จะฆ่าเมียรัก

เนื้อเรื่อง

                ในช่วงเวลาหลายเดือนที่ผ่านมา ผมแอบดูรายการสารคดีที่เกี่ยวข้องกับ ‘นิติเวชวิทยา’ เกือบจะทุกรายการที่มีฉายอยู่บนเคเบิลทีวี รวมไปถึงภาพยนต์ และหนังชุดที่เกี่ยวข้องอย่าง ‘ซีเอสไอ’ ที่เป็นเรื่องราวของหน่วยพิสูจน์หลักฐานของทางอเมริกาพวกนั้นด้ วย มีข้อมูลที่เป็นความจริงมากมายถูกนำเสนออยู่ในเรื่องราวเหล่านี ้

                 ผมดูรายการพวกนี้ไปทำไมน่ะหรือ ก็เพราะผมกำลังวางแผนที่จะฆ่าภรรยาของผมโดยที่ไม่ต้องตกเป็นผู้ ต้องสงสัยไงล่ะครับ

                 จริงๆ แล้วชีวิตแต่งงานของผมก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรมากมายนักหรอก มันเริ่มต้นขึ้นจากความรัก เราไม่ได้ถูกบังคับให้แต่งงานกันแบบคลุมถุงชนอะไรแบบนั้น ก่อนจะแต่งเราก็คบหาดูใจกันมานานพอสมควร นานพอที่ว่าเมื่อถึงจุดหนึ่งหากเราไม่แต่งงานกัน เราก็คงจะต้องบอกลาทางใครทางมันนั่นแหละ

                 เราแต่งงานกันมาเจ็ดปีแล้ว แต่ก็ยังไม่มีลูกซึ่งพวกเราก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไรมากมาย ไม่เหมือนกับพวกญาติๆ ที่พยายามลุ้นอยากจะได้อุ้มหลานอุ้มเหลนกันเสียที เราไม่ได้ไปหาหมอ หรือทำอะไรทั้งนั้น เพียงแต่ตกลงกันไว้ว่าถ้ามีก็มี ถ้าไม่มีก็ช่างมัน

                 ชีวิตคู่ของพวกเราก็คงไม่ต่างอะไรกับคู่อื่นๆ มากนัก มีหวานชื่น มีขมขื่น ทะเลาะกันบ้าง ดีกันบ้าง มีทั้งรอยยิ้มและน้ำตา เหมือนกับที่มันควรจะเป็นเมื่อคนสองคนต้องมาอยู่ใกล้ชิดใช้ชีวิ ตร่วมกัน

                 ผมไม่เคยเชื่อเลยเมื่อได้ยินใครพูดว่าชีวิตคู่ของพวกเขานั้นแสน จะหวานชื่น ไม่เคยทะเลาะกันเลยอะไรแบบนั้น ผมคิดว่ามันเป็นไปไม่ได้หรอก นี่มันชีวิตจริง ไม่ใช่นิยายรักที่ตอนจบจะบอกเอาไว้แค่ว่า ‘แล้วทั้งสองก็ใช้ชีวิตร่วมกันอย่างมีความสุข’ เพราะในนิยายนั้น พระเอก นางเอก มักไม่ค่อยต้องคิดถึงภาระรับผิดชอบต่างๆ ในชีวิต รวมถึงวิธีการจัดการกับความคิด นิสัย ที่แก้กันไม่ได้ง่ายๆ ของแต่ละฝ่ายด้วย

                 พอมาถึงจุดนี้หลายคนอาจจะพูดขึ้นมาลอยๆ ให้ผมได้ยินว่า

                 ‘ก็ถ้ามันเป็นอย่างนั้น แล้วเอ็งจะวางแผนฆ่าเมียไปทำไมกันเล่า’

                 ครับ ถ้าเรื่องทั้งหมดมันมีเพียงแค่นั้น ผมก็คงไม่มานั่งคิดนอนคิดแผนให้มันยุ่งยากหรอกครับ ผมก็คงใช้ชีวิตแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ ถ้าไม่ได้พบกับ ‘เธอ’ พอได้ยินอย่างนี้หลายคนก็คงทำหน้าเอือมระอาใส่ผมพร้อมกับนึกในใ จว่า

                 ‘...ว่าแล้วเชียว’

                 เธอชื่อ ‘ซี’ ครับ เป็นเพื่อนที่ทำงานของภรรยาผมเอง และเธอเองนั่นแหละที่ทำให้เราสองคนได้เจอะเจอกัน ผมยังจดจำเหตุการณ์ในครั้งนั้นได้อยู่เลย

                 น้องซีเดินเข้ามาในบ้านของเราพร้อมด้วยรอยยิ้มเก๋ ผมยาวตรงสีดำเป็นเงางาม ผิวขาว รูปร่างดี เธอแต่งตัวเรียบๆ โชว์เรือนร่างพองามไม่มากมายจนเกินไป แว่นตาสีแดงที่สวมอยู่ก็ขับเน้นใบหน้าของเธอให้ชวนมองมากยิ่งขึ ้น ผมจ้องมองเธออย่างไม่วางตา เธอเหมือนกับผู้หญิงที่เคยอยู่ในจินตนาการของผมแล้วกระโดดออกมา กลายเป็นตัวตนจริงๆ

                 วันนั้นผมแทบจะไม่ได้พูดคุยอะไรกับเธอมากมายนัก แต่เมื่อฟังจากที่ภรรยาของผมนำกลับมาเล่าในภายหลัง ก็ดูเหมือนว่า เราจะมีอะไรที่คล้ายๆ กันหลายอย่าง แถมภรรยาของผมยังแกล้งแซวเล่นๆ อีกด้วยว่า ดูเหมือนว่าน้องซีเองก็แอบชื่นชมผมอยู่เช่นกัน

                 นับตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาผมก็มีโอกาสได้พบเจอกับเธออีกหลายคร ั้ง ดูเหมือนกับว่าเธอจะดูสวยน่ารักมากขึ้นเรื่อยๆ เราพูดคุยกันได้อย่างถูกคอ และในที่สุดเธอก็ไม่เคยห่างหายไปจากใจของผมอีกเลย เธอคอยเฝ้าติดตามผมไปในทุกๆ ที่ แล้วชีวิตของผมก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป ผมจะต้องหาทางไปเริ่มต้นชีวิตใหม่กับน้องซีคนสวยให้ได้

                 ในตอนแรกผมก็เพียงแค่คิดจะหาเรื่องขอหย่ากับภรรยา แต่หากทำเช่นนั้นผมกับเธอก็ต้องแบ่งสมบัติกันไปคนละครึ่ง แถมตัวผมก็จะดูไม่ค่อยดีนักในสายตาของน้องซีด้วย และเนื่องจากทั้งตัวผมและภรรยาต่างก็ได้ทำประกันชีวิตเอาไว้เป็ นเงินก้อนใหญ่พอสมควร ผมจึงเกิดความคิดอีกประการหนึ่งขึ้นมาแทน

                 การได้เริ่มต้นชีวิตใหม่พร้อมด้วยเงินก้อนโตนั้นดูเหมือนจะทำให ้การก้าวไปสู่ขั้นต่อไปในชีวิตของผมราบรื่นยิ่งขึ้นกว่าเดิมเป็ นไหนๆ แถมอาจจะได้คะแนนสงสารจากการที่ต้องสูญเสียภรรยาสุดที่รักไปด้ว ย ทั้งดูดี และคุ้มค่าในเวลาเดียวกัน

                หลังจากเก็บข้อมูลต่างๆ มาระยะหนึ่งผมก็เริ่มได้ข้อสรุป ผมทำการจัดแบ่งแนวคิดหลักๆ ของการฆาตกรรมอำพรางที่สมบูรณ์แบบออกมาได้เป็นสามประเด็นด้วยกั น

                 ข้อแรกเลยก็คือ ‘ไม่มีศพ ไม่มีคดี’ หากไม่มีการพบศพมันก็เป็นได้แค่เพียงคดีคนหายเท่านั้น แต่กว่าที่ศาลจะสั่งให้ผู้ที่หายตัวไปนั้นกลายเป็นผู้ตายก็ต้อง รอระยะเวลาหลายปี ซึ่งทำให้มีข้อจำกัดมากมาย ทั้งเรื่องการหย่า และที่สำคัญคือเรื่องเงินประกันชีวิต

                 นอกจากนี้การจัดการกับศพของคนคนหนึ่งนั้นเป็นเรื่องที่สุดแสนจะ เลอะเทอะ สิ้นเปลืองทั้งเรี่ยวแรง และอุปกรณ์ต่างๆ เป็นอย่างมาก ส่วนการที่จะทำเรื่องทั้งหมดนี้ให้เป็นความลับนั้น ก็แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยหากคุณมีบ้านอยู่ในเมือง และมีชีวิตที่ต้องตื่นเช้าไปทำงานทุกวัน

                 คุณคงไม่อาจขอลาหยุดเพื่อมาหั่นร่างของภรรยาได้โดยไม่มีใครนึกส งสัย คุณจะแจ้งที่ทำงานของภรรยาอย่างไรว่าทำไมเธอจึงไม่ได้ไปทำงาน ถ้าเป็นวันหยุดคุณจะบอกเพื่อนบ้านที่บังเอิญจะเดินมาคุยกับภรรย าของคุณว่าอย่างไร พวกเขาอาจสงสัยที่มีคนอยู่บ้านแต่บ้านกลับปิดเงียบเชียบ

                 การกำจัดส่วนที่เป็นเนื้อนั้นทั้งยุ่งยากและเลอะเทอะอย่างที่กล ่าวมาแล้ว ยิ่งการล้างทำความสะอาดเพื่อไม่ให้มีร่องรอยหลงเหลือในภายหลังน ั้นเป็นงานใหญ่เสียยิ่งกว่าการทำความสะอาดบ้านก่อนวันตรุษจีนเส ียอีก นี่ยังไม่นับรวมถึงส่วนกระดูกที่ยากจะกำจัดอีกด้วย

                 หากคุณไม่บังเอิญที่จะสามารถเข้าถึงอุปกรณ์ที่ใช้จัดการกับศพคน ได้อย่างสะดวก รวดเร็ว โดยที่ไม่มีใครสงสัย อย่างเช่นพวกเตาเผาขนาดใหญ่ที่มีการเดินเครื่องอยู่ตลอดเวลา หรือพวกสถานที่ที่มีความเกี่ยวข้องกับการจัดการกับศพ ก็ขอให้ลืมข้อนี้ไปได้เลย แต่ถ้าคุณบังเอิญมีความสามารถที่ว่านี้เข้า นั่นจะเป็นจุดแรกๆ ที่ถูกตรวจสอบอย่างละเอียด การหลงเหลือหลักฐานแม้เพียงเล็กน้อยอาจหมายถึงจุดจบของคุณ

                 ส่วนข้อต่อมาก็คือการทำให้ดูเหมือนกับเป็นอุบัติเหตุ ซึ่งข้อนี้เองก็มีความยุ่งยากซับซ้อนพอๆ กัน อุบัติเหตุภายในบ้านที่ทำให้ถึงตายได้นั้นมีอยู่น้อยกว่าที่คุณ คิด

                 ส่วนอุบัติเหตุบนท้องถนนที่เกิดขึ้นได้บ่อยกว่านั้นก็ทำให้แนบเ นียนไร้หลักฐานได้ยาก โดยเฉพาะสำหรับผมที่แทบจะไม่มีความรู้เกี่ยวกับเครื่องยนต์กลไก เหล่านี้เลย เมื่อไรที่รถของผมเสีย ผมก็ทำได้แค่เพียงเกาหัวพร้อมกับโทรศัพท์เรียกช่างมาดูเท่านั้น

                ในบ้านผมก็ไม่มีปืนสักกระบอกที่จะทำให้ลั่นได้ และการไปหาปืนมาเพื่อจะให้มันลั่นก็เป็นความคิดที่แย่ ‘เขาต้องการปืนมาทำไม’ ‘หลังจากได้ปืนมาไม่นานมันก็ลั่นใส่ภรรยาชองเขา’ ใครก็สามารถเดาเรื่องทั้งหมดได้อย่างง่ายดาย

                 ดังนั้นหากคุณเป็นคนธรรมดา ที่ไม่มีกำลังคน หรืออำนาจบารมีให้ใช้ คงเป็นเรื่องยากที่จะจัดการให้เกิดสองกรณีที่ผมกล่าวมาแล้วนั้น ได้ ซึ่งก็นำผมมาสู่ข้อสรุปในประเด็นสุดท้าย นั่นก็คือ การเสียชีวิตโดยไม่ทราบสาเหตุ

                 การตายโดยไม่ทราบสาเหตุนั้นจะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อทางนิติเวชได้ท ำการผ่าพิสูจน์แล้ว แต่ไม่สามารถระบุสาเหตุการตายได้อย่างแน่ชัด และไม่มีร่องรอยอื่นใดในร่างกายที่ก่อให้เกิดข้อสงสัยเกี่ยวกับ สาเหตุการตายว่าอาจจะเกิดจากการฆาตกรรม

                 การถูกทุบ ตี ฟาด หรือ รัด จะก่อให้เกิดร่องรอยบนผิวหนัง การทุบด้วยของแข็งที่ห่อหุ้มด้วยวัสดุนุ่มๆ แม้จะไม่ทำให้เกิดร่องรอยขึ้นบนผิว แต่ก็จะเกิดร่องรอยความบอบช้ำกับอวัยวะภายใน

                 การใช้สารเคมี ยา หรือ สารพิษ จะถูกพบได้ง่ายๆ ด้วยการตรวจหาจาก เลือด เนื้อเยื่อของอวัยวะบางอย่าง อาหารที่หลงเหลืออยู่ภายในระบบย่อยอาหาร

                 การอุดจมูก ปาก ให้ขาดอากาศ อาจจะพบร่องรอยการกดบนใบหน้า หากใช้หมอนนุ่มๆ ก็จะพบพวก เส้นใย ฝุ่น หรือสิ่งแปลกปลอมอื่นๆ ได้ในทางเดินหายใจ

                 เมื่อมาถึงตรงนี้หลายคนคงคิดเหมือนๆ กันว่า มันคงเป็นไปไม่ได้ที่จะทำให้เกิดการตายโดยไม่ทราบสาเหตุขึ้น หรือถ้าทำได้จริงมันก็คงต้องอาศัยกระบวนการต่างๆ ที่ซับซ้อนยุ่งยาก ซึ่งตอนแรกผมเองก็คิดแบบนั้น จนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้ เมื่อผมได้หยิบหนังสือการ์ตูนญี่ปุ่นเล่มเก่าที่เคยอ่านเมื่อสม ัยเด็กๆ ขึ้นมาดูอีกครั้ง ความคิดของผมก็เปลี่ยนไป

                 ตัวละครเอกในเรื่องเป็นสายลับที่กำลังวางแผนลอบสังหารผู้นำทางก ารทหารของฝ่ายตรงข้าม วิธีการที่เขาใช้ถูกอธิบายอย่างละเอียด และนั่นคือคำตอบที่ผมต้องการ การจัดฉากเพื่อให้เกิดการตายโดยไม่ทราบสาเหตุขึ้น

                 ไม่มีอะไรซับซ้อน หลักการง่ายๆ คือทำให้เป้าหมายนอนหลับอยู่ในสถานที่ปิดมิดชิดที่ถูกทำให้มีคว ามเข้มข้นของคาร์บอนไดออกไซด์สูงเกินกว่าที่ร่างกายจะรับไหว คล้ายๆ กับการนอนหลับในรถที่ติดเครื่องทิ้งเอาไว้แล้วเสียชีวิต แต่ในกรณีนั้นจะเกิดจากคาร์บอนมอนอกไซด์ที่เกิดจากการเผาไหม้ขอ งเครื่องยนต์รั่วเข้ามาภายในตัวรถ

                 ส่วนสิ่งที่สามารถสร้างคาร์บอนไดออกไซด์ปริมาณมากๆ ได้โดยไม่เหลือหลักฐานใดๆ เอาไว้นั้น สามารถหาได้อย่างง่ายดายเกินกว่าที่ใครจะคาดคิด และที่สำคัญคือ ผมไม่จำเป็นต้องซื้อมันมาโดยตรง แต่มันจะถูกแถมมาเมื่อผมซื้อสินค้าธรรมดาอีกชนิดหนึ่ง ซึ่งยิ่งทำให้หลักฐานที่จะเชื่อมโยงมาถึงตัวผมได้นั้นน้อยลงไปอ ีก

                 ตอนนี้ทุกอย่างถูกจัดเตรียมเอาไว้เรียบร้อยแล้ว อาวุธสังหารของผมถูกแช่เตรียมพร้อมเอาไว้อยู่ในตู้เย็น พรุ่งนี้เช้าชีวิตผมก็จะได้เริ่มต้นใหม่อีกครั้ง พร้อมด้วยเงินสดก้อนโต น้องซีจะต้องสงสารผมที่ต้องสูญเสียภรรยาสุดที่รักไป จากความสงสาร ความใกล้ชิด สุดท้ายก็จะแปรเปลี่ยนเป็นความรักในที่สุด

#####

                 ฉันตื่นขึ้นมาในตอนเช้า และไม่รู้สึกแปลกใจเลยที่สามียังคงนอนอยู่ข้างๆ ตามปกติแล้วป่านนี้เขาต้องกำลังเดินทางไปทำงานอยู่ ที่ทำงานของเขาอยู่ไกลกว่าฉันมาก และเขาต้องออกจากบ้านก่อนฉันทุกวัน

                 ฉันเริ่มทบทวนสิ่งต่างๆ ที่จะต้องทำ วันนี้จะเป็นส่วนที่ยากที่สุดของงานที่เตรียมการมาทั้งหมด ฉันเริ่มเขย่าตัวเขาทั้งๆ ที่รู้อยู่แล้วว่าเขาไม่สามารถลุกขึ้นมาได้อีกแล้ว ตัวเขาเริ่มแข็งนิดหน่อยแล้วด้วย ฉันคลำหาชีพจร พร้อมทั้งพยายามฟังเสียงหัวใจที่หน้าอก แน่ละมันจะมีไปได้อย่างไร

                 ฉันลุกขึ้นแล้วตรวจดูร่องรอยทั้งหมดภายในห้องอีกครั้ง ทุกอย่างดูดีอย่างที่ฉันต้องการ สุดท้ายฉันก็เดินไปหยิบโทรศัพท์พร้อมกับกดเบอร์ ‘หนึ่งเก้าหนึ่ง’ บทที่เตรียมไว้ถูกพูดอย่างชำนาญ ฉันไม่ได้หมายถึงว่าพูดได้อย่างคล่องแคล่ว แต่ฉันหมายถึงว่ามันดูเหมือนกับว่าฉันกำลังแตกตื่นตกใจอย่างสมจ ริง

                 อีกไม่นานตำรวจก็จะมาถึง ฉันเหลือเพียงแค่แสดงละครเรื่องนี้ต่อไปให้จบเท่านั้น

                 ฉันหันไปหาร่างของสามีที่กำลังนอนหลับตาพริ้มอยู่ ‘ทั้งหมดนี่ก็เป็นเพราะคุณนั่นแหละ’ ตอนแรกที่ฉันพาน้องซีมาหาคุณที่บ้าน และจัดให้พบกันอีกหลายครั้งนั้น ฉันก็แค่อยากให้คุณขอหย่าเท่านั้นเอง เพื่อที่จะได้แบ่งสมบัติของคุณไปครี่งหนึ่ง

                 แต่เมื่อคุณเริ่มแอบดูรายการพวกนั้นพร้อมกับเอาเอกสารประกันชีว ิตที่คุณไม่เคยสนใจเลยออกมาอ่าน ฉันก็รู้ทันทีว่าคุณคิดจะทำอะไร

                 ฉันรอตั้งนานแต่คุณก็คิดแผนดีๆ ออกมาไม่ได้เสียที ฉันจึงต้องเอาการ์ตูนเล่มนั้นไปวางเอาไว้ในกองหนังสือที่คุณชอบ รื้อหยิบหนังสือเล่มเก่าๆ ออกมาอ่านเวลาที่ไม่มีอะไรจะทำ เห็นไหมว่าฉันใส่ใจคุณมากถึงเพียงไหน

                 เมื่อคืนคุณคงไม่รู้หรอกว่าฉันแอบเติมยานอนหลับเข้าไปในอาหารขอ งคุณด้วย คุณจึงไม่ได้ตื่นขึ้นมาจัดการกับฉันตามแผน แน่ละตำรวจจะพบยานอนหลับในตัวคุณ แต่ฉันก็จะบอกกับคุณตำรวจไว้ตั้งแต่เช้านี้แล้วว่า คุณได้กินยานอนหลับเข้าไปเมื่อคืนนี้ คุณมีประวัติการใช้ยานอนหลับเป็นประจำอยู่แล้ว และปริมาณของมันก็ไม่ได้มากจนผิดปกติแต่อย่างใด

                 ฉันตื่นขึ้นมากลางดึก ปิดแอร์ แล้วนำเอาอาวุธสังหารมาวางไว้ในห้อง ปิดห้องให้สนิทเรียบร้อย ต่อจากนั้นฉันก็แค่รอคอยเวลาให้ผ่านพ้นไป หลังจากเข้าไปตรวจดูอีกครั้งจนแน่ว่าคุณได้จากไปเป็นที่เรียบร้ อยแล้ว ฉันก็กลับเข้าไปเปิดแอร์ เปิดประตูออกเพื่อระบายอากาศ สุดท้ายจึงเป็นส่วนที่ยากลำบากที่สุด ฉันต้องกลับขึ้นไปนอนบนเตียงต่อจนกระทั่งถึงตอนเช้า ซึ่งต้องขอบคุณยานอนหลับของคุณในข้อนี้

                 ไม่มีหลักฐานใดๆ ที่จะเชื่อมโยงมาสู่ตัวฉันได้ เพราะคุณเองนั่นแหละที่เป็นคนจัดเตรียมทุกอย่างเอาไว้ให้อย่างพ ร้อมสรรพ คงจะไม่มีการฆาตกรรมอำพรางในครั้งใดที่ดูดีไม่มีที่ติเท่าครั้ง นี้อีกแล้ว

* การระบุชื่ออาวุธสังหารที่ใช้ภายในเรื่องนี้ถูกผมตัดออกไปเนื่อ งจากมีความไม่เหมาะสม