คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
ติ้ง ต้อง ต่อง ติ่ง ตอง ติ้ง ต่อง~ ฉันรีบเก็บของเมื่อเลิกเรียนทันทีเมื่อได้ยินสัญญาณบอกเลิกเรียนโดยไม่ต้องรอครูบอกปล่อย ก็เพราะฉันมีนัดทำรายงานกลุ่มกับเพื่อนที่บ้านฉัน “น้ำค้าง เก็บของเสร็จรึยังฉันยืนรอจนเมื่อยขาแล้วนะ” “แหมซันนี่ก็” “ไม่ต้องรีบหรอกจะน้ำค้าง” นี่ก็ ซันนี่กับเรนนี่เพื่อฉันเอง ส่วนฉัน ก็อย่างที่เรนนี่ได้พูดไป ฉันชื่อน้ำค้างมีพี่ชายชื่อสายฟ้าที่ห่วงน้องสาวมากยิ่งกว่าหวงไขทองคำซะอีก นั้นก็เพราะฉันกับพี่อยู่กันแค่2คน ส่วนพ่อเป็นท่านทูตเลยต้องเดินทางบ่อยส่วนแม่อยากให้เราสองคนใช้ชีวิตได้ด้วยตัวเองแก้ปัญหาเองได้ จึงได้ตามติดพ่อไป ปล่อยพวกเราไว้สองคนพี่น้อง
“นี่ฉันว่าเราจะช้าเพราะเรนนี่มากกว่าไม่ใช่น้ำค้างแล้วละ” ซันนี่บ่นเมื่อเห็นว่าเราเลทมาพอสมควรแล้ว
“นี่ เรนมองหาใครอยู่หรอ เห็นมองตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะ” ฉันถามเรนนี่เมื่อสงสัยพฤติกรรมแปลก ที่คอยมองนอกห้องตอนเลิกเรียนตั้งแต่เมื่อวาน
“อ๋อ ก็โรงเรียนเรามีนักเรียนใหม่เข้ามาละสิชื่อ ริออลละ หน้าตาก็……หล่อนะแต่ออกแนวติ๋มๆหน่อยอะ”
“ฉันยังไม่ได้ถามรายละเอียดกับเธอเลยเล่นพูดมาซะยาวเหยียดเลยนะ” “แหม ซันก็ นี่ๆๆๆๆๆๆ นี่ไง ริออล” แล้วเรนนี่ก็ชี้ให้พวกเราได้เห็นหน้าริออลแบบชัดๆ
“ไม่เห็นหล่อตรงไหนเลย”
“ของอย่างนี้ต้องใช้ใจดูยะ คนไร้ต่อมรับรู้ความรู้สึกทางเพศอย่างเธอไม่มีทางรู้หรอก” เรนนี่ได้ทีก็แขวะซันนี่
La La La La La~ ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเมื่อโชว์เบอร์ของคนที่โทรมาฉันรีบรับทันใดเพราะคิดถึงคนที่โทรมาที่สุด “ฮัลโหล พี่สายฟ้าฉันคิดถึงพี่ที่สุดเลย”
‘น้องพี่นี่ พอรับโทรศัพท์ปุบก็อ้อนเชียวนะ แต่วันนี้พี่มีเวลาคุยกับน้ำไม่มากเท่าไหร่’
“อ่าว ทำไมละคะพี่ฟ้า”
‘เอาเป็นว่าน้ำรีบกลับมาดีกว่าแล้วพี่จะเล่าให้ฟัง’
“ก็ได้คะพี่ฟ้า เดี๋ยววันนี้มีเพื่อนไปทำรายงานกลุ่มที่ห้องฉันนะ อาจจะเสียงดังรบกวนพี่นิดนึง”
‘อืมๆ ยังไงก็รีบๆกลับมานะรื่องนี้ด่วนมาก’
“คะพี่ฟ้า งั้นแค่นี้นะคะฉันจะรีบกลับไปให้เร็วที่สุดเลยคะ”
“พี่เธอมีอะไรรึปล่าว เห็นปกติไม่ค่อยโทรหาหลังเลิกเรียนเลย”ซันนี่ถามเมื่อเห็นว่าปกติพี่ฉันไม่ค่อยโทรหาหลังเลิกเรียนเท่าไหร่
“พอดีพี่สายฟ้ามีเรื่องด่วนนะรีบมากด้วย งั้นรีบไปเถอะ จะได้รีบทำรายงานให้เสร็จด้วย”
แกร็กๆๆ กุกกักๆ
เมื่อถึงบ้านฉันรีบไขกุญแจเข้าบ้านเพื่อคุยเรื่องที่พี่ฟ้าพูดไว้ตอนคุยโทรศัพท์ แต่เมื่อไขเข้ามาในบานแล้วพบแต่ความว่างปล่าว
“พี่สายฟ้าหายไปไหน ซัน เรน ช่วยกันหาที” ฉันรีบพูดอย่างร้อนรนเมื่อมีลางสังหรณ์กลัวว่าจะเกิดเหตุร้ายกับพี่ชายสุดที่รักของฉัน
“ฮึๆๆๆ ฮะๆๆๆ”อยู่ดีๆก็มีเสียงหัวเราะที่ฟังดูโรคจิตนิดๆออกมา
“นั้นใครนะ ออกมานะ แกเอาพี่ชายฉันไปไว้ไหน”
“พี่ชายเธอก็อยู่นี่ไง ฮึฮึฮึ”
“นั้น แกริซ แกจับพี่ชายฉันไปทำไม” ฉันถามเมื่อเห็นปืนกระบอกนึงจ่ออยู่ที่หัวพี่ชายฉัน
“ก็….แก้แค้นไง” ฉันรู้สึกว่าตอนนี้ริซช่างน่ากลัวเหลือเกิน เพราะริซนั้นเป็นมาเฟียที่ใหญ่และมีอิทธิพลที่สุดใน
เมืองนี้เลยก็ว่าได้
“ได้โปรดอย่าฆ่าพี่ชายฉันเลย พี่ชายฉันไปทำอะไรให้นายแค้นขนาดนี้” ฉันได้แต่ขอร้องให้ริซปล่อยตัวพี่ชายฉัน
อย่างคนไม่มีทางสู้
“ฮึ เพื่อนพี่แกละสิทำฉันไว้แสบนัก” “ฮะ ใครละ” ฉันได้แต่งงว่ามีใครไปหาเรื่องริซ “ทาร์ทนะ”ฉันถึงกับอึ้งเมื่อได้ฟังคำตอบ เพราะปกติแล้วพี่ทาร์ทจะเรียบร้อยจนฉันแอบคิดว่าพี่เค้าเป็นเกย์ไปแล้วละสิ
“แล้วเรื่องมันเป็นยังไงละคะพี่ฟ้า”
“เธอไม่ต้องยุ่ง แค่ทำตามที่ฉันสั่งก็พอ ถ้ายังอยากเห็นพี่แกมีชีวิตต่อ” สำรับฉันตอนนี้มันคงไม่เหลือทางเลือก
อะไรแล้วนอกจากทำตามคำสั่งของริซ
“แล้วจะให้ฉันทำยังๆไงละ” “ก็ง่ายนิดเดียว แค่ ตามหา
แค่ผู้หญิงคนนี้ให้เจอ" ริซพูดพร้อมกับหยิบภาพผู้หญิงคนนึงที่หน้าตาสวยมากมาให้ดู ” อื่มมันไม่ง่ายเลยที่จะตามหาผู้หญิงคนนึงที่ไม่ใช่แม้แต่ญาตเนีย
“เธอต้องตามหาเมเปิลให้เจอภายใน3เดือนให้ได้ มิฉะนั้น ฉันไม่รับประกันชีวิตพี่ชายของเธอว่ายังมีหัวติดกับไหลอยู่รึปล่าว”
ความคิดเห็น