FIC,, I will always love U [hanteuk]

ลำดับตอนที่ #9 : hanteuk 9

ร่างสูงค่อยๆ อุ้มคนตัวเล็ก ลงจากรถ อุ้มกลับคอนโดตัวเอง

 

 

โดยมีคยูฮยอนคอยเปิดปิดประตูให้

 

ฮันคยองค่อยๆวางคนตัวเล็กลงบนเตียงกว้าง

 

“อื้ม…” เสียงหวานครางออกมาเหมือนเด็กๆ

 

“ทำไมฮันคยองไม่ปลุกละ อุ้มให้หนักทำไม” อยู่ดีคนตัวเล็กก็พูดขึ้น ฮันคยองมองอีทึกอย่างอ่อนโยน

 

“นอนไปเถอะ ฉันไม่อยากปลุก” ฮันคยองก้มลงจูบหน้าผากมนเบาๆ

 

“แต่ว่า…”

 

อีทึกลุกขึ้นมานั่งบนเตียง

 

“ฉันไม่อยากนอนแล้วละ อย่างทำอย่างอื่นมากกว่า” พูดเองก็เขินเอง อีทึกแสร้งทำเป็นก้มหน้า 

 

ฮันคยองเบิกตากว้างถึงคำพูดของอีทึก

 

“นายจะทำอะไร” ฮันคยองโอบคนตัวเล็กเข้ามาใกล้

 

“มะ…ไม่รู้ ฮันคยองก็คิดองสิ” 

 

“ไม่เอา ไปนอนเถอะ นี่มันตี 4 แล้วนะ ไปนอนเลย” ฮันคยองอุ้มคนตัวเล็กไปนอน

 

อีทึกหน้ามุ่ย กอดอกเผหมือนเด็กเอาแต่ใจ

 

“ไม่เอาอ่ะ ฉันไม่นอน ไม่ง่วงแล้วด้วย” 

 

“แต่พรุ่งนี้นายต้องตื่นเช้านะ”   ฮันคยองบอก

 

“แล้วไง ไม่เอา ฉันไม่อยากนอน” 

 

“ก็ได้งั้นตามใจ” 

 

 

มือหนาคว้าสองมือเล็กไว้ ด้วยมือเดียวยกสูงเหนือศรีษะ ใบหน้าหล่อค่อยๆก้มลง 

 

ปลายจมูกจรดบนแก้มเนียนใส ฮันคยองหายใจรด ต้นคอสวย   ก่อนจะฝังจูบลงไปแน่น

 

“อ๊า… ฮันคยอง” อีทึกครางขึ้นมาเบาๆ 

 

ใบหน้าหล่อซุกไซร้ที่ซอกคอ มือหนาอีกข้างเลิกเสื้อตัวเล็กขึ้น เผยให้เห็นผิวเนียนใส  

 

ฮันคยองเลื่อนใบหน้าลง ลิ้นหนาค่อยๆแตะสัมผัสกับจุดสีหวานบนอกขาว

 

“อื้อ” อีทึกจิกปลายเท้าแน่น เสียงซ่านกับสัมผัสที่ฮันคยองมอบให้

 

ริมฝีปากหนาครอบครองจุดสีหวานอีกครั้ง แล้วดูดดัด อย่างรุนแรง 

 

“อ๊าาาาส์…อื้อ”   

 

 

 

 

คยูฮยอนสะดุ้ง ก่อนจะหยิบหูฟังขึ้นมา 

 

รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผุดขึ้นมาบนใบหน้าหล่อ 

 

-มีอะไรกันหรอ-

 

“คยูฮยอน นายทำอะไร” คิบอมที่นอนอยู่ข้างๆพูดขึ้น

 

“อยากฟังอะไรมั๊ยหล่ะ” คยูฮยอน ยืนชุดฟังข้างนึงให้คิบอม

 

คิบอมรับไป ฟังสักครู่ เลยจับเรื่องราวได้

 

“นาย…เอาที่ดักฟังไปติดหรอ” 

 

คยูฮยอนพยักหน้า รอยยิ้มนึกสนุกผุดบนใบหน้า ไม่หยุด

 

“เห็นมันเหลือ นี่คิบอม อันนี้เป็นแบบบันทึกเสียงอัตโนมัติด้วยนะ” คยูฮยอนว่า 

 

คิบอมกลืนน้ำลายอึกใหญ่

 

สงสาร ไอฮันคยองกับอีทึกว่ะ   ไม่รู้ซะแล้ว เพื่อนรักมันกำลังทำอะไรอยู่

 

 

 

“อ่าาา….ฮัน…แรงๆ”

 

เสียงครางไม่หยุดของอีทึก ทำเอาคิบอมหน้าแดง 

 

“ไอ้ฮันคยองนี่เก่งรอบด้านจริงๆนะเนี่ย ไม่เว้นแม้แต่เรื่องบนเตียง” คยูฮยอน เร่งเสียงให้ดังขึ้น

 

“เฮ้ย ฉันไม่ฟังแล้ว” คิบอมปาหูฟังทิ้ง

 

“อะไรว่ะ โครตป๊อดอ่ะ” คยูฮยอนหยิบมันขึ้นมาฟังต่อ

 

 

 

 

 

รุ่งเช้า 

 

บนเตียงกว้าง มีสองร่างที่นอนอยู่ โดยที่คนตัวเล็กหลับบนตัวของร่างสูง 

 

แสงแดดที่สาดส่องเข้ามาในห้อง ส่งผลให้คนตัวเล็กค่อยๆลืมตาขึ้น

 

“โอ๊ยยยยย!!!!!!!!!!!!”

 

ทั้งฮันคยองและ คยูฮยอนสะดุ้งโหย เพราะหูฟังที่ลืมถอดออก

 

ฮันคยองลุกขึ้นมาดูคนตัวเล็กที่ร้องห้องแทบแตก

 

“ฮันคยอง….ฉันเจ็บ” คนตัวเล็กบอกหน้านิ่วด้วยความเจ็บ น้ำตาพานจะไหลออกมา

 

“แล้วใครบอกให้ฉันทำแรงๆหล่ะ” ฮันคยองใช้นิ้วเกลี่ยน้ำตาออก

 

“อื้ม ไม่เป็นไร ฉันรักฮันคยอง” อยู่ดีคนตัวเล็กก็พูดออกมา

 

ทำเอาร่างสูงแทบช็อค

 

“นะ…นายว่าไงนะ” 

 

“ป๊าว ไม่มีอะไร” คนตัวเล็กแสร้งหันไปมองทางอื่น  แล้วดึงชุดคลุมมาใส่

 

 

“ไปอาบน้ำดีกว่า” อีทึกแกล้งแหย่ร่างสูง ก่อนจะค่อยๆลงจาเตียง แต่ทว่า แค่พยุงตัวเองยังทำไม่ได้เลย เลยได้แค่นอนแหมะบนเตียง 

 

“เห็นมั๊ย ชอบอวดเก่งจริง” ฮันคยองดึงชุดคลุมมาคลุมให้เรียบร้อย ก่นอจะ ค่อยๆช้อนตัวร่างเล็กไปที่ห้องน้ำ

 

 

 

มือหนาดึงเชือกที่ผูกเอวออก ค่อยๆวางคนตัวเล็กลงในน้ำ แต่แค่แผ่นหลังโดนผิวน้ำ ร่างเล็กก็แทบร้องไห้อีกรอบ

 

“ฮันคยอง…”

 

“หืม”

 

“แสบจัง” ฮันคยองอุ้มร่างเล็กออกมา

 

“งั้นเช็ดตัวเอานะ”    ฮันคยองอุ้มร่างเล็กกลับไปที่เตียงเหมือนเดิม 

 

 

ฮันคยองจัดการหยิบอุปกรณ์เช็ดตัวมา เช็ดให้อีทึก

 

“เป็นไงหล่ะ หมดสภาพเลย เมื่อคืนยั่วฉันซะจริงๆ ดูตอนนี้สิ อาบน้ำก็ไม่ได้” ฮันคยองว่าเข้าให้

 

“แล้วมันผิดนักหรอไง” น้ำตาแห่งความน้อยใจเริ่มไหลมาคลอ อะไรนิดๆ หน่อยๆ ใครไม่สนใจอีทึกก็เก็บมาใส่ใจซะหมด 

 

 

“แค่ฉันอยากให้ฮันคยองน่ะ” 

 

 

ฮันคยองดึงร่างเล็กเข้ามากอด 

 

“มันไม่ผิดหรอกนะ แต่ว่า ดูสิ นายเจ็บ… แล้วฉันจะชอบใจมั๊ย”  ฮันคยองค่อยๆพูดปลอบคนตัวเล็ก

 

“แล้วถ้าฉันไม่เจ็บ ฮันคยองจะชอบมั๊ย”  อีทึกเงยหน้าถาม

 

“อื้อ ชอบสิ”

 

“งั้น ถ้าวันหลัง เราทำแบบเมื่อคืนอีก ฉันไม่เจ็บฮันคยองก็จะชอบใช่มั๊ย”

 

“ยังจะหวังอีกเนอะ” 

 

 

ริมฝีปากหนาบรรจงจูบลงที่หน้าผาก 

 

 

 

 

“อีทึก… ฉันจะไม่ปล่อยนายให้ไอ้ซีวอนอีกแล้ว”



---------------------------------------------------------------------------------------------

^^

ยิ้มกลบเกลื่อน





ขอโทษนะคะ
TT^TT

มัวแต่อัพ อันอื่น  ปล่อยให้รอตั้งนาน



มาอัพให้แล้วนะ

หายกัน

^^


ขอบคุณทุกคอมเม้นที่คอยจิกทวง 


รักรีดเดอร์ค่ะ
^^