาลัยอาวรณ์กับไก่แจ้สักแปปนึงละก็ขยี้หัวมันแรงๆละก็ล็อคประตูแล้วรีบวิ่งไปก่อนจะโบกรถแท็กซี่ วันนี้ขอไม่ขึ้นรถเมล์ก็แล้วกันนี่ยอมเสียตังค์เพื่อกันอันตรายนะเนี่ย ผมนี่รอบคอบจริงๆ




        พอรถแท็กซี่จอดผมก็บอกชื่อโรงเรียนละก็นั่งหน้าข้างๆคนขับก่อนที่คนขับจะพยักหน้าละก็ออกรถไป เอาไงดีอะ วันนี้วันรับน้องม.4ด้วยแหละไปสายละต้องทำโทษแน่ ตายละไงซองจงมึงตายแน่กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด โอเคเป็นผู้ชายห้ามกรี๊ด แย้กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก 




        "ลุงครับบึ้นเร็วๆหน่อยครับ"ผมเร่งให้คนขับแท็กซี่ขับเร็วๆเพราะมันใกล้เวลาประตูโรงเรียนปิดแล้ว โอย.. ขับแบบนี้หอยทากเป็นอัมพาตครึ่งซีกยังแซงเลยนะครับลุง สงสัยเขาคงอยากให้ลูกค้าของเขารู้สึกปลอดภัยมั้งเลยขับช้าเป็นปลาตะเพียนว่ายทวนน้ำ




        "พี่กลัวน้องจะกลัวไง พี่เลยขับช้าๆให้น้องไงฮร้า"ลุงคนขับจากตอนแรกใส่หมวก ตอนนี้เขาปล่อยมือจากพวงมาลัยหนึ่งข้างละก็ถอดหมวกออก นั่นทำให้ผมเห็นหน้าเขาชัดๆ เขา... เขาคือ.. 




        เขาคือ...




        เขาคือ..กะเทย.......................................................................................




        ริมฝีปากหนาทาด้วยลิปสีชมพูวาว โหนกแก้มที่นูนออกมาทาด้วยบัชออนสีแดงอ่อน รูจมูกบานราวกับจานดาวเทียม และทั่วใบหน้าทารองพื้นจัด นี่ลุงเขาจะมาแสดงละครลิงหรอ ตอบ!!!!! เห้ย ทำไมกะเทยต้องตามมาหลอกหลอนผมด้วยถึงเขาจะไม่เหมือนคนที่ผมฝันถึงแต่ผมก็กลัวนะเห้ย เมื่อไหร่จะถึงโรงเรียนเร็วๆวะกลัวนะเว้ย




        "ลุงบึ้นเร็วๆเลยไม่ต้องกลัว ให้ไวเลยครับ"ผมสั่งด้วยเสียงเข้มๆละก็หันหน้าไปข้างหน้าถนนที่ตอนนี้มีรถพอสมควรแต่ไม่ถึงกับมากอะไรหรอก ก่อนที่จะหยิบข้าวเหนียวหมูปิ้งมากินระหว่างทาง




        "น้องกินอะไรหรอจ๊ะ"ลุงกะเทยฮิปโปถามผมด้วยน้ำเสียงแหลมๆ โหย..หลอกหลอนซะจริง ผมทำบาปมาเยอะจริงๆสินะขอพื้นที่ให้ผมร้องไห้เป็นภาษามอญหน่อยแง




        "กินข้าวเหนียวหมาปิ้ง"ผมตอบแบบกวนๆไปให้เขาละก็รีบยัดข้าวเหนียวหมูปิ้งใส่ปากให้เร็วที่สุด ละในที่สุดมันก็หมดจนได้แล้วผมก็หยิบขวดน้ำที่อยู่ในกระเป๋ามาดื่มให้จัดเต็มเหมือนชีวิตนี้ไม่กินน้ำมาทั้งชีวิตจนมันหมดขวด




        "สุดหล่อเป็นคนสกลนครหรอจ๊ะถึงได้กินหมาเนี่ย"




        "เปล่าอะ ผมเป็นคนทุกที่"ผมตอบไปแล้วก็มองที่มิเตอร์แท็กซี่ แล้วก็ควานหากระเป๋าที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงก่อนจะหยิบขึ้นมาละก็หยิบแบงค์ร้อยกับแบงค์ห้าสิบมาเพื่อจะจ่ายให้กับลุงกะเทยฮิปโป




        เอี๊ยดดด...




        เสียงเบรกรถแท็กซี่ที่ลุงกะเทยฮิปโปเบรกหน้าโรงเรียนพอดิบพอดี ละก็เป็นดังที่คาดไว้ เพราะประตูใหญ่โรงเรียนปิดแล้วเหลือแต่ประตูเล็กที่ไว้ให้คนมาสายเข้าเปิดอ้าไว้รอความม้วยมรณ์ของผม คิดแล้วเศร้าใจขอไปกินไข่ปิ้งแปป




        "ถึงแล้วจ้ะสุดหล่อ ฝากใจไว้ที่พี่ได้นะจ๊ะ"




        "กูจะฝากตีนไว้ที่มึงละเนี่ย"ผมรีบพูดแล้วเอาตังค์ไว้ที่หน้ารถก่อนจะรีบเปิดประตูลงไปจากรถเพราะกลัวว่ากะเทยฮิปโปจะมาตบผมเนี่ยแหละ เห้อม เล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับซองจงคนแมนแดนคนเกลียดกะเทยเนี่ย 




        "น้องมาสายหรอครับ"พอผมก้าวเท้าผ่านประตูเล็กไปก็เจอรุ่นพี่ที่ตาตี่ๆทักผมขึ้นและในมือเขาก็มีใบรายชื่อ น่าจะเป็นใบรายชื่อไว้จดคนมาสายมั้ง วันนี้ไม่ใช่วันแรกที่ผมมาโรงเรียนนี้หรอก นี่เป็นวันที่สามที่ผมเข้ามานั่นแหละ และตอนนี้ก็มีแต่เด็กมอปลายทั้งนั้นและไม่มีมอต้นกับอาจารย์เพราะวันนี้เป็นวันรับน้องแบบเบาะๆ ก็ได้ยินเขาคุยกันอะ




        "ผมมาเช้ามั้งครับพี่"ผมตอบรุ่นพี่ตาตี่ๆคนนั้นไปและก็เลื่อนสายตาไปมองที่ป้ายชื่อที่แขวนคออยู่บนหน้าอกของเขา




        พี่ซองกยู




        ซองกยูหรอ อ่อ ผมจำได้เขาเป็นรุ่นพี่ที่ดูเก๊กๆขรึมๆยังไงก็ไม่รู้ ดูไปดูมานี่เขากำลังหลับตาพูดกับผมอยู่หรือเปล่าเนี่ย บางทีก็อยากจะกระโจนไปแหกตาเขานะ ตาพี่เขาตี่มากอะแบบตี่จนไม่รู้จะตี่ยังไงแล้วอะ feeling--สงสารจนไม่รู้จะอธิบายเป็นภาษาคนยังไง




        "อย่ากวนว่ะน้อง"เอ้า.. มาขึ้นวงขึ้นว่ะได้ไงวะเนี่ย คนอุตส่าห์ตอบแบบน่ารักๆไปแล้วดูเขาตอบกลับมาดิ เดี๋ยวๆๆอย่าให้ขึ้นนะเดี๋ยวจะลงไม่ได้ โอเช..มันไม่ใช่มุขโอเคปะไม่ต้องว่าว่ามุขแป้กหรอก เชอะ




        "ก็ไม่ได้กวนอะพี่"ผมตอบไปและก็เดินไปหาพี่อีกคนนึงที่รวยฟันอะเพื่อจะเอาป้ายชื่อที่เขาแขวนกัน แล้วพอผมหันหน้าไปมองข้างหลังก็เจอพี่ซองกยูเดินตามมาด้วยสีหน้าหงุดหงิดและหงิดหงุด และผมก็รีบเดินเร็วกว่าเดิมเพื่อจะหนีพี่เขา




        "น้องบอกมาชื่ออะไร"พี่ซองกยูตามมาทันว่ะ พี่เขาเอามือจับไหล่ผมไว้แล้วกระชากให้ผมหันไปหาเขาแบบกึ่งเบากึ่งแรงอะ ก็มันเรียกไม่ถูกอะจะบอกว่าเบามันก็ไม่ใช่ จะบอกว่าแรงเดี๋ยวจะหาว่าพี่ซองกยูเป็นคนรุงแรงอีก เห้อมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ




        "ตะไมต้องบอกด้วยละครับ"ผมหยอกเขาไปแล้วก็หันตัวหนีพี่เขา พี่เขาดูน่าแกล้งมากอะแบบตาตี่ๆและทำตัวขรึมๆ โอยน่าแกล้งๆๆๆๆๆๆ พี่เขาคงคิดว่าการทำตัวงี้คงจะมีคนกลัวสินะ งั้นก็ยกเว้นผมไว้คนหนึ่งก็แล้วกันแบร่




        "ก็บอกมาดิวะ จะได้จดชื่อคนมาไม่ตรงเวลาไม่มีความรับผิดชอบไม่มีระเบียบวินัยและก็ไม่.."




        "ลี ซองจง"ผมพูดตัดหน้าพี่เขาเพราะผมไม่อยากฟังเสียงบ่น ขนาดแม่ผมบ่นผมยังใส่หูฟังแล้วเปิดเสียงสุดๆเลยอะแล้วจะเอาอะไรกับพี่เขาถ้าพี่เขาบ่นอะ ผมก็เลยต้องพูดตัดหน้าไปก่อนดิจะได้เลิกบ่นเป็นคนแก่ตาตี่ชอบบ่น




        "ลี ซองจงหรอ อืม.."พี่ซองกยูพึมพำแล้วก็ก้มหน้าลงไปหารายชื่อผม แล้วผมก็เดินหนีพี่เขาไปหาพี่รวยฟันต่อ 




        "พี่ ผมมาเอาป้ายชื่ออะ"ผมบอกพี่รวยฟันคนนั้น แล้วก็ก้มหน้าลงไปมองที่หน้าอกพี่เขาเพื่อดูป้ายชื่อเหมือนเดิมที่มองพี่ซองกยูแหละ ไม่ใช่ผมโรคจิตที่จะมองหน้าอกคนอื่นหรอกนะหึ่ม




        พี่ดงอู




        "น้องชื่ออะไรครับ"พี่ดงอูถามผมก่อนที่ผมจะก้มหน้าลงไปตอบแล้วเมื่อผมยังไม่ทันที่จะได้ตอบก็มีคนชิ่งผมไปตอบแล้ว "ชื่อลี ซองจง" พี่ซองกยูนั่นแหละคนเดิมที่ตาตี่อะมาแย่งผมตอบ จะแย่งทำไมอะโว้ะ




        "รู้ดีนะเนี่ยมึงเนี่ยกิ้วๆ"พี่ดงอูพูดแซวๆพี่ซองกยู และทำให้ผมต้องหันไปมองหน้าพี่ซองกยูที่อยู่ข้างๆผมตอนนี้เขาดูหน้าแดงๆนิดหน่อย เป็นไรอะร้อนหรอหรือว่าเขินอะ




        "รู้ดีอะไรมึง ก็กูเพิ่งถามน้องเขามาปะกี้ เนอะซองจงเนอะ"พี่ซองกยูหันมาถามความเห็นด้วยกับผมด้วยน้ำเสียงแปลกไปก่อนหน้านี้และก็ยักคิ้วสองทีให้ผม แหม่..พอมีใครแซวนิดหน่อยถึงกับเปลี่ยนน้ำเสียงเป็นเสียงน่ารักเชียวไม่เหมือนขรึมตอนนั้นเงย




        "ใช่หรอพี่"ผมบอกแบบกวนๆให้พี่เขา นั่นทำให้เขาดูหน้าหงิกเหมือนเดิมเห็นแล้วดูสะใจอะเห็นพี่เขาหงุดหงิดแล้วมีความสุขมากครับ พี่เขาดูเหมือนเด็กน้อยมากอะแม้ว่าเขาจะตัวสูงไปก็เหอะแต่เขาก็ดูเด็กน้อยอยู่ดี




        "ก็ปะกี้พี่เพิ่งถามเราไปปะกี้ไม่ใช่ไงวะ"นั่นไง...แล้วพี่เขาก็กลับมาเป็นคนเดิม โหยไรวะเปลี่ยนอารมณ์เร็วเหมือนจิ้งจกเปลี่ยนสีเลย ไม่ดิต้องกิ้งก่าดิวะ ขอโทษทีพอดีฉลาดไปหน่อยความฉลาดก็เลยล้นสมอง




        "อะน้อง"พี่ดงอูพูดแทรกขึ้นมาแล้วก็ยื่นป้ายชื่อของผมมาให้





        น้องซองจง




        แล้วผมก็หยิบขึ้นมาแล้วเอามาสวมไว้ที่คอแบบคนอื่นๆ "ซองจงไปนั่งรวมกับคนมาสายเลย" พี่ซองกยูบอกแล้วก็ชี้ไปทางที่คนมาสายเขานั่งกันแล้วผมก็เดินตรงไปที่พี่เขาชี้แล้วก็นั่งลงระหว่างคนที่ชื่อ น้องอูฮยอน กับ น้องซองยอล เพราะที่ตรงนั้นมันว่างพอดีไง



        


        
        "กยูมึงชอบน้องซองจงแงะ?"ดงอูถามเพื่อนสนิทของตัวเองอย่างเบาๆเพื่อให้ได้ยินกันแค่สองคน นั่นเป็นคำถามต้องห้ามที่ซองกยูไม่คิดว่าเพื่อนของเขาจะมาถามแบบนี้




        "ก็..."




        "ก็อะไรละไอ้.." 




        "ก็..ก็ไม่ได้ชอบอะ ไอห่าใครจะไปชอบวะ มึงดูดิเด็กอะไรเจอเพื่อนไม่กี่นาทีก็ตบหัวเพื่อนละ เด็กเวรจริงๆ" ซองกยูตอบแล้วทำหน้าเอือมและก็ชี้มือไปทางซองจงให้ดงอูดู ในขณะที่ซองจงก็ตบหัวเพื่อนที่นั่งอยู่ข้างๆของเขาด้วยความสะใจละก็หันไปหัวเราะคิกคักกับเพื่อนที่อยู่อีกข้างนึง





        "ความจริงอะหน้าซองจงก็ดูคุ้นๆนะเว่ยเหมือนเคยเจอที่ไหน...อืม..... แต่ก็จำไม่ได้ว่ะ" ดงอูพูดพึมพำคนเดียวแล้วละสายตาจากซองจงแล้วหันไปมองอีกคนนึงที่เพิ่งเดินเข้ามาจากประตูโรงเรียนและในมือเขาก็เต็มไปด้วยถุงขนมที่หิ้วไว้ประมาณ4-5ถุง





        "กว่ามึงจะเสด็จมาได้เนอะคุณย่า" ซองกยูทัก โฮย่า ที่เพิ่งเดินเข้ามาแล้วเอาถุงขนมวางไว้บนโต๊ะข้างๆกับป้ายชื่อของน้องๆม.4ที่ทำซ้ำมาและอยู่ตรงหน้าของดงอู ดงอูลุกขึ้นยืนจากเก้าอี้ก่อนจะหยิบป้ายชื่อที่ใกล้หล่นจากโต๊ะ แต่โฮย่าก็คว้าป้ายชื่อมาเสียก่อนแล้วยื่นให้ดงอูเพื่อนกลุ่มเดียวกันของเขา แล้วดงอูก็นั่งลงพร้อมกับจัดการเรียงป้ายชื่อใหม่





        "โทษทีว่ะกูเพิ่งไปเคลียตารางงานจัดการเด็กๆในสต็อกกูอยู่ อย่าทำหน้าเอือมดิไอดงอู กูซื้อขนมมาไถ่โทษพวกมึงแล้วละเนี่ย" โฮย่าเอ่ยขึ้นอย่างรู้สึกผิดแบบนิดหน่อยและน้อยนิด แล้วก็หยิบโอริโอ้ขึ้นมาจากถุงขนมและก็แกะเพื่อที่จะป้อนดงอูกับซองกยูที่ทำหน้ามุ่ยเพราะเพื่อนตัวดีของเขานั่นเอง ถ้าโฮย่ามาเร็วกว่านี้พวกเขาก็คงไม่ต้องทำงานหนักหรอก




        "ไม่ต้องป้อนๆกูกินเองได้" ดงอูเบือนหน้าหนีโฮย่าที่พยายามเอาโอริโอ้มายัดใส่ปากเขา แล้วดงอูก็คว้าแล้วใส่ปากตัวเองก่อนจะเคี้ยวตุ้ยๆในปาก "มึงลืมบิด ชิมครีม กับจุ่มนมไปปะ" ซองกยูร้องทักดงอูที่เพิ่งกลืนโอริโอ้ไปปะกี้นี้ เห็นงั้นโฮย่าก็เลยหยิบชิ้นใหม่ขึ้นมาละก็บิด ก็แล้วใช้ลิ้นเลียครีม แล้วก็เอาไปจุ่มกับหน้าอกของซองกยู




        "เล่นเหี้ยไรมึงเนี่ย" ซองกยูตกใจกับสิ่งที่โฮย่าทำ เขารีบถอยหลังหนีแล้วยกมือสองข้างขึ้นมาปิดหน้าอกไว้ราวกับตัวเองเป็นสาววัยแรกแย้มที่โดนหนุ่มๆหลอกแต๊ะอั๋ง "พวกมึงเลิกเล่นกันได้ละ ไป๊ๆไปรีบจัดการกับน้องๆก่อนดิ๊" ดงอูเหนื่อยใจกับเพื่อนๆของตัวเองที่โตแต่ตัวเพียงอย่างเดียว ดงอูลุกจากเก้าอี้แล้วเดินมาข้างโต๊ะก่อนจะดันหลังเพื่อนสองคนนี้ไปหาน้องม.4ที่นั่งเข้าแถวอย่างเป็นระเบียบและเต็มไปด้วยความเสียงดังและวุ่นวาย




        ซองกยู ดงอู และโฮย่าขึ้นมายืนบนเวทีข้างๆกับมยองซูที่กำลังนั่งพูดคุยกับน้องๆที่นั่งอยู่หน้าแถวด้วยความเฮฮาบวกความบ้าบอ ซองกยูกระซิบกับมยองซูว่าให้พูดเข้าเรื่องเกี่ยวกับเรื่องที่สำคัญได้แล้ว เพราะเดี๋ยวจะมีเวลาสังสรรค์กับน้องๆได้ไม่มาก ซองกยูก็เลยรีบเร่งให้มยองซูพูดและดงอูก็ส่งไมค์มาให้มยองซู





        "หันโหลเตสนึงส่องซั่ม..ซั่ม..ซั่ม แล้วแม่งจะเอ็กโค่ไปไหนวะไอสัด..สัด..สัด โหลๆ เออไม่เอ็กโค่ละนะ ก็ สวัสดีน้องๆทุกคนนะครับ พี่ชื่อมยองซูและพี่ก็เป็นประธานแม้จะไม่เต็มใจก็เหอะคือโดนบังคับมาเคนะ และคนนี้ชื่อซองกยูและนี่ก็ชื่อดงอูกับโฮย่านะ มาเข้าเรื่องเลยเนอะก็เนื่องจากโรงเรียนของเราเป็นโรงเรียนนะไม่ได้เป็นมหาลัยหรือเนอสเซอรี่ที่มีเด็กร้องอุแว้ๆทั้งวันนะ ดังนั้นทุกคนต้องเชื่อฟังรุ่นพี่ทุกคนนะ และวันนี้เป็นวันรับน้องแบบเบาๆก็ไม่มีไรมาก พี่ก็อยากให้น้องๆรู้จักกันและรักกันแบบที่น้องรักกางเกงในของน้องอะครับ คือวันนี้พี่ก็อยากให้น้องๆจับกลุ่มกัน กลุ่มละสามคนโดยภายในกลุ่มของน้องๆ น้องต้องรู้จักกับเพื่อนของน้องสองคนให้ดีที่สุด รู้มันชอบอะไรบ้าง บลาๆๆๆๆ เรียกได้ว่าน้องเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตมันเลยอะโอเคมั้ย พีี่ให้เวลาถึงพรุ่งนี้นะ และพรุ่งนี้พี่ก็จะพาน้องไปรับน้องที่ทะเลแห่งหนึ่งก็อย่างที่พี่บอกไปตั้งแต่ตอนนู้นแล้วนะ พี่จะพาไป3วัน2คืน โดยที่ไปแต่ละวันพี่ก็จะให้น้องๆทำกิจกรรมที่แสนน่ารักอุอินะครับ เตรียมเสื้อผ้าให้พร้อมเดี๋ยวพี่ถ่ายเอกสารเกี่ยวกับของที่ต้องนำไปวันพรุ่งนี้ให้นะ โอเคแล้วเจอกันบะบาย"

        

        ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
100%
สวัสดี
เรามาอัพแล้วตร้า
ดูไปดูมาเหมือนซองจงดูเมะเนอะแล้วซองกยูดูเคะอะ
5555555555555555555555555555555555
ซองจงดูแมนมากอะกรี๊ดไม่เหมาะกับหน้าฉวยๆเงย
#ฟิคปลาวาฬ
ติดแท็กด้วยนะ
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿

© themy  butter