(fic infinite) ` whale heart ✧ kyujong ✧

ลำดับตอนที่ #1 : whale heart ✧ อิน tro

WHALE HEART 
  kyujong ft. infinite  

♥♥อิน tro♥♥

 
 

♥♥อิน tro♥♥

          ร่างบางในชุดนักเรียนชายจับราวรถเมล์ไว้อย่างแน่นเพื่อกันตัวเองไม่ให้ล้มเมื่อรถเบรก เพราะรถเมล์สมัยนี้เบรกแบบไม่น่าให้อภัยเบรกแบบอ้อนฝ่าเท้ามะมะโลย เพราะงั้นควรจับไว้ให้แน่นอย่าปล่อยแม้แต่เสี้ยววินาทีเลยทีเดียว ปล่อยไปสักวิเดียวคือหน้าอาจจะคะมำแล้วก้มลงไปประทับจูบที่พื้นไม่ก็เท้าใครสักคนก็เป็นได้นะ







          ตอนนี้เหงื่อของเขาไหลเต็มทั่วหน้าและหลังราวกับว่าวันนี้เป็นวันสงกรานต์ ภายในรถเมล์คันนี้น่าจะมีคนไม่ต่ำกว่าสี่สิบคนนั่นทำให้เขารู้สึกอึดอัดและอยากจะให้ถึงหน้าโรงเรียนเร็วๆ เขารู้สึกว่าขนแขนขนขาเขาลุกไปหมดรวมทั้งตัวเกร็งอีกด้วยนั่นทำให้เขารู้ตัวว่าตัวเองต้องไม่ปลอดภัย







          เขาพยายามนึกว่าเขากินยาก่อนมาโรงเรียนหรือเปล่าเพราะเขามักมีโรคที่เขาชอบเป็นประจำ แต่ว่าอาการแบบนี้ไม่เคยเกิดกับเขาเลย สักพักเขาก็รู้สึกว่าเขาปวดบริเวณสะโพกและเขาก็ยังยืนเกร็งแบบเดิม พอเริ่มปวดตรงสะโพกมากๆนั่นทำให้รู้เลยว่าเขา...








          ปวดขี้








          'ใช่..กูปวดอึ แย้ก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!'







          เขาตะโกนในใจดังๆพร้อมกลั้นความปวดไว้ภายใต้หน้าที่เฉยเมย และเหงื่อก็ยังไหลลงมาที่หน้าเขาอีก เขาพยายามยกมือขึ้นมาปาดออกแต่ก็โดนมนุษย์ป้าจับแขนไว้เพราะกลัวที่จะล้มเมื่อรถเบรก







          'พ่อหนุ่มจ๋า ขอพี่จับหน่อยนะจ๊ะ พี่กลัวล้ม' มนุษย์ป้าพูดด้วยน้ำเสียงมีจริตและก็จับแขนเขาแน่นราวกับว่าเป็นเหาฉลามในขณะที่เขาเป็นปลาฉลามอยู่ในท่ามกลางผู้คนที่เบียดเขาโดยไม่รู้เลยว่าเขาปวดอึขนาดไหน







          'อะ..อะ ครับ' เขายิ้มหน้าแหยๆบวกกับยิ้มแบบกลั้นอึส่งให้ป้าเขา 







          'แหม่..แก่ปูนนี้เรียกตัวเองว่าพี่หรอ' (ทำตากรอกขึ้นไปด้านขวาบนพร้อมกับทำปากเป็นตัว ฏ)







          เขาพูดในใจและเอาหน้าตัวเองไปปาดกับแขนเสื้อนักเรียนตัวเองด้วยความจำทน และถอนหายใจเฮือกใหญ่ ความปวดตรงสะโพกเริ่มรุกรานครั้งใหญ่เขารู้สึกว่าตัวเองเริ่มทนกับการอั้นอึครั้งนี้ไม่ไหวแล้ว เขาต้องลงจากรถคันนี้ที่ป้ายหน้าให้ได้เพราะเขารู้ว่าที่ป้ายหน้ามีห้องน้ำสาธารณะใกล้ๆกับป้ายรถเมล์







          เขาค่อยๆหมุนรอบตัวพยายามสอดส่องหาช่องสอดแทรกตัวเพื่อที่จะลงเพราะใกล้ถึงแล้ว และสายตาเขาก็ไปประสานกับสายตาของกะเทยที่อยู่ด้านหลังของเขา และกะเทยคนนั้นก็ขยิบตาให้เขาและก็กัดริมฝีปากส่งให้ เขาหันหน้าหนีก่อนที่จะมองไปทางอื่น







          'มึงคิดว่าตัวเองเซะซี่มากมั้ยอิกะเทยแมงเม่าเข้ากองไฟ'







          เขาบ่นในใจและก็หาทางออกเหมือนเดิม ที่เขาต้องหาทางออกแบบนี้เพราะกลัวว่าถ้าลงไปแบบฟุ่บฟั่บฟึ่บฟั่บมันอาจจะชนคนอื่นแบบแรงๆก็ได้เดี๋ยวเขาจะด่าเอาทีหลังอายอีก







          เขาเริ่มรู้ว่ามีอะไรขยุกขยิกอยู่ที่บริเวณสะโพกของเขา เขาพยายามบอกตัวเองว่าเขาคงไม่ได้อึแตกบนรถหรอกใช่มั้ย ถ้าเป็นงั้นเขาคงอายยันเหลนบวชเลยแหละ และนั่นทำให้เขาใจกล้าพยายามหันหลังไปมองว่าตัวเองได้อึจริงๆหรือเปล่า และนั่นก็ทำให้พบว่า....!!!!!!!







          กะเทยคนนั้นกำลังจะเอื้อมมือมาจับตูดเขา!!!!!!!!!!!!!!!!







          ในขณะที่เขาพยายามอั้นอึ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!







          เขากับกะเทยคนนั้นประสานสายตากันก่อนที่กะเทยคนนั้นขยิบตาให้เขา แล้วเอามือไปจับหมับที่สะโพกกลมดิ๋งของเขาแบบเต็มๆพร้อมกับบีบและเค้นอย่างเต็มสตรีมและไม่ยั้งมือ 







          ย้ำ!!!!!!!!!!







          อย่างเต็มสตรีมและไม่ยั้งมือ!!!!!!!!!!!!








          "แย้กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"







          "ตื่นไปโรงเรียนได้แล้วซองจง ลูกตื่นสายแล้วนะ"

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

หวัดไม่ดี
จำไว้นะงืม
อินโทรมาละ
เดี๋ยวรอแปป
ตอนหนึ่งกำลังcome
โอเคนะร้วก
แท็กด้วยดิณ้า

#ฟิคปลาวาฬ

© themy  butter