ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    G E T out HERE ! - - -

    ลำดับตอนที่ #4 : half -

    • อัปเดตล่าสุด 18 ต.ค. 56


                    องวันแล้วที่ฉันมาอยู่ในค่ายนี้  โดยยังผ่านการรับรองบุตร ที่มาอยู่ในค่ายนี้ได้เพราะผ่านประตูมาด้วยล้วนๆไม่มีอะไรผิดแผกไปจากธรรมดา --- ฉันก็คิดไปงั้นล่ะไม่ได้รอให้  แม่ มารับรองว่าเป็นลูกหรอก

    .

    .

    .

    --- ถามว่าทำไมถึงต้องเป็นแม่ แหงล่ะ “ ฉันมีพ่อนี้หว่า... ” น่าขำจังนะที่รู้ทั้งรู้ว่าตัวเองมีพ่อแต่ไม่มีแม่ และ แถมด้วยว่าพวกเองมีสายเลือดแบบนั้นอยู่ในตัว เอาเถอะก็ไม่ได้เกลียดอะไรอยู่มากมาย --- ว่าแต่ตอนนี้ฉันควรไปที่ไหนดี ?

    สวนดอกไม้ ? ทุ่งดอกไม้ ? ลานดอกไม้ เอ หรือ... แต่จะว่าไปที่ไหนๆก็มีดอกไม้ทั้งนั้น ---

     

                    เมื่อคิดได้ดังนั้นฉันจึงเดินลิ่วไปยังสวนดอกไม้โดยทันที เพื่อได้รับอากาศอันบริสุทธิ์ ทั้งที่ตอนนี้มันจะเที่ยงคืนแล้วแท้ๆและดอกไม้ไม้ที่ไหนมันจะบานวะ ? แล้วอากาศอากาศบริสุทธิ์จะออกมาทางไหนวะค่ะ ? ตอนกลางคืนต้นไม้แย่งออกซิเจนจากมนุษย์นะเฮ้ย ?

    .

    .

    .

                    แต่แล้วดวงตาสองคู่ ต่างสีสัน เหลือบไปเห็นดอกไม้เรืองแสงดอกหนึ่ง และ เมื่อเข้าไปใกล้ดอกไม้ก็เปล่งแสงมากขึ้นไปอีก โอ้ ! พระเจ้าแสงสปอร์ทไลท์มาจากไส ไผส่งมา !!! / สตั๊นท์แปป ดอกไม้ที่ไหนมันเรืองแสงได้กัน ! --- ฉันจ้องมันอยู่สักพัก ฉันรู้สึกเหมือนดอกไม้มันมีเหงื่อออกด้วยล่ะ หรือ ฉันคิดไปเอง ? --- ฉันคิดอีกเล็กน้อยก่อนจะเอามือไปลูบกลีบมัน --- ทันใดนั้นแสงจากดอกไม้ก็แวบมาอีกครั้ง --- อา ... พระเจ้า ฉันเห็นคำบางอย่างลอยขึ้นมาด้วยล่ะคราวนี้... --- ฉันพยายยามเพ่งมันอยู่สักพัก

    D E M E T E R ? ”

                    ฉันพึมพำออกมาเบาๆ --- อย่าบอกนะ ? นี้คือการรับรองบุตร ? แถม เทพีดีมีเทอร์ Is my mother ? พระเจ้าช่วย !!! --- ฉันตกใจ แถมสะพรึง สะพรวย สะพรืด !!! ไป(ไม่)เล็กน้อย นี้ท่านเล่นอะไร ? ทำให้เด็กน้อยตาสองสีดำๆคนนี้รอคอยท่านนานมาก... --- เดี๋ยว ! อย่าเข้าใจผิด ฉันแค่อยากอยู่มีคนเลือดผสมแบบฉัน ไม่ได้รอการรับรองที่รอคอยมาถึงสองวันหรอกนะ !?

                    ตอนนี้ฉันรู้ซึ้งแล้วล่ะ ว่าท่านเป็นเทพีแห่งความอุดมสมบูรณ์จริงๆ --- ฉันพูดพลางค่อยๆถอนดอกไม้ดอกนั่นออกมาอย่างเบามือ พลางค่อยๆเอาดินที่ติดกับรากออกไปด้วย --- เอาล่ะ ฉันต้องเอาไปรายงานใครนะ ?  มิเตอร์อะไรนี้ล่ะ ... --- ในที่สุดสมองกลวงๆของฉันก็นึกออก มิสเตอร์ดี. !!! เอาล่ะงั้นมุ่งหน้าไปกันเถอะ ก่อนที่ดอกไม้จะเฉา ! ---

     

    ว่าจะไม่เกรียนแล้วนะ มันก็เกรียนจนได้ ฟฟฟ -

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×