รวมเทคนิคการเป็นนักเขียนออนไลน์

ลำดับตอนที่ #5 : - ตัวละคร หัวใจหลักของนิยาย -

- ตัวละคร หัวใจหลักของนิยาย -

สิ่งหนึ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้เลยเวลาแต่งนิยายคือตัวละคร อาจจะมีบ้างก็จริงที่นิยายบางเรื่องไม่ให้ตัวละครมีความสำคัญ ทว่าโดยปรกติแล้วตัวละครเป็นส่วนหนึ่งของนิยายที่ทุกคนต้องให้ความสำคัญ

แล้วตัวละครกับนิยาย อะไรสำคัญกว่ากัน ?

คำตอบที่แท้จริงคือ "ควรจะมีความสำคัญที่เท่ากัน"

เนื้อเรื่องดีแต่ตัวละครไม่สนับสนุน นิยายอาจจะไม่สนุกเท่าที่ควรเป็น ตัวละครดีแต่เนื้อเรื่องไม่สอดคล้อง ตัวละครก็จะดึงเสน่ห์ออกมาไม่ถึงที่สุด ดังนั้นจึงต้องมีความสำคัญพอ ๆ กัน

แล้วเวลาจะแต่งนิยาย เนื้อเรื่องหรือตัวละครควรจะมาก่อนกัน ?

คำตอบที่แท้จริงคือ "ควรจะมาพร้อมกัน"

ตัวละครเสริมเนื้อเรื่อง เนื้อเรื่องเสริมตัวละคร สิ่งนี้ที่ควรปฏิบัติ อย่าพยายามคิดตัวละครเพียงแค่อย่างเดียวโดยไม่สนใจเนื้อเรื่อง กลับกันก็อย่าคิดเนื้อเรื่องโดยไม่สนใจตัวละคร และถึงจะกำหนดข้อมูลของตัวละครไว้แล้วก็ใช่ว่าจะต้องยึดของเดิม หากส่วนนั้นยังไม่เคยนำเสนอออกมา และถ้าปรับแก้จะไม่เกิดการขัดแย้งในเนื้อเรื่องหรือตัวละครขึ้นก็อย่าได้ลังเลที่จะทำเพื่อที่จะให้ตัวละครมีเสน่ห์ และเนื้อเรื่องมีความสนุกมากขึ้น

สรุป: ตัวละครที่ดีความมีความสัมพันธ์กับเนื้อเรื่อง เนื้อเรื่องสนับสนุนตัวละครและตัวละครสนับสนุนเนื้อเรื่อง อย่าคิดแค่เพียงอย่างใดอย่างหนึ่งจนลืมอีกอย่างไปซะล่ะ

และในขณะที่จะเริ่มเขียนนิยาย อย่าลืมที่จะให้ตัวละครนั้น "มีชีวิต" ตัวอย่างเช่นแทนค่ามันด้วยมนุษย์จริง ว่าหากคน ๆ นั้นที่มีลักษณะนิสัยแบบนี้เผชิญกับเหตุการณ์นี้จะมีท่าทีอย่างไร หากทำได้ก็จะสามารถทำให้นิยายดูสมจริง ตัวละครดูมีมิติเหมือนกับมีชีวิตจริงขึ้นมาได้

ดังนั้นเวลาเขียนนิยาย อย่าบังคับตัวละครให้ทำตามใจเรา แต่เราต้องสร้างเหตุการณ์และชะตากรรมให้ตัวละครของเราเผชิญขึ้นมาเพียงเท่านั้น แล้วตัวละครจะดำเนินเรื่องให้เราแทน หากคิดว่าจะออกนอกลู่นอกทางก็ลองหาเหตุการณ์ที่จะพาตัวละครกลับเข้าที่เดิมดู

สรุป: ตัวละครที่ดี ควรเติบโตมาพร้อมกับเนื้อเรื่อง และที่สำคัญมันต้องมีชีวิตอยู่จริง เลือกที่จะกระทำการต่าง ๆ ในเนื้อเรื่องของเรา โดยไม่ขึ้นกับความต้องการของเรา ผู้เขียนมีหน้าที่มอบเหตุการณ์และชะตากรรมให้ตัวละครฟันฝ่าเท่านั้น แต่ไม่มีสิทธิ์ไปกำหนดการกระทำของตัวละคร

ต่อมาเรื่องข้อมูลของตัวละคร แนะนำว่า "อย่าอวยจนเกินเหตุ" อวยในที่นี้คืออะไร ? นั่นก็คือการมอบสิ่งที่ดี ๆ ให้กับตัวละครมากจนเกินไปโดยที่ไม่มีข้อเสียเลย มันก็จริงอยู่ที่ตัวละครที่คนอ่านชอบมันต้องมีข้อดีอะไรบางอย่าง ทว่ามันก็ต้องมีข้อเสียให้กับมันด้วย

สำหรับตัวละครที่ถูกอวยจนเกินไปเขาจะเรียกว่า แมรี่ ซู (ขอบคุณเพื่อนในบอร์ดนักเขียนที่นำเรื่องนี้มาเผยแพร่ให้อ่าน) ตัวละครแบบนี้จะมีลักษณะเด่นที่เข้าใจง่ายอยู่สองแบบคือ "ตัวละครที่ผู้เขียนอยากเป็น" หรือไม่ก็ "ตัวละครที่ผู้เขียนอยากได้เป็นเพื่อน เป็นแฟน หรือเป็นคนรู้จัก" ซึ่งมันก็ไม่ได้ผิดอะไรถ้าจะเขียน แต่พยายามลดความ "อวย" ให้น้อยลง ให้มีจุดอ่อนหรือความผิดพลาดในตัวละครนั้นบ้าง อย่าเลิศเลอเพอร์เฟ็กต์ (เก่งแบบไม่มีเหตุผล แบบไม่มีจุดอ่อน) หรือสถานการณ์ทุกอย่างช่วยสนับสนุนให้ตัวละครนั้นได้ดิบได้ดีจนเกินไป (ไม่ได้เรื่องอะไรเลยสักอย่างแต่มีคนมารุมรัก) เพราะมันจะไม่สมเหตุสมผลจนคนอ่านหมั่นไส้เอาได้

นอกจากนี้ยังมีเรื่องความสมดุลของตัวละคร เรื่องของเก่งเวอร์จนเกินไป อันนี้คงต้องดูเนื้อเรื่องประกอบ ถึงจะเวอร์แต่ถ้าเนื้อเรื่องเสริมก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าไม่เวอร์แล้วเนื้อเรื่องไม่สนับสนุนก็อาจจะไม่สนุกได้เช่นกัน ดังนั้นจะทำอะไรก็ต้องดูที่เนื้อเรื่องประกอบ

สรุป: ความสมเหตุสมผลของตัวละครก็มีส่วนสำคัญ แต่ทว่าสิ่งที่จะตัดสินว่าสมเหตุสมผลหรือไม่ ส่วนหนึ่งก็มาจากเนื้อเรื่อง ถึงจะเก่งเวอร์เพียงคนเดียวแค่ไหนแต่ถ้าเนื้อเรื่องต้องให้เผชิญกับความลำบากและความผิดพลาดก็ถือได้ว่ามีความสมดุล หรือถ้ามีพลังเวอร์แต่คนอื่นก็เวอร์ด้วยเหมือนกันอยู่ในโลกที่ทุกอย่างเวอร์สุด ๆ ตัวละครนั้นก็อาจจะดูว่าสมดุลได้เช่นกัน

................