คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : CHAPTER 3 : การสอบเข้า (2)
CHAPTER 3 : การสอบเข้า (2)
ขณะที่เซอาร์กำลังคิดว่าตัวเองถูกนินทาอยู่นั้น ก็มีชายสูงอายุคนหนึ่งเดินเข้ามา เขามีผมสีเทาและดวงตาสีดำ ใบหน้าประดับรอยยิ้มใจดี แต่ก็แฝงเอาไว้ด้วยความภูมฐาน เขาเดินมาอยู่ข้างหน้าของเหล่าผู้เข้าร่วมการทดสอบทั้งหลาย
“ สวัสดีผู้เข้าร่วมทดสอบทุกคน ฉันชื่อ ดุ๊ก เทรย์เวอร์ เป็นอาจารย์สอนวิชาสมุนไพรและวางแผนการรบของสถาบันแห่งนี้”
เขากล่าวแนะนำตัวเองด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้มนั่น ทุกคนต่างให้ความสนใจกับเขา เสียงของเขากระจายไปทั่ว แม้คนที่อยู่ด้านหลังสุดก็ยังคงได้ยิน
“ฉันจะมาอธิบายเกี่ยวกับการทดสอบแรกให้ฟัง ก่อนอื่นขอให้ผู้เข้าร่วมสอบทุกคน เดินเข้ามาในห้องอาคารแห่งนี้ให้ได้ก่อน”
ทุกคนต่างทำหน้างง แค่เดินเข้าไปในอาคารแค่นั้นน่ะหรอ? ทำไมต้องทำให้มากพิธีด้วย ทำเหมือนว่าการเดินเข้าไปมันยากมากอย่างนั้นล่ะ แต่เพราะดุ๊ก เทรย์เวอร์เป็นอาจารย์ของที่นี่ ทั้งยังมีบุคลิคที่น่าเชื่อถือ ทำให้หลายคนไม่กล้าเสี่ยง
สุดท้ายก็มีผู้กล้าคนหนึ่งเดินเข้าไป ทว่าเมื่อผู้เข้าสอบคนหนึ่งก้าวเข้าไป เขาก็ถูกดีดกลับมาอย่างรุนแรง
“โอ้ยย อะไรเนี่ย”
ทุกคนต่างส่งเสียงฮือฮา หันไปมองหน้ากันอย่างสับสน แต่ละคนมีสีหน้าที่ดูเป็นกังวลอย่างชัดเจน
“อย่างที่ทุกคนเห็น การทดสอบแรกก็คือ การผ่านม่านพลังที่ทางโรงเรียนเตรียมเอาไว้ ม่านพลังนี้จะเปิดทางให้กับผู้ที่แข็งแกร่ง และผู้ที่มีความพยายามเท่านั้น จงเข้ามาให้ได้ไม่ว่าจะใช้วิธีใดก็ตาม อย่าท้อไปเสียล่ะ ฉันหวังว่าจะได้เห็นหน้าพวกเธอในรอบถัดไปนะ ฮ่าๆๆๆ” เขากล่าวอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะเดินเข้าไปรอในอาคาร
สถานการณ์ในตอนนี้ดูตึงเครียดทันตาเห็น ทุกคนต่างพุ่งเข้าหาม่านพลังโดยไม่สนหน้าสนหลัง ปลดปล่อยพลังหวังทลายกำแพงที่มองไม่เห็นลง เซอาร์ยืนมองพวกเขานิ่งๆอย่างครุ่นคิด
เราจะเบียดเข้าไปตอนไหนดีเนี่ย
ฟุ่บ
เฮ้ยยยยย
ทุกคนต่างร้องตะโกนอย่างตกใจ เมื่อพบว่าชายคนหนึ่งกระโดดเข้าไปในม่านพลังอย่างง่ายๆ ทั้งที่ก่อนหน้านี้อยู่ท้ายแถวนู่นเลย โชคร้ายที่เขาสวมฮู้ดสีดำ เลยไม่มีใครมองเห็นว่าเขาคือใคร แต่เซอาร์เห็นลางๆว่าเขาคือชายผมดำคนหนึ่ง
ผู้เข้าร่วมการทดสอบบางคนพยายามทำตามเขา แต่ก็ไม่มีใครสามารถเข้าไปได้ บ้างก็ไม่ได้กระโดดได้ไกลแบบเขา บ้างก็กระโดดถึงแต่สุดท้ายก็โดนตีกลับมาอยู่ดี ทว่าในขณะที่ผู้เข้าสอบกำลังพยายามเข้าไปอยู่นั้น ก็มีผู้ที่สามารถเข้าไปได้บ้างแล้ว
เราเองก็ควรจะเข้าไปได้แล้วเหมือนกัน
เซอาร์พยายามหาทางที่คนไม่เบียดกันมากที่สุดดันตัวเองเข้าไป แหงะ ทุกที่ต้องเบียดกันไปหมดเลยนี่ เราไม่ชอบเลย
สุดท้ายเธอก็ถอยหลังไปยืนจุดเดียวกับชายผมดำ ผู้คนคิดว่าเธอจะทำเหมือนเขา เปล่านะ เธอไม่ได้จะกระโดด แต่เธอจะบินต่างหาก
ฟิ้วว
เซอาร์บินเข้าไปในโดมอย่างรวดเร็วท่ามกลางความตกตะลึงของผู้คน ต้องบอกก่อนว่ากิฟต์ที่บินได้น่ะมันหายากมากๆ ถ้าไม่ใช่กิฟต์ประเภทปีก เพราะการที่จะนำพลังมาพาร่างตัวเองให้เคลื่อนไหวได้นั้นจำเป็นต้องใช้พลังและสมาธิสูง
“บ้าไปแล้ว เธออายุเท่าเราหรือเปล่าเนี่ย”
“นั่นสิ ไม่น่าเชื่อเลยว่าอายุแค่นี้จะมีพลังขนาดนี้น่ะ”
“ฉันจะบ้าตาย ทั้งผู้ชายคนนั้น ทั้งเด็กคนนี้ สัตว์ประหลาดรึไงนะ”
“ฉันชักจะท้อแล้วนะ ให้ตายสิ”
“พวกเขาทำเหมือนกับที่นี่เป็นสนามเด็กเล่นเลย”
เราได้ยินเสียงแว่วๆมา คนพวกนั้นนินทาเราอีกแล้ว ฮือ
เซอาร์บินลงมายืนอยู่บนพื้นอีกครั้ง ข้างในเป็นอาคารกว้างขวางที่มีเวทีขนาดใหญ่อยู่ด้านในสุด ข้างหน้าเวทีเต็มไปด้วยเก้าอี้รับรองที่กะประมาณคร่าวๆก็มีหนึ่งพันตัว ไม่ใช่ว่าผู้เข้าทดสอบสนามใหญ่มีหมื่นกว่าคนหรอ? ทำไมเตรียมเก้าอี้เอาไว้แค่นั้นกัน
ทว่าเมื่อมองเข้าไปยังผู้เข้าร่วมการทดสอบที่ผ่านเข้ามาได้เธอก็เข้าใจ ตอนนี้มีแค่ร้อยกว่าคนเอง ฉับพลันป้ายเลขที่นั่งของเธอก็ปรากฏขึ้นด้านหน้าเหมือนเป็นหน้าต่างอะไรซักอย่างสีฟ้า
189
อืมม เลขสวยดีนะ
เซอาร์เดินไปนั่งที่นั่งของตัวเอง มันก็คือเลขที่บอกลำดับว่าคุณเข้ามาเป็นคนที่เท่าไรนั่นแหละ เธอมองไปยังตำแหน่งของอันดับหนึ่ง เขายังคงสวมฮู้ดอยู่และก้มหน้าเล่นเกมส์มือถือ จิ๊ เราอยากเห็นหน้าของคนที่ได้อันดับหนึ่งซักหน่อย
ที่นั่งของเธอเป็นที่นั่งข้างสาวหน้าตาตาน่ารักผมสีม่วงเข้ม ตาสีฟ้าอ่อน เธอยิ้มอย่างสดใสร่าเริงให้เซอาร์ ทันทีที่เซอาร์นั่งเธอก็ชวนคุยทันที
“เธอคือเด็กที่หน้าตาสวยๆเมื่อตอนนั้นสินะ ยินดีที่ได้รู้จัก ฉันชื่อ ชาร์ล็อต เพเท็ลนะ” ชาล็อตฉีกยิ้มกว้างให้เธอ อะไรกัน คนแปลกหน้าคนนี้จะสดใสไปไหน ตาเราพล่ามัวแล้ว
“เซอาร์” เซอาร์รับมือกับคนสดใสไม่ค่อยได้ เธอตอบกลับไปทั้งที่ยังงงๆอยู่
“นี่ๆ เซอาร์ เธอว่าผู้เข้าร่วมการทดสอบคนไหนที่ดูหล่อที่สุดหรอ”
“....”
ห๊ะ เธอหูฝาดหรือเปล่านะ ทำไมได้ยินสาวหน้าตาน่ารักถามถึงหนุ่มหล่อ ปกติเค้าต้องถามถึงคนเก่งรึเปล่า หรือเพราะเธอเอาแต่หมกตัวอยู่ในบ้าน ไม่ออกไปไหนเลยนอกจากตาลุงคารัสบังคับกัน ตรรกะของเธอถึงได้เพี้ยนไปหมด
“ฉันว่านะ คุณชายอาคัทสึกิ มาสะน่ะ หล่อสุดๆเลย เค้าเป็นอัจฉริยะที่ถูกกล่าวถึงบ่อยมากๆ เลยนะ ถึงจะมีฉายาน้ำแข็งเดินได้ทั้งๆที่กิฟต์เป็นไฟก็เถอะ”
ต่อให้เซอาร์ไม่ตอบอะไรกลับไป ชาร์ลอตก็เอาแต่พูดถึงหนุ่มหล่อไม่หยุด เซอาร์นั่งทำตัวเป็นผู้ฟังที่ดี แม้ตัวเองจะรู้สึกมึนงงเล็กน้อยก็ตาม
“แต่ว่านะๆๆ คุณแมทธิว ซัมเมอร์ก็งานดีมากเหมือนกัน ถึงเค้าจะมีหน้าที่หล่อปนสวยก็ตาม แต่ยังไงเค้าก็เป็นคนที่หน้าตาดีมากๆคนหนึ่งเลยนะ แต่มีคนบอกมาว่าเค้าไม่ค่อยปกติเท่าไรน่ะ ก็ไม่รู้ว่าจริงมั้ยเหมือนกัน”
เราไม่รู้จักซักคนเลยอ่ะ ฮือ
“แล้วก็นั่น คนนั้นน่ะแซ่บสุดเลย คนที่นั่งคนแรกสุดน่ะ”
มาถึงตรงนี้เซอาร์ตั้งใจฟังเล็กน้อย อยากรู้เหมือนกันว่าคนๆนั้นมีชื่อเสียงยังไงบ้าง
“คนนั้นน่ะนะ ชื่อเจสัน คาร์เนเลี่ยน ถูกกล่าวขานว่าเป็นอัจฉริยะที่หาได้รอบปีเลยล่ะ เพราะเขาเกิดมามีกิฟต์สองอัน กิฟต์ต้องสองอันเลยนะ! ฉันได้ยินตอนแรกยังไม่อยากจะเชื่อเลย เป็นคนของตระกูลใหญ่”
โอ้ กิฟต์สองอันเลยหรอ น่าสนใจแฮะ
“ประวัติเค้าสืบค้นได้ยากมากๆ และที่สำคัญ เค้าหล่อสุดๆ หล่อแบบชั้นไม่ไหวแล้วอ่ะ ชั้นน่ะอยู่ข้างหน้าตอนที่เค้ากระโดดเข้ามา อยู่ในมุมที่เห็นหน้าเค้าแวบนึง แต่แบบ ไม่ไหวแล้ว จับที จะล้ม”
ชาร์ล็อตทำเซมาทางเซอาร์ แต่ก็ถูกจับไว้ด้วยมือของคนมาใหม่ ดูเหมือนจะเป็นคนที่นั่งถัดจากเซอาร์ เขาเป็นคนที่มีหน้าหล่อปนสวยเล็กน้อย ผมสีขาวฟ้าและตาสีเดียวกันจ้องมองไปยังหน้าของชาร์ล็อตด้วยสายตาเป็นห่วง
“นี่ เป็นอะไรมั้ย”
เอ้ะ เสียงเขาหวานแปลกๆนะ
“จ.. เจ้าชาย”
ชาร์ล็อตเหม่อมองเจ้าชายของเธอด้วยรอยยิ้ม มือกุมมือของเจ้าชายเอาไว้แน่น ทว่าผู้มาใหม่กลับส่งยิ้มแหยๆมาให้เธอ
“ขอโทษนะ ฉันเป็นผู้หญิง”
เซอาร์มองนิ่ง
ชาร์ล็อตยิ้มค้าง
พระเจ้า โลกนี้มันบ้าไปแล้วหรอ
มุมตัวละคร
เซอาร์ : (มึนงง)
ชาร์ล็อต : ผ.. ผู้หญิง
เจ้าชาย(?) : ???
ความคิดเห็น