เดอะ ไวท์โรด ความรู้สึกระหว่างเรา (โนอาร์กับคีตาร์)

ลำดับตอนที่ #5 : บทที่ 5 : หาของขวัญ

ความรู้สึกระหว่างเรา (โนอาร์กับคีตาร์) บทที่ 5 : หาของขวัญ

“ไป งั้นไปซื้อได้และ” เจอร์รี่พูดก่อนจะลากคีตาร์ออกจากห้องเพื่อจะไปที่มอลล์

“เฮ้อ ทำไมชีวิตฉันต้องมาตกอับอย่างนี้ด้วยเนี่ย” คีตาร์พูด

“ว่าไงนะ” เจอร์รี่หันมาถามเข้าทันที

“ปะ....เปล่า ไม่มีอะไร” คีตาร์ตอบ ก่อนจะตัดสินใจรูดซิปปากไว้ดีกว่า

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

“โนอาร์ พรุ่งนี้ก็คริสมาสต์แล้วเนอะ” แครินพูด หลังจากที่เธอลงทุนตามหาโนอาร์มาทั่วไวท์ยู

“อืม” โนอาร์ตอบ ก่อนจะอ่านหนังสือต่อ

“นายจะเลิกตอบฉันว่าอืมได้รึยัง ฉันเบื่อนะ” แครินพูดงอนๆ เพราะทุกครั้งที่เธอถามโนอาร์ ก็มักจะได้คำตอบว่า ‘อืม’ หรือ ‘อะอืม’ อยู่เสมอ

“ได้ซิ แต่ฉันไม่รู้ว่าจะตอบอะไรเธอนี่” โนอาร์ตอบมาเป็นชุด ก่อนที่เค้าจะอ่านหนังสือต่อ ทำให้แครินมองด้วยสายตางอนๆ ก่อนจะพูดออกมาว่า

“ชิ เอาแต่อ่านหนังสือ”  โนอาร์เหลือบตาขึ้นมามองแคริน ก่อนจะก้มลงไปอ่านหนังสือต่อ เพราะเค้ารู้สึกว่ามันไม่ใช่กงการอะไรของเค้าเลยที่จะต้องมานั่งง้อแคริน

“อ้าว นี่นายไม่สนใจฉันเลยรึไงเนี่ย” แครินพูดขึ้นอย่างโกรธๆเมื่อเห็นว่าโนอาร์ไม่มีแม้แต่จะเลิกอ่านหนังสือเพื่อมาพูดกับเธอ

“ก็ฉันต้องสอบนะ อยากให้ฉันตกรึไงเนี่ย” โนอาร์ตอบปัดๆ ทั้งที่ความจริงเค้าไม่มีสอบเลยด้วยซ้ำ

“แต่ฉันไปเช็คมาแล้วนะ ไม่เห็นว่าคณะนายจะมีสอบเลยนี่” แครินพูดด้วยน้ำเสียงงอนๆ

โนอาร์กลอกตาขึ้นเมื่อเห็นว่าคนตรงหน้าเค้าลงทุนไปเช็คตารางสอบและตารางเรียนมาเลย

“ก็ไม่ได้สอบใกล้นี่ แต่ก็ต้องอ่านไว้ก่อน พอดีอาจารย์เค้าชอบถามคำถามในคาบ ถ้าตอบไม่ได้เดี๋ยวจะถูกตัดคะแนน ก็เลยต้องอ่านไว้ก่อนน่ะ” โนอาร์ตอบไป ทั้งๆที่ความจริงแล้วมันไม่ใช่เลย

“แต่นี่มันหนังสืออ่านนอกเวลาของนายไม่ใช่เหรอ แล้วเค้าเอาไปสอนในห้องเรียนด้วยเหรอ”  แครินถามอีก เพราะเธอไปดูรายชื่อหนังสือมาแล้ว ว่าหนังสือเล่มนี้เป็นหนังสืออ่านนอกเวลา

โนอาร์อ้าปากค้างอย่างไม่อยากจะเชื่อ แครินรู้แม้กระทั่งว่านี่เป็นหนังสืออ่านนอกเวลาของเค้าเชียวหรือ

“คือว่า..............อาจารย์เค้าอาจจะเรียกไปถามไง จะได้เช็คดูว่าใครอ่านใครไม่อ่าน” โนอาร์ตอบปัดไปอีก

“อืม ก็ได้ โนอาร์อ่านไปเถอะ งั้นฉันไปนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้เจอกัน” แครินพูดก่อนจะลุกไป โนอาร์มองตามหลังแครินด้วยความรู้สึกประมาณว่า อย่าเจอกันเลยดีกว่านะ ไม่อย่างนั้นเค้าคงไม่มีวันได้อ่านหนังสืออย่างสงบสุขแน่นอนเลย

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

“คีตาร์ เธอจะซื้ออะไรเป็นของขวัญใหโนอาร์ล่ะ” วอร์ช่าถามขณะที่คีตาร์เดินนำเธอเข้ามาในร้าน อาร์กาเซียบุ๊คส์

“เล่มนี้มั้ง มันน่าจะช่วยให้หาข้อมูลเรื่องรายงานได้ดีขึ้น แถมโนอาร์ก็อยากได้มากด้วย” คีตาร์พูดก่อนจะดึงหนังสือเล่มหนาออกมาจากชั้นวาง จนวอร์ช่าแทบจะเป็นลมเมื่อเห็นความหนาของมัน

“เอ่อ.......งั้นตามใจนะ” วอร์ช่าพูดอย่างหนักใจ ว่าทำไมเพื่อนของเธอสองคนนี้ถึงได้อ่านหนังสือเล่มหนาขนาดนี้ได้โดยไม่ตายไปก่อน

“งั้นเอาเล่มนี้ละกัน” คีตาร์พูดก่อนจะเดินไปจ่ายเงิน

“แล้วเธอล่ะ จะซื้ออะไรให้พอลเหรอ” คีตาร์แกล้งถาม

“บ้าซิ ฉันไม่ซื้อใหนายนั่นหรอกนะ” วอร์ช่าตอบ ก่อนจะเดินไปหาแชมพูที่นัดกันไว้ที่ร้านขายเสื้อผ้า

“อืม สวยมั้ยๆๆ” เสียงเจอร์รี่ดัวมาแต่ไกล ทำให้วอร์ช่าและคีตาร์เข้าไปหาในร้านได้ไม่ยาก

“คีตาร์ วอร์ช่า เธอว่าชุดนี้สวยมั้ย” เจอร์รี่ถามขึ้นทันทีเมื่อเห็นทั้งคู่เดินเข้ามาในร้าน

“เอาเป็นประกวดธิดางานวัดคงได้ที่หนึ่ง” คีตาร์ตอบง่ายๆ ทำให้เจอร์รี่หน้าบูดเป็นตูดหมึก ก่อนจะเดินไปหาชุดใหม่

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

“นี่ๆ พวกนายเตรียมหาของให้พวกผู้หญิงรึยังล่ะ” โทนี่ถามขึ้นเมื่อเห็นเพื่อนๆอยู่ครบ

“ยังเลย” อเล็กซ์ตอบ ก่อนจะหันหน้าไปหาพอล

“ไม่ต้องมามองทางฉันอย่างนั้นเลย ยังเหมือนกัน” พอลพูดก่อนจะหันไปหาเฟริส

(--  )(  --)(--  )(  --)(--  )(  --)(--  ) เฟริสส่ายหน้าวืดๆ ก่อนจะหันไปทางโนอาร์

“ยังเลย” โนอาร์ตอบ ก่อนที่โทนี่จะยืนขึ้นแล้วประกาศ

“งั้นไปหาซื้อกัน ฉันจะได้ไปหาของกินอร่อยๆด้วย”

“ไปๆๆๆๆๆๆๆ” เสียงเร่งจากอเล็กซ์ทำให้ทุกคนต้องยืนขึ้นตาม แล้วเดดินตามไปอย่างเหนื่อยหน่าย

“นายว่า พวกนั้นมันต้องการไปซื้อของ หรือไปหาเกมส์มาเล่นกันแน่” พอลถามโนอาร์

“ไม่รู้ดิ” โนอาร์ตอบอย่างหมดหนทางเหมือนกัน เพราะไอ้เพื่อน 2 คนนี้มันต้องไปหาเกมส์ใหม่มาเล่นทุกที

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

“พวกเธอได้ชุดรึยังเนี่ย เมื่อยแล้วนะ” คีตาร์ถาม

“ยังๆ รอไปก่อน” เจอร์รี่พูดหลังจากที่เธอกำลังลองชุดตัวที่ 20

“งั้นฉันไปหาอะไรกินก่อนนะ” วอร์ช่าพูดก่อนจะลากคีตาร์ออกมา เพราะเธอทนเมื่อยไม่ไหว

“เฮ้อ เดี๋ยว วอร์ช่า ตามมา” คีตาร์พูดก่อนจะดึงให้วอร์ช่าไปหลบหลังเสา

“มีอะไรเหรอ คีตาร์” วอร์ช่าถาม

“พวกผู้ชายกำลังเดินมาทางนี้ไง” คีตาร์พูด

“จริงด้วย เวรและ เดี๋ยวเห็นหมดว่าซื้ออะไรให้” วอร์ช่าพูด เพราะเธอซื้อของขวัญไว้สำหรับแจกทุกคน

“งั้นหลบอยู่นี่ก่อน” คีตาร์พูดก่อนจะเดินเข้าไปในร้านขายเสื้อผ้าข้างๆ

“ดีๆๆๆๆๆ” แลเวทั้งคู่ก็เข้าไปหลบพวกผู้ชายในร้าน

แต่เคราะห์ซ้ำกรรมซัด เพราะพวกผู้ชายก็เดินเข้ามาในร้านนี้เหมือนกัน

“เวรแล้ว คีตาร์” วอร์ช่าพูดขึ้น

“เออดิ เอาเป็นว่าเธอใช้แบล๊ดโฮล์นะ เดี๋ยวฉันวาร์ปไป” คีตาร์พูด ก่อนที่ตนเองจะหายไปทันที

“อ้าว เดี๋ยว จะให้ฉันไปโผล่ที่ไหนเล่าเนี่ย” วอร์ช่าพูด แต่เมื่อเห็นคีตาร์ยืนโบกมืออยู่ข้างนอกร้าน วอร์ช่าจึงรีบใช้แบล๊คโฮล์ทันที

“เมื่อกี้รู้สึกเหมือนเห็นอะไรมืดๆนะ” โนอาร์บอกตัวเอง แต่เมื่อหันไปก็ไม่มีใครอยู่แล้ว

“เฮ้อ เหนื่อยเกือบตาย” วอร์ช่าพูดขึ้นเมื่อพวกเธอกลับไปหาเจอร์รี่แล้ว

“คราวหน้าคราวหลัง บอกให้มันเร็วๆกว่านี้หน่อยได้มั้ย จะได้วิ่งทัน” วอร์ช่าพูด

“ก็เพิ่งจะเห็นเมื่อกี้ ให้ทำไง” คีตาร์ตอบ ก่อนทั้งคู่จะถอนหายใจออกมาพร้อมกัน

“เป็นไง ชุดนี้สวยมั้ย” เจอร์รี่ถามขึ้นอีก

“เอาไปประกวดเจ้าแม่ถังขยะไป” คีตาร์ตอบ ก่อนที่เจอร์รี่จะวีนแตกขึ้นมา

“เออ ก็ได้วะ ไม่ซื้อแล้วก็ได้ ไป แชมพู” เจอร์รี่พูดก่อนจะวางชุดลงทันทีแล้วคว้าแขนแชมพูแล้วเดินออกไปจากร้านทันที

“สำเร็จ” วอร์ช่าพูดก่อนจะรีบเดินตามออกไป

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

“นายจะซื้ออะไรให้คีตาร์งั้นเหรอ” พอลถามโนอาร์

“ไม่รู้ซิ นายว่าจะซื้ออะไรให้คีตาร์ดีล่ะ” โนอาร์ถามกลับ

“ถ้าเป็นฉัน คงเป็นหนังสือมั้ง” พอลตอบ เพราะเห็นว่าคีตาร์ชอบหนังสือที่สุดแล้ว

“ฉันคงไม่ซื้อให้แล้วล่ะ คีตาร์หนังสือเยอะกว่าฉันอีก” โนอาร์พูด

“แล้วนายจะซื้ออะไรให้อ่ะ” พอลถาม

“ไม่รู้ดิ” โนอาร์ตอบตามตรง ก่อนจะเหลือบไปเห็นร้านที่อยู่ข้างๆ

“เดี๋ยวฉันมานะ” โนอาร์พูด ก่อนจะเดินเข้าไปในร้านนั้น

เอามาส่งให้เพิ่มแล้วนะคะ หวังว่าจะชอบ(รึป่าว) ยังไงก้อโพสไว้ละกันนะคะ