เรื่องของมุมมืด

ลำดับตอนที่ #5 : บท พี่ชาย

� บท พี่ชาย

����������������� ผมมีน้องสาวอยู่คน เป็นน้องสาวที่ผมรักที่สุด ตั้งแต่เด็กๆเราจะอยู่ด้วยกันตลอกไม่เคยแยกจากกันเลย ทั้งตอนอาบน้ำกินข้าว และตอนนอน เราอยู่ด้วยกันตลอดมา ไม่ว่าจะที่ไหน เมื่อไร มีผมต้องมีเธอแน่ๆ ผมมักจะตามใจเธอเสมอ จนเธอติดผมใหญ่เลยล่ะ ผมคิดว่าผมจะดูแลเธอไปตลอด ผมคอยดูการเจริญเติบโตของน้องสาวผมมาตลอก ยิ่งโตเธอยิ่งน่ารัก เธอเป็นที่หมายปองของพวกผู้ชายไอ้พวกนั้น ดูไม่หน้าไว้ใจซักคน ผมไม่มีทางจะยกน้องสาวสุดที่รักของผมให้ใครเป็นอันขาด

ยิ่งโตเธอยิ่งห่างเหินจากผม เธอแทบไม่เข้าใกล้ผมเลยด้วยซ้ำไป สิ่งที่ผมทำได้คือเฝ้ามองดูเธออย่างห่างๆ� เพราะผมรู้ดีว่าเธอโตแล้ว
แต่ผมก็ยังคงเป็นห่วงเธออยู่ดี วันไหนเธอกลับดึกผม ก็จะรู้สึกเป็นห่วงจนนอนไม่หลับต้องมารอเธออยู่ที่ห้องรับแขกจนดึก พ่อแม่ของเราไปทำงานต่างประเทศได้ซักพักแล้วจึงมีแค่ผมกับน้องอยู่ด้วยกันแค่สองคน ผมต้องดูแลเธอให้ดีที่สุด พอเธอกลับมาผมก็อดที่จะโกรธเธอไม่ได้

"ทำไมวันนี้กลับดึก"ผมตะโกนถามด้วยความโกรธ

"กลับดึกแล้วจะทำไมล่ะ"เธอมองหน้าผมอย่างท้าทาย

"มันไม่ดีรู้ไหม"ผมพยายามทำใจเย็นๆ"พี่เป็นห่วง"
เธอยืนจ้องมองหน้าผมตาเขียว

"ก็ชั้นไม่อยากอยู่บ้านกับคนอย่างนายไงล่ะ"เธอตะโกนใส่ผม



พอรู้ตัวอีกที่ผมก็เผลอตบหน้าเธอไปซะแล้ว เธอมองหน้าผมน้ำตาไหล รีบวิ่งขึ้นห้องทันที ผมไม่ทันได้พูดว่าขอโทษเธอด้วยซ้ำ
ทำไมถึงเป็นแบบนี่ไปได้ น้องสาวที่แสนน่ารักของผม ทำไมเป็นแบบนี่ไปได้ ผมทำผิดตรงไหนงั้นรึ เธอถึงได้ต่อต้านผมแบบนี่

ผมเดินขึ้นห้องของผมอย่างคนหมดแรง ผมไม่ได้ยินเสียงของเธอจากของข้างๆแล้ว

"เธอคงจะนอนหลับไปแล้ว หลับฝันดีนะน้อง" ผมได้แต่พึมพำเบาๆกลัวจะเสียงดัง

ผมเข้ามาในห้องของผม

"มืดจัง"ผมกดสวิตซ์เปิดไฟ สว่างไปทั่วห้องของผม ผมมองไปรอบๆอย่างภาคภูมิใจ

"ไงจ๊ะน้องรัก "ผมยิ้มอย่างมีความสุข ทั้งห้องของผมเติมไปด้วยรูปของน้องสาวของผมเติมไปหมดทั้งผนัก มันช่างวิเศษเหลือ
เกิน ผมมองไปรอบๆ มีรูปตั้งแต่นอนสาวของผมยังเด็ก จนรูปสมัยปัจจุบันที่ผมแอบถ่ายมา มีทุกรูป ทุกการกระทำของเธอผมแอบถ่ายมา
เก็บไว้หมด

"น่ารักที่สุดเลย"ผมยกมือหยิบรูปสมัยเด็กๆมามองดู

เร็วๆนี่ผมแพ้พนันกับเพื่อน ใครแพ้ต้องทำตามที่คนสั่งให้ทำ ผมคิดว่ามันสนุกดี

"นายแพ้แล้วนะว้อย"

"อืม แพ้ๆก็แพ้ว่ะอยากให้ชั้นทำอะไรล่ะ "ผมทำใจกล้าพูดไป

"ง่ายๆเลยเพื่อน ชั้นอยากให้แกไปสารภาพรักกันใครก็ได้ที่แกเห็นคนแรกของวันพรุ้งนี่"

"อะไรวะ จะบ้ารึยังไง!!"

"หรือแกจะไม่ทำ แกแพ้นะว้อย"

"อะไรว่ะ"ผมมองหน้าเพื่อน "ก็ได้ๆ ทำก็ได้แค่นั้นพอใจรึยัง" ผมตอบรับอย่างเสียไม่ได้
สุดท้ายวันนั้นผมต้องไปสารภาพรักกันผู้หญิงที่ผมเห็นคนแรกของวันจนได้ แต่พอพูดเสร็จเธอก็หนีไปซะอย่างงั้น แต่ก็ดีแล้วล่ะผม
ไม่มีทางมองผู้หญิงไหนอีกแล้ว

"ก็พี่มีเธอทั้งคนนี่หน่า"พูดจบผมก็ยกรูปขึ้นมาประทับปากของผมเบาๆ