Evolution

  Evolution

         ตอนนี้ผมได้มายืนอยู่หน้าโรงเรียน Evolution (วิวัฒนาการ) หรือโรงเรียนที่คนอื่น ๆ เรียกว่าโรงเรียน Zero  ทำไหมผมถึงได้มาอยู่หน้าโรงเรียนนี้นะหรอ? ถ้าจะให้ผมพูดจริง ๆ ก็คงต้องย้อนกลับไปเมื่อ 1 อาทิตย์ก่อน ตอนนั้นผมก็เรียนโรงเรียนปกติธรรมดาทั่วไปนี้แหละ แต่มันมาไม่ธรรมดาก็ตอนที่ผมเดินทางกลับจากโรงเรียน  มาถึงบ้านเปิดประตูเข้าไปกลับไม่เจอใครอยู่ในบ้านเลย จะเจอก็แต่จดหมายวางไว้กลางโต๊ะอาหาร ซึ่งในจดหมายนั้นทำให้ผมถึงกับอารมณ์เสียสุดขีดกับการกระทำของพ่อแม่ของตัวเองจริงๆ !! ทำไมผมถึงอารมณ์เสียนะหรอ ? คุณลองดูเนื้อหาในจดหมายนี้สิ!!!

ถึง ไลน์ลูกรัก

          ตอนนี้พ่อกับแม่ได้ติดงานด่วนจนต้องไปต่างประเทศทันที ทำให้ไม่มีเวลาบอกลาลูกนอกจากจดหมายฉบับนี้  ก็ขอให้ลูกย้ายบ้านไปอยู่กับย่าที่ต่างจังหวัดก่อนนะ พ่อกับแม่ได้ติดต่อย่าไว้เรียบร้อยแล้ว พร้อมทั้งขอเรื่องย้ายที่เรียนให้กับลูกแล้วด้วย คงไม่เป็นไรหรอกลูกก็เพิ่ง เปิดเทอมขึ้น ม.4 ได้ไม่ถึง 1 อาทิตย์เลยนิน่า ไปโรงเรียนใหม่คงยังเรียนตามเพื่อนทันอยู่    แล้วก็โรงเรียนนั้นไม่ใช่โรงเรียนธรรมดานะ แต่เป็นโรงเรียน zero เชียวละ !!! ซึ่งเป็นโรงเรียนรวมขนาดนั้นใหญ่มีชื่อเสียงมากที่สุดในประเทศเลยนะ!!  ก็ขอให้ลูกไปเรียนให้สนุกละกัน พ่อกับแม่คงติดงานสัก 1-2 ปี และคงอีก 2-3 เดือนเพื่อเที่ยวก่อนกลับ เพราะงั้นลูก ดูแลตัวเองให้ดี ๆ ส่วนเรื่องเงินพ่อจะโอนไปให้ทุก ๆ เดือน แล้วจะชื้อของฝากไปให้ทีหลังนะ ยี้ฮ่า!!อเมริการอพ่อกับแม่อยู่ บายนะลูก !!!

                                                                                                                                                รักนะ

                                                                                                                                        จาก   พ่อและแม่

        มีพ่อแม่ที่ไหนแทนที่จะห่วงลูกกับห่วงแต่ไปเที่ยว!! แถมแทนที่จะรีบกลับมากับอยู่เที่ยวต่ออีก 2 3เดือน!!

        ไม่ใช่แค่นั้นผมยังต้องไปโรงเรียนใหม่อีกทั้ง ๆ ที่โรงเรียนเก่าผมได้เจอสาวน่ารักในสเป็คแล้วแท้ ๆ !!

      แล้วโรงเรียนใหม่ที่ผมได้ไปอยู่นั้นถึงจะดัง จะดีก็เถอะ แต่ดันเป็นโรงเรียนที่มีวิชาพึลึกมาอีก 1 วิชานะสิ อยากรู้ละสิว่าพึลึกยังไง?  ก็วิชาที่เพิ่มมานั้นก็คือ วิชา ความสามารถพิเศษ (Talent) ยังไงละ!!  ผมซึ่งไม่มีความสามารถพิเศษเลยเข้าไปไม่โดนพวกเด็กในโรงเรียนนั้นกระทืบตายเรอะ !! เฮ้อ!! ถึงผมจะบ่นโน่นบ่นนี้ไปก็ไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้นเลย เพราะในที่สุดผมก็ต้องจำใจมาเรียนโรงเรียนนี้จนได้ ซึ่งในปัจจุบันนี้ผมก็ได้มาอยู่หน้าประตูโรงเรียนนี้แล้ว เสียงกริ่งเข้าโรงเรียนทำให้สติของผมกลับมาจากการนึกย้อนเหตุการณ์เมื่อ 1 อาทิตย์ก่อนในขณะที่จะก้าวเท้าเข้าไปในโรงเรียนนั้น ด้านหลังผมก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นว่า รีบเข้าละ เดียวก็เข้าห้องเรียนสายหรอก ช่างเป็นเสียงที่ไพเราะนุ่มนวลอะไรแบบนี้จนผมต้องหันหน้าไปดูต้นเสียง ซึ่งเป็นผู้หญิง อายุพอ ๆ กับผม ผิวขาว ผมสีดำยาวสลวย หน้าตาน่ารัก เธอเห็นผมมองดูเธอๆก็ยิ้มให้ผม จากนั้นก็วิ่งเข้าไปในโรงเรียนจนหายลับตาไป ไม่รู้ทำไหมอยู่ ๆ หัวใจของผมจึงเต้นเร็วแรงแบบนี้ ไม่แน่การมาเรียนโรงเรียนนี้อาจสนุกผิดคาดก็ได้ จากนั้นผมก็ได้ก้าวเข้าประตูโรงเรียนไป แล้วเรื่องราวต่าง ๆ ก็ได้เริ่มต้นขึ้น!!