คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : [OS] แฟนเซอร์วิส
Author :: Zenjuri
Pairing:: BangChan(?)
Rating :: PG 15+
Note :: ระวังมันจะจบโดยไม่รู้ตัว
______________________________________________________________
ก็แค่คู่แฟนเซอร์วิสเท่านั้นหละ….
“ไอ้อ้วนเถิบไปดิอ่านไม่ถนัด”
“โห้ย!!! ผอมตายหละไอ้เด็กบ้านนอก!!!”
“พวกฮยองหยุดเถียงกันได้ป๊ะ! กำลังเข้าได้เข้าเข็มเลย!!!”
“ฮยองฮะ ไอ้นี่มันคืออะไรเหรอฮะ?”
“ดูอะไรกันอยู่วะ”
เสียงพี่รองของวงที่ขึ้นมาจากด้านหลังทำเอาน้องๆทั้งสี่คนสะดุ้งเฮือกก่อนจะวิ่งหนีไปหลบกันตรงมุมห้อง เหลือไว้แต่น้องเล็กตัวโย่งที่หันมามองหน้าพี่รองของวงด้วยสายตาปริบๆ พร้อมหันไปส่งสายตาขอความช่วยเหลือจากพี่ๆที่เกาะกันอยู่ตรงมุมห้อง
ฮือออออ~ ใครก็ได้ช่วยจุนฮงด้วยยยย จุนฮงไม่รู้เรื่อง
ฮิมชานฮยองอย่าจ้องผมแบบนี้เน้! ผมกลัวนะT[]T!!
“ไอ้พวกนี้พาน้องดูเว็ปโป๊เหรอวะ? จุนฮงเถิบไปหน่อยสิ”ฮิมชานดันร่างของน้องเล็กให้เถิบออกไปจากเก้าอี้ทันทีที่หลุดพ้นเจ้าตัวก็รีบวิ่งแจ้นไปหาบรรดาพี่ๆอีกสามคนที่ตอนนี้เปลี่ยนมายืนรอรับโทษที่ก่อไว้อยู่ด้านหลังพี่รองแทน
“เป็นอะไรของพวกแกกัน แค่ดูเว็ปโป๊ฉันไม่ว่าหรอก เด็กกำลังโตอยากรู้อยากเห็น ตอนฉันอายุเท่าพวกแกฉันก็แอบดูเหมือนกันหละน่า”คิมฮิมชานส่ายหัวไปมาเมื่อเห็นรุ่นน้องในวงทำหน้าซีดกัน กับอีกแค่แอบดูหนังแบบนี้จะกลัวอะไรกัน? แต่เมื่อหันกลับมาดูสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเค้าก็เข้าใจทันที…
“อ๊ะ อื้อ….ยงกุกอ่า~ บ…เบาหน่อยสิ…”
“อื้อออ…ทนหน่อยนะฮิมชาน”
“…ไม่ไหวแล้ว…อื้ออออ…ย…ยงอ่า!”
“ชานนี่….อื้มมมม”
เคยดูหนังผีมั้ยครับ?
บรรยากาศที่เป็นอยู่ตอนนี้ยิ่งกว่าตอนดูหนังผีอีกครับT[]T!!!
หากยูยองแจรอดชีวิตไปได้ ข้าขอสาบานว่าจะลดน้ำหนักอย่างจริงจังT T
“เหอะ…ไร้สาระ”ร่างโปร่งลุกขึ้นยืนก่อนจะปิดหน้าจอคอมพิวเตอร์ไป พอหันหลังกลับมาก็เจอบรรดาเมมเบอร์ที่ตอนนี้เบียดกันจนแทบจะกลายเป็นร่างเดียวกันอยู่แล้ว คิมฮิมชานถอนหายใจออกมาเบาๆก่อนจะเดินผ่านร่างของน้องๆออกจากห้องนั่งเล่นไป
“ว…ว็อด!!!”
เห้ย! ตามแบบฉบับคือไอ้คุณพี่ฮิมชานต้องวีนต้องเหวี่ยงสิวะครับ?
เหตุอันใดคุณพี่แค่บอกว่าไร้สาระแล้วเดินจากไป
ยูยองแจไม่เข้าจ๊ายยยยยยยยT[]T!!!
“เป็นอะไรไป? ทำไมหน้าบูดแบบนั้นหละ?”
“ไม่ต้องยุ่ง!!!”
“ชานอ่า~ งอนอะไรยงอีก~~”
คนตัวสูงกว่าเดินเข้าไปคลอเคลียคนรักที่เดินหงุดหงิดเข้ามาในห้อง ใบหน้าคมเกยลงบนตักฮิมชานที่ตอนนี้นั่งอยู่บนเตียงแต่กลับไร้ปฏิกิริยาตอบสนองจากคนรักโดนสิ้นเชิงจนคนตัวผอมต้องเอ่ยถามขึ้นมาอีกครั้ง
“ชานอ่า~ เป็นอะไรไป หื้ม? บอกยงได้มั้ย?”
“ไอ้พวกเด็กๆมันเปิดฟิคบังชานอ่าน!!! เอ็นซีด้วย! เห็นแล้วอารมณ์เสีย”
ทันทีที่คนรักพูดจบบังยงกุกก็อดที่จะหลุดขำออกมาไม่ได้จนคนที่นั่งอารมณ์เสียอยู่บนเตียงหันมามองตาขวาง ใส่ดังขวับ!
“ย๊า!!! ไม่ต้องหัวเราะเลยนะบังยงกุก!!!”
“ก็มันขำนิน่า อารมณ์เสียอะไรไม่เข้าท่าน่าชาน”
“ก็ดูไอ้พวกนั้นมันอ่านกันสิ!!! ของจริงเป็นไงมันก็รู้อยู่”
คิมฮิมชานว่าก่อนจะฉุดร่างคนรักให้ที่นั่งเอาหน้าซบลงบนหน้าขาของเค้าให้ขึ้นมานั่งบนตักเค้าแทนพื้น วงแขนหนาโอบรัดรอบเอวบางไว้แน่น ใบหน้าเรียวเกยลงบนไหล่คนรักพร้อมโยกร่างโปร่งบนตักไปมา
“ของจริงหนะ!!! มันต้องชานกุกสิถึงจะถูก!!!!”
ผมบอกแล้วว่าบังชานหนะมันแค่คู่แฟนเซอร์วิส….
เพราะว่าของจริงมันคืนชานกุกไงครับ หึ!....
ความคิดเห็น