ความดีของเจ้าม้านำ

เนื้อเรื่อง

นานมาแล้ว ณ สวนฟักทองยักษ์ที่กว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตา ยังมีนางฟ้าผู้หนึ่งที่อาศัยอยู่ในบ้านฟักทองยักษ์ พร้อมกับคทาขนไก่คู่ใจ ทุกๆวันเธอจะใช้เวทมนต์จากคทาขนไก่คอยรดน้ำให้แก่ต้นฟักทองและหมั่นดูแลอย่างสม่ำเสมอ ด้วยเหตุนี้สวนฟักทองจึงเต็มไปด้วยผลฟักทองยักษ์ที่อุดมสมบูรณ์  ซึ่งเจ้าของสวนที่แท้จริงก้อคือชาวสวนธรรมดาคนหนึ่งที่คิดว่าสวนฟักทองของเขาคือ ปฏิหาริย์ เพราะเขาไม่เคยรดน้ำดูแลสวนอย่างที่นางฟ้าทำเลยซักครั้งเดียว แต่ก็ยังมีผลฟักทองยักษ์อยู่เต็มสวนเพียงพอที่เขาจะสามารถนำไปขายและนำเงินมาใช้จ่ายได้ ทั้งมีเงินมากเพียงพอเท่าใดเขาก็ไม่เคยคิดจะอาบน้ำเลย ทำให้คนที่จะมาซื้อรังเกลียดไปตามๆกัน แต่เพราะความที่ฟักทองนั้นใหญ่ และ หอมหวาน จนหน้ากิน จึงมีบางพวกเท่านั้นที่อดทนจำใจซื้อ โดยการสวมหมวก และ ปิดจมูกให้มิดชิดเพื่อป้องกันเหาจากศีรษะของชาวสวน และ กลิ่นที่ไม่พึงประสงค์ ทำให้ ม้าน้ำ ซึ่งเป็นสุนัขแสนรู้ของชาวสวนด้วยความที่ไม่สามารถทนต่อการกระทำของชาวสวนได้และเพราะมันได้ยินพวกเต่าทองที่แอบมากินผลฟักทองกำลังนินทากันพอดีว่า
“แย่จริงเจ้าชาวสวนสกปรก! มีสิทธิ์อะไรที่จะมาเก็บผลฟักทองที่นางฟ้าอุตส่าห์คอยรดน้ำดูแลไปขาย”
“ใช่ เมื่อไรนางฟ้าจะเผยตัวซะทีนะ เจ้าชาวสวนจะได้ เลิกคิดเสียทีว่าสวนของตนคือ ปฏิหารย์”
เมื่อได้ยินดังนั้นเจ้าม้าน้ำจึงเข้าไปถามถึงความเป็นมาของข้อสนทนานี้ ได้ความว่า นางฟ้าที่ว่านั้นอาศัยอยู่ภายในผลฟักทองยักษ์ลูกหนึ่งที่ท้ายสวนฝั่งตะวันออก มันจึงเริ่มออกเดินทางมุ่งไปยังจุดหมายแต่เพียงลำพัง
        เนื่องจากสวนฟักทองนั้นกว้างใหญ่นัก จึงทำให้ไม่สามารถเดินทางได้ภายในเวลาที่กำหนดไว้ เจ้าม้าน้ำเร่งฝีเท้ายิ่งขึ้นแข่งกับพระอาทิตย์ที่มีแสงสัญญาณเตือนภัยว่ากำลังจะตกดินด้วยกลัวว่าชาวสวนจะสงสัย  มันเดินไปเรื่อยๆ ผ่านต้นฟักทองเป็นพันๆต้นแต่ก็ไม่มีทีถ้าว่าจะพบจุดหมาย  จนกระทั้งมันได้ยินเสียงหัมเพลงของใครบางคนจากที่ไหนสักแห่ง มันจึงวิ่งไปตามแหล่งเสียงนั้นหมายที่จะเป็นดั่งที่คิดพร้อมกับพึมพำไปด้วยว่า
“ใช่แน่ๆ ต้องใช่แน่ๆ”
เสียงนั้นชัดขึ้นเรื่อยๆและชัดมากยิ่งขึ้น มันหยุดอยู่ตรงผลฟักทองยักษ์ลูกหนึ่ง และเหลือบไปเห็นเด็กผู้หญิงที่กำลังฮัมเพลงและรดน้ำต้นฟักทองที่อยู่ข้าง มันจึงเริ่มการสนทนาด้วยการเห่าทักเล็กน้อย
“เออ..คือ ผมมาหานางฟ้าที่ดูแลต้นฟักทองครับ”
เมื่อนางฟ้าได้ยินดังนั้นก็หยุดฮัมเพลงและหันมาที่คู่สนทนา
“ฉันนี่แหล่ะคนที่เธอพูดถึง มีอะไรให้ช่วยหรือจ๊ะ”
เจ้าม้าน้ำมองหน้าที่แสนใจดีของเธอก่อนที่จะเริ่มต้นเล่าถึงสาแหตุที่มาที่นี่ตั้งแต่ต้นจนจบ
          เมื่อตะวันลับขอบฟ้า นางฟ้าและม้าน้ำจึงเริ่มออกทางไปยังบ้านของชาวสวนด้วยพรมวิเศษของนางฟ้า ด้วยเวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมง  เมื่อไปถึงนางฟ้าก็ทำข้อตกลงกับชาวสวนว่า ชาวสวนจะต้องหมั่นดูแลสวนฟักทองคนละครึ่งกับนางฟ้าและอาบน้ำวันละอย่างน้อย 2 ครั้ง เพื่อแลกกับพร 1 ข้อ ซึ่งชาวสวนตกลงที่จะทำตามนั้นและขอพรให้ตนมีตัวที่สะอาดตลอดเวลาถึงแม้จะไม่อาบน้ำก็ตาม  หลังจากนั้นมาชาวสวนและนางฟ้าก็ช่วยกันดูแลผลฟักทองอย่างมีความสุข  เนื่องจากมีคนมากมายที่ได้ยินคำล่ำลือของสรรพคุณของผลฟักทองยักษ์ และ หลั่งไหลพากันมาซื้อ ทำให้ทั้งสองคนมีฐานะที่ร่ำรวยพอสมควร ซึ่งทั้งหมดนี้ก็คงต้องยกให้เป็นผลจากความดีของเจ้าม้าน้ำนั้นเอง....