ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : แรกเจอ
................. โรงเรียน ......................
ฟ้ากับแพรวเดินมาร.ร. พร้อมกัน ถึงแม้ฟ้าจะดูเศร้าไปบ้างแต่เธอก็มีความสุขที่ได้คืนดีกับแพรว
“แพรว ฟ้าหิวข้าวจังไปหาอะไรกินกันเถอะ” ฟ้าพูดขึ้นพร้อมกับทำหน้าหิวสุดๆ
“ก็ไปสิฟ้าแพรวก็หิวเหมือนกัน” แพรวหันมายิ้มให้เพื่อนสาว
“โฮ้ยยยยยย ไมคนเยอะยังงี้อ่ะแล้วเราจะไปนั่งตรงไหนกันเนี่ย” ฟ้าบ่นหลังจากเข้ามาโรงอาหาร
“เอางี้นะแพรวเดี๋ยวฟ้าไปซื้อข้าวมาให้ แพรวไปจองโต๊ะไว้ก่อนนะ” ฟ้าตัดสินใจ
“โอเคจ๊ะ” แพรวยื่นมือไปรับของจากเพื่อนสาวก่อนจะเดินหาโต๊ะและไปเจอโต๊ะว่างอยู่ที่มุมหนึ่งเธอยิ้มอย่างดีใจ ก่อนจะรีบเดินไปที่โต๊ะนั้นแต่ขณะนั้นก็มีร่างสูงเดินตัดหน้าขึ้นมากะทันหันทำให้เธอชนเข้าเต็มๆ
โครม!!!!!!!
ว๊ายยยยย
เฮ้ยยยยย
อู๊ยยยยยย
“นี่แม่คุณเดินภาษาอะไรเนี่ยไม่เห็นรึไงว่าคนกำลังเดินอยู่” บอยโวยวาย
แพรวชะงักหน้าบึ้งถึงเธอจะอ่อนไหวง่าย แต่เธอก็ไม่ปวกเปียก เธอจึงโต้กลับไปบ้าง
“แล้วนายล่ะถือว่าแน่มาจากไหนล่ะ มาทำเป็นเดินเบ่งที่นี่ก็ทางเดินสาธารณะมัวแต่เก๊กหล่ออยู่นั่นแหละ หน้าตาก็เหมือนมหาโจรยังจะเก๊กให้โหดไปอีก คิดว่าหล่อตายล่ะนะ” แพรวใส่ฉอดๆๆๆ
“แหม....นี่แม่คุณ แม่นางฟ้า คิดว่าสวยตายเลยมั้งเนี่ย ผิดแล้วแทนที่จะขอโทษเค้ายังมาด่าเค้าอีก พ่อแม่ไม่เคยสอนรึไง” บอยโต้กลับ
“สอนย่ะ แต่ให้ขอโทษกับพวกที่มีมารยาทเท่านั้นส่วนพวก............ไม่จำเป็น” แพรวจงใจค้างไว้พร้อมกับยิ้มเยาะ
“พวกอะไรนี่เธอพูดให้มันดีๆนะ” บอยฉุนๆ มองสาวน้อยเขม็ง
“อ๋อ....อยากรู้หรอก็พวกไม่มีสามัญสำนึกไงล่ะ หรือเรียกอีกอย่างก็พวกที่สอนแล้วไม่รู้จักจำน่ะ หรือจะพวกขยะสังคมก็ได้นะ” แพรวลอยหน้าลอยตายั่ว
“นี่เธอ.........” บอยมองสาวน้อยอย่างจะกินเลือดกินเนื้อ
“ทำไมนายจะทำไมฉัน จะชกฉันหรอ??” แพรวถามกลับกวนๆ
“หนอยยัยนี่ ท้าฉันหรอเด๋วปั๊ด” บอยยกมือขึ้น ก่อนจะได้ยินเสียงซุบซิบจากรอบๆ
“นั่นพี่บอย ชมรมบาสนิ”
“นั่นสิๆๆๆๆ กะลังมีเรื่องกับผู้หญิงอยู่ล่ะ”
“ต๊ายยยย ฮีโร่ของฉันไม่จริงใช่ไหมเนี่ย”
บอยถึงจะชะงักแต่ก่อนที่เหตุการณ์จะบานปลาย พล กับ ฟ้า ก็เดินเข้ามาพร้อมกัน
“เฮ้ย...บอยเกิดไรขึ้นวะ” พลถามเพื่อนซี้
“แพรวเกิดอะไรขึ้นเนี่ย” ฟ้าถามแพรวเช่นกัน
ทั้ง 2 ชะงักเมื่อได้ยินเสียงคุ้นๆ จึงหันมามองก่อนที่สายตา 2 คู่จะปะทะกัน ฟ้ารีบหลบสายตาก่อนที่จะมองเพื่อนสาวที่กำลังเหม่อมองพล
“ไม่มีไรหรอกว่ะ แค่เด็กปากคุณตูบธรรมดาไปเหอะว่ะ กรูกินไม่ลงแระ” บอยอารมณ์เสียก่อนจะชวนพลออกไป
พลหันมามองฟ้านิดนึงก่อนจะเดินออก
“พี่พล นั่นพี่พลนิฟ้า” แพรวตื่นเต้น
“อืม” ฟ้าตอบเสียงเศร้าๆ
“ว๊า.....แต่แย่จังฉันยังไม่ได้ทักพี่เค้าเลย” แพรวพูดอย่างเสียดาย
“เอาเถอะน่าแพรวเด๋วฉันจะช่วยเธอเอง” ฟ้าพูด
“แน่นะ” แพรวหันมาถามอย่างดีใจ
“อืม แต่ตอนนี้เราออกไปจากตรงนี้ก่อนเถอะ คนมุงเราเต็มไปหมดแล้ว” ฟ้าหันไปมองรอบๆๆ
“นั่นสิ” ทั้ง 2 มองหน้ากันก่อนจะรีบเดินไปจากตรงนั้น
ฟ้ากับแพรวเดินมาร.ร. พร้อมกัน ถึงแม้ฟ้าจะดูเศร้าไปบ้างแต่เธอก็มีความสุขที่ได้คืนดีกับแพรว
“แพรว ฟ้าหิวข้าวจังไปหาอะไรกินกันเถอะ” ฟ้าพูดขึ้นพร้อมกับทำหน้าหิวสุดๆ
“ก็ไปสิฟ้าแพรวก็หิวเหมือนกัน” แพรวหันมายิ้มให้เพื่อนสาว
“โฮ้ยยยยยย ไมคนเยอะยังงี้อ่ะแล้วเราจะไปนั่งตรงไหนกันเนี่ย” ฟ้าบ่นหลังจากเข้ามาโรงอาหาร
“เอางี้นะแพรวเดี๋ยวฟ้าไปซื้อข้าวมาให้ แพรวไปจองโต๊ะไว้ก่อนนะ” ฟ้าตัดสินใจ
“โอเคจ๊ะ” แพรวยื่นมือไปรับของจากเพื่อนสาวก่อนจะเดินหาโต๊ะและไปเจอโต๊ะว่างอยู่ที่มุมหนึ่งเธอยิ้มอย่างดีใจ ก่อนจะรีบเดินไปที่โต๊ะนั้นแต่ขณะนั้นก็มีร่างสูงเดินตัดหน้าขึ้นมากะทันหันทำให้เธอชนเข้าเต็มๆ
โครม!!!!!!!
ว๊ายยยยย
เฮ้ยยยยย
อู๊ยยยยยย
“นี่แม่คุณเดินภาษาอะไรเนี่ยไม่เห็นรึไงว่าคนกำลังเดินอยู่” บอยโวยวาย
แพรวชะงักหน้าบึ้งถึงเธอจะอ่อนไหวง่าย แต่เธอก็ไม่ปวกเปียก เธอจึงโต้กลับไปบ้าง
“แล้วนายล่ะถือว่าแน่มาจากไหนล่ะ มาทำเป็นเดินเบ่งที่นี่ก็ทางเดินสาธารณะมัวแต่เก๊กหล่ออยู่นั่นแหละ หน้าตาก็เหมือนมหาโจรยังจะเก๊กให้โหดไปอีก คิดว่าหล่อตายล่ะนะ” แพรวใส่ฉอดๆๆๆ
“แหม....นี่แม่คุณ แม่นางฟ้า คิดว่าสวยตายเลยมั้งเนี่ย ผิดแล้วแทนที่จะขอโทษเค้ายังมาด่าเค้าอีก พ่อแม่ไม่เคยสอนรึไง” บอยโต้กลับ
“สอนย่ะ แต่ให้ขอโทษกับพวกที่มีมารยาทเท่านั้นส่วนพวก............ไม่จำเป็น” แพรวจงใจค้างไว้พร้อมกับยิ้มเยาะ
“พวกอะไรนี่เธอพูดให้มันดีๆนะ” บอยฉุนๆ มองสาวน้อยเขม็ง
“อ๋อ....อยากรู้หรอก็พวกไม่มีสามัญสำนึกไงล่ะ หรือเรียกอีกอย่างก็พวกที่สอนแล้วไม่รู้จักจำน่ะ หรือจะพวกขยะสังคมก็ได้นะ” แพรวลอยหน้าลอยตายั่ว
“นี่เธอ.........” บอยมองสาวน้อยอย่างจะกินเลือดกินเนื้อ
“ทำไมนายจะทำไมฉัน จะชกฉันหรอ??” แพรวถามกลับกวนๆ
“หนอยยัยนี่ ท้าฉันหรอเด๋วปั๊ด” บอยยกมือขึ้น ก่อนจะได้ยินเสียงซุบซิบจากรอบๆ
“นั่นพี่บอย ชมรมบาสนิ”
“นั่นสิๆๆๆๆ กะลังมีเรื่องกับผู้หญิงอยู่ล่ะ”
“ต๊ายยยย ฮีโร่ของฉันไม่จริงใช่ไหมเนี่ย”
บอยถึงจะชะงักแต่ก่อนที่เหตุการณ์จะบานปลาย พล กับ ฟ้า ก็เดินเข้ามาพร้อมกัน
“เฮ้ย...บอยเกิดไรขึ้นวะ” พลถามเพื่อนซี้
“แพรวเกิดอะไรขึ้นเนี่ย” ฟ้าถามแพรวเช่นกัน
ทั้ง 2 ชะงักเมื่อได้ยินเสียงคุ้นๆ จึงหันมามองก่อนที่สายตา 2 คู่จะปะทะกัน ฟ้ารีบหลบสายตาก่อนที่จะมองเพื่อนสาวที่กำลังเหม่อมองพล
“ไม่มีไรหรอกว่ะ แค่เด็กปากคุณตูบธรรมดาไปเหอะว่ะ กรูกินไม่ลงแระ” บอยอารมณ์เสียก่อนจะชวนพลออกไป
พลหันมามองฟ้านิดนึงก่อนจะเดินออก
“พี่พล นั่นพี่พลนิฟ้า” แพรวตื่นเต้น
“อืม” ฟ้าตอบเสียงเศร้าๆ
“ว๊า.....แต่แย่จังฉันยังไม่ได้ทักพี่เค้าเลย” แพรวพูดอย่างเสียดาย
“เอาเถอะน่าแพรวเด๋วฉันจะช่วยเธอเอง” ฟ้าพูด
“แน่นะ” แพรวหันมาถามอย่างดีใจ
“อืม แต่ตอนนี้เราออกไปจากตรงนี้ก่อนเถอะ คนมุงเราเต็มไปหมดแล้ว” ฟ้าหันไปมองรอบๆๆ
“นั่นสิ” ทั้ง 2 มองหน้ากันก่อนจะรีบเดินไปจากตรงนั้น
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น