คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : - ไม่มีอารมณ์หรือไม่มีเวลาเขียนเลยทำอย่างไร ? -
- ไม่มีอารมณ์หรือไม่มีเวลาเขียนเลยทำอย่างไร ?-
เป็นสิ่งที่หลายต่อหลายคนที่เขียนนิยายไม่ออกมักจะยกขึ้นมาใช้ แต่มันเป็นความจริงหรือว่าเพียงแค่ข้ออ้าง ?
เรื่องของเวลา คนส่วนใหญ่ที่ยกมาอ้างมักจะบอกว่าเรียนหนักทำงานหนักการบ้านเยอะเลยไม่มีเวลา ทว่าคนที่ไม่เวลาจริง ๆ อย่างเช่นคนที่กำลังเตรียมสอบหรือทำโปรเจ็กต์หนัก ๆ กลับไม่เคยเอามาอ้างเลยสักนิด เพราะว่าเขาไม่มีแม้แต่เวลาที่จะมาบ่นว่าไม่มีเวลาเขียนเลยด้วยซ้ำ ! ดังนั้นคนที่มาบ่นนั่นแหละแท้จริงยังมีเวลาอยู่ แต่ไม่สามารถเจียดเวลาที่จะมาเขียนได้ ความจริงแค่เวลาสักครึ่งชั่วโมงก็น่าจะได้สักครึ่งหน้าแล้ว ถ้าทำทุกวันยังไงก็เขียนจนจบตอนได้ ทว่าคนที่อ้างว่าไม่มีเวลากลับไม่คิดจะใช้เวลาอย่างมีคุณค่าเองต่างหาก
สรุป: เวลาว่างมีกันทุกคน ถ้าไม่มีเวลาว่างจริงตอนนั้นจะไม่มีเวลามาอ้างว่าไม่มีเวลาได้เลย คนที่ยังอ้างได้คือคนที่ยังมีเวลาว่างอยู่ ทว่าไม่ยอมเจียดเวลามาใช้เอง กินข้าว อาบน้ำ ดูทีวี เล่นเกม หรือนั่งเอ๋อ ถ้าแบ่งให้ดีก็มีเวลาเหลือมาให้ใช้นิยาย หรือถ้าไม่มีเวลาจริงลดเวลานอนมาใช้ก็ยังได้ (คนเขียนเคยไม่มีเวลาถึงขั้นต้องทำแบบนี้มาแล้ว T^T)
เรื่องของอารมณ์ก็เป็นอีกสิ่งที่หลายคนพูดถึงว่าเวลาไม่มีอารมณ์มาจึงทำให้เขียนนิยายไม่ได้ ก็จริงอยู่ที่การไม่มีอารมณ์ร่วมไปกับนิยายอาจจะทำให้แต่งได้สนุกน้อยลง แต่ไม่มีอารมณ์ถึงกับทำให้เขียนนิยายไม่ได้เลยหรือ ? แล้วอารมณ์ไม่สามารถบิวท์ระหว่างการเขียนได้เลยหรือ ?
พักเรื่องนั้นไว้ก่อน โดยถ้าอยากมีอารมณ์เขียนก่อนที่จะเริ่มเขียนก็ทำได้ โดยจากการที่คิดถึงเรื่องที่เรากำลังแต่งอยู่ ว่าทำอย่างไรถึงจะให้มันสนุกมากขึ้น ลองจินตนาการถึงเนื้อเรื่องของนิยายว่าจะแตกแขนงได้ไปถึงไหน รวมไปถึงการอ่านหนังสือหรือเสพวรรณกรรมที่สามารถใช้ในนิยายของเราได้ เมื่อคิดถึงความเป็นไปได้ของนิยายเข้ามาก ๆ เราก็มีอารมณ์ที่อยากจะเขียนเอง
ทว่าเวลามานั่งอยู่หน้าคอม หลายครั้งก็นั่งเอ๋อเพราะดันไม่อยากจะลงมือพิมพ์เสียนี่ ช่วงนี้แหละที่สำคัญ ! อย่าอยู่เฉย ! คิดอะไรไม่ออกไม่มีอารมณ์ก็พิมพ์ไปก่อนเลย ! ถ้าทำไปเรื่อย ๆ แล้วเราจะมีอารมณ์พิมพ์ต่อเอง ! เมื่อถึงจุดหนึ่งก็จะไฟติดทำให้คราวนี้แม้อยากจะหยุดก็ทำได้ยาก ช่วงนี้แหละย้อนกลับไปจุดที่พิมพ์ในช่วงที่ยังไม่มีอารณ์หรือยังไม่อยากพิมพ์ซะ เพราะจะสามารถพิมพ์เรื่องสนุกลงไปแทนที่ได้เองแหละ
สรุป: บิวท์อารมณ์ก่อนเขียนทำโดยคิดถึงนิยายของเราเข้าไว้มาก ๆ ทว่าเมื่อมีโอกาสเขียนแล้วดันไม่อยากเขียน ก็ให้เขียนไปเรื่อย ๆ ก่อน เพราะเมื่อลงมือเขียนไปเยอะ ๆ แล้ว เมื่อนั้นจะติดไฟขึ้นมาได้เอง
................
ความคิดเห็น