ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : แผนแรก....
ฟ้ามองแพรวเพื่อนสาวสุดซี้ที่กำลังนั่งเหม่อใจลอยออกไปนอกหนาต่างขณะเรียนภาษาอังกฤษอย่างสงสัย ก่อนจะเรียกเพื่อนสาวเบาๆ
“แพรว” ฟ้าเรียก แต่แพรวก็ยังคงเหม่อออกไป
“แพรว” ฟ้าเรียกอีกครั้ง แต่ก็ยังคงมีปฏิกิริยาจากเพื่อนสาวเช่นเดิม ฟ้าจึงตัดสินใจเรียกอีกครั้ง
“ยัยแพรว!!” คราวนี้เหมือนจะได้ผลแพรวถึงกับสะดุ้งกับเสียงเพื่อนสาว
“หือ.....อะไรเหรอฟ้า” แต่ก่อนที่ทั้ง 2 จะพูดอะไร อ.วิมล ก็เดินเข้ามาทางทั้ง 2 ก่อน
“พรรนิภา/เปมิกา เธอ 2 คนจะคุยกันอีกนานไหมจ๊ะ” อ.วิมลถามพร้อมส่งสายตาดุๆ มาให้
“เออ คือ พวกหนูขอโทษค่ะ อาจารย์” ทั้ง 2 รีบพูด
“หวังว่าคงไม่มีครั้งต่อไปนะจ๊ะ ไม่งั้นพวกเธอคงรู้นะว่าจะเป็นยังไง?” อ.วิมลย้ำทั้งทางเสียงและทางสายตา
“ค่ะ” ทั้ง 2 รับคำเสียงอ่อยๆ ก่อนที่อ.วิมลจะเดินสะบัดออกไปทางหน้าห้องพร้อมกับสอนต่อ
แพรวและฟ้านั่งอย่างสงบเสงี่ยมก่อนที่จะหมดคาบของอ.วิมล หรือ เจ๊เบียบ นามแฝงที่ทั้งสองเรียก
“นี่ฟ้า....มีอะไรหรอทำไมถึงกับตะโกนเรียกเลยล่ะดีนะที่เจ๊เบียบเค้าไม่ลงโทษอ่ะ” แพรวต่อว่าเพื่อนสาว
“โฮ๊ย...ยัยแพรวก็เราเรียกเธอเบาๆ เธอก็ไม่ได้ยินนี่มัวแต่มองเหม่อออกไปถึงไหนถึงไหน” ยัยฟ้าค่อนขอดเพื่อนสาว
“อ่ะ จริงดิ นี่เราเหม่อหรอเนี่ย ตายแระ” แพรวน่าตาตกใจ
“ก็ใช่น่ะสิ เราเรียกต้อง 2-3 ครั้ง ก็ไม่ยอมหันเลยลืมตัวไปนิด” ฟ้าว่า
“เฮ้อ....แย่จัง” แพรวว่า
“ตี๊ดๆๆๆๆๆ” เสียงโทรศัพท์ของฟ้าดังขึ้น ฟ้าดูเบอร์ก่อนจะกดรับเสียงใส
“ฮัลโหลมีอะไรให้ฟ้ารับใช้คะพี่ไอซ์” ฟ้าแซวพี่ชายผ่านโทรศัพท์
“ไม่ต้องมาแซวเลยยัยตัวดี” ไอซ์ยิ้มเล็กๆ เอ็นดูน้องสาว
“อ่ะน๊า แล้วพี่ไอซ์มีอะไรหรอคะ คงไม่ใช่จะชวนฟ้าไปกินข้าวหรอกใช้ม๊า อิอิ” ฟ้าว่า
“ป่าวหรอกพี่แค่จะบอกให้เรามาหาพี่ที่ชมรมตอนเย็นหน่อยน่ะมีอะไรจะใช้” ไอซ์ว่า
“โห....ยังงี้ต้องมีค่าจ้างนะเนี่ยใช้งานเนี่ย” ฟ้าว่า
“อ่ะนะ ยังไม่ทันบอกเลยว่าจะให้ทำอะไรขี้งกจิงๆ เลยนะเรา” ไอซ์เหน็บน้องสาวเล็กๆ
“อ่ะ ไม่ได้สิ ของแบบนี้ต้องกันไว้ก่อน”
“เอาเหอะๆ แล้วตกลงเราจะมารึป่าว” ไอซ์ถามย้ำ
“ก็ได้นะ แต่ถ้ามีอะไรจะโทรบอกละกาน” ฟ้าคิดก่อนบอกพี่ชาย
“อืมๆๆ งั้นแค่นี้ละกันนะ บาย” ไอว์ว่าก่อนวางสาย
“โห....นึกจะวางก็วางซะงั้นพี่ชายชั้น สั่งเส็ดแล้วก็วางไม่รอน้องสาวพูดเลย” ฟ้าบ่น
“งี้แหละน้องไม่เหมือนแฟนนิจะให้พูดว่า เธอวางก่อนสิ เธอนั่นแหละวางก่อน ได้ไง จริงมะ?” แพรวว่า
“อ่ะนะมันก็จริงของเธอ” ฟ้าว่าพลางหัวเราะเสียงใส
“แพรว” ฟ้าเรียก แต่แพรวก็ยังคงเหม่อออกไป
“แพรว” ฟ้าเรียกอีกครั้ง แต่ก็ยังคงมีปฏิกิริยาจากเพื่อนสาวเช่นเดิม ฟ้าจึงตัดสินใจเรียกอีกครั้ง
“ยัยแพรว!!” คราวนี้เหมือนจะได้ผลแพรวถึงกับสะดุ้งกับเสียงเพื่อนสาว
“หือ.....อะไรเหรอฟ้า” แต่ก่อนที่ทั้ง 2 จะพูดอะไร อ.วิมล ก็เดินเข้ามาทางทั้ง 2 ก่อน
“พรรนิภา/เปมิกา เธอ 2 คนจะคุยกันอีกนานไหมจ๊ะ” อ.วิมลถามพร้อมส่งสายตาดุๆ มาให้
“เออ คือ พวกหนูขอโทษค่ะ อาจารย์” ทั้ง 2 รีบพูด
“หวังว่าคงไม่มีครั้งต่อไปนะจ๊ะ ไม่งั้นพวกเธอคงรู้นะว่าจะเป็นยังไง?” อ.วิมลย้ำทั้งทางเสียงและทางสายตา
“ค่ะ” ทั้ง 2 รับคำเสียงอ่อยๆ ก่อนที่อ.วิมลจะเดินสะบัดออกไปทางหน้าห้องพร้อมกับสอนต่อ
แพรวและฟ้านั่งอย่างสงบเสงี่ยมก่อนที่จะหมดคาบของอ.วิมล หรือ เจ๊เบียบ นามแฝงที่ทั้งสองเรียก
“นี่ฟ้า....มีอะไรหรอทำไมถึงกับตะโกนเรียกเลยล่ะดีนะที่เจ๊เบียบเค้าไม่ลงโทษอ่ะ” แพรวต่อว่าเพื่อนสาว
“โฮ๊ย...ยัยแพรวก็เราเรียกเธอเบาๆ เธอก็ไม่ได้ยินนี่มัวแต่มองเหม่อออกไปถึงไหนถึงไหน” ยัยฟ้าค่อนขอดเพื่อนสาว
“อ่ะ จริงดิ นี่เราเหม่อหรอเนี่ย ตายแระ” แพรวน่าตาตกใจ
“ก็ใช่น่ะสิ เราเรียกต้อง 2-3 ครั้ง ก็ไม่ยอมหันเลยลืมตัวไปนิด” ฟ้าว่า
“เฮ้อ....แย่จัง” แพรวว่า
“ตี๊ดๆๆๆๆๆ” เสียงโทรศัพท์ของฟ้าดังขึ้น ฟ้าดูเบอร์ก่อนจะกดรับเสียงใส
“ฮัลโหลมีอะไรให้ฟ้ารับใช้คะพี่ไอซ์” ฟ้าแซวพี่ชายผ่านโทรศัพท์
“ไม่ต้องมาแซวเลยยัยตัวดี” ไอซ์ยิ้มเล็กๆ เอ็นดูน้องสาว
“อ่ะน๊า แล้วพี่ไอซ์มีอะไรหรอคะ คงไม่ใช่จะชวนฟ้าไปกินข้าวหรอกใช้ม๊า อิอิ” ฟ้าว่า
“ป่าวหรอกพี่แค่จะบอกให้เรามาหาพี่ที่ชมรมตอนเย็นหน่อยน่ะมีอะไรจะใช้” ไอซ์ว่า
“โห....ยังงี้ต้องมีค่าจ้างนะเนี่ยใช้งานเนี่ย” ฟ้าว่า
“อ่ะนะ ยังไม่ทันบอกเลยว่าจะให้ทำอะไรขี้งกจิงๆ เลยนะเรา” ไอซ์เหน็บน้องสาวเล็กๆ
“อ่ะ ไม่ได้สิ ของแบบนี้ต้องกันไว้ก่อน”
“เอาเหอะๆ แล้วตกลงเราจะมารึป่าว” ไอซ์ถามย้ำ
“ก็ได้นะ แต่ถ้ามีอะไรจะโทรบอกละกาน” ฟ้าคิดก่อนบอกพี่ชาย
“อืมๆๆ งั้นแค่นี้ละกันนะ บาย” ไอว์ว่าก่อนวางสาย
“โห....นึกจะวางก็วางซะงั้นพี่ชายชั้น สั่งเส็ดแล้วก็วางไม่รอน้องสาวพูดเลย” ฟ้าบ่น
“งี้แหละน้องไม่เหมือนแฟนนิจะให้พูดว่า เธอวางก่อนสิ เธอนั่นแหละวางก่อน ได้ไง จริงมะ?” แพรวว่า
“อ่ะนะมันก็จริงของเธอ” ฟ้าว่าพลางหัวเราะเสียงใส
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น