คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : CHAPTER 16
EUNJI’PART
ตึง ตึ้ง ตึ๊ง
หมดเวลาสักที ฉันนั่งเรียนแบบไม่มีสมาธิ เพราะเอาแต่คิดเรื่องที่พี่โซฮยอนเสนอมา และฉันตอบตกลงไปแล้ว ในใจก็ไม่ได้อยากจะทำตามข้อเสนอแต่ถ้าไม่ทำเรื่องนี้ก็คงจบยาก ฉันไม่อยากมีปัญหากับพี่โซฮยอน และไม่อยากอยู่ห่างนาอึนแบบนี้อีกแล้ว 2 อาทิตย์ที่ผ่านมา แม้เจอหน้าแต่ไม่ได้คุย มันทรมานมาก
“เจอกันที่หอนะ ไปหาโบมีก่อน”
โชรงสะพายกระเป๋าแล้วลุกออกไปจากห้องทันที กลัวแฟนหายหรือไงว่ะ ห้องเรียนอยู่ห่างกันแค่นี้เอง
ครืน~ ครืน~
-2 ทุ่มเจอกัน หวังว่าคงไม่เบี้ยวพี่นะ-
พี่โซฮยอน
เอาว่ะ ไม่ใช่ไม่เคยทำสักหน่อย ฉันเก็บโทรศัพท์ใส่ประเป๋ากระโปงแล้วลุกออกจากโต๊ะเพื่อกลับหอ
“พี่อึนจี”
“นาอึน” ทันทีที่เดินออกมาจากห้อง ฉันก็พบเข้ากับคนที่ฉันอยากเจอที่สุด
“พี่โอเคหรือเปล่า”
“ไม่ค่อยโอเค” พี่ไม่โอเค เพราะพี่คิดถึงเธอ ฉันได้แต่ตอบในใจ
“พี่เป็นอะไรหรือเปล่า” นาอึนยื่นมือเข้ามาจับมือฉันอย่างระวัง
“หายโกรธพี่แล้วหรอ” ฉันก้มลงมองมือตัวเองที่นาอึงกุมอยู่
“ฉันไม่เคยบอกนะว่า โกรธ”
“งั้นหรอ สงสัยพี่คิดไปเองมั้งว่า เธอโกรธพี่” ฉันเปลี่ยนมาเป็นฝ่ายกุมมือนาอึนแทน
“กลับหอกันมั้ย”
“ค่ะ ^^” ฉันตอบตกลง เราจับมือกันเดินออกจากอาคารเรียนเพื่อกลับหอ ฉันก็ไม่รู้ว่าเหตุผลอะไรที่ทำให้นาอึนมาหาฉันวันนี้ ทั้งๆตลอดเวลา 2 อาทิตย์ที่ผ่านมา เธอแทบจะไม่สนใจฉันเลย แต่จะเพราะอะไรก็ช่างเถอะ เพราะตอนนี้เธออยู่ข้างๆฉันแล้ว และจะไม่ปล่อยไปไหนอีก
“ทำไมกลับมาด้วยกันได้ละเนี้ย”โบมีทักเมื่อเดินเข้าหอมา
“ดีกันแล้วหรอพี่ๆ” ฮายองที่นั่งอยู่ที่โซฟาถามด้วยความอยากรู้
“ก็คงจะดีกันแล้วแหละ ไม่งั้นไม่เดินจับมือกันมาแบบนี้หรอก ถามได้นะเด็กโง่!!!” นัมจูเดินเข้ามายืนข้างหลังฮายองแล้วยกมือยีหัวฮายองแรงๆด้วยความมั่นไส้
“ดีกันได้ก็ดีแล้วล่ะ” โชรงพูดขึ้น
“ไม่รู้เหมือนกันว่า อยู่ๆดีกันได้ยังไง แต่ตอนนี้ไม่อยากรู้แล้ว” ฉันพูดพร้อมกับหันหน้าไปมองนาอึน
“ไปเปลี่ยนชุดก่อนไป เดี๋ยวออกไปกินข้าวข้างนอกกัน โชรงจะเลี้ยง” โบมีเดินมาดันหลังฉันกับนาอึน
“ตัว ใครบอกเค้าจะเลี้ยงเล่า แชร์กันสิ” โชรงแย้งขึ้นทันที
“เลี้ยงไม่ได้หรอ นะนะ” โบมีวิ่งเข้าไปกอดแขนโชรง เอาสิเจอลูกอ้อนโบมีเข้าไป ดูลิจะว่ายังไง
“ก็ได้ๆ เห็นว่าตัวน่ารักหรอกนะ” โชรงดึงแก้มโบมีอย่ามั่นเขี้ยวว
“โอเค งั้นไปแต่งตัวได้แล้ววว” โบมีหันมาสั่งฉันสองคน
เอาไงดีว่ะเนี้ย จะบอกยังไงดีว่าไปไม่ได้
“เอ่ออ คืออ ”
“เอ่อ คือ อะไรของแกอีกอึนจี” โบมีถาม
“เปล่าๆ ไม่มีอะไร ไปก็ไป” ฉันตอบตกลงไป ไว้ค่อยแอบกลับออกมาก่อนก็ได้หรอก
“งั้นไปแต่งตัวได้แล้ว 6 โมงเจอกันที่หน้าหอนะ เดี๋ยวพี่ดูจุนจะมารับ” โบมีออกคำสั่ง
“ห๊ะ อะไรนะ!!” โอ๊ยยย พี่ดูจุนไปด้วย ครั้งก่อนเจอหน้ายังบอกจะจีบฉันอยู่เลย ไม่อยากเจออีกเลยย
“อ้าวว นึกว่าจะไปกันแค่นี้ซะอีก” นัมจูพูดขึ้น
“ก็รู้ไม่ใช่หรอว่า ถ้าจะออกไปข้างนอกต้องมีผู้ปกครองไปด้วยอะ แต่ไม่ต้องห่วงนะ พี่ดูจุนของฉันไม่ว่าถ้าจะมีแอลกอฮอล์ อิอิ” พูดอย่างอารมณ์ดีเชียวนะ ไม่ดูหน้าแฟนตัวเองเลยย
“ไม่ๆๆๆๆ งานนี้ห้ามมีแอลกอฮอล์ ครั้งก่อนกว่าจะลากกลับมาได้ เล่นเอาเหนื่อย” โชรงพูดห้ามทันที
“ก็ดีเหมือนกันนะ ถ้ามีคงอยู่ยาวแน่ๆ” ฉันแสดงความคิดเห็นบ้าง โบมีทำหน้าบูดทันทีมื่อโดนขัดใจ
“ไปแต่งตัวได้แล้วไป เหลือเวลาแค่ชั่วโมงเดียว” โชรงเปลี่ยนเรื่องมาเป็นไล่พวกเราไปอาบน้ำแต่งตัว
“ยังไงก็พออยู่แล้ว”ฉันพูดแล้วเดินจับมือนาอึนเดินขึ้นไปบนห้อง
“แกแหละตัวดีเลย นาอึนพี่แนะนำให้เธออาบก่อนนะ เพราะอึนจีมันอาบน้ำนานมากกก” โชรงเดินมากอดคอนาอึนแล้วพูดแนะนำ
“ฉันไม่ได้อาบน้ำนานขนาดนั้นซะหน่อย เนอะนาอึนเนอะ”
“ใช้ห้องน้ำร่วมกันมาเดือนนึง นาอึนพอรู้ค่ะพี่ว่า พี่อึนจีอาบน้ำโคตรนานนน วันไหนที่นาอึนตื่นที่หลังนะ นาอึนนั่งรออาบน้ำเกือบครึ่งชั่วโมง” นาอึนพูด อ้าวว ไม่เข้าข้างกันเลย แถมเผาฉันอีกต่างหาก
“เผากันพอหรือยังคะ ครั้งนี้ในอาบก่อนเลยเอ่า”
“5555 รีบๆนะ แล้วเจอกันข้างล่าง” โชรงแยกตัวออกไปเมื่อถึงห้องตัวเอง
หลังจากโชรงแยกตัวไป ฉันกับนาอึนก็รีบเดินไปที่ห้อง พร้อมกับแยกย้ายกันเตรียมตัว โดยฉันทำตามสัญญาคือให้นาอึนอาบน้ำก่อน นาอึนใช้เวลาอาบน้ำประมาณ 20 นาที
“ว่าแต่คนอื่นอาบนาน ตัวเองก็อาบนานเหมือนกันนั่นแหละ” ฉันพูดเมื่อนาอึนเดินออกจากห้องน้ำ
“ฉันจะคอยดูว่าพี่จะอาบนานกว่าฉันมั้ย” นาอึนพูดแล้วเดินเข้าห้องตัวเองทันที
“พี่น้อยกว่าแน่นอน จับเวลาได้เลย!!” ฉันตะโกนไล่หลังนาอึน
“ผ่านไป 2 นาทีแล้ว” เสียงนาอึนแว่วออกมาจากห้อง ฉันจึงรีบวิ่งเข้าห้องน้ำทันที ต้องไวกว่านาอึนให้ได้
20 นาทีผ่านไป
NAEUN’PART
“เสร็จหรือยังพี่อึนจี 20 นาทีแล้วนะ” ฉันยืนมองนาฬิกาจับเวลาในมือถือที่กดจับไว้ตั้งแต่เดินเข้าห้อง
“ใกล้แล้วๆ รอแปปนึง”
“ไหนบอกว่าอาบให้ไวกว่าฉันไง” ฉันตะโกนบอกอีกที
“ใกล้แล้วๆ” พูดแบบนี้อีกแล้วว
“ไม่รอแล้ว เจอกันข้างล่างน้า”
“จะเสร็จแล้วนาอึน รอพี่ก่อนดิ” พี่อึนจีตะโกนตอบออกมาจากในห้องน้ำ
“ไม่” ตอบเสร็จฉันก็เดินออกจากห้องมาทันที
“อ้าวว ไมลงมาคนเดียวอะ พี่อึนจีละ”นัมจูนั่งอยู่ทีโซฟาหันหลังมาถามเมื่อฉันเดินลงมาถึงข้างล่าง
“อาบน้ำยังไม่เสร็จเลย”
“กะแล้วเชียว” นัมจูพูดอย่างรู้เหตุผล
“แล้วนี่คนอื่นยังไม่ลงมาหรอ” ฉันถามเมื่อเห็นนัมจูคนเดียว ไม่เห็นคนอื่น
“นี่พี่ไม่เห็นฉันหรอ ฉันอยู่นี่” นี่มันเสียงฮายองนิ
“อ้าวว นึกว่านัมจูอยู่คนเดียวซะอีก” ฉันเดินอ้อมโซฟามา จึงเห็นฮายองนอนหนุนตักนัมจูอยู่ พนักโซฟามันบังอยู่ฉันก็เลยไม่เห็นฮายอง ฉันว่าฮายองก็ตัวใหญ่นะ ทำไมฉันถึงไม่เห็นก็ไม่รู้
“ลงมากันแล้วหรอ” พี่โชรงที่เดินจับมือลงมากับพี่โบมีพูดขึ้น
“เหลือคนนึงค่ะ” ฉันบอก
“ประจำ” พี่โชรงพูด อย่างเคยชิน
“มาแล้วๆๆๆๆๆ” พวกเราหันไปมองเห็นพี่อึนจีวิ่งมาหน้าตั้งมา
“สายยยย!!!!” ทุกคนพูดขึ้นพร้อมกัน ไม่เว้นแม้แต่ฉัน
“นิดเดียวเอง พี่ดูจุนก็ยังไม่มาด้วย” พี่อึนจียกนาฬิกาข้อมือขึ้นดู
“พี่ดูจุนรออยู่หน้าโรงเรียนแล้ว ทำเรื่องขออนุญาตแล้วเรียบร้อย”พี่โบมีโชว์โทรศัพท์ที่เป็นข้อความจากพี่ดูจุน (หรือที่ฉันเรียก ลุง เพื่อนพี่ดงอุน) ให้ดู
“งั้นไปกันเถอะ เดี๋ยวพี่ดูจุนรอนาน” พี่โชรงพูดแล้วจับมือพี่โบมีเดินนำหน้าไปตามด้วยพวกเราที่เดินตามหลัง
หน้าโรงเรียน
“สวัสดีครับสาวๆ รอนานมั้ย” พี่ดูจุนเอ่ยทักเมื่อเห็นพวกเรา
“สวัสดีค่ะ!!” พวกเราโค้งทักทายพี่ดูจุน
“นี่ๆพี่มีคนจะแนะนำให้รู้จัก” พูดเสร็จพี่ดูจุนก็เปิดประตูข้างคนขับ แล้วผู้ชายตัวเล็กๆน่ารักก็ปรากฏตัวขึ้น
“คนนี้ชื่อ ยังโยซอบ เป็นรุ่นพี่พวกเธอ 2 ปี แฟนพี่เอง” พี่ดูจุนแนะนำผู้ชายคนนั้นให้รู้จักในฐานะแฟน ห๊ะ!!!
“แฟน!!!!” พวกเราทุกคนพูดออกมาพร้อมกัน
“พี่ไปแอบมีแฟนตอนไหนเนี้ยยย หา ตอบเค้ามาเลยนะ” พี่โบมีถามออกมาเป็นคนแรก พร้อมกับเดินเข้าไปดึงแก้มพี่ดูจุน
“โอ๊ยยยๆ !!! พี่มีนานแล้ว แค่ไม่บอกให้โบมีรู้แค่นั้นเอง” พี่ดูจุนรีบอธิบาย แล้วดึงมือพี่โบมีออกจากแก้ม
“พี่เป็นคนบอกดูจุนเองแหละว่า ไม่ให้บอกโบมี” พี่โยซอบ บอกกับพี่โบมี ผู้ชายอะไรน่าร๊ากกน่ารัก
“เห็นว่าพี่น่ารักหรอกนะ งั้นเค้าไม่ว่า” พี่โบมีกระโดดกอดแขนพี่โยซอบทันที
“นึกว่าจะด่าพี่ซะอีก” พี่ดูจุนพูด
“พี่โยซอบน่ารักขนาดนี้ เค้าไม่ว่าหรอก แต่มื้อนี้พี่ดูจุนต้องเลี้ยง”
“โอเคๆ ได้ๆ ” พี่ดูจุนตอบตกลง
“เยสส ไม่เสียตังค์แล้ว” พี่โชรงที่ยืนอยู่ข้างๆฉัน พูดแสดงความดีใจ อยู่เบาๆ ทำให้พวกฉันหันไปมองแล้วหัวเราะกับพี่โชรงเบาๆ
“ขึ้นรถได้แล้วๆ เดี๋ยวจะดึกเอา” พี่ดูจุนแหละพี่โยซอบเปิดประตูให้พวกเรา รถที่พี่ดูจุนเอามาวันนี้คันใหญ่พอสมควร ไม่งั้นพวกเราคงไปกันไม่หมด
“ครบหรือยัง” พี่ดูจุนนั่งประจำที่คนขับเอ่ยถาม
“โชรงมา”
“เค้ามาแล้ว” เสียงพี่โบมี
“อึนจีค่ะ”
“นาอึนค่ะ”
“นัมจูค่ะ”
“มักเน่มาค่ะ”
“ครบแล้วพี่ดูจุน” พี่โบมีตะโกนบอกพี่ชายตัวเอง
“โอเค งั้นไปกันเลยยย ย ” รถค่อยๆเคลื่อนตัวออกจากหน้าโรงเรียน
“พี่อึนจีเป็นไรเปล่า” ฉันหันไปมองพี่อึนจีที่นั่งข้างฉันที่เอาแต่ก้มมองโทรศัพท์ในมือ เพราะฉันเห็นพี่อึนจีเงียบตั้งแต่เดินออกจากหอแล้ว แถมยังเอาแต่มองโทรศัพท์
“นิดหน่อยน่ะ^^” พี่อึนจีเงยหน้าจากโทรศัพท์หันมายิ้มให้ฉัน
“มีอะไรก็บอกนะ อย่าปิดบังกัน”
“อื้อ ไว้เดี๋ยวพี่จะบอก” พี่อึนจีตอบฉัน พร้อมกับจับมือฉันไว้
Ps. มาแล้วววว วว ว 2EUN ดีกันแล้ว แต่ทำไมอยู่ๆถึงดีกันน้า แล้วอึนจีจะตัดสินใจทำตามที่พูดกับพี่โซฮยอนหรือเปล่าน้า โปรดติดตามตอนต่อไป!!~~ 555555
ขอโทษที่หายไปนานน ไรท์มีปัญหาเรื่องเน็ตนิดหน่อย เล่นในโทรศัพท์ไม่มีปัญหา พอแชร์ Wifi เท่านั้นแหละ ช้าเลยย (สงสัยเพราะบ้านไรท์กันดาร 5555)
จะรีบมาต่อให้ แต่ช่วยเข้าใจไรท์เรื่องเน็ตนิดนึงนะ .จุ๊บ เม้นเล็กๆแทนกำลังใจ .กอดๆ
*ถ้าพิมพ์ตกหรือพิมพ์ผิด ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยน้า*
ความคิดเห็น