คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : [LSF] When a man love Intro
Author :: Zenjuri
Pairing:: ChanGuk
Rating :: PG 17+
Note :: เปิดเทอมแล้วไม่มีเวลาแต่งฟิคแง....ลืมเราไปกันยังT T ตอนนี้แต่งภาคต่อกุกกี้อยู่มีใครอยากอ่านกันอยู่มั้ย555
______________________________________________________________
คุณรู้มั้ย…ว่าเวลาผู้ชายคนนึงรักใครเข้ามันเป็นยังไง?...
‘ปัง! ปัง! ปัง!’
เสียงปืนดังขึ้นติดต่อกันพร้อมๆกับลูกกระสุนที่พุ่งเข้าใส่หุ่นเป้าหมายอย่างแม่นยำ รอยยิ้มบางๆปรากฏขึ้นมาบนใบหน้าเจ้าของเสียงปืนอย่างพอใจในฝีมือแต่ก็ต้องหุบยิ้มลงเมื่อเสียงของใครบางคนดังขึ้นมา
“ยังไม่นอนอีกเหรอ?”เสียงทุ้มต่ำเอ่ยถามบุคคลที่ยืนมองหุ่นฝึกอยู่ คนตัวผอมเก็บกระบอกปืนคู่ใจให้เข้าที่ก่อนจะหันกลับมามองชายหนุ่มต้นเสียง ใบหน้าเรียวคลี่ยิ้มบางๆก้มหัวน้อยๆตอนที่อีกคนยื่นแก้วโกโก้อุ่นๆมาให้
“นอนไม่หลับหนะ...”
“เข้าไปข้างในบ้านดีกว่านะ ข้างนอกมันหนาวจะตาย”มือหนาเอื้อมไปหมายจะลูบหน้าอีกคนที่ดูซีดลงไปเพราะอากาศข้างนอกห้องแต่ก็ต้องชะงักก่อนจะเปลี่ยนไปเป็นยีผมแทน ส่งยิ้มละมุนให้พร้อมกับลากคนตัวเล็กที่งอแงไม่ยอมเข้าห้องให้เข้ามา
“ดูแลตัวเองบ้างสิ...ถ้าฉันไม่อยู่แล้วใครจะดูแลนาย? หื้ม?”
“มึงไม่มีวันทิ้งกูหรอก…”ร่างโปร่งเดินไปนั่งที่โซฟาในห้องนั่งเล่นก่อนจะยกแก้วโกโก้ร้อนขึ้นมาจรดริมฝีปากพร้อมกับลิ้มรสชาติของมัน ความอุ่นร้อนของมันทำให้ร่างกายที่เย็นเฉียบเมื่อครู่อุ่นขึ้นมาบ้าง ดวงตาเรียวช้อนขึ้นมามองหน้าชายหนุ่มที่กำลังยืนกอดอกพร้อมส่งสายตาดุๆมายังร่างโปร่ง
“นายก็รู้ว่าคนแบบฉันหนะเสี่ยงตายทุกวัน จะตายวันนี้หรือวันไหนยังไม่แน่เลย”
“กูคนเดียวเท่านั้นที่มีสิทธิ๋ฆ่ามึงได้คนอื่นไม่สิทธิ์มึงจำไว้เลยนะคิมฮิมชาน”
คนตัวผอมวางแก้วโกโก้ไว้บนโต๊ะ ร่างโปร่งสาวเท้าเข้ามาใกล้คนรักที่กำลังยืนมองหน้าเค้าอยู่ มือเรียวกระชากคอเสื้อโน้มใบหน้าชายหนุ่มให้เข้ามาใกล้พร้อมกับเสียงทุ้มต่ำที่เรียกรอยยิ้มจากคิมฮิมชานได้ไม่น้อย
“กูไม่อนุญาติให้มึงตายก่อนกู มึงต้องอยู่ข้างๆกูไปแบบนี้ไปอีกนานจนกว่ากูจะเบื่อขี้หน้ามึงจำไว้เลยนะ!!!”
“แฟนใครเนี้ยโหดจัง”
“โหดมากด้วย! ถ้ามึงนอกใจกูนะมึงโดนยิงพรุนยิ่งกว่าเป้าเมื่อกี้แน่”
“แค่นี้ก็รักนายจะตายอยู่แล้วจะให้ฉันไปมองใครที่ไหนได้หละยงกุกอ่า…”
“ทำให้ได้อย่างที่พูดแล้วกันไม่งั้นต่อให้มึงเป็นถึงบอสใหญ่แก๊งโคสกูก็จะยิงทิ้งแม่ ง!”บังยงกุกปล่อยมือออกจากคอเสื้อคนรักเปลี่ยนมาเป็นลูบไล้รอยสักตรงไหล่ที่โผล่พ้นจากเสื้อกล้ามมาฮิมชานเบาๆ อดที่จะยิ้มไม่ได้ทุกครั้งที่เห็นไอ้รอยสักนี่
รอยสักประโยคภาษาอังกฤษที่ทอดยาวมาตลอดแนวไหล่พร้อมกับดวงดาวสีดำเล็กๆสามดวงเหมือนที่บังยงกุกสักไว้ที่ด้านหลัง
This man belong to BANGYONGGUK
ก็ไม่ได้บอกให้ไปสักประกาศตัวว่ามีเจ้าของแล้วหรอกนะ ตอนที่เค้าเห็นครั้งแรกนี่ก็ตกใจเหมือนกันหละแต่พอได้ยินเค้าตอบจากไอ้คนตรงหน้าก็เผลอหลุดปั้นหน้าขรึมแล้วเข้าไปกอดเป็นรางวัลให้มันไม่ได้
“ก็ฉันรักของฉันอะ! อีกอย่างพวกผู้หญิงที่มาอ่อยฉันจะได้รู้ด้วยว่าฉันหนะมีแฟนแล้ว! แล้วฉันก็รักแฟนมากด้วย!! รักบังยงกุกมากด้วย!!!”
ฮิมชานหนะชอบทำตัวโรแมนติกแบบนี้หละ…
ทั้งรักทั้งหลงเค้าจนขาดเค้าไม่ได้แล้วมั้งนั่น
แต่ก็แปลกนะ…
ทั้งๆที่คิมฮิมชานรักเค้าขนาดนี้….
ทำไมเค้ารักคิมฮิมชานไม่ได้ซักทีวะ…
ความคิดเห็น