กลับไปเป็นเพื่อนกันไม่ได้อีกแล้ว [snsd;;yuri][Jeny]

ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 5

"นี่ๆสิก้า...อย่าเพิ่งเหม่อมาช่วยกันเตรียมงานหน่อยสิ

งานของเธอน่ะ..พวกเราอุตส่าห์มาช่วย มัวแต่เหม่ออยู่ได้" ยูริพูดขึ้น


ทันทีที่ยูริพูดทุกคนถึงกับเหงื่อตก มันพูดไม่กลัวตายเล๊ยยยยย

'ไอ้ลิงมันไม่กลัวตาย' นี่ความรู้สึกของทุกคน

คำพูดของยูริทำให้เจสสิก้าหลุดออกจาผะวัง

แต่ตอนนี้หัวของยูริก็กำลังจะหลุดออกจากบ่าเช่นกัน


'พี่ยูลค่ะ...ระวังนะ' ความคิดของมักเน่ผู้แสนซื่อ

'พี่ยูลค่ะ...มะ..มะ....มาแล้วค่ะ' ความคิดของยุนอา

"ยะ..ยะ...อยู่ข้างหลังฉันใช่มั้ย" ทันทีที่ยูริรู้สึกถึงความกดอากาศต่ำขั้นรุนแรง เลยพูดออกมา

ไม่มีใครพูดอะไรนอกจากพยักหน้าเท่านั้น หลังจากที่ยูริได้รับคำตอบ

"ไปละ" ยูริพูดก่อนที่จะวิ่งหนีเจสสิก้า

"จะหนีไปไหนไอ้ลิง...มาให้ฉันฆ่าแกเดี๋ยวนี้นะ"

"ไปให้โง่สิ"

วิ่งหนีได้ไม่นานยูริก็โดนเจสสิก้าจับได้

"คราวนี้แกไม่รอดแน่...ตายยยยยยยยยยยย"

"โอ๊ย...อ๊ากก..ตุ๊บ..ป๊าป"

ทุกคนหันหน้าหนีภาพนั้นด้วยความสยดสยอง






"ตุ๊บ..อ๊ายยยย" เสียงเจสสิก้าโยนยูริลงที่พื้นก่อนที่จะพูดว่า

"ไปทำงานกันต่อได้แล้ว" เจสสิก้าพูดเสียงเรียบ

"ค่าาาาาาาาาาาาาาาา" คำพูดของเจสสิก้าได้รับเสียงตอบรับเป็นอย่างดี




หลังจากที่ยูริเจอความพิโรษของเจสสิก้าก็ตั้งใจทำงานเป็นอย่างดี

แต่ก็ยังไม่วายกวนเจสสิก้าอีกจนได้

"แผนการเป็ดกินหมี สู้ๆ"

"ไอ้ลิงงงงงงงงงงงง"




"เย้ๆๆๆ....เสร็จแล้ววววว"

"งั้นพวกเรากลับกันเถอะ"

หลังจากที่ทุกคนช่วยกันเตรียมงานจนเสร็จแล้วจึงขอตัวกลับ

"แผนการเป็ดกินหมี ไฟร์ติ้งงงงงงงง"

"นี่ๆสิก้า...ถ้าฟานี่ไม่ยอมก็จับกดเลยน่ะ" ก่อนกลับยูริยังไม่วายเสนอผนการสำรองให้สิก้าอีก

"ไอ้ลิงงงง" สิก้าปล่อยเอฟเฟ็กใส่ยูริ แต่มีหรอที่มันจะรู้สึก

"ไอ้ลิงนี้ไม่เคยเข็ดจริงๆเลย" แทยอนพูดก่อนลากยูริออกไป

"พวกเรากลับละน่ะ"

"อืม...ขอบคุณมากน่ะ"

เจสสิก้าทำท่าจะเดินไปส่งทุกคน

"ไม่ต้องไปหรอกสิก้า...ไปเตรียมตัวเถอะ" แทยอนบอก

เจสสิก้าจึงเดินเข้าห้องไปเพิ่อเตรียมตัว

"อย่าลืมนะสิก้า...จับกด..จับกด" ยูริยังไม่วายเปิดประตูกลับมาบอกอีกรอบ




'ใกล้ถึงเวลาแล้วสิน่ะ...ฟานี่รอสิก้าน่ะ..วันนี้สิก้าจะบอกความรู้สึกของสิก้าให้ฟานี่ฟัง'



วันนี้เจสสิก้าแต่งตัวสวยมากกว่าปกติ ทั้งๆที่ปกติเธอก็สวยอยู่แล้ว

วันนี้ห้องของเธอตกแต่งไว้อย่างสวยงาม บรรยากาศเต็มไปด้วยความโรแมนติก

ตอนนี้เจสสิก้ารอด้วยความรู้สึกกระวนกระวาย กังวลไปหมดทุกอย่าง






ก่อนเวลานัดเล็กน้อย


"อ๊อดดดดด" เสียงกริ่งดังขึ้นเรียกให้เจสสิก้าหลุดออกจากผะวัง

"ฟานี่มาแล้ว....ใจเย็นๆสิก้า..ใจเย็นๆ" เจสสิก้าบอกตัวเอง

แล้วจึงเดินไปเปิดประตู

"แกร็ก"

"สวัสดีฟานี่" เจสสิก้าเอ่ยทักฟานี่

"เออ...สวัสดีสิก้า" ทิฟฟานี่ตอบด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก

"เข้ามาก่อนสิ" เจสสิก้าหลีกทางให้ทิฟฟานี่เดินเข้ามา

"สิก้ามีธุระอะไรจะคุยกับฟานี่หรอ" ทิฟฟานี่ถามทันทีที่เดินเข้ามาในห้อง

"ทานข้าวด้วยกันก่อนสิ...สิก้าจะบอกหลังทานข้าวเสร็จ"

"อืม" ทิฟฟานี่ตอบตกลง

เจสสิก้าจีงพาทิฟฟานี่ไปที่โต๊ะอาหาร

บรรยากาศบนโต๊ะอาหารเต็มไปด้วยความเงียบต่างฝ่ายต่างจมอยู่กับความคิดของตัวเอง






'สิก้ามีธุระอะไรจะคุยกับเรากันแน่...ทำไมสิก้าต้องตกแต่งห้องด้วย

บรรยากาศแบบนี้อีก..โรแมนติกมากๆเลย...หรือว่าสิก้าจะสารภาพรักเรา

ไม่หรอก...เป็นไปไม่ได้..ก็สิก้าเคยขอให้เราเป็นเพื่อนเหมือนเดิม'



ทิฟฟานี่คิดวนเวียนไปมาเพื่อหาเหตุผลที่สิก้านัดเธอมา




'ฟานี่เป็นอะไร...ทำไมฟานี่ทำเหมือนไม่อยากเจอเราเลย'

เจสสิก้าคิดพร้อมกับน้อยใจ