รวมเทคนิคการเป็นนักเขียนออนไลน์

ลำดับตอนที่ #14 : - ปัญหาตลอดกาลกับนักอ่านเงา -

– ปัญหาตลอดกาลกับนักอ่านเงา –

หลายครั้งหลายหน ที่ในบอร์ดนักเขียนมักจะมีคนมาบ่นเรื่องนักอ่านเงาอยู่เนือง ๆ หรือไม่เปิดบทความไปแล้วก็เจอป้ายขับไล่นักอ่านเงาติดอยู่แผ่หรา

 

แต่ขอถามสักนิดเถอะว่านักอ่านเงานี่เป็นปัญหาจริงแน่หรือว่าคนเขียนคิดไปเอง ?

นักอ่านเงาคืออะไร ? – นักอ่านเงาเป็นชื่อเรียกของคนกลุ่มหนึ่งที่เข้ามาอ่านนิยายแล้วไม่แสดงตัว ก็เพียงแค่นั้นแหละ ซึ่งนักเขียนบางคนคิดว่า การกระทำดังกล่าวเป็นสิ่งที่เสียมารยาทเป็นอย่างมาก เพราะอ่านแล้วก็ต้องช่วยเม้นให้กำลังใจนักเขียนด้วยสิ ! และหากมาอ่านแล้วไม่เม้นก็อย่ามาอ่านเลยดีกว่า !

ซึ่งขอถามสักหน่อยความคิดตรงนั้นมันถูกแล้วหรือ แค่เขาอ่านแต่ไม่เม้น เป็นความผิดของคนอ่านแล้วหรืออย่างไร ?

ความคิดเกี่ยวกับนักอ่านเงานี้ เป็นความคิดที่ถูกหล่อหลอมให้เชื่อว่าไม่ดีในคนบางกลุ่ม และจะรีบโวยวายทันทีว่าการไม่มีคนเม้นเป็นความผิดของนักอ่าน แท้จริงปัญหาอาจจะอยู่ที่ผู้แต่งก็ได้

อันดับแรกลองตรวจสอบดูก่อน ว่าคิดไปเองหรือไม่ ?

เพราะเจอเยอะกับคนที่โวยวายว่าเรื่องตัวเองมีแต่นักอ่านเงา ทั้งที่จริงแล้วคิดไปเอง นิยายพึ่งลงได้ไม่กี่วัน มีอยู่ไม่กี่ตอน ยอดวิวยังไม่เกินร้อยดีนักแต่กลับมาโวยวายว่ามีนักอ่านเงาแล้ว !

ไม่ใช่ เข้าใจผิดไปแล้ว ! ไม่ใช่ว่ามีแต่นักอ่านเงา หากแต่ “ไม่มีคนอ่าน” เลยต่างหากล่ะ ! และเมื่อหลงผิดนึกว่าเจอนักอ่านเงา มันก็ยิ่งจะทำให้ผลลัพธ์เลวร้าย เพราะจะสนใจจนเผลอกระทำการอันไม่ควร คุกคามคนอ่านจนคนอ่านไม่อยากเข้า ฝีมือการเขียนลดลงเพราะกังวลใจกับนักอ่านมากเกินไป ดังนั้นถ้าเกิดกรณีเช่นนี้ อย่าสนใจ ! เขียนให้ดีที่สุดไปก่อนแล้วค่อยว่ากันทีหลัง หากสนใจแต่เรื่องของนักอ่านรับรองได้ว่ายิ่งทำให้ไม่มีนักอ่านเข้าไปใหญ่

เมื่อแน่ใจว่านิยายตนเองมีนักอ่านเงาจริง แต่นั่นก็เพราะเขา “ไม่รู้จะเม้นอะไร”

เพราะบางครั้งการที่บอกไปแค่ว่า “สนุกดีนะ” มันก็ไม่มีประโยชน์อะไร ครั้นจะวิจารณ์ก็กลัวจะโดนนักเขียนโวยเวลาวิจารณ์ไม่ถูกใจ (มีจริง ๆ บอกให้เม้น แต่พอเม้นไม่ดีกลับด่ากลับแทน) และที่สำคัญไม่มีเรื่องอื่นใดที่ผู้เขียนจะเปิดโอกาสให้คนอ่านแสดงความเห็นได้

ดังนั้นเรื่องการมีนักอ่านเงาจึงไม่ถือว่าเป็นเรื่องแปลก

หากจะอยากให้มีคนมาเม้น จึงไม่ใช่การบังคับให้นักอ่านเงามาเม้น การที่ไปบังคับเขาก็เหมือนกับเราแสดงตัวว่าตนเองเป็นพระเจ้าที่ต้องให้ผู้อ่านมานมนอบบูชา ซึ่งขอถามหน่อย คิดว่านิยายตัวเองดีเลิศเลอขนาดไม่มีใครเทียบได้ในสามโลกแล้วหรือเปล่า นักอ่านถึงไม่มีทางเลือกและต้องมานบนอบขออ่านเรื่องของเราเพียงแค่คนเดียว ?

มันไม่ใช่อย่างนั้นแน่นอน ! ดังนั้นการที่ลดความคุกคามลง การที่ไม่บังคับแต่เปลี่ยนเป็นการชักชวน จึงเป็นทางออกที่ดีกว่าที่จะให้มีคนมาอานเพิ่มมากขึ้น และยิ่งมีคนอ่านมากขึ้นก็ย่อมมีโอกาสที่คนมาเม้นเพิ่มขึ้นด้วยเช่นกัน จะเถียงในตรงนี้ไหม ?

กลับกันการคุกคามอีกฝ่าย จะเป็นการบีบบังคับให้คนอ่านไปอ่านเรื่องอื่นแทน แม้จำนวนเม้นจะเพิ่มขึ้น แต่คนที่มาอ่านและมาเม้นมันจะลดลงแทน ขอถามว่าเป็นสิ่งที่ต้องการแน่หรือ ?

ดังนั้นทางออกที่ดีที่สุด ไม่ใช่การคุกคาม แต่เป็นแสดงความเป็นมิตรเป็นกันเองและชักชวนให้เขาอยากเข้ามาอ่านอยากเข้ามาเม้นต่างหากล่ะ

 

 

สำหรับใครที่อยากรู้วิธีที่ให้คนอ่านมาเม้นบ่อย ๆ จะขอเสนอสองวิธีต่อไปนี้คือ “ชวนคุยเองเลย” กับ “แต่งเรื่องให้สุด ๆ ไปในด้านหนึ่ง”

สำหรับการชวนคุย ก็อาจจะพิมพ์ประโยคที่ชวนให้เขาตอบกลับผ่านทางความคิดเห็นหรือในตัวนิยายก็ได้ อาจจะไม่ใช่เรื่องในนิยายแต่เป็นเรื่องอื่นเช่นการเรียนอะไรพวกนี้ก็ได้

ส่วนการแต่งเรื่องให้สุด ๆ ไปในด้านหนึ่งนี้หมายรวมถึงทุกอย่างเช่น สนุกสุด ๆ น่าเบื่อสุด ๆ เจ๋งสุด ๆ ห่วยสุด ๆ ตลกสุด ๆ เศร้าสุด ๆ ตื่นเต้นสุด ๆ หักมุมสุด ๆ ไม่ว่าจะดีหรือร้ายหากให้สุด ๆ ไปในสักทางหนึ่ง เดี๋ยวจะมีคนมาทักในเรื่องนั้นเองแหละ แต่ที่ไม่ทักกันเพราะคนอ่านคิดว่ามันไม่มีอะไรที่น่าจะทักออกไปน่ะสิ !

สรุป: อย่าไปบังคับนักอ่านเงาให้มาเม้น แต่จงหาวิธีชักชวนให้นักอ่านเงามาอยากเม้นเองต่างหากถึงจะเป็นวิธีที่ถูกต้องที่สุด

................