เพราะรักและผูกพันธ์

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

บทนำ

“ อุ้ย !! ”  มีนาอุทาน..พร้อมมือปิดปาก

เธอถูกผลักให้พิงกับกำแพงหน้าบ้าน  เธอยืนตัวสั่นด้วยความตกใจ และก็เขาเดินเขามาใกล้ ๆ เธอเรื่อยๆ เดินเข้ามาจนหยุดอยู่ตรงหน้าเธอ  เขาวางมือซ้ายลงกับกำแพงเหนือหัวของเธอ และมือขวาก็วางลงระดับไหล่ขวาของเธอ 

เขาค่อยๆก้มหน้าลงมาใกล้ๆกับใบหน้าของเธอ แล้วค่อยๆเลื่อนลงไปในแนวของริมฝีปากเธอ เธอหลับตาลง ตัวของเธอเกร็งมาก เสียงใจของเธอนั้นค่อย ๆ ดังขึ้น ดังขึ้น เรื่อย ๆ

“ ตุบ ตุบ ตุบ ตุบ ”

“ เป็นยังไงมั่งจ้ะ มีนา ”  เสียงชายหนุ่ม นุ่มนวล แผ่วเบา อยู่ข้าง ๆ หูของ มีนา

 มีนารีบลืมตาขึ้นและผลักอกผู้ชายหุ่นสูง ล่ำ แล้ววิ่งเข้าบ้านไปด้วยหน้าตาตื่น

“สวัสดีคะ คุณพ่อ/คุณแม่ ” มีนารีบสวัสดีคุณพ่อ คุณแม่ พลางวิ่งเข้าห้องไป

“ แล้วน้องล่ะ ? ทำไมไม่กลับพร้อมกัน ” แม่ถามทั้ง ทำหน้าสงสัย

“ ไอ้ตุลา ซ้อมกีฬาอ่าแม่ ” มีนาตอบทั้งวิ่งเข้าห้องแล้วปิดประตู ปัง !!

                เฮ้ย !! นี้เราเป็นอะไรไปนิ่ ทำไมต้องตกใจอะไรขนาดนี้ด้วย ทั้ง ๆ ที่เรากับพี่ชินก็เคย เล่นอะไร ๆ ด้วยกันมาตั้งแต่ เด็ก ๆ แล้ว หรือว่า “ เราจะโตเป็นสาวแล้ว ? ”  เข้าใกล้หนุ่มๆ หน่อยก็เลยตื่นเต้น ไป  

                เฮ้ย !! ทำไมคิดแบบนี้ไปได้ล่ะนิ่  “ไม่นะ ไม่นะ” อย่าคิดให้มากไปเลยมีนา เรากับพี่ชินก็เกือบจะเรียกว่าพี่น้องแท้ ๆ กันเลยนะ

                ทว่า..พี่ชินกับเราก็ไม่ได้เจอกันพักหนึ่งนะ ช่วงเราสอบย้ายโรงเรียน พี่เขาก็ไปทำงานที่ต่างประเทศพักใหญ่ เป็นนายแบบงานก็ยุ่งงี้ล่ะนะ  

                เฮ้ย !! นายแบบสุดฮอทแห่งปี..กับเด็กม.ปลายแสนซน อะไรกันนิ่ ?? ทำไมพี่ชินยังมาเล่นอะไรพิเรนกับเราอีกล่ะนิ่ คิดมากไปหรือป่าวยัยมีนา

                “ ชิน นายแบบหนุ่มฮอท ถ่ายแบบคู่ เฟิร์น นางแบบสุดเซ็กซี่ เพื่อเป็นพีเซ็นเตอร์ชุดว่ายน้ำแบนด์ดัง ” เสียงดังมาจากทีวี

                เฮ้ย !! อะไรกันนิ่ ยังคิดอีกเหรอยัยมีนา .. บ้า บอ จริงๆ เลยแก่นิ่ พี่เค้าเป็นถึงนายแบบสุดฮอทจะมาสนใจอะไรกับเราล่ะเนี้ย ยิ่งคิดยิ่งไปกันใหญ่แล้วนะ บ้า ๆ บ้า ๆ ไม่คิดแล้ว โอ้ย !!!!!!!!!

                เด็กหญิงและเด็กชายที่เคยวิ่งไล่จับกัน ปัจจุบันนี้จะเหมือนเดิมหรือเปลี่ยนไปนิ่ ?? – มีนาคิด –

                แต่นั้นมันก็เมื่อก่อนอ่านะ..แต่เดี๋ยวนี้สิ มีคนรู้จักพี่ชินมากมาย แถมแฟนคลับก็เยอะแยะอีก งานก็ยุ่ง ไม่ค่อยมีเวลามาเล่นอะไรไร้สาระกับเราหรอกนะ ... พูดไปแล้วพี่ชินก็น่ารักจริงๆล่ะนะ อิอิ..หล่อด้วย อิอิ.. – มีนาพูดไปอมยิ้มไป –

                แต่ครั้งล่าสุดที่เราเจอกันก็ตั้งแต่เดือนเมษาแล้วนะ...ครั้งนั้นเรายังเล่นหยอกล้อกันอยู่นิ่ แต่มาครั้งนี้พี่เค้ากลับมาทำอะไรเหมือนๆเดิม แต่ทำไมความรู้สึกเราไม่เหมือนเดิมเลย ??

                หรือเป็นเพราะว่า ??

                “กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง”  เสียงโทรศัพท์มีนาดังขึ้น

                หน้าจอขึ้นชื่อ “พี่ชินขี้แพ้”

                “เอ๊ะ !! เค้ามีเบอร์เราได้ไงล่ะเนี้ย ??”  มีนาแปลกใจนิดหน่อย แต่ก็กดรับสาย

                “สวัสดีค่ะ พี่ชิน มีอะไรหรือป่าวค่ะ ? ” มีนารับสาย

                “โทรหาน้องสาวนิ่ ต้องมีอะไรด้วยหรอ หือ?” ชินตอบด้วยน้ำเสียงน้อยใจแกมอ้อน ๆ

                “ก็ไม่หรอกคะ ว่าแต่พี่ชินยังใช้เบอร์เดิมอยู่หรอค่ะ”

                “อืม..ก็เก็บไว้ใช้กับคนพิเศษเท่านั้นอ่านะ”

                คำพูดแค่นี้ทำให้มีนาถึงกับเงียบไปชั่วขณะ มือชา ๆ ปากก็ค่อย ๆ เปิดยิ้มออก ส่วนแก้มก็แดงอย่างกะลูกตำลึง เลยที่เดียวล่ะ

                “มีนา มีนา เป็นไรเงียบไปนิ่”

“ ปะ ป่าว คะ มีอะไรอีกหรือป่าวค่ะ”

“ทำไมหรอ ? หนูไม่ว่างหรือยังไงจ้ะ”

“ป่าวหรอกค่ะ”

“ก็แค่พี่อยากจะชวนเราไป ดูหนังสักเรื่อง พรุ่งนี้ว่างไหม ? เป็นวันเสาร์ด้วยนิ่ ไปไหนหรือป่าว ?”

“เอ่อ !! ก็ไม่ได้ไปไหนอ่าค่ะ แต่ว่า...”

“มีไรหรือป่าว”

“ก็ไม่มีอะไรหรอกค่ะ...เดี๋ยวมีนาชวนตุลาไปด้วยล่ะกันนะค่ะ”

“ครับ...ไงก็ได้ พี่ก็ไม่ได้ไปเที่ยวกับพวกเรานานล่ะนิ่”

“ค่ะ”

“งั้นเดี๋ยวแค่นี้ก่อนล่ะกันนะ พอดีพี่จะออกไปธุระแล้วล่ะ ”

“ค่ะ เดี๋ยวไงจะคุยกับตุลาดูนะค่ะ บับบายค่ะ”

“จ้า ยัยขี้แย” ตุ๊ด ตุ๊ด ตุ๊ด ตุ๊ด

เมื่อชินวางโทรศัพท์ไป มีนาก็ยังมานั่งอึ้งกับคำพูดของชิน สงสัยว่าทำไมตัวเองถึงเป็นไปมากขนาดนี้ ทั้ง ๆ ทีคิดแบบนี้ แต่ ปากเธอก็ยังไม่หุบยิ้มเลย แก้มก็แดงตลอด ช่วงเวลาที่คุยกับชินแค่ไม่กี่คำ เธอก็ยิ้มและพูดตลอด

“เอ๊ะ !! เราเป็นไรหรือป่าวนิ่” มีนายังคุ่นคิดอยู่กับเรื่องเดิม ๆ

  “อาจเป็นเพราะว่าเราโต เป็น สาวแล้วมั่ง” เหอ ๆ ๆ คิดไป ขำไป  “แต่ก็อาจเป็นไปได้นะ” ^_^